Εννοείται πως όχι για κανένα λόγο!Quote:
Originally Posted by ioannis2
Printable View
Εννοείται πως όχι για κανένα λόγο!Quote:
Originally Posted by ioannis2
Μια φορά έκλεισα για να πάω μόνος αλλά το ακύρωσα και την τελευταία φορά πήγα με μεγαλο γκρουπ ολοι άγνωστοι μου, ομως πέρασα πολύ καλα μαζι τους. Τωρα σκέφτομαι να πάω για λίγες μερες όμως οι παράγοντες που ανεφερα και που γενικά αναφέρω στο φόρουμ ως θέματα με αποτρέπουν απο το να κάνω τέτοια κίνηση και μάλιστα να τα κλείσω απο νωρίς, αν και βάζω ως θετικό υπόβαθρο το οτι πήγα εκείνο το ταξίδι με παρέα, το οτι γενικά κυκλοφορω μόνος, το οτι αμα βρεθώ σε ξένο μερος μόνος η σκεψη μου φτιάχνει ευχάριστα υποκατάστατα παρεας.
Βρε μόνος μου εντελώς έχω πάει σε Μπουένος Άιρες, Σάο Πάουλο και Ρίο ντε Τζανέιρο, αλλά η έμμεση αλήθεια είναι πως όταν πήγα εκεί είχα άτομα που με καθοδηγούσαν και τα είχα κλεισμένα πριν πάω στα μέρη για να μου βρούνε ότι θέλει η ψυχή μου. Αν δεν είχα αυτά τα άτομα δεν θα πήγαινα ή δεν θα πέρναγα με τίποτα καλά.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Εγω πηγα περσι μονος μου.
αν δε μαζεψεις ολους αυτους τους συνεργατες σου που εχεις απλωσεις γυρω μου και τους εχεις δωσει εντολες να μου δινουν την εντυπωση οτι για ολα φταινε οσοι μιλω μαζι τους γιατι νομιζεις οτι θα ξε φτυλισεις οτι επαφη εχω και ετσι θα δεχτω το σωτηρα που μου ετοιμαζεις για να με βαλει στο συστημα σου δε προκειται να το δεχτω αυτο το ακομα και αν εμενα μονος μου σε ολη τη γη και αν δε μπορεις να το καταλαβεις με τιποτα θα το καταλαβεις θες δε θες και μετα θα βαλεις το προσωπειο του ανηξερου και του ασχετου γιατι νομιζεις οτι ετσι με δουλευεις ΔΕ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΩ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ................... ? ΜΥΑΛΟ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΟΥ ΕΜΕΙΝΕ για να καταλαβεις τι λεω αν δε σ αρεσει εδω παρε τη βαλιτσουλα σου και πηγενε στην υπεροχη και δημοκρατικη χωρα σου να βρεις τους ομοιους σου να εισαι μια χαρα τοσο καιρο ........ οπιαδηποτε συσκευη χρησιμοποιω και τωρα εγινες αθωος και ανηξερος και δε καταλαβαινεις ταχα τι λεω και το παιζεις και θιγμενος και απο πανω
παραθεση δε μπορω να κανω γιατι τους επιασε τετοιο αμοκ ζηλιας που οτι και να κανουν δε μπορουν να με φτασουν με τιποτα γι αυτο ας βγαλουν τα αποθημενα τους στους τουριστες τωρα και στα ξενοδοχεια που τοσο καιρο τους εφεγε ο καημος για το πως θα δουλεψουν αφου οι τουριστες ειναι το κοκκινο πανι γι αυτους γιατι διασκεδαζουν τη ζωη τους κατι που δε μπορεσαν να κανουν ποτε οι ιδιοι
Πραγματικά μόνος και για μέρες ή σε περίμεναν και σενα εκεί κάποιοι όπως την mindcrime?Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Άρα δεν ήσουν μόνος εκεί! Εγώ εννοώ το ακραίο που από τη στιγμή που μπαίνεις στο βαπόρι/αεροπλάνο/τρένο για να πας μέχρι τη στιγμή που βγαίνεςι απ αυτα επιστρέφοντας είσαι πραγματικά μόνος. Και δυστυχώς φέτος νιώθω έντονη την ανάγκη να θέλω να πάω με χρήση αυτών των τεχνικών σκέψης που προανέφερα που κάνουν κάποιο να νιώθει καλά ή τουλάχιστον να αντιμετωπίζει υποφερτά στιγμές έντασης μοναξιάς.Quote:
Originally Posted by mindcrime
Εγώ το 99% τον ταξιδιών μου το κάνω μόνη μου, από επιλογή. Μια χαρά περνάω. Αλλά δεν είναι όλοι ίδιοι...
