Δεν εχεισ αυτοπεποιθηση ολεσ οι γυναικεσ ετσι ειναι ειστε υπεροχεσ μυαλωμενεσ τα παντα λογω ανασφαλειων κ αυτοπεποιθησησ δεν βγαζετε τα δικα σασ λεφτα ολεσ να ειστε ανεξαρτητεσ να μην μπαινει το οικονομικο στη μεση που χαλαει τα παντα
Printable View
Δεν εχεισ αυτοπεποιθηση ολεσ οι γυναικεσ ετσι ειναι ειστε υπεροχεσ μυαλωμενεσ τα παντα λογω ανασφαλειων κ αυτοπεποιθησησ δεν βγαζετε τα δικα σασ λεφτα ολεσ να ειστε ανεξαρτητεσ να μην μπαινει το οικονομικο στη μεση που χαλαει τα παντα
Ελις δεν ξερω για τις υπολοιπες
αλλα σε μενα καραισχυει αυτο που λες....
και δε νομιζω να την αποκτησω και ποτε
καταβροχθιζοντας τα χαπια σαν καραμελες χρονια τωρα
Ρε κουκλα ειναι ο τροποσ που σ φερονται γι αυτο δεν εχεισ αυτοπεποιθηση μια χαρα εισαι οι αντρεσ δεν μπορουν να σασ καταλαβουν κ κυκλοφορουν πολλα στερεοτυπα οι γυναικεσ φιλεσ μερικα που λετε μεταξυ σασ ειναι απαραδεκτα γι αυτο παιρνεισ χαπια δεν εχει κατι το ντι εν ει σου μια χαρα ειναι
Μου αρεσει που εισαι τοσο σιγουρος βρε ελις, χαχα
να σαι καλα με κανες και γελασα με την πικριλα μου
Ενταξει εγω εκανα το καθηκον μου στα ειπα εσυ αμα θεσ μην ακουσ
Απολυθηκε ο υπουργοσ εξωτερικων των ηπα κ μπηκε ο υπευθυνοσ τησ cia ναταλακι μου
Σ ευχαριστω για τη συμβουλη..!!
Για τισ κοριτσαρεσ μου
https://youtu.be/HkuJ7gwMQGk
ντιστραπατσιρε ντι γκε σταλ..
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
Γιατί να είμαι τόσο αποτυχημένος. Αυτό.
Δυο μηνεε ακομα θα βασανιζομαι.....περναει ο καιρος
Πρέπει να αλλάξω γιατρό.
Τελικά είμαι βλάκας!!!!!
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
Δεν μπορεσω ποτε να ξεπερασω την κατθλιψη και να βρω τον ευατο μου
Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
Γνωρισα πολλουσ σκληρουσ αδιστακτουσ κι οτι χαρακτηρα βαζει ο νουσ μα ολοι τουσ ηταν απατη γτ ολοι μαλακωσανε για μια αγαπη το κατερινακι εγραψε https://youtu.be/vAXGuGVKBGc
Αυτος ο κερατας.....πάντα τελευταίος τα μαθαινει
Καταστρέφω τον εαυτό μου σε μερικά χρόνια δεν ξέρω πως θα έχω καταλήξει...
