Printable View
Λυπαμαι για την απωλεια σου, ειναι πολυ δυσκολο να χανεις αγαπημενα προσωπα..
Σου ευχομαι να ειναι οι τελευταιες στενοχωριες αυτες που περνας και μπραβο σου που απεχεις απ'τους εμετους,ειναι παρα πολυ σημαντικο βημα αυτο..
Συνεχισε ετσι δυνατη οπως εισαι κ τα καλυτερα θα ερθουν..
συλλυπητήρια loustam. ζωή σε μας.
μπράβο σου για το πως καταφέρνεις να νικάς την βουλιμία
Συλλυπητήρια και απο μένα loustam... καλή δύναμη και κουραγιο.
Ευχαριστώ πολύ σε όλους... Μακάρι κι εμείς να φτάσουμε τα χρόνια των παππούδων / γιαγιάδων, και χωρίς να χρειαστεί να μπαινοβγαίνουμε στα νοσοκομεία... Αλλά εγώ έχω πάει σε περισσότερους γιατρούς από ότι είχε πάει η γιαγιά μου σε 90 χρόνια :shocked2:
ώρε η γιαγιά μαθουσάλας.κρίμα.θα ήταν πολύ σοφή.φαντάζομαι θα έχεις πολλά να θυμάσαι από την γιαγιά σου.εγώ θυμάμαι ανά πάσα ώρα κ στιγμή της ατάκες της γιαγιάς μου΄.όπως όταν ήθελα κάτι κ ήμουν ανυπόμονη κ μου λεγε"¨΄ανδρα θέλω τώρα θέλω άμα αργήσει δν τον θέλω"
όντως θυμάμαι πολλά από εκείνη... θυμόταν όλα τα κείμενα από το αναγνωστικό της εποχής της... μας έλεγε ιστορίες από πολέμους, κατοχές, δικτατορίες, ... φτώχεια, πείνα αλλά και ανθρώπινες σχέσεις... κάθε φορά που μου έλεγε ιστορίες από εκείνη την εποχή ζήλευα λίγο... σκεφτόμουν τις οικογένειες μαζεμένες γύρω από το τζάκι να λένε ιστορίες... και ας έτρωγαν κρέας μόνο μία φορά τον μήνα... κι εμείς τώρα... μιλούσε μονίμως με παροιμίες και αινίγματα... ας ελπίσουμε να αξιωθούμε κι εμείς να δούμε εγγόνια και να προλάβουμε να τους προσφέρουμε κι εμείς το κατιτίς μας...
Τα συλλυπητήρια μου για την απώλεια σου LOustam. Εύχομαι να ήταν η τελευταία στενοχώρια που θα πάρεις και απο δω και μπρος μόνο ευχάριστα πράγματα να σε περιμένουν. ΄Ήδη κάνεις βήματα μπροστά. Η ανταμοιβή δε θα αργήσει να έρθει.
Συλλυπητηρια κι απο εμενα LOustam.Να εισαι δυνατη και να δεις ολα θα στρωσουν..ειναι τραγικο το θεμα της βουλιμιας με απασχολει κι εμενα και μαλιστα στην μορφη να μην κανω εμετο,απλως να νοιωθω απαισια μετα...να τρωω λες και δεν υπαρχει αυριο και μετα να αναρωτιεμαι γιατι...και πραγματικα δεν ξερω γιατι μας συμβαινει αυτο...ψαχνω ομως την δυναμη μεσα μου και πιστευω πως θα την βρω...
είμαι σε παράκρουση.
καταρχήν λουσταμ συλλυπητήρια κ απο εμένα , να ζήσεις να θυμάσαι τη γιαγιάκα σου και να φτάσεις τα χρόνια της..
