Δεν εχω φιλους

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Ναι αλλα και στους 4 μηνες κατι θα επρεπε να εχω καταφερει. Δεν νιωθω οτι υπαρχει βελτιωση και το ιδιο μου λεει και το αγορι μπυ

---

Κουβαλάς χαρακτηριστικά χρόνων, νομίζεις μέσα σε μια στιγμή θα γίνεις αυτή που θες να γίνεις? Μοτίβα προσπαθείς να αποβάλλεις. Ε αν το θες πραγματικά θα φύγουν από πάνω σου.
Δεν θυμάμαι αν είπες.. Μια φορά τη βδομάδα πας ψυχολόγο?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Μην θεωρεις και αυτό εμπόδιο, το γεγονός ότι δεν μιλάς πολύ.. Αυτό εμένα προσωπικά μου αρέσει. Ο κολλητός μου, σε μια γωνίτσα ήταν καθισμένος, με κανέναν δεν έκανε παρεα στο πανεπιστήμιο. Και πήγα και κάθισα δίπλα του. Πέντε κουβέντες έλεγα εγώ, μισες ελεγε αυτός..
Καθόλου άβολο.
Τώρα είναι σαν και έχει καταπιεί 3 ραδιόφωνα μαζί. Πρέπει να κάνει επαναφορά εργοστασιακων ρυθμίσεων.

*Και είχα φίλους όταν τον γνώρισα.

---

I-feel-awkward-in-the-silence-tho ;p δεν αναφερόμουν μόνο στην ηλικιακή διαφορά, όντως θα μπορούσα να έχω παιδί στα χρόνια σου. Με την πρώην γυναίκα μου ήμασταν μαζί από 19 χρονών (αλλά δυστυχώς χωρίσαμε πριν έξι μήνες..) και παρότι το θέλαμε πολύ δεν μπορέσαμε ποτέ να αποκτήσουμε παιδί). Ηλικιακά είμαι error code 42, ψυχολογικά νιώθω 142…

Άκου εδώ τι λέει ο Γιώργος για αυτόν και τον κολλητό του, άκου τον πως με επιβεβαιώνει σε αυτά που σου είπα πιο πριν.. Κάτσε εσύ εκεί όπως είσαι αλλά κράτα δίπλα σου ανοικτή τη θέση να μπορεί να ‘ρχεται κόσμος για να κάτσει… Αν αργότερα ταιριάξεις κι εσυ με ένα τέτοιο υποψήφιο άτομο από την παρέα και γίνετε τελικά φίλοι θα καταπιείς κι εσυ ραδιόφωνα μετά.. :)

Γιώργο γεια σου, πως τα πας φίλε? Αντέχεις? Κουράγιο..

Γιώργη για επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων κολλητού συμπεριφέρσου του όπως κάνουμε σε όλα τα gadget. Πάρε μια μπατονέττα και σπρώξτη βαθιά μέσα στο αυτί του για λίγα δευτερόλεπτα. Έτσι γίνεται το reset. :p

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

I-feel-awkward-in-the-silence-tho ;p δεν αναφερόμουν μόνο στην ηλικιακή διαφορά, όντως θα μπορούσα να έχω παιδί στα χρόνια σου. Με την πρώην γυναίκα μου ήμασταν μαζί από 19 χρονών (αλλά δυστυχώς χωρίσαμε πριν έξι μήνες..) και παρότι το θέλαμε πολύ δεν μπορέσαμε ποτέ να αποκτήσουμε παιδί). Ηλικιακά είμαι error code 42, ψυχολογικά νιώθω 142…
Γιώργη για επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων κολλητού συμπεριφέρσου του όπως κάνουμε σε όλα τα gadget. Πάρε μια μπατονέττα και σπρώξτη βαθιά μέσα στο αυτί του για λίγα δευτερόλεπτα. Έτσι γίνεται το reset. :p

---

Το χω δοκιμάσει αυτό με το αυτί αλλά τίποτα... Τον έχω γυρίσει και ανάποδα μπας και πέσει καμιά κάρτα αλλαγής, αλλά δεν..

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Το χω δοκιμάσει αυτό με το αυτί αλλά τίποτα... Τον έχω γυρίσει και ανάποδα μπας και πέσει καμιά κάρτα αλλαγής, αλλά δεν..