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
ολα θα πανε καλα
συμφωνω ο πρωτος που το μαθαινει συνηθως ειναι ο πιο ασχετος που υπαρχει
Η απομόνωση από τους άλλους ή μάλλον η απόρριψη ή η εκμετάλλευση μας από τους άλλους. Επειδή όποιος έχει ψυχολογικά προβλήματα ουσιαστικά ζει στο δικό του κόσμο. Ερμηνεύει και συμπεριφερεται προς τους άλλους με βάση τον δικό του διαστρεβλωμένο τρόπο σκέψης. Έτσι παρεξηγει εύκολα ή ενώ είναι με παρέα ζει στην κοσμάρα του με αποτέλεσμα χωρίς να το πάρει είδηση ήδη να έχει απομονωθεί - απομακρυνθεί από τους άλλους. Το ζήτημα είναι πως η κοινωνία εξαρχής και με την πρώτη επαφή μαζί του καταλαβαίνοντας τον ως αδύναμο κρίκο και ως εύκολη λεία θα τον εκμεταλλευθεί. Τα αποτελέσματα αυτής της συναναστροφής θα του αποτελέσουν τραύμα και απωθημένα. Όμως έχει πάρει και μια εμπειρία, ένα κακό μεν μάθημα που τον κάνει όμως σοφοτερο. Η στάση του έναντι των άλλων στο εξής περνάει μέσα και από αυτήν την εμπειρία έστω και αν ακόμη εξακολουθεί να είναι ο ευάλωτος, η εύκολη λεία που ακόμα παλεύει για αυτοβελτίωση. Γι αυτό κάθε τι που σχετίζεται με αυτή την εμπειρία τον κάνει να αντιδρά, να παρεξηγεί, ίσως βάσιμα. Μόνο που η διαστρεβλωση που μπορεί να είναι ΙΨΔ, εμμονές, χαμηλή αυτοεκτίμηση, φόβος, που έχει τις ρίζες στις απαρχές της βιολογικής του ύπαρξης δεν παύει να υπάρχει αν και το άτομο πολεμά μεσα του να την νικήσει. Και δεν είναι καθόλου εύκολο να ξεπεράσει κάτι με τόσο βαθιές ρίζες. Μη μπορώντας να συσχετιστεί με τους άλλους είτε καταντάει μόνος ή με περιπτώσεις ανθρώπων, δηλαδή που δεν διακρίνονται για την ψυχική τους υγεία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο που όμως αποδέχονται το άτομο. Και εδώ οι προστριβές δεν είναι κάτι το άγνωστο. Κάποτε θα βγει εξω με παλιούς γνωστούς ή θα βρεθεί σε μεγάλη παρέα με υγιή άτομα. Αμέσως καταλαβαίνει τη διαφορά, κατακλύζεται από τη θετικότητα που βγάζει αυτή η συναναστροφή. Όμως πρόκειται για περιστασιακες παρεες αφού οι δουλειές, οι αποστάσεις δεν επιτρέπουν, εκ των πραγμάτων δηλαδή, τη συνεχιση της επικοινωνίας αυτής ή την επαφή σε κάπως πιο συχνή βάση. Έτσι η ψυχολογία μετά από ένα διάλειμμα ξανά βρίσκεται στα ίδια. Είναι πολύ άσχημο πράγμα η πόλη να έχει τόσο ωραία μέρη να πας να τα απολαύσεις με παρέα και όμως να μην μπορείς επειδή η ζωή σε θέλει μόνο ή αυτοί που χαρακτηρισα ως περιπτώσεις άμα πας μαζί τους σε τέτοια μέρη προφανώς δεν θα περάσεις ιδιαίτερα καλά.
Γιατι σε καθε μα καθε δουλεια ανεξαιρετως υπαρχει κατα κανονα τουλαχιστον ενας στριμμενος καριολης η μια σκυλα; Απορια το εχω. Λολ. Εχει δουλεψει ποτε κανεις σε περιβαλλον χωρις ουτε ενα τετοιο ατομο; Ειλικρινα απορω, υπαρχει τετοιο;
Πας ωραια και καλα σε μια καινουρια δουλεια, λες τι καλα, τι ωραιο περιβαλλον, τι ωραιοι συναδελφοι, τραλαλα, τελεια. Αμ δε. Αργα η γρηγορα θα πεταχτει μια τσουτσου να σου τα γαμησει ολα. Πρωτα απο ολα σου χαλαει λιγο λιγο τη διαθεση με σχολια, "διορθωσεις" λες και ειναι αφεντικο σου, την αφυψηλου ξινομουτσουνα, αρχιζεις μετα να αποδιδεις εσυ λιγο χειροτερα επειδη σου γαμησαν τη διαθεση, και μετα εκει που αλλιως θα δουλευες μια χαρα τους δινεις πατημα να σε πρηζουν κι αλλο και να αρχισουν να μεταδιδουν παρομοια διαθεση και σχολια σε συναδελφους για σενα. Τι φαση; Κομπλεξ εχουν; Βρισκουν ευκαιρια να το παιζουν αφεντικο και να γουσταρουν; Αχτι εχουν; Γραφει η μουτσουνα μου "θυμα" για τετοια ατομα; Σερβιτορα εισαι γαμωτοχριστοσου, οχι ο προεδρος της χωρας. Ξεκαβαλα λιγο. Αυτο το υφος και το τουπε που εχουν δηλαδη κατι πωλητριες ρουχων η σερβιτορες σε καλα μαγαζια λες και εχουν πολυεθνικες στην ιδιοκτησια τους τι φαση; Το εχετε δει; Λολ.