Εντάξει δεν είχα δική μου παρέα. Και στη Λατινική Αμερική καλό είναι να μην είσαι χωρίς καθοδηγητή, είναι επικίνδυνα μέρη που η ανθρώπινη ζωή δεν έχει αξία. Για αυτό και είχα καθοδηγητές ή ξεναγούς.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Για λέγε πως τα καταφέρνεις (αν εκεί είσαι όντως πραγματικά μόνη), ίσως και κάποιες "πρακτικές" σου να ναι ίδιες μ αυτές που χρησιμοποίησα σε ταξίδια που κανα παλιά.Quote:
Originally Posted by Sonia
Τι σου έχουν κάνει βρε φίλε? Τι σου συμβαίνει? Εδώ και αρκετό καιρό παρακολουθώ τις αναρτήσεις σου και είναι λες και καθημερινά βρίσκεσαι αντιμέτωπος με την ίδια σε βάρος σου αρνητική κατάσταση από άλλους.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Όντως έχουν βρεθεί στην καθημερινότητα σου τον τελευταίο καιρό συγκεκριμένα άτομα που σου κάνουν μπούλινγκ ή απλά ξεσπάς θυμούμενος πράγματα που σου χουν συμβεί παλιά ή απλά είσαι εδώ και χρόνια σε μια αρνητική κατάσταση με κάποιους η οποία νιώθεις πως έχει φτάσει στο απροχώρητο και ξεσπάς μ αυτό τον τρόπο?
πεσ μασ αλεκο να μαθουμε
πωσ σωθηκε η επαρχια αλλα δε σασ το λενε οταν ημουν μικροσ επειδη ημουν ατακτοσ ολοι λεγανε μαλακιεσ γι αυτο κι ο στρατηγοσ αποφασισε να δουλεψω 13 χρονων με ριχνουν στα χωραφια ο πατερασ μου ειδε τα λεφτα κι εμεινε εγω ειδα τα λεφτα κι εμεινα η κορη μου που εμφανιστηκε σε καποια φαση εστειλε τον πατερα μου για τσαι κι ηρθε εμεινε μαζι μου βγαζουμε γυρω στα 10 χιλιαρικα το χρονο κι η κορη μου μαζι με κατι αλλα λεφτα πρεπει να πηρε κανα 300αρι χιλιαρικα εφυγε αυτη γυρισε ο στρατηγοσ κι ο πατερασ μου να μη σασ τα πολυλογω υπαρχει ολοκληρωμενο συστημα για τισ ελιεσ μπορει οποιοσ θελει να ρωτησει την κορη μου η τον στρατηγο αυτα
μου σβησανε ολο το παρελθον
Quote:
Originally Posted by ioannis2
Τι εννοείς πως τα καταφέρνω; Όπως στην καθημερινή μου ζωή σε γενικές γραμμές δεν αισθάνομαι την ανάγκη να μου κρατάει κάποιος το χεράκι, έτσι και στα ταξίδια.
Κι επειδή είναι πολύ συνειδητοποιημένες επιλογές το που πάω και γιατί, δεν βαριέμαι. Αυτοί που απογοητεύονται συνήθως είναι αυτοί που ξεκινάνε να πάνε κάπου χωρίς να ξέρουν γιατί πάνε και περιμένουν να περάσουν γαμάτα έτσι γενικώς κι απροσδιορίστως και από το πουθενά. Μετά γκρινιάζουν ότι δεν είναι αυτό που περίμεναν, αλλά αν τους ρωτήσεις τι περίμεναν δεν ξέρουν να σου απαντήσουν!
