εχω πεσει κατω και χτυπιεμαι απο τα γελια
Printable View
εχω πεσει κατω και χτυπιεμαι απο τα γελια
το ψωμι το λεει μιμι
αλλα ο ανιψιος μου την πιτσα την λεει πιπα..
μια μερα λοιπον περνουσαν οικογενειακος εξω απο μια πιτσαρια..ειδε ο μικρος τις αφισες με τα διαφημιστικα στο τζαμι και φωναζε απ'εξω..''μαμα παλε μου πιπα!!!!
ειχε κατσει ο κοσμος και τους κοιτουσε καλα-καλα!
Μια δροσερή καληνύχτα με όνειρα γλυκά........
Ξέρω πόσο χάλια ειναι η κατάσταση και ξεροντας τα αυτα σου εγραψα το μηνυμα! Τι θα κανεις δλδ? θα δώσεις παραίτηση? παραίτηση από τις σπουδες, παραίτηση από στόχους, παραίτηση από τη ζωη? Καλύτερα 5% πιθανότητες παρά μηδεν. Και δεν ξερεις ποτε στο μέλλον τι γινεται. Προσοντα που θεωρεις αχρειαστα τωρα να σου δωσουν ψωμι μετα από χρονια, αν τα εχεις τοτε δλδ. Το αποκλείεις αυτο? Δεν μπορεις ποτέ με βεβαιότητα να προβλεψεις πως θα ναι καποτε τα πράγματα. Για μια ελπίδα ζούμε ακόμα και μεσα στο μαυρο χαλι.
Περι φιλόζωων
Σκοπευα να το βαλω σα νεο θεμα. Πως θα χαρακτηρίζατε όλους αυτους που αποκτανε κατοικίδια και αμα τα βαρεθούν τα αφηνουν όπου φτασουν αδέσποτα ή τα εγκαταλείπουν έξω από καταφύγια ζώων? Θεωρούνται αυτοι οι άνθρωποι φιλόζωοι? Κατα τη γνωμη μου όχι! Εχω την εντυπωση ότι αυτοι οι άνθρωποι μεταχειρίζονται τα ζωα σαν διακοσμητικα στολίδια, σαν μόδα, σαν πράγματα που αμα περασει ο ενθουσιασμος γι αυτα τα εγκαταλείπουν όπως πετανε ρουχα και παπούτσια. Γι αυτους τα ζωα καθε άλλο ειναι παρα ζωντανοι οργανισμοί που θελουν στοργη και φροντίδα. Βλέπω καθημερινα όλο και περισσότερα εγκατελειμενα ζωα στους δρομους. Και μη μου πειτε πως ειναι λόγω κρίσης διοτι αμα καποιος αγαπα θα βρει τον τροπο ακομα και μεσα στη φτωχια του.
Ολα αυτα τα γραφω επειδη συνταραχτηκα σημερα το πρωι βλεποντας τρια μικρα σκυλάκια κουλουριασμενα μαζι, λίγων μηνων θα τανε, εγκατελειμενα σε μια ακρη ενος χωρου σταθμευσης (ισως και να κανω λάθος γιατι περνουσα με λεωφορειο απο το μερος αλλα μου φανηκε πως το ενα ήταν μεγαλυτερο κατα πασα πιθανοτητα η μητερα τους). Αμα αποκτας ζωα τα φροντιζεις μεχρι το βιολογικο τους τελος ή τους εξασφαλίζεις στεγη και φροντιδα αλλού αλλιώς δεν τα αποκτας. Ενημερωσα σχετικα τη φιλοζωική οργάνωση. Ένοιωσα λύπη για τα σκυλακια και οίκτο γι αυτον που τα εγκατέλειψε.
Όταν έβαφες με το συνεργείο που είχες δε ζητούσες αμοιβή;
Υπό αυτήν την έννοια το είπα και σκεφτόμουν
ότι στη δουλειά (τη δική μου και πολλών άλλων)
αναγκαζόμαστε βέβαια να δουλεύουμε επιπλέον ώρες που δεν τις πληρωνόμαστε ποτέ
εξαιτίας του άδηλου (όχι πάντα) εκβιασμού της απόλυσης.
Και με τους ελεύθερους επαγγελματίες το ίδιο συμβαίνει
κι ας μην υπάρχει τυπικά ο εργοδότης.
Σχέση οικονομικής εξάρτησης υπάρχει.
Δε μου κάνεις,
πολύ εύκολα σε αντικαθιστώ με κάποιον άλλο
φτηνότερο. Τόση προσφορά εργασίας υπάρχει!
Όμως επειδή έτσι ο εκβιασμός δεν έχει τέλος
καμιά φορά φταίμε κι εμείς
που τον επιτρέπουμε.
Αυτό που συμβαίνει σε μένα σκεφτόμουν κυρίως,
αλλά ίσως και άλλοι να έχουν κάνει τα ίδια λάθη.
σκεφτομαι βλαχος + βλαχα = βλαχοδελον.
εγω δεν μπορω τετοια, για αυτο και τα παρατησα. δεν αντεχω αλλο αγχος
"Τα κληρονομικώς βεβαρημένα άτομα όπως οι παρανοϊκοί, οι πνευματικώς καθυστερημένοι, οι σχιζοφρενείς, οι επιληπτικοί, οι φορείς μεταλλαχθέντων γονιδίων, οι αθεράπευτοι αλκοολικοί, οι προχωρημένοι τοξικομανείς και άλλοι, θα πρέπει να υποβάλλωνται σε στείρωση.
