Originally Posted by
carry
Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν γροθιά στο στομάχι για πολλούς από εμάς. Μας σκόρπισε απογοήτευση όχι τόσο για τα αριθμητικά δεδομένα αλλά για το επίπεδο συνειδητοποίησης, ριζοσπαστικοποίησης και αξιοπρέπειας του ελληνικού λαού.
Πρέπει να αποδεχτούμε ότι ο ελληνικός λαός είναι βαθιά συντηρητικός ( 60 χρόνια συντηρητικής προπαγάνδας, εμφύλιος, μακροχρόνιες διώξεις και ένα κράτος παρακράτος έχουν τέτοια αποτελέσματα) . Ταυτόχρονα διέπεται και από έναν ραγιαδισμό που συνάδει με ανατολίτικους και όχι ευρωπαϊκούς λαούς. Μεσολάβησαν και 25 χρόνια ψευδοευμάρειας που απομάκρυναν τον πολίτη από την πολιτική και τον έκαναν τηλεοπτικό άβουλο ον. Και τώρα που επετεύχθη η λοβοτομή το σύστημα έπεσε πάνω του να τον ξεσκίσει. Πως να αντιδράσουν τα περιφερόμενα σαρκία? κρέατα έχουν γίνει δεν είναι άνθρωποι πολίτες με συνείδηση και πυγμή και χρειάζεται να τους πάρεις από το χέρι για να τον σώσεις από τη ΧΑ και το φασισμός στο σύνολο του που θα πάνε δημοκρατία πεντακόσια χρόνια πίσω.
Αυτή τη στιγμή υπάρχει έντονη η αντιπαράθεση αριστεράς και δεξιάς και μάλιστα με οξυμένες στο έπακρο τις αντιθέσεις. Θα πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσει ο καθένας ποιος ανήκει που. Στη δεξιά που λαμβάνει ψυχροπολεμικό πρόσωπο ανήκουν η νδ, το πασοκ, η δημαρ, οι ανεξάρτητοι. Στην αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ένα σωρό μικρά κλαδιά του ευρύτερου αριστερού χώρου, της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, του αναρχοαυτόνομου χώρου ο όποιος συνειδητά μένει άστεγος στο κομματικό γίγνεσθαι της αστικής δημοκρατίας αλλά τον εντάσσω στην ευρύτερη αριστερά.
Λοιπόν σε αυτό το κλίμα ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να τραβήξει κοντά του το 27% των ψηφοφόρων. Ε δε γίναν όλοι αυτοί αριστεροί. Ούτε η απελπισία είναι πάντα καλός πολιτικός σύμβουλος. Αλλά έκαναν ένα μεγάλο βήμα υπέρβασης ψηφίζοντας ένα κόμμα που μέχρι χθες στο μυαλό πολλών ήταν υπεύθυνο για επεισόδια, φασαρίες και συμπλοκές με τις αρχές. άκουγαν ΣΥΡΙΖΑ και πήγαινε το μυαλό τους σε κουκουλοφόρους όπως επίτασσε η προπαγάνδα του συστήματος. και τώρα το ψήφισαν. Μεγάλη υπόθεση. Και άρχισαν περισσότεροι να βλέπουν και το αληθινό πρόσωπο του συστήματος. Τη φτώχια, την εκμετάλλευση και την λεηλασία. και αυτό είναι σημαντικό. Αρκεί η οργή να δώσει κάποια στιγμή τη θέση της στη συνειδητοποίηση του γιατί γίνεται ότι γίνεται.
Από φύση είμαι αισιόδοξος, επιμένω πως σκοντάφτουμε, πέφτουμε, σηκωνόμαστε και ξανασυνεχίζουμε. Ο λαός δεν έχει διάθεση να πολεμήσει για τη ζωή του, αλλά η ιστορία είναι γεμάτη από στιγμές ηρωισμού και επανάστασης των πολύ λίγων που κατάφεραν πολλά πλήγματα στο σύστημα εξουσίας. Ο Ρήγας είχε πει καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.