εχω φοβερες αντοχες ξερω πολυ καλα τοσο ποιοι βρισκονται πισω απ αυτο χτες ενω ειχα μοναδες 30λ δε μπορουσα να στειλω μυνημα αφου συνεχιζουν το βιολι τους να προσπαθουν να με απο μακρυνουν απ τις επαφες μου και προσπαθουν να πιαστουν απο οτιδηποτε μου λενε δημοσια για να μου δωσουν την εντυπωση οτι εχουν σχεση οσοι μου μιλουν με αυτο γιατι νομιζουν οτι θα μου πασαρουν ανθρωπο τους χωρις εγω να τον θελω εγω ομως αν αρχισω να τα παιρνω θα αρχισω να μιλω ακαταπαυστα παντου και δε θα με προλαβαινει κανενας γιατι τους εχω πει 500φορες οτι εγω δε προκειτε να το δεχτω αυτο και αυτοι συνεχιζουν τα κολπα χωρις να σεβονται τιποτα και κανεναν ;αν θελετε πολεμο νευρων ας δοκιμασουμε το πιος ειναι πιο απαλευτος απ ολουςQuote:
Originally Posted by ioannis2
Ποιον προσπαθούν να σου πασάρουν? Τι θελουν να δεχτείς?Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Η αλληλοδιαδοχή ωραίων παραστάσεων πχ τοπίων και διασκέδασης με βάση το πρόγραμμα που έφτιαξα πριν πάω εκεί, κάνοντας ωραίες σκέψεις θετικές για μένα και χωρίς να νιώθω την ανάγκη να μου κρατάνε το χέρι ή να χω κάποιον για παρέα κι οι μόνες συνομιλίες με τους αγνώστους που συναντώ εκεί. Σωστά?Quote:
Originally Posted by Sonia
Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές ανάγκες και προσδοκίες και ταξίδεύει για διαφορετικούς λόγους και με διαφορετικούς ρυθμούς Ιωάννη, ακόμα αυτά αλλάζουν ακόμα και στον ίδιο άνθρωπο ανάλογα με τη φάση που βρίσκεται και τις συνθήκες. Και ο κάθε άνθρωπος την βρίσκει αλλιώς στα ταξίδια του.
Να σου πω εγώ συνήθως τι κάνω και πως το βλέπω. Πρώτα από όλα έχω στο μυαλό μου που θέλω να πάω και τι να κάνω και όσο βλέπω πόσο με παίρνουν τα οικονομικά μου να κάνω τα περισσότερα από αυτά που θέλω να κάνω και σε ποιο χρόνο. Και καταλαβαίνω ότι μετράει πιο πολύ η ποιότητα για εμένα παρά η ποσότητα. Δεν θα μπορούσαν ποτέ να προσπαθήσω σε μια βδομάδα να γυρίσω ας πούμε 10 μέρη σε ολόκληρη χώρα ή χώρες και να φάω το 60% του χρόνου μου μέσα σε μεταφορικά μέσα και μπες-βγες σε καταλείμματα. Δεν θα μπορούσα να πάω κάπου και να θέλω πάρα πολύ να κάνω κάποιες δραστηριότητες, να επισκεφτώ κάποια μέρη και να έχω λεφτά απλά για διαμονή και ότι είναι δωρεάν και να μην κάνω αυτά που θέλω. Δεν κατηγορώ όσους το κάνουν, απλά έτσι είμαι εγώ. Πάντα συμβιβάζουμε τα θέλω μας με τις ρεαλιστικές συνθήκες, απλά στον βαθμό που νοιώθουμε άνετα.
Πάντα κάνω πολύ μεγάλη έρευνα και προετοιμασία πριν τα ταξίδια μου καιρό πριν. Όσο πιο πολλές πληροφορίες, τόσο το καλύτερο. Θεωρώ χαμένο χρόνο να φτάσω σε μία χώρα που δεν μιλάω την γλώσσα και να μην έχω ιδέα για το τι επιλογές υπάρχουν να πάω π.χ. από το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο μου και να μην έχω προετοιμαστεί με 5 βασικές λέξεις. Συνήθως ανάλογα την περίπτωση κλείνω τις πρώτες 3-4 μέρες σε ένα ξενοδοχείο από πριν, έχω κάνει έρευνα για το μετά, και αποφασίζω επιτόπου. Έχω στο μυαλλο μου plan A και B και C, αλλά για εμένα η χαρά να του ταξιδεύεις solo είναι ότι μπορείς να κάνεις ότι σου γουστάρει. Αν αποφασίζω να φύγω αργότερα ή νωρίτερα ή να πάω αλλού από ότι αρχικά είχα στο μυαλό μου, δεν έχω να το συζητήσω και να το διαπραγματευτώ με κανέναν. Δηλαδή η έρευνα μου με βοηθάει να ξέρω ότι την τάδε εποχή στο Χ μέρος έχει φεστιβάλ και δεν θα βρω εισητήρια και δωμάτιο χωρίς κράτηση μήνες πριν, άρα αν πρέπει οπωσδήποτε να είμαι εκεί τότε κανονίζω πράγματα από πριν, αλλά επίσης με βοηθάει να ξέρω ότι αν αποφασίσω τελευταία να πάω στο Ψ, είναι σχετικά ήρεμα, οι τιμές παίζουν εκεί, έχω σταμπάρει τα τάδε καταλύματα και μπορεί να κλείσω δωμάτιο μια μέρα πριν (κάποιες φορές πάω και ψάχνω κι επιτόπου, αλλά συνήθως το θεωρώ πάλι χάσιμο χρόνου, άρα αν είμαι στο τάδε μέρος κι αποφασίσω σε 2 μέρες να πάω στο επόμενο κλείνω επι τουτου).