Πως σκατα γινεται να μην επηρεαζομαι απο την μαλακω;
Οχι τιποτα, εχει παντα οταν με πρηζει την προφαση οτι με διορθωνει/μου μαθαινει τη δουλεια. Να πεις οτι δεν το ειχα ξανακανει...πρωτον αυτο. Και δευτερον δεν ειναι πυρηνικη επιστημη - _-
Η μαλακια ειναι οτι δεν εχω ποκερ φεις. Αμα χαλιεμαι φαινεται στο προσωπο μου. Και εκει της δινω αφορμη εγω αθελα μου...ενω αυτη τις κανει μουλωχτα τις παπαριες της.
.
Πες τα Ναταλία, τα έχω περάσει και εγώ!
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
Καλά τα λες αλλά γιατί βρίζεις τα Θεία; Τί σου φταίει ο Χριστός και τί σου φταίμε εμείς για να μας πετάς στα μούτρα τις βλαστήμιες σου;
Το θεμα ειναι πως το διαχειριζεσαι; Θα ηθελα να εφτανα σε ενα σημειο να μην με επηρεαζει συναισθηματικα ωστε και να μην το βλεπει η αλλη και παιρνει και αλλο αερα αλλα και να ειμαι εγω καλα και να αποδιδω καλα.
Εχει πετυχει κανεις κατι τετοιο σε αντιστοιχη περιπτωση;
Δεν το διαχειρίζομουνα ποτέ ( τώρα δεν εργάζομαι) και δεν ήταν σε μια δουλειά μονο, αλλά δεν ήξερα πως να το διαχειριστώ, δεν είχα το θάρρος, γι'αυτό έφτασα εδώ που έφτασα!!
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
Πρεπει να τα γειωνεισ η να λεσ κατι δικο σου ντεμεκ δεν πηρεσ χαμπαρι η να πεισ μια βλακεια εισαι κοντα στα μεγαλα σαλονια του μυαλου
Πες τα πόσο δίκιο έχεις!!
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
Ειναι κανονας να βρεις μαλακα/μαλακω στην δουλεια.Μεχρι σημερα δε μου εχει τυχει να δουλεψω καπου και να μην εχω πλατες,δηλαδη να ξερω καποιον ανωτερο.
Κλασικα ομως οταν δουλευω δεν δημιουργω ποτε προβλημνα σε κανεναν και ειμαι μεσα στην καλη χαρα οπως λεει και η ναταλια,σας αγαπαω ολους ελατε να συνεργαστουμε να βγει η δουλεια να χουμε καλο κλιμα κτλ.Αλλα οντως ΠΑΝΤΑ θα βγει ο μαλακας να μου αρχισει τις μαλακιες παρ ολο που οπως ειπα ειμαι τερας ευγενειας και κανω καλα τη δουλεια.
Μολις με γνωρισουν και με μαθουν με την ευγενικη φατσα και την ορεξη για συνεργασια(μερικες φορες δηλαδη για να κανω τα χατηρια συμφωνω με καποια πραγματα ετσι για να μη χαλασω το κλιμα ενω ξερω οτι δε γινεται σωστα αυτο το κατι) και αρχισουν τις μαλακιες αμεσως αλλαζω υφος,μιλαω κοφτα αποτομα σα να τους δινω εντολη ''οχι δεν θα γινει ετσι'' κτλ.Δηλαδη παυω να ειμαι χαρουμενος συγκαταβατικος και αρχιζω να παιζω το παιχνιδι ''εξουσιας'' τους.Φυσικα ολα τα λεφτα μετα η ΧΑΖΟΦΑΤΣΑ ΤΟΥΣ μολις δουν οτι μου γυρισε το ματι.Μετα αλλαζει η συμπεριφορα τους γιατι καταλαβαινουν οτι αν συνεχισουν τη μαλακια θα κανω φασαρια.
