Πώς αισθάνεστε τώρα;

Quote:

---

Originally Posted by panamar

συνεχισε να ονειρευεσαι γιαννη.εγω παλι δεν μπορω να σταματησω να κλαιω.ειμαι μονη στο σπιτι και μπορω να εκφραστω ελευθερα.

---

μόνο που ονειρευομαι εδω και πολλή καιρο και όλο πιανω τον εαυτο μου να μην κανει αυτα που πρεπει για να γινουν τα ονειρα πραγματικοτητα.........και στο βαθος φοβος, σαν κατασταση που συνεχίζει και σαν χρεος που πληρωνω όσο δεν τον διωχνω απο πανω μου.

γιατι δεν βγαινεις απ το σπιτι?? βγες και κατα προτιμηση πήγαινε βρες καποιο δικο σου, φιλο , γνωστο κλπ να πειτε δυο τρεις κουβεντες να δεις που θα αλλάξει η διαθεση σου λες και πριν ήσουν σε άλλο πλανητη λολ. καντο που σου λεω και θα με θυμηθεις.

νευριασμενος με το ολο θεμα SOPA/PIPA. προκειται να καταστραφει ολο το διαδικτυο με την λογοκρισια που θελουν να επιβαλλουν! εκλεισε ηδη ενα απ'τα μεγαλυτερα sites για αρχεια το megaupload.com ενω προβλεπεται να κλεινει καθε ενα που παραβιαζει τα πνευματικα δικαιωματα. εαν αυριο ποσταρω ενα απλο τραγουδακι στο θεμα με τη μουσικη πχ θα κλεισουν ολο το e-psychology.gr ελεος με τη δικτατορια δε θα μπορουμε να εκφραζομαστε πουθενα ελευθερα.

Ήρθε η ώρα ν' αρχίσουμε να συνθέτουμε μόνοι μας τραγουδάκια! Όχι πως εγκρίνω φασιστικές κινήσεις, αλλά ας δούμε και το θετικό του θέματος.

γιαννη ενα βημα για τον ανθρωπο ενα αλμα για την ανθρωποτητα απεχουμε και οι 2.εγω να βγω απο το σπιτι εσυ θα μου υποσχεθεις οτι θα βγεις απο το τελμα σου?για να εχουμε ο ενας κατι να περιμενουμε απο τον αλλο...

Quote:

---

Originally Posted by panamar

γιαννη ενα βημα για τον ανθρωπο ενα αλμα για την ανθρωποτητα απεχουμε και οι 2.εγω να βγω απο το σπιτι εσυ θα μου υποσχεθεις οτι θα βγεις απο το τελμα σου?για να εχουμε ο ενας κατι να περιμενουμε απο τον αλλο...

---

................να σου το υποσχεθω...., μονο που η δικη σου υποσχεση φαινεται αρκετα πιο ευκολη απ τη δικη μου! αυτο που θα κάνω εγω είναι πράγματα που με κομπλάρει να τα κάνω που όμως είναι βηματα ....... έστω μικρα προς το στοχο. το κακο με μενα panamar ειναι ότι έκανα παλια γκάφες στη ζωη μου γι ολους αυτους τους λογους που συζηταμε καθημερινα εδω και έτσι βγηκα εκτός στοχων. ευχαριστω παντως για την ενθαρρυνση.

γιαννη μου και ποιος δεν εκανε λαθη και ποιος δεν βγηκε απο τον δρομο του?τωρα ειναι τα ευκολα.γιατι απο τα λαθη μαθαινεις και αλλαζεις απλα πορεια.δεν φανταζεσαι ποσο δυσκολο μου ειναι να βγω σημερα απο το σπιτι.δεν με χωραει το 'εξω'.και κατι ακομα 'βαλε στοχο το φεγγαρι ακομα και αν δεν το φτασεις θα βρεθεις καπου αναμεσα στα συννεφα"

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

νοιώθω άντονο άγχος γιατι μεσα μου υπάρχει αμφιβολία, δεν ειμαι βεβαιος αν θελω να προχωρησω σε σχεση ή να περιμενω και δεν ξερω πόσο θα περιμενω μεχρι να μου ρθει αυτο που παντα ονειρευομουν. τι να κάνω? λέω να φύγω λόγω της αμφιβολίας αλλά δεν ειμαι βεβαιος γι αυτο...

---

Διαφωνώ με το να φύγεις λόγω της αμφιβολίας γιατί μετά θα μετανιώνεις για μια ζωή όταν θα αναρωτιέσαι τι θα μπορούσε να είχε γίνει αν δεν την είχες αφήσει να σε νικήσει...κι επίσης αν θέλεις κάτι, μην περιμένεις πολύ γιατί δεν θα σε περιμένει αυτό...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Διαφωνώ με το να φύγεις λόγω της αμφιβολίας γιατί μετά θα μετανιώνεις για μια ζωή όταν θα αναρωτιέσαι τι θα μπορούσε να είχε γίνει αν δεν την είχες αφήσει να σε νικήσει...κι επίσης αν θέλεις κάτι, μην περιμένεις πολύ γιατί δεν θα σε περιμένει αυτό...