Τώρα συνήθως τι προτεραιότητες έχω εγώ... Σίγουρα τοπία ναι. Και πολλά αξιοθέατα επίσης ναι. Και εξόδους το βράδυ ναι. Και αρκετό χρόνο χωρίς πολύ συγκεκριμένο σκοπό όμως. Πάρα πολύ περπάτημα, αραλίκι σε παγκάκια και σε καφέ κι εστιατόρια και παμπ όταν μου έρθει και περιθώριο απλά να απολαμβάνεις την ατμόσφαιρα και για τυχαίες γνωριμίες και συζητήσεις. Γενικά δεν έχω προτεραιότητα να γνωρίσω κόσμο και να κάνουμε πράγματα μαζί, αλλά εξαρτάται τη διάθεση και την κατάσταση. Πέρα από τις εντελώς τυχαίες γνωριμίες τύπου έπινα δίπλα σε έναν τύπο/παρέα στο μπαρ, όταν θέλω πιο πολύ παρέα, είναι εύκολο να την έχω, μένοντας σε hostels, πηγαίνωντας μια οργανομένη μονοήμερη ή σε meeting μίας ομάδας ή οργανωμένο δείπνο από ντόπιους κι ένα σωρό άλλα πράγματα.
Επειδή μπορώ να γράφω ώρες,βασικό είναι το εξής.
Συνειδητοποιώ ότι όσο οργανωμένος και να είσαι, ποτέ δεν ξέρεις πως θα εξελιχθεί ένα ταξίδι 100% κι ότι θα υπάρχουν και οι αμήχανες στιγμές και ίσως και οι ατυχίες ή δύσκολες καταστάσεις που δεν μπορείς να προβλέψεις. Ακόμα και άτομα που σου λένε ότι είχαν το τέλειο ταξίδι, μπορεί μετά στη συζήτηση να σου πουν κάποιο άσχημο περιστατικό, να γελάσουν και να το προσπεράσουν έτσι, ενώ εκείνη τη στιγμή σίγουρα δεν θα τους είχε φανεί καθόλου αστείο. Είναι βασικό να το καταλαβαίνει αυτό ο κόσμος πριν ταξιδέψει. Μπορεί και να μπερδευτείς και να χάσεις τον δρόμο σου και να υπάρξει παρεξήγηση λόγω γλώσσας/διαφορετικής κουλτούρας και να σε κλέψουν και κάποια στιγμή να βαρεθείς και θες να αλλάξεις μία κουβέντα και να μην συμβεί αυτό. Για εμένα το θέμα είναι αυτές οι στιγμές να είναι λίγες και τα θετικά που έχεις να θυμάσαι να είναι πολύ περισσότερα από τα αρνητικά και να άξιζαν τον κόπο. Έτσι το βλέπω εγώ.
Sonia, thanks για το χρόνο! Όντως κι η δική μου εμπειρία λέει πρώτα να με καλύπτουν τα οικονομικά μου, καλό ψάξιμο από πριν και όχι τρεχάλα χωρίς να απολαμβάνω. Απλά το θέμα μου εμένα ήταν οι ψυχικές συνέπειες του solo, οι οποίες φαίνεται να μην σε αγγίζουν σε αντίθεση με εμένα που μπορεί να με επηρεάζουν λόγω προηγουμένων θεμάτων μοναξιάς όχι κατ΄ανάγκη σε ταξίδια, αλλά αυτή τη φορά θα το σκεφτώ πιο αισιόδοξα και πιο αποφασιστικά, τους δε τρόπους για το που και πως φαίνεται πως τους κατεχουμε.
Αν νιώθεις μοναξιά στη χώρα σου, θα νιώθεις και σε ξένη χώρα εκτός αν έχεις σκοπό να πας απλά να δεις τα αξιοθέατα, να φωτογραφίζεις, να περπατάς, να σκέφτεσαι, να τρως και να κοιμάσαι.
