Printable View
Αχ ρε ασρι,
με μια κουβέντα,
αυτό το άρωμα απόκοσμου
που βγαίνει απο το κορμί μου
είναι λόγω του ενός μου ποδιού
στην άβυσσό μου μέσα το έχω βυθισμένο
μα το άλλο μου πόδι
εξακολουθεί
να πλανάται στα κοσμικά και τα εφήμερα
κι αντε να συμφιλιώσω τώρα εγώ
το απόκοσμο με το Πραμγατικό.
Ξέροντας μάλιστα οτι το ένα με περιβάλλει
και πρέπει να ζήσω μέσα του.
Οχι....δεν σου λεω να μεινει οπως εισαι.Να κανεις οσες αλλαγες θες και αν το ψαχνεις οσο μπορεις.
Αυτο που ηθελα να σου εκφρασω ειναι οτι ισως να πρεπει ολο αυτο να μην ενωθει ποτε γιατι δεν θα δινει ολη αυτη την ομορφια.
Εξελισσεσαι αρκετα,εγιναν και γινονται αλλαγες απανω σου..θες μια πιο ριζικη αλλαγη,μια αποφαση.Ομως πιστευω πως θελει χρονο και θελει πραξεις.Και ηρεμια..η ακομη κι αν παρεις καποια αποφαση να μην ειναι η σωστη η η καταλληλη.Δεν θα το γνωριζεις αν δεν το πραξεις..
Ηθελα απλα να σε κανω να τα δεις λιγο πιο απλα..Συγνωμη αν ειπα κατι που σε εκανε να νιωσεις πως δεν καταλαμβαινω
Μου είπες κάτι πάρα πολύ σωστό που με βοήθησε καλέ μου!Quote:
Originally posted by Alterego
Οχι....δεν σου λεω να μεινει οπως εισαι.Να κανεις οσες αλλαγες θες και αν το ψαχνεις οσο μπορεις.
Αυτο που ηθελα να σου εκφρασω ειναι οτι ισως να πρεπει ολο αυτο να μην ενωθει ποτε γιατι δεν θα δινει ολη αυτη την ομορφια.
Εξελισσεσαι αρκετα,εγιναν και γινονται αλλαγες απανω σου..θες μια πιο ριζικη αλλαγη,μια αποφαση.Ομως πιστευω πως θελει χρονο και θελει πραξεις.Και ηρεμια..η ακομη κι αν παρεις καποια αποφαση να μην ειναι η σωστη η η καταλληλη.Δεν θα το γνωριζεις αν δεν το πραξεις..
Ηθελα απλα να σε κανω να τα δεις λιγο πιο απλα..Συγνωμη αν ειπα κατι που σε εκανε να νιωσεις πως δεν καταλαμβαινω
Οτι η ιδέα με την πράξη, έχει διαφορά.
Και οτι αναπόφευκτα, θα πρέπει να δοκιμάσω.
Και όντως, τώρα τα βλεπω μια νότα πιο απλά.
Σε ευχαριστώ πολύ :)
Πάντως άρσι, ίσως και ο αλτερ μας να έχει κάποιο δίκιο σε αυτό.
Μπορεί η δισυπόστατη φύση μας να είναι αντλία δημιουργικότητας.
Μακαρι να τα δεις λιγο πιο απλα....γιατι ισως και να ειναι..
Εγω σε ευχαριστω που μοιραζεσαι μαζι μου τις σκεψεις σου!
Θελει καθαρο μυαλο...και ολα θα γινουν οπως πρεπει.Το λεω και σε μενα..
Το ένα πόδι σε πάει βαθιά σε μέρη ονειρεμένα,τόσο γοητευτικά που είναι αδύνατον να αποχωριστείς.Quote:
Originally posted by weird
Αχ ρε ασρι,
με μια κουβέντα,
αυτό το άρωμα απόκοσμου
που βγαίνει απο το κορμί μου
είναι λόγω του ενός μου ποδιού
στην άβυσσό μου μέσα το έχω βυθισμένο
μα το άλλο μου πόδι
εξακολουθεί
να πλανάται στα κοσμικά και τα εφήμερα
κι αντε να συμφιλιώσω τώρα εγώ
το απόκοσμο με το Πραμγατικό.
