Originally Posted by
Κύκνος
Άβγαλτη είμαι σίγουρα αφού ως επί το πλείστον μένω μέσα στην (έστω όσο αυτή είναι δυνατή) ασφάλεια της φωλιάς μου...Κάποιος μου είχε πει ότι δεν υπάρχει απόλυτη ασφάλεια, εσύ τι πιστεύεις γι' αυτό;;;
Θέλω να φτιάξω έναν προστατευμένο κόσμο όπου δεν θα πληγώνομαι άλλο, δεν αντέχω πια, προσπαθώ να νιώσω καλύτερα αλλά με το παραμικρό στεναχωριέμαι και κλαίω... :( Που θα πάει αυτό;;; Δεν ξέρω πια τι να κάνω, δηλαδή έλεος τι στο καλό παίρνω αντικαταθλιπτικά αν είναι να γίνομαι έτσι;