Εγώ τα έχω καλά με τον εαυτό μου γενικά. Και στην Κύπρο πηγαίνω μόνη μου βόλτες και το χαίρομαι. Είμαι μοναχικός άνθρωπος αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν στιγμές που νιώθω μοναξιά.
Τεσπα εγώ σε ξένη χώρα θα πήγαινα μόνο Ευρώπη που είναι περισσότερο ασφαλής. Βασικά είχα πάει και μέχρι Ιερουσαλήμ μόνη μου (από Τελ Αβίβ) για να βρω εκεί συγγενείς. Για πιο μακριά θέλει περισσότερη οργάνωση και γενικά ψάξιμο και να φυλάγεσαι.
Ελλάδα έχω πάει μόνη μου πέρσυ αλλά δεν νομίζω πως πιάνεται γιατί σπούδαζα ένα χρόνο. Πάντως θυμάμαι που έκανα διανυκτέρευση σε μια πόλη κοντινή από την πόλη που σπούδαζα. Είχα χαθεί, το gps με έβγαζε αλλού και έψαχνα γνώριμα σημεία επί 2 ώρες μες την βροχή. Περπατούσα και γελούσα μόνη μου, το διασκέδαζα. Φοβήθηκα μόνο μια στιγμή, στις 12 την νύχτα όταν επέστρεφα στο ξενοδοχείο μετά από ποτό, σε σκοτεινά και έρημα δρομάκια. Μέχρι να μπω στο δωμάτιο ήμουν ανήσυχη. Μια άλλη φορά είχα πάει για καφέ σε ένα καφεστιατόριο με θέα για να δω το ηλιοβασίλεμα. Όταν ήρθε η σερβιτόρα έφερε 2 ποτήρια με νερό γιατί νόμιζε πως περίμενα παρέα :D αν ένιωθα μοναξιά θα ένιωθα κάπως, αλλά της είπα απλά πως είμαι μόνη μου και έφυγε. Κατά τα άλλα περπατούσα όλη μέρα, χάζευα γύρω μου, έβγαζα φωτογραφίες, απόλαυσα τον χρόνο με τον εαυτό μου and that's it. Γι' αυτό σου λέω, εξαρτάται το τι ψάχνει κανείς και πώς νιώθει μέσα του.
Εχασα δυο κιλα και η μανα μου με κοιταει στην κοιλια και γουρλωνει τα ματια της για να νιωσω ενοχες. Κατεβαδα το viber και αμεσως η αδερφαρα ο αδερφος μου μου εστειλε μηνυμα. Θα με παρακολουθει και απο εκει τωρα.
ορεστη μην μασας εισαι παλικαρι. συνεχισε τις αλλαγες στην ζωη σου και θα αποζημιωθεις.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
KEep going!
Μακάρι να μπορούσα να σκεφτώ τα φάρμακα μου έχουν ''παραλύσει'' τον εγκέφαλο
Παρακαλώ. Κοίτα, όλα τα νομίσματα έχουν δύο όψεις. Δηλαδή αν γενικά έχεις τον τάδε χαρακτήρα, δεν σημαίνει ότι επειδή πας αλλού ξαφνικά θα γίνεις κάποιος άλλος. Από την άλλη σου δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσεις διαφορετικές πλευρές του εαυτού σου και να κάνεις καινούρια πράγματα και να σου αλλάξει η ψυχολογία ως ένα βαθμό. Και μόνο το ότι κάνεις πράγματα που γουστάρεις και ήθελες να δεις, σε γεμίζει και σου δίνει και έναν άλλο αέρα. Υποθέτω ότι οι περισσότεροι στους κύκλους που κινούμαστε φερόμαστε με έναν συγκεκριμένο τρόπο και δεν πειραματιζόμαστε και πολύ ας πούμε. Αλλού όμως δεν έχουν οι γύρω μέτρο σύγκρισης ότι η Σόνια ή ο Ιωάννης συνήθως δεν φέρεται/ντύνεται/μιλάει έτσι. Οπότε είναι και λίγο απελευθερωτικό αυτό αν το σκεφτείς.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Επίσης ναι, θέλει προσπάθεια από το μέρος σου και μπορεί και πάλι απλά να μην κάτσουν οι συνθήκες, αλλά πέρα από τυχαίες φάσεις, αν θες παρέα μπορείς να την αναζητήσεις μέσα από καταστάσεις που έχετε κάτι κοινό και σε τελική ανάλυση δεν υπάρχουν δεσμεύσεις ότι θα σε επηρεάσει κάπου αν δώσεις λάθος εντύπωση ή κάτι πάει στραβά στη γνωριμία. Ένας ντόπιος που προσφέρει δωρεάν ξεναγήσεις ή με κάποιο αντίτιμο προσφέρει γεύματα στο σπίτι ή προσφέρει έναν καναπέ να κοιμηθείς σπίτι του το κάνει συχνά για να προμοτάρει το μέρος του αλλά και επειδή αγαπάει να γνωρίζει κόσμο. Εσύ θες να