Το προβλημα ειναι οτι δε μπορω να το δωσω σα συμβουλη γιατι προσωπικα με παιρνει να κανω φασαρια οχι
μονο γιατι με αδικουν(αυτο πολλες φορες δεν εχει σημασια δυστυχως) αλλα και γιατι φοβουνται που εχω πλατη να με υποστηριξει οποτε το βουλωνουν μια και καλη και την επομενη φορα ειναι πιο προσεκτικοι στο πως θα μου μιλησουν ή αν θελουν να με ριξουν στη δουλεια,στα ρεπο κτλ.
Δυστυχως η ευγενεια και η διπλωματια δε φτανουν,οσο καλα κι αν τα χειριζεσαι.
Σε ευχαριστω για την to the point απαντηση. Ετσι ειμαι κι εγω, οπως περιγραφεις αρχικα, για το κλιμα συνεργασιας, και το κατι παραπανω θα κανω κλπ. Καλο μαλακα βρισκουνε. Και παλι δεν θα με πειραζε αμα εμενε εκει το πραγμα. Αλλα μετα απαιτουν περισσοτερα απο οσα θα επρεπε και σε υποτιμουν. Κι εμενα μου γυριζει το ματι, το θεμα ειναι πως να βαζεις τα ορια μετα ομως οταν δεν εχεις πλατες. Χωρις αυτες δεν εχει αισιο τελος το ολο πραγμα αμα αντιδρασεις, εξελισσεται πολυ ασχημα. Πως βαζεις ορια χωρις να διακινδυνευσεις την δουλεια σου;
Η βλακεια ειναι πως η συγκεκριμενη που με πρηζει ειναι μεν στην ιδια θεση με εμενα, αλλα ειναι πιο παλια, και η γνωμη της και το "αφεντιλικι" της περνανε και στους αλλους και σε προϊσταμενους. Το μονο που θελω ειναι να με αφησει ησυχη οπως τις αλλες υπαλληλους να κανω τη δουλεια μου ισοτιμα, την ιδια δουλεια κανουμε.
Πειτε ρε παιδια τι να κανω...
Να παντρευτει και αυτη, να παει σπιτι της νομιμα ειπε η σοη θεια......την ωρα που ο κιμ σκεφτοταν να πατησει το κουμπι
Γνωμη μου...απεφυγε το eye contact οταν σου λεει να κανεις κατι,λεγε ''οκ yes'' και φευγε μακρυα της παντα με σοβαρο υφος...ΠΟΤΕ μη της ξαναχαμογελασεις ή της πιάσεις κουβέντα για άσχετα θεματα με τη δουλεια.Δειξε της με λιγα λογια οτι δεν την πας αλλα χωρις να φαινεται οτι σε απασχολει αυτο.Αστην απο μονη της αμα γουσταρει και προβληματιστει να ερθει να σου πει αν εχεις προβλημα μαζι της.
Παραλληλα ολο γλυκες,κουβεντα και χαμογελα με οποιον συμπαθεις εκει μεσα για να φαινεται οτι δεν εχεις προβλημα με την δουλεια
Εξαρτάται και από τη δουλειά. Αλλού τόχει η φύση της δουλειάς να είσαι υπηρετης και αλλού ένας υπάλληλος με ευθύνες που η δουλειά του ειναι πιο ανεξάρτητη και μετράει. Στο πρώτο θα απαιτείς σεβασμό και θα κάνεις την αγγαρία σου χωρίς να καταντάει εκμετάλλευση.
Όταν σε πρωτογνωρίζει ο άλλος σε μια δουλεια ή σε ένα κοινωνικό κύκλο σαν το ευγενικό, το καλό παιδί, στα μάτια του είσαι η εύκολη λεία. Θα σου παριστάνει το φίλο για να σε γνωρίσει καλύτερα και έπειτα θα σε κάνει χωρίς να το καταλάβεις δούλο/υπηρέτη και θα σου βγάλει τον κακό του εαυτό αμα πας να αντιμιλήσεις.
