Printable View
Αυτός ήταν κι ένας δικός μου μεγάλος προβληματισμός. Εγώ απαιτούσα πρώτα ύπαρξη ωριμότητας και σαφείς ενδείξεις ότι η σχέση είναι βιώσιμη προκειμένου να προχωρήσω σε τέτοιες σημαντικές αποφάσεις. Αυτή απαιτούσε από εμένα πρώτα δέσμευση για σημαντικές αποφάσεις, ενώ όλα έδειχναν ότι οι συνθήκες δεν επέτρεπαν αυτές τις αποφάσεις. Αδιέξοδο.Quote:
Originally Posted by GeorgeGr1
Καλημέρα. Διαβάζω αυτή την ιστορία σε γνωστή γυναικεία σελίδα σήμερα. Σας φαίνεται για οριακός ο σύντροφος;
Η απλά κακοποιητικός νάρκισσος;
https://ampa.lifo.gr/apantiseis/agap...-m-ekneyrizei/
αυτή η ανάγκη για συνέχεια μαζί, κοινές ανάγκες, σκέψεις, συμπεριφορά, προτιμήσεις μοιάζει περισσότερο bpd χαρ/κο. Η κάθε διαφοροποίηση είναι απειλητική (όλα ή τίποτα). Οι Νάρκισσοι συνήθως είναι πιο αυτόνομοι. Αλλά πρόκειται για ένα χαρ/κο, δεν μπορούμε να μιλάμε για διαταραχή.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Καλήμερα.
Αυτη την ανάγκη για να γίνονται πράγματα συνέχεια μαζί την έχω παρατηρήσει κ εγώ και εκτείνεται σε μεγάλο βαθμό.
Σε περίπτωση διαφοροποίησης υπάρχει εκνευρισμός και επίθεση.
Η συμπεριφορά μιας bpd θα μπορούσε να συνοψιστεί στο "'αν δεν με έχεις ανάγκη, τότε θα με εγκαταλείψεις". Με ποιο τρόπο καταλαβαίνουν ότι τις έχεις ανάγκη; με την προσκόλληση. Κάποιος πού είναι προσκολλημένος σε αυτές δίνει το μήνυμα ότι εξαρτάται από αυτές και τότε ανακουφίζεται ο φόβος εγκατάλειψης. Γι αυτό και μία bpd δεν μπορεί εύκολα να σε δει ως ένα ανεξάρτητο και αυτόνομο άτομο με ξεχωριστές ανάγκες, συναισθήματα και σκέψεις.Quote:
Originally Posted by xaris_7
Μόλις εχθές, μου έθεσε το θέμα της συγκατοίκησης μετά από πολύ καιρό.
Το θέμα είναι ότι παρόλο που έδειχνε να μην με επηρεάζει αυτή η κατάσταση τόσους μήνες γνωρίζοντας ότι υποβοσκει αυτό το θέμα, πλέον αρχίζω και προβλήματιζομαι σε μεγάλο βαθμό.
Νιώθω λίγο ότι έχω χάσει τη διαχείριση όλης αυτής της κατάστασης. Τα βράδια δυσκολεύομαι να κοιμηθώ, και όρεξη για δουλειά μηδέν. Από τη μια δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει λόγος να χωρίσω τώρα γιατί οι συμπεριφορές αυτές κρύβονται πολύ καλά και σε συνδυασμό με το να τα ρίχνει σε καθημερινά πράγματα, λ.χ έναρξη σχολικής χρονιάς, ένα θέμα υγείας με το δόντι της, κτλ. δεν σου αφήνει περιθώριο να πεις αν δεν ξέρεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Ωστόσο επειδή δεν θέλω να εθελοτυφλώ γνωρίζω ότι όλο αυτό έχει ημερομηνία λήξης και έχω ξενερώσει πολύ. Σαν να έχεις μια καυτή πατάτα στο χέρι σου και ότι συν το χρόνω θα σκάσει πάνω σου όπως και να έχει. Μεγάλο δίλημμα... Αν πας και συγκατοίκησεις, είναι μεγάλη δέσμευση και σίγουρα πάει και αλλού το πράγμα.
Τώρα έχει ψιλοκαταλαβει ότι δεν ειμαι πολύ καλα και σαν να έχει μαζευτεί λίγο. Εκεί που ήταν σχετικά απόμακρη με τον τρόπο της, τώρα έχει αρχίσει να ειναι πιο τρυφερή και να με αναζητάει συνέχεια κοντά της.
Χθες που πήγαμε για καφέ βέβαια μου πέταξε 2-3 μαλακιες που ειλικρινά δεν ξέρω... Εγώ θα φοβόμουν να τα πω ας πούμε.
Η 1 ήταν όταν μου είπε ότι κοίτα να δεις και να μείνουμε μαζί μην νομίζεις ότι δεν θα βαρέθουμε, έτσι είναι όλοι βαριουνται, απλώς εκείνο το διάστημα αναζητάς τρόπους να το ξεπεράσεις, φίλους κτλ.
Η 2 ήταν που της είπα ότι ήταν απόμακρη και μου απάντησε ναι έτσι πρέπει να τραβιέμαι που και που, και ότι γενικά υπάρχουν περιόδοι που θέλω να είμαι ελεύθερη και μετά αλλάζω και θέλω να είμαι με κάποιον!!!!