ανακαλύψεις το μέρος του και ίσως και για να γνωρίσεις ανθρώπους. Σε μία οργανωμένη εκδρομή θα συμμετέχουν άνθρωποι που έχετε ήδη κάτι κοινό, να δουν το τάδε ή να κάνουν το δείνα, άρα υπάρχει ήδη μία βάση συζήτησης. Σε ένα χόστελ μπορεί να υπάρχει ένα ζευγάρι ή μεμονωμένοι ταξιδιώτες ή μία παρέα που θέλουν να μείνουν μόνοι τους, αλλά υπάρχουν και άλλοι που μπορεί να θέλουν να γνωρίσουν κόσμο και οι κοινόχρηστοι χώροι και δραστηριότητες βοηθάνε να γνωριστείς με αυτούς. Δεν σημαίνει ότι θα ταιριάξεις ή θα οδηγήσει κάπου αυτό, μπορεί όμως και ναι. Κι όποτε θες συμμετέχεις, όποτε θες αποσύρεσαι και περνάς και μόνος σου καλά. Υπάρχουν ένα σωρό επιλογές και ευκαιρίες στα ταξίδια, καλά κάνεις να το σκέφτεσαι πιο αισιόδοξα.
Συμφωνώ... ακόμα κι ο εαυτός μας τελικά να μείνουμε εκεί αυτό που έχει σημασία είναι πως είτε βρούμε έστω περιστασιακή παρέα ή απλά δεν βρούμε κανέναν να έχουμε καλή διάθεση στη σκέψη μας η οποία να μένει συνεχώς ανεξίτηλη και ένα καλό πρόγραμμα από πριν για να μην ψαχνόμαστε και συνεπώς ταλαιπωρούμαστε εκεί. Απλά κάποτε μας μπαίνει και μια εμμονή σχεδόν σαν παραπιδες να πάω στον τάδε τόπο.
στο εχω ξαναπει αλλα δε φαινετε να το εχεις καταλαβει ακομα οτι δε δινω ουτε δεκαρα γιΑ αυτο που λες γιατι αν με γνωριζες εστω και ενα ελαχιστ ο δε θα το επιχειρουσες καν αυτο να ασχοληθεις μαζι μου για να μου πας κοντρα γιατι το μονο που θα πετυχεις ετσι ειναι να κανεις τα νευρα σου κροσια πισω απ το προσωπειο που φορας δε το καταλαβαινεις? συνεχισε το χαβα μεχρι να δεις το αποτελεσμα μετα θα το παιζεις θυμα και καημενος πραγματικα πιο εξυπνο και ευφυη ανθρωπο απο σενα δεν εχω ξαναδει
πας γυρευοντας να σου απαντησω ετσι εγω μπορω να μιλαω 34 ωρες το 34ωρο και να παρλαρω μερα νυχτα ΚΑΝΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΜΑ ΜΠΟΡΕΙΣ για να σου αποδειξω αν μπορει να βρεθει ανθρωπος να με παλεψει ομως αν δεν μεινει ουτε μια φλα τζα στον εγκεφαλο σου ορθια μετα απ αυτο εγω σε προηδοποιησα εκατονταδες φορες γι αυτο ΟΤΙ ΑΝ ΘΕς ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙς κοντρα μαζι μου το μονο που θα πετυχεις ειναι να κανεις τα νευρα σου κροσια και στο ειχα πει οτι αυτη η κοντρα δεν εχει νοημα εκτος απ το να δουμε πιος δε παλευεται με τιποτα ΕΦΟΣΟΝ ΑΣΧΟΛΗΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟς ΓΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΣΟΥ ΕΔΩΣΑ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΟΜΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ ΕΣΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΤΙ ΘΑ ΦΟΡΕΣΩ ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΩ ΚΑΙΘ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΕΣΥ ΔΕ ΜΕ ΣΕΒΕΣΕ ΚΑΙ ΑΠΑΙ ΤΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΣΕΒΑΣΤΩ ΕΓΩ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΣΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΤΡΕΛΑΝΟΥΝ ΣΤΗ ΤΡΕΛΑ ΕΜΕΝΑ ΔΕ ΜΕ ΦΤΑΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ 500 ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΕΣΥ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΦΤΑΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΤΡΕΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ
Ποιός σου σπάει τα νεύρα φίλε αλέξανδρος_77? Ποιος σου κάνει πόλεμο φίλε μου?
