Πηγη: http://lapsus.panteion.gr/index.php?...iting&Itemid=7
το περιοδικό του Εργαστηρίου Ρητορικής και Λόγου
Σκέφτομαι άρα υπάρχω; Δημιουργική Γραφή “Σκέφτομαι άρα υπάρχω” είχε πει ο René Descartes και εννοούσε σαφώς πως εκείνοι οι οποίοι σκέφτονται, ουσιαστικά έχουν δηλαδή κριτική σκέψη, αναρωτιούνται συνεχώς για το τι συμβαίνει γύρω τους. Έχουν απορίες, διαφωνούν με αυτό που τους "σερβίρουν", διαβάζουν, ψάχνουν, δημιουργούν δικές τους θεωρίες για τα πράγματα, συζητούν, προβληματίζονται, αυτοαναιρούνται και πάλι από την αρχή ψάχνουν νέες θεωρίες. Εννοούσε τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται έντονα ,που τους απασχολούν τόσο τα κοινά και σε αυτά θα συμπεριλάβω τα κοινωνικά τα πολιτικά και τα οικονομικά, αλλά και με τα πιο "πνευματικά" ..Γενικά αυτούς που δεν καθησυχάζονται καθόλου και βρίσκονται σε μια διαρκή πνευματική κυκλοφοριακή συμφόρηση όπου ο κόκκινος σηματοδότης δεν είναι απλά ένα αδιέξοδο ή μια στάση αλλά αντίθετα μια αφορμή για να πάρουν άλλο δρόμο...
Αυτού του είδους λοιπόν οι άνθρωποι κερδίζουν απλόχερα τον σεβασμό μας και συνεχώς κάποιος μας παροτρύνει να γίνουμε σαν αυτούς, σκεπτόμενοι άνθρωποι με συνεχείς προβληματισμούς για το χθες, για το τώρα, για το αύριο.
ΓΙΑΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΩ. Είναι όμως πραγματικά έτσι; Και τι εννοώ; Πραγματικά υπάρχουμε όταν σκεφτόμαστε; Ζούμε όταν σκεφτόμαστε ή απλά αναλωνόμαστε σε μια αδιάκοπη και συνεχή σκέψη, ένα διαρκή προβληματισμό χωρίς τέλος που φτάνουμε σε σημείο να μη ζούμε; Έχω συναντήσει ανθρώπους, που το μονό που κάνουν είναι να προσπαθούν να δώσουν μια εξήγηση για το τι συμβαίνει γύρω τους. Εξηγήσεις για την πολιτική ζωή της χώρας μας, η οποία κατά τη γνώμη μου δεν υφίσταται και για αυτό δεν είναι άξια ερμηνείας. Ερμηνείες για την οικονομία, τον καταναλωτικό τρόπο ζωής, τον καιρό, την κίνηση, τα ρούχα που φοράς, τον τρόπο που μιλάς, μια ερμηνεία για τα πάντα, μια συνεχής σκέψη, μια ζωή αγχωτική και χαώδης. Αν δεν έχεις μια θεωρία απαξιούν να σου μιλήσουν σε θεωρούν κατώτερο. Με ρωτούν "ποια είναι η πολιτική σου πεποίθηση, τι σκέφτεσαι για την οικονομική κατάσταση που επικρατεί, τι νομίζεις πως πρέπει να γίνει, ποιος φωτάει, πώς θα επιβιώσουμε ;!".Και απαντώ πως δεν πιστεύω στην πολιτική, τουλάχιστον όπως είναι στην Ελλάδα, νεκρή και προσκολλημένη σε ιδέες παλιές, που βρίσκονται σε διαρκή αποσύνθεση, πως δεν ξέρω, γιατί βρισκόμαστε σε οικονομική κρίση και σκέφτομαι ότι δε θα βγούμε από αυτή. Τότε, με κοιτούν με ένα βλέμμα υποτιμητικό, λες και εγώ δεν ξέρω τι έκανα, με χαρακτηρίζουν ανόητη, ή αδιάφορη προς την πραγματικότητα, μου χρεώνουν την αδιαφορία γενικά του ότι δεν κάνω τίποτα και παραμένω άπραγη μπροστά σε όσα συμβαίνουν, με κατηγορούν ότι δεν σκέφτομαι.
Και λοιπόν, απαντώ. ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ.......και θεωρώ πως για αυτό...ΥΠΑΡΧΩ. Περνάω καλά, γελάω, χαίρομαι, έχω ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν, διασκεδάζω την κάθε στιγμή, έχω ελάχιστο άγχος, ΖΩ.
Μπορεί να θεωρηθώ αφελής, αλλά ελάχιστα με ενδιαφέρει. Προτιμώ να είμαι έξω με τους φίλους μου και να περνάω καλά παρά να είμαι κλεισμένη σε ένα σπίτι, σε ένα γραφείο, σε ένα δικό μου κόσμο και να βγάζω θεωρίες να ανησυχώ ακόμα και για τον καιρό να τρέμω για το αύριο, να αγχώνομαι για τα πάντα...Άρα θεωρώ πως καταλήγω σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα, σε μια δικιά μου αρχή την οποία θέλω να ακολουθώ. Θέλω να μην σκέφτομαι....Γιατί................
ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ.