---

Και κάρτα αλλαγής να είχε τώρα πλέον λογικά θα έχει λήξει όχι μόνο η κάρτα αλλά και η εγγύηση.. Βολέψου με ό,τι έχεις και φόρα ωτοασπίδες.. :p

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Από το σχολείο δεν έχω κανέναν φίλο. Δεν είναι τόσο δύσκολο να γνωρίσεις κόσμο, το μόνο που χρειάζεται είναι να αλλάξεις το περιβάλλον αφού στα μέρη που συχνάζεις τώρα δυσκολεύεσαι.. Δούλεψε με το ψυχολόγο το κομμάτι που έχεις φάει τόσο κόλλημα "ότι όλοι έχουν φίλους και δεν θελουν καινούργιους". Θα σου κάνει ερωτήσεις και θα δεις ότι τα πράγματα από άλλη οπτική..
Μίλησε μαζί του και για τις φιλίες που έχεις χάσει. Μπορεί εκεί να μην φταίγανε μόνο αυτοί. Τις περισσότερες φορές σε μια ένταση, σε έναν" χωρισμο" φιλικό ή ερωτικό δεν φταίει μόνο ο ένας. Θα σε βοηθήσει να καταλάβεις πως οι άνθρωποι κάνουν λάθη (οι άλλοι αλλά και εσύ) και θα αρχίσεις να τους εμπιστεύεσαι πάλι. Τους ανθρώπους.

---

Ναι αλλα ολοι στην ηλικια μου εχουν. Και γυρνανε πισω σε αυτους παντα (μετα απο σπουδες, σεζον κλπ). Εγω ας πουμε μιλαω με καποια ατομα στην πολη που σπουδαζω αλλα στην πολη μου δεν εχω καποιον να πω οτι θα γυρισω και θα βγουμε. Επισης τα παιδια πλεον κραζουν πολυ αν δεν εχεις παιδικους φιλους. Νιωθουν δηλαδη οτι ειναι πανευκολο και οτι για να χαθηκατε/ξεκοψατε εφταιγες εσυ. Αυτο εχω νιωσει παρα πολυ τωρα τελευταια και δεν. Ολοι οσοι ειχα η ειχαν περιεργες αποψεις η με εκαναν στην ακρη η δεν ταιριαζουμε πλεον (δεν ειχα και πολλους οποτε δεν μου φαινεται εντελως απιθανο που αυτο συνεβη σε εμενα).
Δεν ξερω σε τι αλλο περιβαλλον μπορω να βρεθω. Η σχολη ηδη με ζοριζει παρα πολυ και πρεπει να ψαξω και για δουλεια ταυτοχρονα γιατι τα λεφτα δεν επαρκουν. Μου κανει ερωτησεις η ψυχολογος αλλα ειμαι πολυ κολλημενη για να αλλαξω σκεπτικο. Αν "αλλαξει" γινεται για κανα 2ωρο, σκεφτομαι λιγο πιο θετικα και μετα αρχιζω παλι τις αρνητικες σκεψεις. Τις εχω μιλησει για φιλιες που εχασα. Πιστευει οτι ειχα δικιο. Οπως και εγω. Απλα ειχα την ατυχια να μη συναντησω τους σωστους ανθρωπους. Ξερω οτι ακουγεται ψωνιστικο αλλα πραγματικα δεν βλεπω το λαθος μου εδω. Τα λαθη που εχω κανει γενικοτερα στη ζωη πηγαν πισω εμενα σαν ανθρωπο και τις υποχρεωσεις μου. Απο παρεες αναγκαζομουν να ξεκοβω οταν εβλεπα τη συμπεριφορα τους. Ημουν και κλειστη οποτε δεν μπορουσα να βπηθησω ιδιαιτερα τον εαυτο μου. Αφηστε τα χαχαχα

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Μην θεωρεις και αυτό εμπόδιο, το γεγονός ότι δεν μιλάς πολύ.. Αυτό εμένα προσωπικά μου αρέσει. Ο κολλητός μου, σε μια γωνίτσα ήταν καθισμένος, με κανέναν δεν έκανε παρεα στο πανεπιστήμιο. Και πήγα και κάθισα δίπλα του. Πέντε κουβέντες έλεγα εγώ, μισες ελεγε αυτός..
Καθόλου άβολο.
Τώρα είναι σαν και έχει καταπιεί 3 ραδιόφωνα μαζί. Πρέπει να κάνει επαναφορά εργοστασιακων ρυθμίσεων.

*Και είχα φίλους όταν τον γνώρισα.