Καλά κάνεις και τα γράφεις εδω διότι κάπου ξεσπάς και φεύγει αρκετή από την ένταση που έχεις μέσα σου, όμως όσο είσαι στον ίδιο χώρο μαζί του (ή τους) το πρόβλημα δεν λύνεται, διότι δεν έχουν όλοι συγκαταβατικότητα και καλοσύνη. Θα συνεχίζουν το ίδιο βιολί και συ θα υποφερεις. Η λύση είναι είτε τον βάζεις στη θέση του, να του δειχτείς, να πέσει ακόμα και μπουνίδι (αν και ο κόσμος είναι κάποτε αδίστακτος) ή να κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να φύγεις απ εκεί. Άλλες λύσεις δεν ξέρω. Αν εχεις ανθρώπους καλούς εκεί ή δικούς σου ζήτα βοήθεια και συμπαράσταση για να τον βάλουν ή τους βάλουν στη θέση τους. Αλλά στο τέλος οι λύσεις είναι αυτές οι δυο.
Εκτός κι αν ξεσπάς για απωθημένα του παρελθόντος, για πράγματα που σου συνέβηκαν και έρχονται πολύ έντονα τώρα στη σκέψη σου. Όμως εδω και καιρό σε παρακολουθώ να σαι σ αυτό το ξέσπασμα και μου ρχεται η σκέψη πως κάτι σου συμβαίνει, κάτι σου κάνουν στο τώρα, γι αυτό σου γραψα πιο πάνω ποιες δυστχυώς λύσεις έχεις.
Δεν ξέρω αν το διαβάσει κάποιος από το γκρουπ των διπολικών αυτό, αλλά θέλω να πω κάτι σε κάποια. Το αγάπα τον εαυτό σου και κοίτα μέσα σου τι φταίει γιατί δεν φταίνε τα κιλά σου και όλες αυτές οι παρεμφερείς ανοησίες δεν σημαίνουν τίποτα, γιατί όταν κάποιοα δεν νιώθει καλά με το σώμα της, δεν νιώθει καλά με το σώμα της. Όλα δεξιά να της έρθουν σε οποιοδήποτε άλλο τομέα της ζωής της, πλην του σώματος πάλι δεν θα νιώθει καλά με τον εαυτό της, πάλι θα έχει την ενόχληση με αυτό, πάλι δεν θα το γουστάρει δηλαδή πάλι δεν θα τον αγαπά τον εαυτό της, όλοι το γνωρίζουν αυτό.
Εχω πυρετο και σκεφτομαι μηπως κολλησα κορονοιο.
Ακουσα συζητησα αναμεσα σε δυο κοπελες εικοσι χρονων. Ελεγε η μια οτι τα ειχε με εναν που ηταν ενα χρονο μικροτερος, καγκουρας μελαμψος με μηχανακι (γυφτακος δλδ). Ελεγε οτι της αρεσε που ηταν σκληρος γιατι ηταν σε φαση που ηθελε περιπετεια, αλλα αυτος παραηταν και σε ενα χρονο θα κατεληγε πρεζονι.
Κι εγω αναρωτιεμαι, γιατι ο επομενος να την δεχτει αυτην να του το παιζει κυρια; Να μεινει με τον αλητη της να γουσταρει.
Ο αδερφος μου αγοραζει χαρτια υγειας τα βγαζει απο το ναυλον και τα βαζει χυμα σε ενα βρωμικο ντουλαπι πανω σε παλια παπουτσια, καλωδια και αλλα παλιοπραματα. Η μανα μου δε μου δινει καθολου λεφτα να ψωνισω. Αναγκαζομαι να σκουπιζομαι με αυτα τα χαρτια και να παθω μολυνση.