Γιατι να διακινδυνεύσεις την δουλειά σου αφού αυτή που σε πρήζει είναι στην ίδια θέση με σένα; Αυτό θα γίνει μόνο αν καταφέρει να σε βγάλει εκτός εαυτού και αυτό με την σειρά του θα γίνει όσο το αφήνεις να εξελίσσεται και συ να φορτώνεις.
Μπορείς να κάνεις την χαζή; Νομίζω αυτό είναι το καλύτερο. Όχι πολλά πολλά μαζί της, κομμένα τα χαμόγελα και οι οικειότητες, τυπική στην δουλειά σου, ακούς τι έχει να σου πει και όπως μπαίνουν από το ένα, έτσι να βγαίνουν από το άλλο. Επιμένει την επόμενη και σου λέει γιατί δεν το έκανες όπως σου πρότεινε; Την χαζή εσύ.
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην συναντήσεις τέτοιον μαλάκα σε δουλειά. Πάντα υπάρχει τουλάχιστον ένας. Το πιο πιθανό είναι να σε νιώθει ως απειλή και φέρεται έτσι, βλέπει πως δεν είσαι του χεριού της, πως δεν τσιμπας από το αρχηγιλίκι της, σε βρήκε πρόθυμη και είπε να σου φορτώσει τα πάντα, μυρίστηκε κάποια ανασφάλεια; Κάτι από αυτά είναι συνήθως οπότε μόλις πετάξεις το θέμα από πάνω σου και δεις πως είναι καθαρά δικό της κομπλεξ θα μπορέσεις να απεμπλακείς και να μην επηρεάζεσαι.
ΜΟυ έχει τύχει παλιότερα σε δουλειά να με παίρνει τηλέφωνο η άλλη ( σε ανώτερη θέση από μένα) στο ρεπό μου και να με πρήζει πως πνίγονται και πως πρέπει να πάω στην δουλειά ενώ ήξερε πως ήμουν εκτός πόλης κι ακόμα κι αν ήθελα να βοηθήσω δεν θα μπορούσα, μόνο και μόνο για να με τσιτώνει. Δεν της είπα ποτέ τίποτα ευθέως γιατί δεν με έπαιρνε κιόλας (είπαμε σε ανώτερη θέση από μένα, παλιά και κολλητή του αφεντικού) αλλά το σταμάτησε σταδιακά όταν είδε πως απλά την έγραφα. Ακόμα κι όταν προσπάθησε να μου φορτώσει επιπλέον δουλειά που δεν ήταν δική μου αρμοδιότητα, δεν της έφερα καμιά αντίρρηση, απλά δεν το έκανα και αν τύχαινε να ρωτήσει και να το κάνει θέμα έκανα την χαζή.
Εκει τεινω κι εγω...αλλα η μαλακια ειναι πως αμα την δω τοσο κρυα και εχει ορεξη αυτη μπορει να αρχισει το μπιριμπιρι στη δουλεια και να χαλασει και την ατμοσφαιρα με αλλους συναδελφους...μου εχει συμβει για αυτο το λεω. Γενικα δεν ειμαι πολυ φιλικη και τραλαλα αλλα δεν εχω θεμα, ειμαι ευγενικη και κανω τη δουλεια μου αλλα ως εκει..αλλα τωρα βασικα θεωρω κι εγω οτι εκει θα επρεπε να εστιασω. Σε μια καλη σχεση με αλλους συναδελφους. Ουτε καν σαν τακτικη απεναντι της, καθαρα για να μη χαλιεμαι εγω και να μπορω να κανω καλα τη δουλεια μου σε μια ευχαριστη ατμοσφαιρα, να μην βιωνω μονο αρνητικα την καθε μερα που δουλευει κι εκεινη. Για την ψυχικη μου ηρεμια πως το λενε...
Αυτο ρε συ elisabet δυσκολευομαι να κανω τη χαζη με την εννοια οτι αν εχω ενοχληθει, φαινεται γαμωτο...
