Printable View
γεια σας ειμαι νεο μελος κι εγω εδω περα!κι εγω εχω λιγα τουρλου συναισθηματα!εχω αρκετα νευρα,λογω οτι δεν βρισκω δουλεια(αλλα ποιος βρισκει ετσι οπως μα καταντησαν)νοιωθω κενος απο αποψη σχεσεις(με το αλλο φυλο,προσπαθω να βρω τι κανω λαθος να το διορθωσω)ενω συναναστρεφομαι πολυ κοσμο παλι νοιωθω μονος!αλλα μεσα σε ολα αυτα δεν ανω το χιουμορ μου!οποιος θελει αν θελει ας στειλει κανα πμ να τα λεμε!
ανυπομονος! θα μου κανουν το καλυτερο δωρο φετος το Μαη, αυτο που καθε βολεμενος και γερολαδας φοβαται και παρακαλαει.
ψιλοβαριέμαι..
Ήρεμη...πρώτη νύχτα χωρίς εφιάλτες :) Μακάρι να κρατήσει...
τι εφιάλτες;Quote:
Originally Posted by Κύκνος
-----------------------
μιά χαρά,ηρεμία.
Καλημέρα είμαι καινούριος εδώ, δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν για την κατάστασή μου, αλλά θέλω κάπου να τα πω να ηρεμήσω λίγο.
Νιώθω άσχημα, πολύ άσχημα, χώρισα πρόσφατα από μια σχέση 5 ετών που δεν είχε μέλλον, Κατ΄αρχή είμαι παντρεμένος, η κοπέλα με την οποία είχα σχέση, ελεύθερη και αρκετά μικρότερή μου, φυσικό και επόμενο κάποια στιγμή η σχέση να τελείωνε, το επιδίωκα και εγώ και εκείνη.
Είχα βαρεθεί τα ατελείωτα μηνύματα, τηλέφωνα, τη ζήλια κ.τ.λ. Δεν περίμενε τίποτα από εμένα, ένιωθε παρά πολλές ενοχές και τύψεις για τη σχέση μας, ούτε να με χωρίσει από τη γυναίκα μου ήθελε ούτε να μείνει μόνη της.
Έτσι λοιπόν σιγά σιγά απομακρυνθήκαμε, την έπεισα να αρχίσει να ψάχνει για κάποιον σύντροφο την βοήθησα όσο μπορούσα και τελικά είναι με κάποιον, που και που με παίρνει μου λέει τα νέα της και γω τα δικά μου......
Εδώ είναι τα δύσκολα, λοιπόν...
Στην αρχή ένιωθα ανήσυχος χωρίς να ξέρω το λόγο..όλο αυτό δυσκολεύει μέρα μέρα... νιώθω χάλια κάθε μέρα μου λείπει πολύ... ναι μου λείπει
και δε θέλω... δεν πίστευα ποτέ να φτάσω σε τέτοια απόγνωση δεν ξέρω τι να κάνω
Βλέπω διάφορους...ότι με απασχολεί γενικά και μερικούς που δεν θυμάμαι...Quote:
Originally Posted by κοπέλα93
Η ευχή μου όμως δυστυχώς δεν έπιασε :( Το βράδυ πάλι τα ίδια, τώρα δεν νιώθω ξεκούραστη όπως νιώθουμε μετά τον ύπνο και νιώθω και πιασμένη από την ένταση...
Ολα καλα και ομορφα...Κοινος chillarw :P...Αν και λιγο παραξενες μερες τωρα τελευταια αλλα δεν μας παιρνει απο κατω...:)
υπέροχα............απλά υπέροχα.
γοητευμενος! μεστη παλιανθρωπια, με εξυπηρετησε μια 40χρονη γειτονισσα με απιστευτες μπλε ματαρες, λεγωντας και λιγα καλα λογια. καλα λογια που βασιζονται στην αληθεια, οχι παραμυθια. γιατι την επιτηδευμενη κωλογλυφαδα τη κανω περα. της ευχομαι τα καλυτερα και μακαρι να υπηρχαν περισσοτερες γυναικες σαν αυτη.
μια χαρα εκοψα τα μαλλια μου κι εφυγε η ψαλιδα!!!! μου φυγε ενα βαρος!!!