κατα δεύτερον δεν ξέρω τι γίνεται.ή μάλλον δν θέλω να καταλάβω.οτι γ@μησα τν μεταβολισμό μου τόσους μήνες κ τώρα την πληρώνω.οτι τα κατάφερα να φτάσω 56 κιλά πράγμα που ποτέ δν έχει ξανασυμβεί όσο ζω.οτι ούτε τα παλιά ρούχα μου μπαίνουν ή για να ακριβολογώ μου μπαίνουν κ δν κουμπώνουν.οτι τελικά αυτό που φοβόμουν έγινε..πέρασα στο άλλο άκρο.οτι με βλέπω να παχαίνω κ δν έχω κουράγιο να κάνω τίποτα πια.οτι δν θέλω να βγω απο το σπίτι.πραγματικά σκεφτόμουν να ανεβάσω φωτό να δείτε τα χάλια μου κ να τα βλέπω κ εγώ κάθε φορά που τρώω χωρίςε να σκέφτομαι δήθεν στα πλαίσια της "θεραπείας" για την ανορεξία.εθελοτυφλώ εδώ κ έναν μήνα κ τρώω τρωω τρωω.Σήμερα είδα μια γνωστή που είχα να την δω απο τον Σεπτέμβρη κ μου λέει με το που μπήκα σπίτι της "ρεεε πάχυνες πολύ , μπράβο! καλύτερη είσαι τώρα!" .Πραγματικά κουράστηκα.Κ ούτε ξέρω τι κάθομαι κ γράφω τώρα , βλέπω οτι γεμίζω για πλάκα πλεον και πρέπει φτου κ απτην αρχή , φτιάξε μεταβολισμό, φτιάξε σωστή διατροφή , γυμνάσου κτλ κτλ και απλά κουραστηκα.στο διάολο και η περίοδος και όλα .όλα.απλά όσα κοριτσάκια επιμένετε να τρέφεστε υποθερμίδικα, ξανασκεφτειτε το παρα πολύ καλά, εγώ την πάτησα πολύ άσχημα..
Φτιαξε την ψυχολογια σου πανω απ'ολα Ροζ... δεν ξερω πως μπορει να γινει αλλα πρεπει να βρεις ενα τροπο να τα αλλαξεις ολα,κανε κατι,πες στο στους γονεις σου,πηγαινε σε ενα ψυχολογο,κανε κατι αλλο για σενα εκτος απο το να ξεσπας στο φαγητο....ζεις μια κατασταση που ειναι αναστρεψιμη,γιατι δε δεχεσαι βοηθεια απο κανεναν?
για να δεχτει κανεις βοηθεια πρεπει να πιστευει οτι του αξιζει κατι καλυτερο κ εγω εχω παψει να με υπολογιζω πολυ καιρο τωρα.και να με κατηγορω για όλα γιατί έτσι με έμαθαν να κάνω, έτσι με μεγάλωσαν.το φαι ειναι η βιτρινα ..κρυβονται πολλα απο πισω που ο καθενας τα συσσωρευει και ενα ωραιο πρωι τα ξεσπάει..και γίνεται ανορεκτικός, βουλιμικός, αλκοολικός κοκ.τελος πάντων έκλεισα μια ώρα που με άκουσε όλο το τετράγωνο και αισθάνομαι κάπως καλύτερα..δν ανακάλυψα και την Αμερική αλλά τουλάχιστον απεύφυγα να το γυρίσω πάλι στον εαυτό μου και τα έβγαλα κάπως απο μέσα μου-αν και το άτομο που έπρεπε να τα ακούσει την γλύτωσε..Ναι το έχω πάρει απόφαση πλεον.Με το που θα πιάσω δουλειά τα πρώτα λεφτά που θα πάρω θα πάω σε ψυχολόγο.Αφού δν πήγαν οι γονείς μου όταν έπρεπε θα πάω εγώ τώρα για όλους μας.Ετσι είναι αυτά, κάποιος πρέπει να την πληρώσει.Και φυσικά θα μπορούσα και τώρα για να σου πω την αλήθεια να ζητήσω λεφτά και να πάω , με το "μηδαμηνό' τίμημα να με ανεβοκατεβάζει ο πατέρας μου ΚΑΙ ψυχασθενή για τα επόμενα 10 χρόνια..(κ μετά θα έπρεπε να ξαναπάω σε ψυχολογο για να ξεπεράσω και αυτό:smirk:)
ροζ τα λες όλα πολύ σωστά κ ρεαλιστικά εκτός από το γεγονός οτι δν καταλαβαίνεις ακόμα οτι τα κιλά που έχεις είναι μια χαρά κ δν χρειάζεται να στεναχωριέσαι λες κ ήρθε η καταστροφή του κόσμου.σίγουρα έχεις καταστρέψει τον μεταβολισμό σου ,αλλά με λίγη προσπάθεια θα καταφέρεις να τον διορθώσεις κ να μην χρειαστεί να βάλεις πολλά κιλά.γιατί δν ξεκινάς μια διατροφή?έχεις τόσες καλές στο ίντερνετ.http://www.omorfamistika.gr/%ce%95%c...d%ce%bd%ce%b1/
μπορεί το να πρέπει να φας συγκεκριμένο φαγητό να σε βοηθήσει να αποφύγεις βουλιμικά ξεσπάσματα,ενώ σίγουρα θα διορθώσει κ τον μεταβολισμό σου.κάνε την διατροφή όσο μπορείς,κ τις μέρες που θα βγεις έξω κ θα παρασηρθείς 'ασε τον εαυτό σου ελεύθερο.έτσι θα καταφέρεις να συντηρηθείς .στα κιλά που είσαι ηρέμισε ,τίποτα μα τίποτα δν είναι μη αναστρέψιμο,σκέψου λίγο αισιόδοξα,κ κάνε τώρα μια αρχή ακόμα. κ έλεος μη στεναχωριέσαι για τα κιλά ,που θα τα ζήλευαν πολλές.όλη σου λένε οτι είσαι καλύτερη,μη βασανίζεις τον εαυτό σου με παπαριές άλλο.αρκετά βασανιστήκαμε όλες μας.