Ξέροντας μάλιστα οτι το ένα με περιβάλλει
και πρέπει να ζήσω μέσα του.
Απ\'την άλλη το άλλο σε βοηθάει στην επιβίωσή σου.Απαραίτητη.
Αχ πόσο απαραίτητα και τα 2!!!!!
Ένας συνδυασμός τους είναι το καλύτερο.
Καθένα τη \'δουλειά\' του....αχ γιατί να νιώθεις διχασμένη?αφού αυτό κάνεις τόσο καιρό,να συνυπάρχουν και τα 2,2 πόδια κινούν το σώμα και βγάζεις κάτι υπερβολικά όμορφο...γιατί ντε και καλά να περπατήσεις μόνο με ένα πόδι ή να γίνουν και τα 2 ίδια?
weird μου,μήπως είσαι ήδη συμφιλιωμένη και απλά διχάζεσαι στις αποφάσεις που είναι λογικότατο?
Αρσι, εσύ στο σημείο αυτό βλέπεις κάποια διαφορά απο αυτό που μου έλεγες πριν, σε σχέση με εσένα για την κοινή λογική?
Διχάζομαι στις αποφάσεις ναι,
μα ξέρω και οτι μέσα μου, ακόμα, υπάρχουν μεγάλες αποστάσεις σε διάφορα κομμάτια μου.
Κοινώς, πλήρη ισορροπία δεν έχω βρει ακόμα.
Θα συμφωνησω απολυτα.....!!
Καλησπερα Αρσι! :)
Παιδία, πάω να βρω την ισορροπία μου πάνω στον διάδρομο του γυμναστηρίου πριν κλείσει!!!
χεχε
όμορφο βράδυ να έχουμε :)))
Μπορώ να πω οτι με ανεβάσατε, αν και όταν βοηθάω ( δηλ στο φόρουμ) βγάζω τον καλύτερο και πιο συγκροτημένο μου εαυτό...
Φιλάκια.
:) καλο βραδυ γλυκεια μου!!!
Βλέπω να περπατάνε και τα 2 σου πόδια weird.εγώ για χρόνια πήγαινα στο κουτσό και καλά κοιτώντας μέσα μου και υποστηρίζοντας ότι πρέπει να ζήσω με το ένα πόδι που με έσπρωχνε είτε στην απομόνωση είτε στις υπερβολικές επιφανειακές ασωτείες είτε ...όπου να\'ναι follow your heart. Έτσι το άλλο είχε ατροφήσει..και τώρα σιγά σιγά αρχίζω και περπατάω και με το άλλο.......Δυστυχώς χωρίς και τα 2 πόδια δε μπορούμε να πάμε πολύ μακριά.....Quote:
Originally posted by weird
Αρσι, εσύ στο σημείο αυτό βλέπεις κάποια διαφορά απο αυτό που μου έλεγες πριν, σε σχέση με εσένα για την κοινή λογική?
Μερικές φορές νιώθω ότι μ\'αρέσει το κουτσό απλά γιατί έτσι αναγκαστηκα να μάθω ή γιατί έτσι είμαι αλλά είναι πολύ σημαντικό αυτό που είπες αυθόρμητα.Ότι το ένα σου πόδι είναι αυτό και το άλλο το άλλο.Και περπατάς και με τα 2 weird μου.
Εσύ βλέπεις κάποια διαφορά? γιατί η αλήθεια είναι ότι κόλησα με την ερώτησή σου.
καλό βράδυ παιδιά:))
καλο σου βραδυ απο μενα!καλο ξημερωμα
βρήκα αυτό το πολύ ενδιαφέρον κομμάτι:
«Ο άνθρωπος χρειάζεται τις δυσκολίες για την υγεία του.»
«Με την αυτοθυσία κερδίζουμε τον εαυτό μας, το Εγώ μας γιατί μόνο αυτό που δίνουμε το έχουμε.»
«Η εξατομίκευση δεν αποκλείει, αλλά περικλείει τον κόσμο.»
