Originally Posted by
favvel
Ναταλία αισθάνομαι πως με αδικείς απομονώνοντας τις φράσεις μου με μπολντ..
Άλλωστε γράφω η ίδια στο μήνυμά μου μέσα σε παρένθεση το εξής: "(κάτι που θα μπορούσε να συνεπάγεται πως σκέφτομαι πως εγώ είμαι η τέλεια, μόνο που δεν πιστεύω κάτι τέτοιο, γιατί δεν συνάδει με τη λογική).."
Δηλ. αναγνωρίζω πως δεν είμαι εγώ η τέλεια, και δεν το λέω από ψεύτικη μετριοπάθεια..
Γνωρίζω και καταλαβαίνω ότι υπάρχουν άνθρωποι πολύ πιο έξυπνοι από μένα, πολύ πιο καλοί άνθρωποι από μένα, πολύ πιο φιλάνθρωποι κλπ..
Απομόνωσες τις φράσεις κι έτσι δεν βγαίνει το σωστό νόημα..
Έχω μίσος και θυμό αλλά αν πρόσεξες όχι τόσο προς τους ανθρώπους και τη φύση αλλά προς το Θεό.. Όλη η πλάση θεωρώ πως είναι θύμα του..
Επίσης πιο πάνω όταν λέω ότι χέστηκε ο διπλανός σου αν ζεις ή αν ψόφησες, ότι είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας, ήθελα να τονίσω την οργάνωση της κοινωνίας.. την αντίληψη που υπάρχει γενικά..
Ότι η κάθε οικογένεια μεριμνά για τους οικείους της κατά κανόνα.. πχ Οι γονείς για τα παιδιά τους, να τα βολέψουν σε δουλειές, να τα πάνε στο γιατρό, συγγενείς αν βολεύουν δικούς τους σε δουλειές κλπ..
Εγώ θα προτιμούσα να μην υπάρχει διαχωρισμός στην υγεία, στην παιδεία και στο φαγητό και σε όλα τα άλλα αγαθά που τώρα δεν μου έρχονται στο μυαλό.. Αλλά βλέπεις όσοι έχουν τα μέσα, όσοι είναι πλούσιοι αυτοί επιβιώνουν..
Να έχουν όλοι ίσες ευκαιρίες, ίσα δικαιώματα.. κάτι που είναι ουτοπικό..
Να υπάρχουν οι οικογένειες δηλ. μαμάδες-μπαμπάδες-παιδιά αλλά να μην αγκομαχούν να επιβιώσουν από μόνες τους οι οικογένειες..
να υπάρχει στήριξη ανάμεσα σε όλες πχ τις ελληνικές οικογένειες..
Μα όμως δεν υπάρχει αυτή η λογική στον κόσμο!!
Και για αυτό είμαι θυμωμένη..
Και ναι, ασχολούμαι με τον εαυτό μου και εδώ στο φόρουμ και στη ζωή, γιατί τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως θα τα ήθελα..
Παντού διαχωρισμοί, διακρίσεις, αδικίες..
Δεν βρίσκω το λόγο να ασχοληθώ με τους άλλους όταν μου αφαιρούνται εξ' αρχής το κουράγιο και τα όνειρα..
Έχεις δίκιο σε αυτό που λες πάντως, ότι κοιτάω τον κόσμο από ψηλά, ή απ' έξω θα έλεγα εγώ, επειδή νιώθω πως με έχει απορρίψει..
Και όλη η κατρακύλα μου να σκεφτείς ξεκίνησε από ψυχολογικό "χαστούκι" που έφαγα στα 18 από έναν.. και ακόμα 29 τώρα δεν έχω συνέλθει από ότι φαίνεται..
Και αυτή η περιγραφή με το παιχνίδι και τον πάγκο που έκανες ήταν πολύ καλή, μόνο που ούτε σκέφτομαι πως είμαι η καλύτερη παίκτρια, έστω επιφανειακά, ούτε αμφισβητώ την πίστη που έχουν προς εμένα οι άλλοι..
Γενικά πιστεύω πως ο άνθρωπος ό, τι θέλει το πετυχαίνει.. Και αν εξαιρέσουμε τα ψυχολογικά μου που δεν είναι καλά και το ότι γενικά είμαι αργή, δεν πιστεύω πως υστερώ σε σχέση με τους άλλους..
Όσο δυσκολεύονται οι άλλοι το ίδιο δυσκολεύομαι κι εγώ..
Εγώ δεν θέλω.. Εκεί έχω κολλήσει.. Δεν έχω κίνητρο να κάνω κάτι στη ζωή γιατί κυρίως ξέρω πως με το θάνατο όλα τελειώνουν (υπαρξιακός λόγος πάλι)..
Θέλω να τονίσω μόνο τώρα στο τέλος ότι με έχεις καταλάβει καλά σε γενικές γραμμές..
Δεν είμαι και ποτέ δεν ήμουν πολύ ανοιχτή με τους ανθρώπους, πληγώνομαι πολύ εύκολα και πάντα έτσι ήμουν και ύστερα από αυτή τη μεγάλη απόρριψη στα 18, μου ήρθε ο ουρανός σφοντύλι, δεν το αποδεχόμουν και έχω καταλήξει κι εγώ τώρα να παίζω το ίδιο παιχνίδι που μου παίζανε οι άλλοι.. Απορρίπτω κι εγώ με τη σειρά μου όσους με απέρριψαν αλλά παίρνει και κάποιους άλλους η μπάλα που δεν φταίνε..
Δεν ξέρω αν πέφτω σε αντιφάσεις..
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είμαι και ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου και το παραδέχομαι..
Και σίγουρα δεν ενδιαφέρομαι για τους άλλους.. Κι αυτό το παραδέχομαι..
Μόνο που για το ότι είμαι εγωίστρια και ενδιαφέρομαι για τον εαυτό μου, ρίχνω το φταίξιμο στους άλλους..
Λέω.. οι άλλοι φταίνε που με κατήντησαν έτσι..
Γι' αυτό μάλλον δεν έχω σωτηρία..