Ροζούλα μου κουκλίτσα μου μη μου στεναχωριέσαι καλή μου, δε θέλω να σε διαβάζω έτσι απογοητευμένη. Καταλαβαίνω τον πανικό σου. Δε σου κρύβω ότι και εγώ που είμαι στη φάση της αύξησης του βάρους μου ώρες ώρες περνάω την καταθλιψάρα μου, παθαίνω την κρίση πανικού μου αλλά για πρώτη φορά μετά απο καιρό έχω αποφασίσει να κοιτάξω μπροστά.
Έχω περάσει και εγώ από το στάδιο που μας περιγράφεις ακόμα και τώρα καμιά φορά αισθάνομαι απογοητευμένη από τη ζωή μου. Έπι χάρτου έκανα άλλα όνειρα και άλλα μου βγαίνουν στην πορεία. Έχω ζόρια οικογενειακά και οικονομικά (έχουμε οικογενειακή επιχείρηση οπότε καταλαβαίνεις) και δεν έχω κοντά μου κανένα πραγματικό φίλο, έναν ώμο να κλάψω που λέω και εγώ κάποτε έκανα τους γονείς μου να αισθάνονται περήφανοι για μένα τώρα δεν ξέρω τι αισθάνονται πάντως εγώ πολλές φορές θέλω να με φτύσω. Ναι λοιπόν όπως βλέπεις βιώνω και εγώ μια απαξίωση του ευατού μου, ψάχνω να βρω το φως στο τούνελ χωρίς τη βοήθεια της Νικολούλη και δεν το βρίσκω αλλά πλέον αποφάσισα ότι δε θα το αφήσω να με εξουσιάζει. Κουράστηκα. Κάναμε πολύ κακό στον ευατό μας Ροζούλα μου. Μακάρι να σταματούσαμε όταν ήταν νωρίς και να χαμε βγάλει φρένο. Τώρα πρέπει να υποστούμε τις συνέπειες αλλά τίποτα δεν έχει τελειώσει.
Δε θέλω λοιπόν να μου απογοητεύεσαι. Είσαι σε φυσιολογικά κιλά. Πόσο ύψος είσαι σαν και μενα 1,67? Σίγουρα ο μεταβολισμός σου έχει υποστεί τεράστιο σοκ οπότε είναι φυσιολογικό να μην αντιδρά αυτή τη στιγμή φυσιολογικά. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να εφαρμόσεις ένα πιο ισορροπημένο διαιτολόγιο. Εγώ έγω αρχίσει να βλέπω διαφορά στο συγκεκριμένο θέμα. Να φανταστείς εδώ και τρεις βδομάδες από ότι μου λέει η διαιτολόγος γιατί σταμάτησα να ζυγίζομαι δεν έχω πάρει γραμμάριο και υποτίθεται το διαιτολόγιο μου είναι για να παχύνω και έχει τα πάντα όλα μέσα συν τις όποιες μικροπαρασπονδίες που θα κάνω. Αυτό νομίζω είναι ένα μικρό δείγμα ότι εφαρμόζοντας μικρά και τακτικά γεύματα σιγά σιγά θα δεις τη διαφορά.Καλά εννοείται δεν έφτιαξε ο μεταβολισμός μου απλά τακτοποιούνται ως ένα βαθμό κάποια πράγματα. Το καταλαβαίνω ότι ενδεχομένως να σου φαίνεται βουνό η ιδέα να ακολουθήσεις ένα διαιτολόγιο γεμάτο κανόνες και περιορισμούς αλλά αν σε απασχολεί τόσο πολύ η ιδέα του ότι έχεις πάρει κάποια κιλά προσπάθησε έστω για μία βδομάδα να το εφαρμόσεις. Αν θες μάλιστα να σου δώσω ένα από τα δικά μου μενού είτε από αυτό που κάνω τώρα είτε από αυτά όταν έκανα δίαιτα. Μόνο μη μου στεναχωριέσαι και μη μου αγχώνεσαι. Πίστεψε το άγχος είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Και Ροζούλα μου εμείς είμαστε εδώ για ότι χρειαστείς. Δεν είμαι ο καλύτερος σύμβουλος είναι προφανές αυτό αλλά θα είμαι πάντα εδώ για να σε ακούσω και να σε στηρίξω.
