Δεν είναι σκοπός μου να αποστομώσω κανέναν απλά γράφω όλα τα προβλήματα μου μήπως μπορέσω και τα λύσω...κι ο ψυχαναγκασμός είναι ένα απ' αυτά...
Printable View
Δεν υπονοησα κατι τετοιο , οτι το κανεις επιτηδες , αλλοιμονο , αλλα παντα θα εχεις εναν καλο λογο , γιατι δεν μπορεις να κανεις το ταδε , δεν σου ασκω κριτικη , ποιος ειμαι γω που θα σε κρινω , δεν μπορω να μπω στην ψυχη σου , ουτε εχω τα βιωματα σου , ουτε την ιδιοσυγκρασια σου , υποθεσεις και εικασιες κανω , βασιζομενος σε γραφομενα ετων , δεν ειναι απαραιτητο ναχω δικιο ...........
Εγώ σε βλέπω καλύτερα πλέον έμαθες να ξεδιπλώνεσαι γίνανε κάποιες μαλακές στη ζωή σου εντάξει κάποτε θα το ξεπεράσεις κι εγώ είναι μέρες που έχω τύψεις κλπ είναι μέρες που δεν μπορώ να κάνω τίποτα αλλά κάπως προχωράω σιγά σιγά αντε κι εσύ δυο μέτρα κορίτσαρος κρίμα είναι το ξέρεις εγώ είμαι δύο μέτρα αθλητής κι άμα με δεις σέρνομαι δεν μπορώ πολλά πολλά κλπ αλλά τι να κάνω πάω τη βολτούλα μου πάω στη δουλίτσα μου που και που μην τα παρατάς έκανες βήματα μπράβο σου
:)
Ευχαριστώ αλλά δηλαδή τι βήματα σου φαίνεται πώς έκανα κι εγώ δεν τα βλέπω;
Επίσης να σε ρωτήσω και κάτι άλλο επειδή και το έχω στο μυαλό μου αλλά και το είχες αναφέρει και παλιότερα για το ξύλο, το θεωρείς σωστό να χτυπάνε τις γυναίκες οι άντρες στις σχέσεις τους αν νευριάσουν; Μπορείς να απαντήσεις ειλικρινά, δεν θα κράξω υπόσχομαι άλλωστε είμαι κύκνος, όχι κοράκι :p
Εγώ δεν το χω κάνει. Ποτέ αλλά έσπασα πόρτα γενικά όμως μπορΩ να καταλάβω πως φτάνεις μέχρι εκεί και να στο εξηγήσω θέλεις?
Γενικά δεν έχω σηκώσει χέρι σε κανένα ποτέ αλλά έχω προκληθεί άπειρες φορές να ξέρεις
Στη ζωή ενός άντρα το ξύλο και το μπινελίκι είναι νόμος από μικρή ηλικία να ξέρεις από το σχολείο το μαθαίνεις αυτό και πολλοί δεν το ξεμαθαίνουν
Θα στο εξηγήσω όπως μπορώ εσείς οι κοπέλες θέλετε πάντα να κάνετε το δικό σας κάποιες φορές επιμένετε σε λάθος στιγμή δηλαδή είναι ο άλλος φορτωμένος από κάτι άλλο κι επιμένεις εσύ εκείνη την ώρα για μια μαλάκια ε τον χτυπάνε τα νεύρα στο κεφάλι και μετά αντε να βρεις άκρη αυτό είναι ένας λόγος ένας άλλος είναι για λόγους ζήλιας όλοι ξέρουμε ότι άμα κουνηθείτε γίνεται σεισμός κι άμα σας δούμε λίγο πιο εκδηλωτικες γίνεται χαμός αυτός είναι ένας άλλος λόγος τα άλλα φαντάζομαι είναι θέμα χαρακτήρα δηλαδή αν ο άλλος πλακώνεται συχνά με όλους φαντάζομαι κάποτε θα τις φας κι εσύ εγώ κυρίως δεν ελέγχω τα νεύρα μου δηλαδή εκείνη την ώρα ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και ούτε έχω καλή συναίσθηση τι κάνω γι αυτό παίρνω βαριά φάρμακα για να μη ξεφεύγω πλέον άμα με δεις έχω γίνει Παναγίτσα ούτε βρίζω ψιλόσέρνομαι στο περπάτημα λόγω κατάθλιψης σοβαρής επίσης δεν τα χω ποτέ καλά με τον εαυτό μου εδώ και τρία χρόνια επίσης κάποιοι νευριάζουν άμα τους πεις ψέμματα δεν το σηκώνουν κάνουν σενάρια μετά σε γενικές γραμμές αυτά αλλά είναι θέμα χαρακτήρα πιστεύω