C. YUNG
Η γνώση μιας κατάστασης ή γεγονότος σε βοηθά στον χειρισμό της, αν υπάρχει και η απαραίτητη δύναμη τότε η κατάσταση και το γεγονός ελέγχεται.
Όταν κάποιος τολμά να αναλάβει την δύναμη ή μάλλον την ευθύνη για να οδηγήσει ανθρώπους και τον ίδιο του τον εαυτό, τότε νοιώθει να μεγαλώνει μέσα του η δίψα της γνώσης και ειδικά εκείνης που αφορά τον ανθρώπινο ψυχισμό.
- Η ανάλυση και ταξινόμηση των ανθρώπινων χαρακτήρων μαζί με τις αιτίες, αποτελέσματα και σχέσεις που τους διέπουν είναι ένα από τα καλύτερα εργαλεία αποδοχής και κατανόησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς και των δικών μας προκαταλήψεων. Όταν ειδικά η ταξινόμηση αυτή έχει γίνει από τον Γιούνγκ, τον περισσότερο «ολιστικό» από όλους τους ψυχίατρους-ψυχολόγους, τότε το εργαλείο αυτό έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία.
- Επίσης θα προσπαθήσουμε να συμπεριλάβουμε την ταξινόμηση αυτή που κάνει ο Γιούνγκ στο ολιστικό εκείνο ΜΑΝΤΑΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ που κρύβει μέσα του και εναρμονίζει τόσες εσωτερικές γνώσεις για την ψυχολογία και την εξέλιξη.
Ο ΨΥΧΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Κατά τον Γιούνγκ, ο ανθρώπινος ψυχολογικός κόσμος μοιάζει σαν σφαίρα που συνήθως φωτίζει μόνο κάποιο ή κάποια τμήματά της. Το κέντρο είναι ο Εαυτός, ο Μεγάλος άνθρωπος. Το μέρος όπου είναι φωτισμένο αποτελεί το Εγώ. Το Εγώ ή μάλλον τα διάφορα εγώ τα συνειδητοποιούμε ανάλογα με το φώτισμα. Η ανθρώπινη ολοκλήρωση και ευτυχία βρίσκεται στο φώτισμα ολόκληρης της σφαίρας και κατά συνέπεια στην ταύτισή μας με τον Μεγάλο άνθρωπο, το Κέντρο (ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ). Το επόμενο βήμα είναι η επικοινωνία και η ταύτιση της σφαίρας μέσα στην ομαδική σφαίρα του ανθρώπινου είδους (συλλογικό ασυνείδητο).
Το Εγώ που συνειδητοποιούμε ορίζει ταυτόχρονα το ασυνείδητο σαν την υπόλοιπη σφαίρα, αλλά κυρίως στην αντιδιαμετρική επιφάνεια της σφαίρας.
Ταυτόχρονα το Εγώ βοηθείται ή εμποδίζεται από τα διπλανά μέρη, έτσι ώστε δεν υπάρχει ποτέ στασιμότητα αλλά «τρισδιάστατη» κίνηση και προσπάθεια δυναμική σφαιρικότητας. Όταν όμως ο τρόπος ζωής επιβάλλει στατικότητα, τότε δημιουργούνται οι νευρώσεις και τα συμπλέγματα, οι αρρώστιες με καθαρή ψυχολογική αιτία και όχι οργανική.
Το libido, οι λειτουργίες της συνείδησης και οι δύο γενικές τάσεις
Το libido (όρος που δανείστηκε από τον Φρόιντ) δηλώνει την ολική αδιαφοροποίητο ψυχική ενέργεια. Αποτελείται από την αίσθηση (Empfinden), την «ενόραση» (Intuieren), την νοημοσύνη (Denken) και το συναίσθημα (Fuhlen). Εκδηλώνεται σύμφωνα με τις αρχές διατήρησης της ενέργειας και της εντροπίας.
Έτσι έχουμε τέσσερεις βασικές λειτουργίες του συνειδητού.
α. Νοητική (Denklfunktion): καθορίζεται ο βιοτικός προσανατολισμός. Τακτοποιούνται τα ψυχικά με κανόνες λογικής.
β. Συναισθηματική (Fuhlfunktion): αντίθετα με την προηγούμενη αλλά σε σχέση με αυτήν.