λοιπον θα γραψω εδω για να ξεχαστει γρηγορα το θεμα μου οπως εχω ηδη ξεχασει την υπαρξη μου, δεν πιστευα οτι θα ξαναεφτανα σε αυτο το σημειο, αλλα σημερα νιωθω οτι θα μπορουσα να πεθανω, θα μπορουσα αυτη τη στιγμη να σταματησω να υπαρχω, το μυαλο μου δεν εχει νοημα, δεν υπαρχω στο συμπαν, δεν αναγνωριζω την υπαρξη μου. Κοιταω τον εαυτο μου στον καθρεφτη και δεν βλεπω τιποτα, μια συνηδηση ετοιμη να αυτοκαταστραφει στο επομενο δευτερολεπτο. Εχω τοσο ωραια ιδανικα, νομιζα οτι δεν ειμαι εξαρτημενη απο κανενα, πως δεν χρειαζομαι την αγαπη κανενος γτ η δικη μου αγαπη ειναι ανιδιοτελης. Δεν ειμαι δυνατη για να στιριξω τετοια ιδεολογια...αλλοι το εχουν κανει πολυ καλυτερα απο μενα, εγω ειμαι σκονη ειμαι λασπη ειμαι ενα ανεδεστατο μηδενικο. ΔΕΝ αξιζω μεριδιο σε οξυγονο, οταν με κοιτουν οι αλλοι το βλεμα τους ειναι κενο, ντρεπομαι να τους μιλαω πια. Δεν υπαρχει ζωη για μενα.
Δεν εχω ιδεα γιαιτ το γραφω εδω. Απευθυνομαι σε φευγαλεες ανθρωπινες συνειδησεις...θα κοιταξουν και θα στρεψουν το βλεμα αλου...Εχουμε χασει το αθανατο συστατικο μας ή εχουμε ακομα ελπιδες? Ισως καποιος ερημιτης σε καμια σπηλια να κραταει ακομα το ανθρωπινο ειδος...ολη η υπαρξη για χαρη του κι εμεις μαζι.....λυπαμαι.
Kortha, τα αισθηματα σου για ωραία ιδανικά, ανιδιοτέλεια και αγάπη μάθε να τα εκφράζεις και να τα προσφερεις απλόχερα σ' αυτους (αν υπάρχουν) που αποδεδειγμενα καταλαβαινουν απο τετοια και λειτουργουν σ αυτη τη συχνοτητα (όπως ο ερημιτης που ανεφερες). Για τους υπολοιπους, τετοια αισθηματα εκλαμβανονται ως αποδειξη αδυναμίας και συνεπως ευκαιρια για εκμετάλλευση. Πάρα πολλους θα ακους να εκφραζονται με ωραιους λόγους με τον πλεον γλαφυρό και συναισθηματικό τροπο γι αυτα τα ιδανικα, επειδη πουλάει το να λεει κανεις πως τα ασπαζεται. Αυτους όμως που μιλανε για τετοια, αμα τυχει και τους γνωρισεις απο κοντα, θα διαψευσθουν οι προσδοκίες σου.
Μαθε να διεκδικας και να μην δειχνεις ευκολα εμπιστοσυνη. Ετσι, αλλάζεις τη σταση των αλλων εναντι σου. Ετσι, απογοητευσαι λιγοτερο και τουλαχιστον δεν χανεις αυτα που δικαιωματικα σου ανηκουν. Κι ετσι δεν θα αναζητας ιδανικά που ξεθωριασαν μες τη βρωμια της κοινωνίας.
Όχι μη λυπάσαι καθόλου τα δικά σου ιδανικά είναι υπέροχα των υπολοίπων μάλλον μπερδεμένα, αγάπη και φροντίδα χρειαζόμαστε όλοι
Η εμπερια λέει πως τα ωραια αυτα ιδανικα εκλαμβάνονται ως αδυναμία και ως ευκαιρια για εκμετάλλευση ακόμα κι απο ατομα που εχουν αναγκη για βοήθεια. Επειδη το προβλημα που του προκαλει την αναγκη για βοηθεια δε σημαινει απαραιτητα πως τους αλλαξε σαν ανθρωπους ή ότι πριν πίστευαν σ' αυτα. Ωστοσο προεχει η αναγκη τους για βοηθεια, διοτι η ανιδιοτελεια δεν επιζητα ανταλλάγματα ή ευχαριστώ. Όμως, αφου δωσεις τη βοηθεια σου φυγε, διοτι αν του γινεις οικειος θα χεις να αντιμετωπισεις το χαρακτηρα του που ειναι ο ίδιος.