Εγώ δεν μπορώ αυτούς που θέλουν να γίνεται το δικό τους κι αν δεν περάσει και τους αντιμιλήσεις τότε βαράνε...γι' αυτούς τους λόγους έχω φάει εγώ ξύλο, τώρα για τη φίλη μου δεν θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια για ποιο λόγο είχαν τσακωθεί αλλά ήταν και δικηγόρος ο τύπος, ωραίος ε; Ευτυχώς η κοπέλα βρήκε καλό παιδί και παντρεύτηκε κι έχει και παιδάκι τώρα...που μου την έστειλε ο μαλάκας ο άλλος σπίτι μελανιασμένη...το θυμάμαι και συγχύζομαι...
Κοίτα μπορώ να στο εξηγήσω κι αυτό κάπως όταν γνωρίζεις κάποιον αυτός σχηματίζει μια γνώμη για σένα και ανάλογα διαλέγει να σχετιστει η όχι μαζί σου άμα πας να του αλλάξεις την εντύπωση πέφτει φάπα δηλαδή άμα σε είχε για ευαίσθητη και ήθελε μια υπό σχετιστηκε μαζί σου αλλά όταν πήγες να πεις τη γνώμη σου έφυγες φάπα αυτό είναι θέμα χαρακτήρα νομίζω γι αυτό πρέπει να σχηματίζεις κι εσύ μια γνώμη για τον άλλο και να κάθεσαι όσο κρατάει το καλό πάντα υπάρχει μια καλή περίοδος σε όλους λουκέτο στην καρδιά κι όσο κρατάει το καλό
Τι να σου πω, δεν νομίζω ότι ευαίσθητη σημαίνει απαραίτητα και υπό εσύ τι λες;
Συμφωνώ με το ότι πρέπει να μένουμε όσο κρατάει το καλό αλλά αυτό το λουκέτο στην καρδιά δύσκολα μπαίνει που να πάρει...βέβαια τα διαχωρίζω αυτά τα δύο, έτερον εκάτερον...
Ψιλοάσχετο αλλά τώρα με έχει πιάσει νύστα κι ας είναι νωρίς αλλά παράλληλα είμαι λίγο τσιτωμένη και φοβάμαι να ξαπλώσω...
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί γεννηθήκαμε σε έναν κόσμο κατάλληλο για να φιλοξενήσει τη ζωή όπως την ξέρουμε,πχ έχουμε την κατάλληλη βαρύτητα,κατάλληλη πίεση,το σώμα μας λειτουργεί μόνο του στον ατμοσφαιρικό αέρα και όχι μες στη θάλασσα,πχ η καρδιά και τα άλλα όργανα..απ'τη μία δλδ όλα φαίνονται ιδανικά και φτιαγμένα για τον άνθρωπο..απ'την άλλη όμως δεν είναι όλα έτοιμα σε αυτόν τον κόσμο!
Ο άνθρωπος πρέπει να προσπαθήσει,πρέπει να βάλει το μυαλό του να λειτουργήσει,να βρει λύσεις για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του..
Πρέπει να μεταφράσει τον κόσμο,τη φύση,στη γλώσσα που καταλαβαίνει..πρέπει να αποκωδικοποιήσει το περιβάλλον του σε χημικούς και μαθηματικούς τύπους και να ανακαλύψει φάρμακα και νέες τεχνολογίες που θα διευκολύνουν και θα επιτρέψουν ή θα παρατείνουν τη ζωή του..
Η βαλεριάνα δεν έχει κανά χαρτάκι πάνω της που να γράφει "χρησιμοποιήστε με για να ηρεμήσετε και να κοιμηθείτε"..