γ. Αισθητική (Empfindungsfunktion): αντιλαμβάνεται τον κόσμο των αισθητών αντικειμένων με την βοήθεια των αισθητηρίων οργάνων.
δ. Ενορατική (Intuitionfunktion): Λειτουργεί «αντίθετα» με την προηγούμενη.
Αντιρρόπηση ή αναπλήρωση λειτουργίας ή τάσης
Σύμφωνα και με τον Ηράκλειτο, «η παλίντροπος αρμονίη οκώσπερ(;) τόξον και λύρης», ο Γιούνγκ μιλά με την αρχή της αντιρρόπησης ή αναπλήρωσης (Kompensation). Αντίρροπα συμπεριφέρονται η νόηση με το συναίσθημα και η αίσθηση με την ενόραση. Επίσης η εξωστρέφεια με την ενδοστρέφεια, το συνειδητόν με το ασυνείδητο ή ακόμη και ο ύπνος με την εγρήγορση. Ουσιαστικά ο άνθρωπος είναι ψυχολογικά υγιής και ευτυχής όταν φροντίζει να μην γείρει επικίνδυνα ο ζυγός προς την μία λειτουργία ή τάση. Όταν ο τρόπος ζωής μας μας οδηγεί σε ακρότητες, τότε στο ασυνείδητο προβάλλει συνεχώς την αντίθετη στάση, προσπαθώντας να αναπληρώσει και να ισορροπήσει την ψυχοσωματική έκφραση του ανθρώπου. Αν ο άνθρωπος συνεχίζει τα ίδια καταπιέζοντας το ασυνείδητο, τότε καταντά υστερικός και νευρωτικός. (Μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε γιατί σήμερα όλη σχεδόν η ανθρωπότητα πάσχει από νευρώσεις ή υστερίες μετά από τρεις σχεδόν αιώνες υλισμού και άκρατου ορθολογισμού.)
Αν προσέχουμε το σύμβολο Πακουά, θα δούμε ότι τα αντίθετα είναι «αντιρροπητικά», αλλά ταυτόχρονα το ένα περιέχει μέσα του τον σπόρο του άλλου.
http://www.nea-acropoli-athens.gr/index.php?option=com_content&view=article& catid=48:2008-03-11-08-24-57&id=137:2008-05-11-17-47-18&Itemid=79
Αντίθετα είναι η νόηση με το συναίσθημα, ώστε οφείλει ο καθένας να διαθέτει έναν τρόπο ζωής που τα αντισταθμίζει.
Στην βάση της επιστημονικότητας, βρίσκεται η διανόηση, ενώ στη βάση της καλλιτεχνικότητας, το συναίσθημα.
Φυσικά, αν κάποιος έχει την τάση να τοποθετείται πιότερο στο μέσον παρά στα άκρα, θα διαθέτει ανάμικτα τα στοιχεία αυτών των δύο.
Υπήρξαν πολλά παραδείγματα συγκερασμού τους, απο ανθρώπους που τα συνδύασαν, γινόμενοι επιστήμονες και συνάμα καλλιτέχνες, στοχαστές ή φιλόσοφοι.
Ωστόσο τείνω να πιστέψω, οτι όσο κι αν εν τέλει παράγει κανείς επιστημονικό και λογοτεχνικό έργο για πχ, κάποια απο τις δύο ιδιότητές του, θα μπορέσει να την έχει πραγματώσει πληρέστερα απο την άλλη. Κάποια απο τις δύο ιδιότητες, θα ορίζει εναργέστερα το είναι του.
Και τούτο διότι, τροφοδοτώντας ταυτόχρονα δύο αντίθετα κέντρα, κρατάς μεν ισορροπία, αλλά αποδυναμώνεται η ένταση που στέλνει κανείς στο καθένα.
Ετσι, υπήρχαν πολύ ακραίοι, καλλιτέχνες ή επιστήμονες, οι οποίοι κινήθηκαν στο ένα ρεύμα και βυθίστηκαν στα άδυτά του.
Πραγματικά δεν ξέρω αν υπάρχει ενιαίος κανόνας, ή αν ο καθένας δρα ανάλογα με την προσωπικότητά του.