ʼντε κανόνισε έχω υποσχεθεί κέρασμα μόλις τελειώσω τη θεραπεία μου και σε θέλω κεφάτη. Πως θα βρούμε γαμπρό έτσι;:smilegrin:
Mαρία μου σευχαριστώ πάρα πολύ, αλήθεια μου δίνεις κουράγιο..δν ξέρω τι έπαθα πάλι κ δν μορώ να ηρεμήσω , έπεσα πολύ και ξεσπάω στο φαί, δν ξέρω τι να κάνω πια, σήμερα πάλι σκατα τα έκανα, ας το αφήσω τελικά κ ότι γίνει..μπόρα είναι..δν μπορεί θα έρθουν κ καλύτερες μέρες.Ώρες ώρες κάνω σαν τρελή, δν μπορώ να κοινηθώ, δν μπορώ να ηρεμήσω, πραγματικά δν μπορώ να καταλάβω πως διάολο έκανα έτσι τη ζωή μου..τέρμα..με τα πρώτα λεφτά ψυχολόγος κατευθείαν.Το ξέρω οτι όλες πέφτουμε και είμαστε σε διαρκή προσπάθεια, το ξέρω κ σας σκέφτομαι συνέχεια κ ντρέπομαι να γράφω τα χάλια μου γιατί νιώθω οτι σπάω πολύ εύκολα πια..είμαι σε περίεργο στάδιο..πέρσι με έκανε ευτυχισμένη μόνο το να είμαι ένα κόκκαλο.Τώρα δν μου λέει κάτι ούτε κ αυτό.Ένιωθα ασφάλεια όταν αδυνάτιζα, τώρα έχασα τον "σκοπό" μου και νιώθω να αιωρούμαι στο τίποτα, ούτε ευτυχισμένη είμαι , ούτε άλλη δυστυχία αντέχω..απλά τίποτα.Ο μεταβολισμός..άστα.Αλλά αυτό που με αγχώνει περισσότερο είναι οτι δν έχω καμία διάθεση να κόψω το φαί, απλά έχω χάσει το μέτρο πλέον, είχα κόψει για παράδειγμα τόσους μήνες το ψωμί κ τώρα κάνω σαν πρεζόνι αν δν φάω ψωμί-όχι μια φετούλα- μια μέρα, το σώμα μου έχει χορτάσει πλέον , αλλά το μυαλό μου δν χορταίνει με τίποτα. Σε διαβάζω κ εσένα κ την Αλεξανδρίτα κ πέρνω κουράγιο , λέω δν μπορεί κάποια στιγμή θα ξεθυμάνει όλο αυτό κ θα βρω μια ισορροπία.Θα ήθελα να μου γράψεις στο περίπου τι τρως μήπως αντιληφθω την αίσθηση του μέτρου , μήπως αν έχω έναν "οδηγο" νιώσω πιο ασφαλής..Εγώ σήμερα πάλι τα χάλασα όλα:ένα πιάτο φάβα με λάδι, 2 μπολ κρέμα σοκολάτα, μια συσκευασία ψωμάκια, 3 μπανάνες, 2 αμίτες, ένα σνίτσελ, ένα vitaline,2 ποτήρια κρασί..Φαντάζομαι οτι ακόμα κ στη δίαιτα αύξησης βάρους που έχεις θα τρως λιγότερο..Αλλά πάνω απόλα ξέρεις τι με κούρασε?Η όλη ενασχόληση με το φαί, τις θερμίδες, το κορμί, τις δίαιτες, την περίοδο κτλ κτλ κτλ..νιώθω φυλακισμένη..μέσα σε γ@μημένες επίπλαστες εμμονές , νιώθω οτι χάνω τη ζωή μου..νιώθω οτι χάνω εμένα..αν δν με έχω χάσει ήδη.(συγνώμη για το σεντόνι και συγνώμη για τη μαυρίλα..αλλά μόνο εδώ μπορώ να μιλήσω έτσι...στο τέλος θα νικήσουμε..πρέπει να νικήσουμε.)
ωχ ωχ ωχ..και έπεται συνέχεια σε..πολίτικη ταβέρνα.άντε..με τις υγείες μου το ξεκοίλιασμα που θα πέσει..