---

Ναι ρε συ αλλα εμενα πρισωπικα με παει πισω. Με εχουν "κατηγορησει" πολλες φορες για αυτο. Μου λενε οτι μπορει να με ξερουν 1-2 χρονια (στο σχολειο πχ) αλλα ειναι σαν να ειμαι ξενη. Παντα θυμωναν και δεν το καταλαβαιναν. Επισης στενοχωριεμαι με την εξελιξη μιας κοπελας που θεωρουσα κολλητη μου απο 10-11 χρονων. Νιωθω οτι πια δεν μπορουμε να ειμαστε φιλες. Εχει αλλαξει εντελως η συμπεριφορα της. Πολυ ωραιο αυτο που λες με τον κολλητο σου αλλα εγω τωρα τελειωνω (μαλλον το πανεπιστημιο χαχαχα)

Επισης δεν απανταω σε ολους κατευθειαν γιατι εχω μαθηματα. Μολις βρισκω χρονο απανταω σε ολους. Ας πουμε το πρωι αφησα χρονο γιατι επρεπε να μπω στην αιθουσα. Δεν απανταω επιλεκτικα δηλαδη.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Κουβαλάς χαρακτηριστικά χρόνων, νομίζεις μέσα σε μια στιγμή θα γίνεις αυτή που θες να γίνεις? Μοτίβα προσπαθείς να αποβάλλεις. Ε αν το θες πραγματικά θα φύγουν από πάνω σου.
Δεν θυμάμαι αν είπες.. Μια φορά τη βδομάδα πας ψυχολόγο?

---

Ε ναι αλλα μια μικρη αλλαγη θα επρεπε να εχει γινει. Εγω δεν βλεπω καμια. Ουτε το αγορι μου και ο μπαμπας μου που μιλαμε συνεχεια. Αυτη η βλακεια που μου μπηκε στον εγκεφαλο μπηκε τωρα τελευταια. Παντα στενοχωριομουν με το φιλικο αλλα ενιωθα οτι καποια στιγμη θα βρω φιλους. Τωρα δεν το νιωθω. Δηλαδη ειχα ελπιδα και την εχασα. Καινουριο αυτο. Ναι μια φορα τη βδομαδα πηγαινω αλλα μαλλον θα το ελαττωσω. Η καθε 10 μερες η 1 φορα στις 2 βδομαδες.

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

I-feel-awkward-in-the-silence-tho ;p δεν αναφερόμουν μόνο στην ηλικιακή διαφορά, όντως θα μπορούσα να έχω παιδί στα χρόνια σου. Με την πρώην γυναίκα μου ήμασταν μαζί από 19 χρονών (αλλά δυστυχώς χωρίσαμε πριν έξι μήνες..) και παρότι το θέλαμε πολύ δεν μπορέσαμε ποτέ να αποκτήσουμε παιδί). Ηλικιακά είμαι error code 42, ψυχολογικά νιώθω 142…

Άκου εδώ τι λέει ο Γιώργος για αυτόν και τον κολλητό του, άκου τον πως με επιβεβαιώνει σε αυτά που σου είπα πιο πριν.. Κάτσε εσύ εκεί όπως είσαι αλλά κράτα δίπλα σου ανοικτή τη θέση να μπορεί να ‘ρχεται κόσμος για να κάτσει… Αν αργότερα ταιριάξεις κι εσυ με ένα τέτοιο υποψήφιο άτομο από την παρέα και γίνετε τελικά φίλοι θα καταπιείς κι εσυ ραδιόφωνα μετά.. :)

Γιώργο γεια σου, πως τα πας φίλε? Αντέχεις? Κουράγιο..

Γιώργη για επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων κολλητού συμπεριφέρσου του όπως κάνουμε σε όλα τα gadget. Πάρε μια μπατονέττα και σπρώξτη βαθιά μέσα στο αυτί του για λίγα δευτερόλεπτα. Έτσι γίνεται το reset. :p

---

Ωω λυπαμαι για αυτο. Αλλα ολα για καποιο λογο γινονται. Ο χωρισμος μαλλον ηρθε για καλο. Επισης με ολα αυτα τα τρεξιματα και τις υποχρεωσεις ολοι γεροι νιωθουμε χαχα.
Αυτο που λεει ο Γιωργος σιγουρα μου δινει ελπιδα αλλα βλεπω οτι δεν γινεται τοσο πολυ πλεον. Επισης ειμαι 4ο ετος δεν ειμαι 1ο-2ο που δημιουργουνται οι παρεες. Ισως καταπιω ραδιοφωνο ισως και οχι (δεν το λεω πεσιμιστικα απλα τιποτα δεν ειναι σιγουρο οποτε δεν γινομαι απολυτη)