Πως θες να μείνεις με κάποιον και του μιλάς τόσο ωμά;; Και αν το θέμα σου όλο ειναι η αναζήτηση της αγάπης και ο φόβος εγκατάλειψης, με αυτά που λες ρε πουστη μου δεν καταλαβαίνεις ότι έχουν αρνητικό αντίκτυπο στον άλλον.
Δεν ξέρω πολύ μπέρδεμα.
Πάντως η κοπέλα σε προειδοποιεί για το τι θα συμβεί (αυτό πρέπει να της το δώσουμε). Μετά δεν θα έχεις το δικαίωμα να παραπονεθείς για κάτι. Καταλαβαίνω ότι το βιώνεις ως μπέρδεμα όλο αυτό. Ωστόσο, είμαι σίγουρος ότι για αυτούς που διαβάζουν την ιστορία σου τα πράγματα φαίνονται πολύ ξεκάθαρα.Quote:
Originally Posted by xaris_7
Ναι πάει να απενεχοποιησει συμπεριφορες που θα συναντήσω στο μέλλον.
Από την αρχή το έχει κάνει αυτό. Όταν ας πούμε είχε αλλοπρόσαλλες συμπεριφορες μου είχε πει ότι εγώ έτσι είμαι και δεν αλλάζω και μην νομίζεις ότι είμαι η καλύτερη κοπέλα κτλ. Εγώ τότε βέβαια το προσπέρασα θεωρώντας ότι ήταν μια στιγμή εγωισμού και τίποτα άλλο.
Εννοείς ότι είναι θέμα χρόνου να χωρίσω ή ότι τελικά η κοπέλα είναι οριακή.. Ή και τα δύο;
Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτά τα ερωτήματα. Αυτό που εγώ αφουγκράζομαι, συμφωνα με τα δεδομένα που έχεις δώσει, είναι ότι θα ταλαιπωρηθείς (για να μην πω "κακοποιηθείς") μέσα σε αυτό. Δεν προκύπτει από κάπου ότι πρόκειται για μία σχέση που θα καλύψει τις ανάγκες σου.Quote:
Originally Posted by xaris_7
Ναι θα συμφωνήσω,δυστυχως το έχω καταλαβει κ εγώ απλά ήλπιζα ότι αφήνοντας το χρόνο γιατί για να εμμένεις μια τέτοια κατάσταση σίγουρα έχεις δει και πολύ καλές περιόδους, ότι θα υπάρξει βελτίωση με το να της δείχνω τον ενδιαφέρον μου και ότι την αγαπάω. Να την κάνω να με εμπιστευθεί και να δει κάτι αληθινο, για να μπορεί να δώσει κι εκείνη.
Μάλλον ματαιο όλο αυτό.
Δεν μπορώ να ξέρω πως νιώθεις και πως το σκέφτεσαι εσύ, αλλά νομίζω εγώ θα πανικοβαλλόμουν στην ιδέα μιας συγκατοίκησης (που ευτυχώς λόγω της απόστασης δεν παίζει ως ενδεχόμενο). Αρκεί να πω ότι κάθε φορά που τον βλέπω (για λίγες ώρες) κάνω νοερή προετοιμασία με διαλόγους, τι θα λέω, πως θα το λέω, για να μην στραβώσει. Σκέψου να το περνούσα κάθε μέρα. Βασικά δεν θα το περνούσα, θα έφευγα τρέχοντας.Quote:
Originally Posted by xaris_7
Αχ, ναι. Κι εγώ τα διαβάζω. Σε προειδοποιεί ότι θα βαρεθεί και ότι δεν αντέχει το πολύ κοντά γιατί βαριέται. Θα μου πεις, μα τότε γιατί αυτή επιμένει να συγκατοικήσουμε; Ε, γι αυτό λέμε ότι δεν είναι νορμάλ αυτοί οι άνθρωποι.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Το πρόβλημα είναι ότι αν πεις εσύ να χωρίσετε, θα σε κυνηγάει μέχρι να καταφέρει να σε χωρίσει αυτή, με παράλληλη υποτίμηση... Ξαναδιάβασε από την αρχή την ιστορία του Αίολου, στην πρώτη σελίδα αυτής της συζήτησης. Εγώ την ξαναδιαβάζω κάθε τόσο, για να μην ξεχνιέμαι και να νομίζω ότι πάνε όλα καλά και να μην χαλαρώνω...Quote:
Originally Posted by xaris_7
Μάλλον δεν θα τη χαλάσει να φύγει από το πατρικό της. Πάντως η συγκατοίκηση είναι μία συνθήκη που δυσκολεύει πάρα πολύ την έξοδο από τη σχέση.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Πάνω κάτω ότι και αν μου έχετε πει τα έχω σκεφτεί και τα έχω εμπεδώσει. Το θέμα είναι ότι μου έρχεται να ρίξω το τελευταίο χαρτί με το να της πω και ότι υπάρχει θέμα με τη ΟΔΠ. Οχι ότι ξέρω ότι θα υπάρξει συνέχεια, αλλά έστω και μια πιθανότητα να υπάρχει που μπορεί να αναρωτηθεί και να το ψάξει και εκείνη για καλό δικό της, νομίζω ότι θα άξιζε. Ούτως ή άλλως με τον έναν ή με τον άλλον τροπο αυτο που καταλαβαίνω είναι ότι είναι προδιαγεγραμμενο να βγω ο μαλακάς της υπόθεσης. Είτε να τη χωρίσω, είτε να με χωρίσει λόγω υποτίμησης όπως είπατε.