Θέλω να νιώσω, να ζήσω δυνατά τη ζωή
θέλω ν’ αγγίξω το χρώμα τ’ ουρανού την αυγή
θέλω να κλείσω τη σκέψη σ’ ένα μαύρο κουτί
θέλω να κάνω το χρόνο προς τα πίσω να ‘ρθει
Μου έστειλε μια συμφοιτήτρια μια περσινή φωτο τέτοια μέρα που είμασταν σε καφετέρεια και διαβάζαμε για τις εξετάσεις. Τώρα η καθεμια μόνη της στο σπίτι με κωλοκάμερες όοταν και αν. Και με έχει πιάσει μια διάθεση να βγω έξω και να ξεκινήσω να τρέχω ουρλιάζοντας και να ξαναμπω στο σπίτι μετά από 2 μέρες. Έτσι μου ήρθαν κατευθείαν στο μυαλό οι πιο πάνω στίχοι.