Μια δυο τρεις φορες που με διορθωσε σε κατι εχω πει οκ σε ευχαριστω. Δειχνω οτι δεν το παιρνω προσωπικα δηλαδη και εστιαζω στη δουλεια και καλα οτι σε ευχαριστω που μου εδειξες (την επιστημη του πως στρωνουμε τραπεζομαντηλο - _-) . Αλλα η φατσα μου με προδιδει παντα γαμωτο αμα εχω χαλαστει/αγχωθει/τσατιστει. Εκει κινδυνευω...πως μπορω να το αλλαξω/να το διαχειριστω αυτο καλυτερα;
Σημερα εμεινα παραπανω κανα 20λεπτο στη δουλεια και δεν εχω ακομα τσιπακι/καρτα να χτυπαω για να μετραει και υπερωριες οποτε δεν ηθελα να αργησω. Και αφου ειχα τελειωσει μια δουλεια ηρθε αυτη να "ελεγξει" να δει πως την εκανα. Και μου λεει αυτο πρεπει ετσι, το αλλο αλλιως, εγω εντωμεταξυ βιαζομουν να φυγω. Εντωμεταξυ η μαλακω μιλαει και αυτη μια χ αλλη γλωσσα που μιλαω κι εγω ως μητρικη και ημασταν μονες εκεινη την ωρα, και μου τα ελεγε στην γλωσσα της χωρας που ειμαστε. Καποια λεξη που ειπε δε τη καταλαβα και της λεω τι ειναι αυτο; Βασικα γιατι δεν μου μιλας στην χ γλωσσα; Και λεει δεν ξερω πως ειναι αυτο στην χ γλωσσα (για την λεξη) αλλα μετα συνεχισε παλι να μου μιλαει στην γλωσσα της χωρας - _-
Ενω ημασταν οι δυο μας μονες και μπορουσε να μου τα πει στην μητρικη της - _-
Να πω οτι ηταν σε ωρα που ειχε αλλο κοσμο τριγυρω θα ελεγα οκ, ηθελε να ειναι επαγγελματικη, δεκτο. Αλλα οταν ειναι μονη με αλλες συναδελφους που μιλανε την χ γλωσσα μια χαρα μιλαει. Οποτε τι φαση ειναι τωρα αυτο;
Τελοσπαντων σημερα εκει που εκανε ελεγχο αυτη και καλα, εγω βιαζομουν να φυγω και κατι μου ψυρισε οτι αυτο εδω δεν ειναι καλο, και εδω να πρεπει ετσι. Εγω ηδη ημουν με το μπουφαν στο χερι εντωμεταξυ, της ειπα με ξεκαθαρα (αθελα μου) ξενερωμενο υφος οκ καλα, γεια τα λεμε και εφυγα. Αυτη δεν με χαιρετησε.
Πως να κανω την χαζη ρε elisabet, διδαξε με μαστερ χαχα
(sorry μπερδεψα τους χρηστες πριν γιατι διαβαζω και αλλα θεματα, ειδες με τρελανε η κακουργα :P)
O μαλάκας σε μια δουλειά υπάρχει παντού. Και αν σε μια δουλειά δεν μπορείς να τον βρεις, απλά κοιτάξου σε έναν καθρέπτη και ίσως εκπλαγείς απο το αποτέλεσμα...τι μου θύμισες τώρα και θα γράψω πάλι σεντόνι.. :p
Και στην δική μου δουλειά υπάρχει μια μαλάκω που έχει μαλώσει με όλους τους άλλους και έχει την θέση της γραμματέως στην επιχείρηση. Το προφίλ της είναι 50 χρονών παντρεμένη, με παιδιά και γιαγιά προσφάτως απο το μεγάλο της παιδί και αντί να φύγει σπίτι της και να ηρεμήσουμε οι υπόλοιποι περιμένει να περάσουν άλλα 2 χρόνια για να συμπληρώσει τα απαιτούμενα ένσημα ώστε να πάρει σύνταξη. Και μάλιστα μια μέρα ήμασταν ένας συνάδελφος και εγώ και μας είπε επι λέξη "μακάρι να αντέξει η επιχείρηση άλλα 2 χρόνια, να βγω στη σύνταξη και μετά ας κλείσει.." Εκει είπα να πω τίποτε αλλά λέω άσε τσάμπα φαια ουσία θα χαλάσω...