Χθες το πρωί με ειδοποίησαν ότι πέθανε ξαφνικά ένας καλός παλιός μου φίλος. Πέραν του ότι έχω στεναχωρηθεί πάρα πολύ, σκέφτομαι πως μας έχουν πάρει μπροστά τα γεγονότα τα τελευταία χρόνια και αναγκαζόμαστε να αναβάλουμε πράγματα που θέλουμε να κάνουμε. Και μετά μπορεί να είναι πλέον πολύ αργά.
Όλο έλεγα να πάω στο μέρος του να τον δω και όλο τύχαινε το ένα και το άλλο, σοβαρά πράγματα τυχαίναν, δεν λέω, αλλά έλεγα άστο για λίγο πιο μετά, άστο για τότε και τότε, μετά πάλι τύχαινε κάτι σοβαρό και τώρα ορίστε.... Ήδη μου έλειπε πολύ, δεν είναι το ίδιο να μιλάς από το τηλέφωνο με το να είσαι κοντά στον άλλον, αλλά τώρα κι αν θα μου λείψει... Ένας πολύ ωραίος άνθρωπος.
Πως γίναμε έτσι τα τελευταία χρόνια ρε γαμώτο...
επαθα ακριβως το ιδιο τα χριστουγεννα με μια παλια καλη μου φιλη που απομακρυνθηκαμε λογω αλλαγων στις συνθηκες της ζωης μας. λεγαμε ολα τα τελευταια χρονια στα τηλεφωνα, στις ευχες για τις γιορτες μας,, αντε κανονιστε να βρεθουμε, ελατε εσεις, να ρθουμε εμεις, και ποτε δεν βρεθηκαμε. τωρα δεν υπαρχει χρονος πια... καλπαζων καρκινος. ουτε το ειχα μαθει. εμαθα κατευθειαν τον θανατο και μαλιστα μεσω φμ... δεν αντεξα να παω ουτε στην κηδεια. ηταν στα καλυτερα νεανικα μου χρονια αυτη η κοπελα. απιστευτες στιγμες σε εκδρομες, ταξιδια και καλεσματα στα σπιτια. περασαμε υπεροχες στιγμες.Quote:
Originally Posted by Sonia
Συλλυπητήρια κορίτσια, κουράγιο! ♥
Δυστυχώς Ρέμεντυ... Δυστυχώς. Το μόνο που δεν αλλάζει είναι ο θάνατος, όλα τα άλλα κάπου τα βρίσκουμε. Κρατάμε τις καλές αναμνήσεις και προχωράμε, δεν μπορείς να κάνεις και κάτι άλλο. Αλλά σου μένει κι ένα παράπονο, αν το ένα και αν το άλλο...
Ευχαριστώ Κύκνε!
μια ζωη ολοκληρη δοκιμαζα τα ορια μου και τα ξεπερνουσα γιατι εγω μπορω να κανω τα αδυνατα δυνατα αφου ολοι μια ζωη μου λεγαν δε γινετε και εγω τους ελεγα θα γινει γιατι το θελω εγω καταρχην α;ν εχουν την εντυπωση οτι θα με εξαναγκασουν να φορεσω τα ρου χα που θελουν αυτοι κανοντας τα να διαλυονται επειδη εχουν μαθει να χειριζονται προβατα που τα κανουν οτι θελουν δεν εχουν ιδεα για τη θεληση και το πεισμα που με διακρινει αφου αν κατι δε το φτιαξουν οπως το θελω εγω δε προκειτε να το αγορασω ακομα και αν κοπανιουνται κατω και μη μου πει καπιος τωρα οτι δε ξερουν πως να κολησουν υφασματα γιατι ειμαι σιγουρος οτι αυτοι εχουν κολες που κολανε μεχρι και βαρη απ αυτα που κανουν γυμναστικ η αλλα αν τις βγαλουν στο εμποριο μετα δε θα βγαλουν φραγκο αφου ολοι θα κολανε οτι ξεκολαει και μετα οσοι φτια χνουν παπουτσια θα αλαξουν επαγγελμα γι αυτο λυσαξαν να διαλυσουν οτι φοραω γιατι εγω ξερω τροπουν να τη βγαζω με ελαχιστα λεφτα κατι που οι ιδιοι μισουν αφου θελουν υποδουλους στο εμποριο να τους πουλανε ιατρικα ειδη για μια ζωη αυτοι να τα πετανε και να αγοραζουν αλλα ετσι οστε ο ενας να γινετε ζαμπλουτος και ο αλλος οτι λεφτα εχει να τα χαριζειQuote:
Originally Posted by ioannis2