---

Για το τελευταίο συμφωνώ, θα πρέπει να το αντιγραψω απ εδω και να το βαλω απεναντι μου στον τοιχο να το βλεπω καθε πρωι μεχρι να μου γινει τροπος ζωής!
Για το πρώτο διαφωνω λιγακι, έγυγα πριν μερικα χρονια απο καποια σχεση λόγω αμφιβολίας και δεν το μετανοιωσα! αμφιβολια υπάρχει και τωρα και φοβαμαι μηπως ξαναπεσω στην ιδια λακκουβα.

Quote:

---

Originally Posted by panamar

γιαννη μου και ποιος δεν εκανε λαθη και ποιος δεν βγηκε απο τον δρομο του?τωρα ειναι τα ευκολα.γιατι απο τα λαθη μαθαινεις και αλλαζεις απλα πορεια.δεν φανταζεσαι ποσο δυσκολο μου ειναι να βγω σημερα απο το σπιτι.δεν με χωραει το 'εξω'.και κατι ακομα 'βαλε στοχο το φεγγαρι ακομα και αν δεν το φτασεις θα βρεθεις καπου αναμεσα στα συννεφα"

---

Σωστο αυτο που βαζω με μπολτ, συμφωνω, φτανει να μιλάμε για πορεία προς το φεγγάρι δλδ το στοχο και όχι το να βγει καποιος εκτος αυτης της πορειας, εκει ειναι το προβλημα. Από τα λάθη μαθαίνουμε, δυστυχως πολλές φορες τα επαναλαμβάνουμε, κι αυτο ειναι ενδειξη ότι δεν βελτιωθηκαμε.

λες ο κοσμος να φτιαχτηκε σε μια μερα?πρωτα γινονται τα πειραματα και μετα τα θαυματα!και αν παλι κατι δεν παει καλα τοτε παρτο αλλιως!!!δηλαδη ολοι τα κανουν ολα με την πρωτη και συ οχι?

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Για το τελευταίο συμφωνώ, θα πρέπει να το αντιγραψω απ εδω και να το βαλω απεναντι μου στον τοιχο να το βλεπω καθε πρωι μεχρι να μου γινει τροπος ζωής!
Για το πρώτο διαφωνω λιγακι, έγυγα πριν μερικα χρονια απο καποια σχεση λόγω αμφιβολίας και δεν το μετανοιωσα! αμφιβολια υπάρχει και τωρα και φοβαμαι μηπως ξαναπεσω στην ιδια λακκουβα.

---

Κάντο λοιπόν! :D Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνεις κατά τη γνώμη μου!
Όσο για το 2ο αν δεν ρισκάρεις, δεν θα μάθεις ποτέ...εσύ αποφασίζεις...

Όλα καλά όλα ωραία θα γίνουν όταν θα γίνουμε όλοι μια παρέα.

Παράξενα...ενώ ήταν μια καλή μέρα σήμερα κι ως το μεσημέρι ένιωθα σχεδόν σαν χαζοχαρούμενο μπορώ να πω κι ήταν πολύ ωραία, αυτό εδώ και λίγη ώρα έχει αλλάξει και νιώθω άγχος και δύσπνοια και μια αλλοιωμένη αίσθηση της πραγματικότητας, δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τι θέλω να πω...αν κάποιος καταλαβαίνει ας μου πει...τι είναι αυτό και γιατί συμβαίνει...δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα αλλά είναι κάπως σαν μια διαίσθηση ότι θα συμβεί κάτι κακό...

Χάλια,μοναξιά,αναπολώ ωραίες ευτυχισμένες μέρες που βγαίναμε έξω όλοι μαζί σαν οικογένεια ή ότι κάτω από τα παπλώματα ήμουν αγκαλιά με αυτόν που αγαπούσα τώρα τι; αβεβαιότητα ακόμη κ στο κομμάτι της συντήρησης το οικονομικό κ μου λείπει το γέλιο εκείνο το παιδιάστικο, το ευχάριστο, το τρελλό...

Αυτό το αίσθημα ότι κάτι κακό θα συμβεί, συχνά το ένιωθα κι εγώ, κυρίως πριν κάνω ψυχοθεραπεία, τώρα ευτυχώς έχει κατά πολύ ελαττωθεί, γιατί όσο μπορώ ελέγχω τη σκέψη. Πάντως κι υγιής να μπορούσε να είναι κάποιος σήμερα μ' όλ' αυτά, που περνάμε σίγουρα θα κατέληγε με ψυχολογικά. Είναι ν' απορείς ή να λες και μη χειρότερα;