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Ναι ρε συ αλλα εμενα πρισωπικα με παει πισω. Με εχουν "κατηγορησει" πολλες φορες για αυτο. Μου λενε οτι μπορει να με ξερουν 1-2 χρονια (στο σχολειο πχ) αλλα ειναι σαν να ειμαι ξενη. Παντα θυμωναν και δεν το καταλαβαιναν. Επισης στενοχωριεμαι με την εξελιξη μιας κοπελας που θεωρουσα κολλητη μου απο 10-11 χρονων. Νιωθω οτι πια δεν μπορουμε να ειμαστε φιλες. Εχει αλλαξει εντελως η συμπεριφορα της. Πολυ ωραιο αυτο που λες με τον κολλητο σου αλλα εγω τωρα τελειωνω (μαλλον το πανεπιστημιο χαχαχα)

Επισης δεν απανταω σε ολους κατευθειαν γιατι εχω μαθηματα. Μολις βρισκω χρονο απανταω σε ολους. Ας πουμε το πρωι αφησα χρονο γιατι επρεπε να μπω στην αιθουσα. Δεν απανταω επιλεκτικα δηλαδη.

---

Αλλο όμως κλειστός άνθρωπος και άλλο απόμακρος. Δες λίγο μήπως περνάς εσύ το μήνυμα του "μην με ενοχλείτε, θέλω την ησυχία μου" και γιαυτό δεν σε πλησιάζουν. Δεν λέω ότι το κάνεις επίτηδες, απλά μπορεί να φαίνεται αυτό στους αλλους

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Ε ναι αλλα μια μικρη αλλαγη θα επρεπε να εχει γινει. Εγω δεν βλεπω καμια. Ουτε το αγορι μου και ο μπαμπας μου που μιλαμε συνεχεια. Αυτη η βλακεια που μου μπηκε στον εγκεφαλο μπηκε τωρα τελευταια. Παντα στενοχωριομουν με το φιλικο αλλα ενιωθα οτι καποια στιγμη θα βρω φιλους. Τωρα δεν το νιωθω. Δηλαδη ειχα ελπιδα και την εχασα. Καινουριο αυτο. Ναι μια φορα τη βδομαδα πηγαινω αλλα μαλλον θα το ελαττωσω. Η καθε 10 μερες η 1 φορα στις 2 βδομαδες.

---

Με τους γονείς σου είχες γενικά καλες σχέσεις? Οταν ήσουν μικρή?

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

Και κάρτα αλλαγής να είχε τώρα πλέον λογικά θα έχει λήξει όχι μόνο η κάρτα αλλά και η εγγύηση.. Βολέψου με ό,τι έχεις και φόρα ωτοασπίδες.. :p

---

Φίλε το είχα δει αυτό, αλλά δεν ήθελα να χαλασω το θέμα της κοπέλας (το οποίο το έχουμε χαλάσει εκατο φορές). Ανέβασα ήδη κάτι στο δικό σου θέμα για να τα λέμε εκεί. Τα φιλιά μου

έχεις διάθεση να συνδεθείς όταν συναντάς ανθρώπους;
ένα πλάνο πχ θα ήταν να τολμάς κάτι νέο κάθε φορά.
μπορείς να πας σε ένα μέρος που δεν έχεις ξαναπάει, ένα σεμινάριο, μια εκδήλωση, και να βρεις ανθρωπους να κουβεντιάσεις κι ίσως γίνετε φίλοι.
ο ψυχολόγος μπορεί να σε βοηθήσει στο πώς διαχειρίζεσαι την κοινωνικοποίηση, τί σε κάνει να κολλάς τοσο πολύ ίσως.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Αλλο όμως κλειστός άνθρωπος και άλλο απόμακρος. Δες λίγο μήπως περνάς εσύ το μήνυμα του "μην με ενοχλείτε, θέλω την ησυχία μου" και γιαυτό δεν σε πλησιάζουν. Δεν λέω ότι το κάνεις επίτηδες, απλά μπορεί να φαίνεται αυτό στους αλλους

---

Ναι ισχυει. Και τα 2 νομιζω. Επισης οταν εισαι υπερβολικα ησυχος καποιοι νιωθουν αβολα. Αλλο ησυχος και αλλο υπερβολικα ησυχος παντα

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Με τους γονείς σου είχες γενικά καλες σχέσεις? Οταν ήσουν μικρή?

---

Με τον μπαμπα ναι (για αυτο τον ανεφερα και πριν) με τη μαμα οχι (ειναι χωρισμενοι)

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Ναι ισχυει. Και τα 2 νομιζω. Επισης οταν εισαι υπερβολικα ησυχος καποιοι νιωθουν αβολα. Αλλο ησυχος και αλλο υπερβολικα ησυχος παντα

---

Σου έχω πει κι πιο πάνω, δεν ισχύει για όλους. Εγώ πχ δεν νιωθω άβολα όταν κάποιος είναι υπερβολικά ήσυχος. Φτάνει να μην έχει ταμπέλα στο κεφάλι "προσοχή δαγκώνει"