...Η φυσική επιλογή, η στείρωσις και η ευθανασία είναι ορθές εφ' όσον συνδυάζουν σοβαρές νομικές εγγυήσεις, υπεύθυνο ιατρικό έλεγχο και βιολογικώς ηθική βάση."
ΠΗΓΗ Πρασινη Πτερυγα
Κενο, καποιοι εχουν βαλει στοχο τα @@ σου...
Ειναι αναγκη να παω δουλεια 3 το μεσημερι? Μες στην καψα? Θελω να μεινω σπιτι γαμωτο............
Οτι εχω στερηθει τοσα πραγματα στη ζωη μου κ τα τελευταια 4-5 χρονια ακομα περισσοτερα μ αποτελεσμα να ζηλευω τους παντες κ τα παντα...να βγαζω κακια απο μεσα μου κ δεν μ αρεσει αυτο καθολου...
....ποιος μαγειρευει... :/
Περιφέρθηκα σαν την άδικη κατάρα πάνω στους δύο τροχούς στους δρόμους της πόλης και γύρισα σχεδόν ερείπιο. Είδα ανέμελο κόσμο περιποιημένο στην τρίχα να κάθεται αραχτός στις καφετέριες και απόρησα από που αντλεί όλη αυτή την αναισθησία. Μερικοί είναι τόσο εγκεφαλικά νεκροί που δε χαμπαριάζουν μία από κρίση. Η πορεία μου διασταυρώθηκε, επίσης, με κάμποσα περιχαρή ζευγαράκια που βολτάριζαν, για να μου υπενθυμίζουν βάναυσα πόσο μπακούρος είμαι. Εκείνο όμως που με έκανε λιώμα ήταν μία καθημερινή συζήτηση που άκουσα, η οποία μου έδωσε να καταλάβω ότι το χάσμα με τους συντοπίτες μου θα παραμείνει για πάντα αγεφύρωτο, γιατί η νοοτροπία τους μού είναι επιεικώς βδελυρή και με ξενίζει. Θα το σκέφτομαι μάλλον και αν θα κυκλοφορώ από δω και πέρα.
το να βρει κανεις συντροφο και να κανει καλη σχεση ειναι πραγματικα ανεκδοτο. Περαστικοι και τουριστες πρεπει να ειμαστε απο ολα, να βρουμε απλα εναν να περναμε καλα στο σεξ και τελος, να κοιταμε μοναχα τη βολεψη μας και να διατηρουμε την ηρεμια μας, να κανουμε τη ζωαρα μας με φιλους γνωστους με τη δουλεια μας και να εχουμε το κεφαλι μας ησυχο!!
Ζουσα τη ζωη μου οσο καλυτερα μπορουσα και αστα τι μου προεκυψε!!! Δε θελω να μου ξαναπροκυψει τιποτα!!!
Ασχημη μερα η σημερινη... πολλη μαυριλα μες στη ψυχη... κ δεν υπαρχει τιποτε να την απαλυνει.. εστω να τη γκριζαρει λιγο.......
και για μενα ισχυουν ορισμενα οπως και το τελευταιο. τελειωσε το καλοκαιρι και κλεινομαι παλι μεσα. με οτι ταινιες μπορω να κατεβασω να δω γεμιζωντας τη μερα που δε γεμιζει αλλιως. σκεφτομαι να κοψω και τα φορουμς ολα να μην εχω επικοινωνια με ανθρωπους και ζηλευω ή επηρεαζομαι. μονο με τους γονεις αναγκαστικα που τους βριζω και γκρινιαζω συνεχεια. ο κοσμος εκει εξω δεν εχει τπτ αλλο να προσφερει. ειναι ολα τελειωμενη υποθεση.
ΟΤΙ ΖΩ ΣΕ ΣΠΙΤΙ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΘΑΡΤΙΚΑ. Ε.Λ.Ε.Ο.Σ.
Σκεφτομαι οτι θα ειμαι μονος μου, χωρις παρεες φιλους. (ακουγετε χαζο,ισως ειναι τις στιγμης) αλλα εχω παθει κριση μεγαλη, περιμενω κ τα γαμοαποτελεσματα αντε να βγουν να ηρεμισω κ να δω τι θα κανω απο Σεπτεμβρη.
Σκεφτομαι δυστυχως ποσο επιφανειακα εχουν γινει ολα πια και δεν κοιταμε την ουσια των πραγματων παρα μονο κοιταμε την παρτη μας ....δεν υπολογιζουμε αν τον αλλον τον πληγωνουμε με αυτα που θα πουμε με αυτα που θα του κανουμε απλα μας νοιαζει πως εμεις θα ειμαστε καλα και πως θα επιβιωσουμε σε αυτη την καθημερινοτητα ...πραγματικα ειναι λυπηρο που πλεον πολλες αξιες εχουν ξεχαστει ...
Σε καταλαβαινω βουλιμικο εκανες ε? Καλυτερα που δεν εχεις εγω παντα εχω πολεμοφοδια αλλα καταστρεφουν το εντερο μια φορα τα ειχα βαλει στο παταρι γιατι μου ειχε πει ο γιατρος να τα βαλω σε ενα σημειο που δεν θα ειναι ευκολη η προσβαση αλλα τπτ παλι κουβαλησα τη σκαλα 3 τα μεσανυχτα κ τα κατεβασα.