Ο άνθρωπος έπρεπε μόνος του να τα βρει όλα αυτά..
Αλλά ας μην πιάσουμε την απορία μου για το πώς ο άνθρωπος ανακάλυψε τη γλώσσα την κανονική και την μαθηματική..
Και σ'αυτό το σημείο ξεκινάει το πρόβλημά μου..στην προσπάθεια..δε βρίσκω νόημα στην προσπάθεια..δεν μπορώ να χωνέψω το "συν Αθηνά και χείρα κίνει.."
Αφού το σύμπαν μας είναι ευφυές,αρμονικό και υπάρχει από μόνο του γιατί κι εμείς δεν μπορούμε απλά να υπάρχουμε και είμαστε μες στο άγχος για την επιβίωση??
Αφού το άγχος σκοτώνει και δεν το συνιστά κανένας γιατρός..δεν πρέπει να έχουμε άγχος..το άγχος είναι ενάντια στη ζωή..
κι όμως δεν μπορούμε να παλεύουμε να βγάλουμε τα προς το ζην χωρίς να έχουμε άγχος..
Τι κάνουμε?Συνεχίζουμε να έχουμε άγχος για να ζήσουμε και στο τέλος πεθαίνουμε απ'το άγχος μας για τις μέριμνες?
ή δεν έχουμε άγχος για το πώς θα ζήσουμε και στο τέλος πεθαίνουμε απ'την πείνα?
Πάντως από όπου και να το πιάσουμε θα πεθάνουμε..
Τι είναι καλύτερο?να μαραζώσουμε απ'το άγχος ή απ'τις κακουχίες?
Αυτός ο κόσμος δε βγάζει νόημα..Απ'τη μία μας δίνει πχ τα μέταλλα βαθιά μες στη γη..απ'την άλλη πρέπει να βρούμε μόνοι μας τον τρόπο να τα βγάλουμε απ'τη γη και να τα επεξεργαστούμε για να έχουμε όφελος..δε μας δίνει ο κόσμος τις λύσεις..
Και να είχαμε όλοι το ίδιο iq πάει στο καλό..δεν έχουμε όμως όλοι το ίδιο μυαλό..κι αυτό είναι το άδικο της της υπόθεσης..
Κι εγώ αγχώνομαι..δεν είμαι και το πρώτο μυαλό και θεωρώ άδικο και μάταιο να προσπαθήσω να ζήσω σε αυτόν τον κόσμο όπου κάθε λογής ανθρώπινη πονηριά καραδοκεί για να με φάει..
Κυκνε το λουκέτο στην καρδιά είναι άμυνα φαβελ έχεις μυαλό αλλά το μυαλό σου δεν ταιριάζει με αυτό τον κόσμο το συμβατικό κατά τα άλλα αυτά που λες έξυπνα είναι ίσως να σπουδάζες την επιστήμη εκείνη που λες πως ήταν ο κόσμος πριν από χιλιάδες χρόνια πως ζούσαν παλιά και πως φτάσαμε μέχρι εδώ αυτά σε ενδιαφέρουν φαντάζομαι
Δε σου κανει εντυπωση η παγκοσμια παραβολη ως απαντηση στον πονο, τον αγωνα, την αρρωστια, την αδικια, ο διωγμος απο τον κηπο της Εδεμ ? Οτι πρωτα ολα ηταν φιλικα, ηρεμα, ειρηνικα και κατοπιν επιλογης "γνωσης" αρα ανυπακοης το τιμημα ηταν τα προαναφερθεντα ?
Ειναι μια παραβολη καθαρα. Μεινε και παλεψε ή φυγε και ψοφα με τον τροπο που θα επιλεξεις, εαν μπορεις να επιλεξεις.
Ειναι φυσιολογικο να απορεις, αν δεν απορουσες θα ησουν πολυ ευτυχισμενη. Ο στοχος ομως ειναι να ειμαστε και ετοιμοι να αντιμετωπισουμε τα σκληρα δεδομενα του συμπαντος, τον ανθρωπινο αγραφο νομο, την παλη.
Εγω εκει κατεληξα.