Τελευταίο γερό μάλωμα με συνάδελφο όπου κατέληξαν να βρίζονται με χαρακτηρισμούς πεζοδρομίου γιατί θέλει να έχει λόγο επι παντός επιστητού ήταν καλοκαίρι του 2015 όπου θεώρησε σωστό να μας κάνει "κήρυγμα" υπέρ του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα.. Ενας συνάδελφος 42 χρονών ήταν υπέρ του ΝΑΙ και εκεινη έλεγε, έλεγε και μετά είπε και εκείνος και έγινε χαμός.. δυστυχώς δεν είχα ποπκορν μαζί μου..χαχαχαχαχαχαχαχαχα. Τώρα πλέον μιλιούνται μόνο για τα τυπικά..
Εμένα άπειρες φορές έχει υποτιμήσει την δουλειά μου αλλά την γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Προχθες πχ έγινε μια έκτακτη βλάβη στην επιχείρηση και μου τηλ το αφεντικό στις 9 το πρωί αν μπορώ να πάω να τους "σώσω" (κανονικά δουλεύω απόγευμα) και πήγα. Εκανα ότι έπρεπε και καθώς έφευγα γυρνάει και λέει με υφάκι στην δ/ντρια "αυτο το πράγμα όλη η επιχείρηση να βασίζεται πάνω στον kozchr για όλες τις βλάβες, δεν μπορώ να καταλάβω..." και εδώ πριν προλάβω να αντιδράσω εγώ γιατί ήμουν ήδη κάπως που ξύπνησα από τα "άγρια" χαράματα :p και θα έκανα το λάθος να μπω σε μια αέναη διαμάχη που επιβεβαίωνε την γνωστή φράση "ποτέ μην λογομαχείς με ένα βλάκα..." της απάντησε η δ/ντρια "εγω χαίρομαι που έχω τον kozchr εδώ και έχω εμπιστοσύνη να στηρίζομαι πάνω του" και έτσι έφυγα ήρεμος
Κλείνοντας θα πω δηλαδή ότι για την ψυχική σου ηρεμία, μην ασχολείσαι μαζί της και αν σε παίρνει πήγαινε στο αφεντικό και κάνε παράπονα. Εμεις παλιότερα είχαμε πάει και μας είπε το αφεντικό "ας κάνει ο καθένας την δουλειά του και μην ασχολείστε και είχα απαντήσει και εγώ αν με προσβάλλει, θα την προσβάλλω) και όντως παλιότερα δεν είχα αντισταθεί στον πειρασμό και τσάμπα όμως χάλασα την ψυχική μου ηρεμία καθώς υπάρχει και η φράση που αποδόθηκε στον Αινστάιν και από οτι είχα διαβάσει δεν την έχει πει " Δύο πράγματα είναι άπειρα: Το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία,αν και για το σύμπαν δεν είμαι σίγουρος" αλλά το σίγουρο είναι ότι ισχύει...
Ωραια τα λες αλλα δυο ειναι τα τινα...πρωτον το να σε παιρνει να του τη πεις κι εσυ του αλλου προυποθετει να μην εισαι αναλωσιμος. Ειμαι αναλωσιμη ειναι η αληθεια, ειναι η δουλεια τετοια. Εκεινη τουλαχιστον ειναι καποια χρονια εκει και περναει ο λογος της, ειναι απο τις υπαλληλους στις οποιες βασιζονται. Επισης εχει μια εβδομαδα που ειμαι σε αυτη τη δουλεια.
Οποτε καταλαβαινεις...ειναι πολυ καπως ξαφνικα να κανω παραπονα με το καλημερα στο αφεντικο. Επισης δεν υπαρχει η παρουσια του αφεντικου. Υπαρχει ενας μανατζερ και αυτος στα @@ του και συχνα ειναι απων και βασιζεται στις γνωμες και στα λογια των "παλιων". Να πω οτι υπηρχε παρουσια μανατζερ/αφεντικου που βλεπει λιγακι τι γινεται ωστε να δει πρωτα οτι κι εγω οκ, κανω δουλεια δεν μαλακιζομαι ναι, θα με επαιρνε μετα να παραπονεθω αμα συνεχιστει. Αλλα ετσι πολυ δυσκολο, πιο πολυ θα δημιουργουνταν προβλημα σε εμενα.
Νομιζω πως η ουσια ειναι να βρω τροπο να μην επηρεαζομαι και να μη της δινω πατημα/να τη γραφω.
Αλλα δεν ειμαι ατομο που τα γραφει στα @@ ευκολα γαμωτο...γενικα νοιαζομαι :/
Και επηρεαζομαι συναισθηματικα ευκολα, και το συναισθημα φαινεται στη μαπα μου.
Καμια τακτικη διαχειρισης εχει κανεις; Πως γινεσαι σταρχιδιστης; Χρειαζομαι οδηγιες χρησης :P
Δεν υπάρχει εγχειρίδιο χρήσης βρε συ Νατ :) Το θέμα δεν είναι πώς να καταφέρνεις να κρύβεις την ενόχληση σου, εξάλλου προσωπικά δεν θα πρότεινα ποτέ κάτι τέτοιο, το θεωρώ μέγιστη καταπίεση. Το θέμα είναι να πάψεις να ενοχλείσαι. Και αυτό θα το πετύχεις μόνο αν αποκρυπτογραφήσεις κάπως την συμπεριφορά της και την ενόχληση σου επίσης. Τι πιστεύεις ότι την κάνει να φέρεται έτσι σε σένα προσωπικά; Σε βρήκε εύκολο θύμα; Εντόπισε κάποια ανασφάλεια σου στην δουλειά; Σε βλέπει παραπάνω δυναμική από όσο θα ήθελε και θέλει να σου σπάσει τον τσαμπουκά; Στη δική μου περίπτωση πχ θεωρώ πως φέρθηκε έτσι επειδή με είδε πολύ πρόθυμη στην αρχή και νόμισε πως βρήκε κορόιδο. Μόλις κατάλαβα αυτό, δεν υπήρχε πια λόγος να ενοχλούμαι, μου φαινόταν μέχρι και αστεία η συμπεριφορά της. Επίσης προσπάθησε να σκεφτείς τι είναι αυτό που ενοχλεί εσένα. Πώς καταφέρνει και σε τσιγκλάει και δεν σκέφτεσαι απλά " εντάξει είναι μια ηλίθια".
Νομίζω πως όλα είναι θέμα οπτικής. Αν αποστασιοποιηθείς λίγο από την ιστορία και το σκεφτείς ψύχραιμα θα δεις πως δεν απειλείσαι από κάτι όσο κάνεις σωστά την δουλειά σου και είσαι τυπική. Γιατί πχ να της δίνεις τόση αξία και να την αφήνεις να σου χαλάει την διάθεση; Είναι πιο παλιά από σένα, πιθανώς να ξέρει κάποια πράγματα καλύτερα, προσπάθησε να κερδίσεις όσα μπορείς και να μάθεις απο εκείνη αλλά εκεί που θεωρείς πως το κάνεις σωστά, απλά γράψτην. Για σένα προφανώς είναι απλά μια δουλειά ώστε να βγάζεις τα προς το ζην προσωρινά, δεν έχεις βλέψεις να πάρεις το βραβείο του καλύτερου υπαλλήλου, αλλά ούτε και θες να χάσεις την δουλειά σου εξαιτίας της οπότε κράτα απλά τα τυπικά μαζί της. Σου κάνει πχ μια παρατήρηση για ένα "λάθος" σου, οκ και τι έγινε; Πες της ευγενικά ευχαριστώ πολύ, κράτα την διόρθωση αν την βρίσκεις χρήσιμη ή πέτα την στα σκουπίδια αν το θεωρείς βλακεία και μην αναλώνεσαι παραπάνω. Σκέψου οτι αυτή η δουλειά που για σένα είναι μια προσωρινή λύση ανάγκης και λες σιγά την επιστήμη για εκείνη μπορεί να είναι η καριέρα της ζωής της και να έχει ανάγκη να νιώθει την σπουδαιότητα της μέσω αυτής, μη της χαλάς το όνειρο.