τα εχω κοιταξει ολα,οταν με πιανουν οι εκτακτες παντως γινομαι ρακος και με πιανει φοβια
Printable View
τα εχω κοιταξει ολα,οταν με πιανουν οι εκτακτες παντως γινομαι ρακος και με πιανει φοβια
Σε καταλαβαίνω. Το ίδιο κι εγώ. Έχω πάει σε ένα κάρο καρδιολόγους. Όταν με πιάνουν γίνομαι κουρέλι.
Εστάλη από SM-G965F στο E-Psychology.gr Mobile App
ανημερα 25\12 ημουν στο νοσοκομειο,με επιασε φοβια και ανεβασα απο τον φοβο μου 17 με 10 πιεση και 135 παλμους,με ειδε καρδιολογος με εκανε καρδιογραφημα,αιματολογικ� �ς ολα καλα,προχθες παλι τα ιδια σε αλλο νοσοκομειο με ταχυκαρδιες,παλι ολα καλα αλλα εγω γινομαι ψυχολογικα χαλια και γενικα φοβαμαι παντα οτι κατι θα παθω,πριν 5 μηνες πηγα σε νευρολογο για ημικρανιες και με ειπε ειναι ψυχολογικο και οτι στρεσαρομαι και εχω αχγος,με εδωσε τα ντεπρεβιξ αλλα το αγχος αγχος,απελπισια σκετη να μην χαιρεσαι την καθημερινοτητα
Κι εγώ τα ίδια έκανα. Τώρα έχω ηρεμησει κάπως αλλα με έπιασαν αλλα. Σκεψου το ετσι: αφού δεν έχεις πάθει τίποτα ως τώρα είναι ακίνδυνες. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πάνω από 20.000 έκτακτες τη μέρα και είναι καλά. Υπάρχουν κι άλλοι που έχουν έκτακτες, έχουν επικίνδυνες ταχυκαρδίες, έχουν μυοκαρδιοπάθειες κλπ και ζουν τη ζωή τους. Προσπάθησε να ηρεμήσεις και να το φιλοσοφήσεις λίγο γιατί τζάμπα θα βασανίζεσαι.
Εστάλη από SM-G965F στο E-Psychology.gr Mobile App
το φιλοσοφω αλλα οταν με πιανει το ξεφιλοσοφω αν με καταλαβαινεις,περα απο τις εκτακτες με εχει πιασει γενικα φοβια σε σημειο που κλεινομαι στον εαυτο μου,αυτο που με κραταει ειναι τα 2 παιδακια που εχω και παιζω μαζι τους και με στηριζει πολυ η γυναικα μου,αλλη νομιζω θα με χωριζε
Καλησπέρα και από μένα έψαχνα στο ίντερνετ να καταλάβω κάποια πράγματα για τις αρρυθμιες και βρήκα το φόρουμ αυτό και είπα να γράψω και εγώ μια σύντομη ιστορία για αυτά που μου συμβαίνουν. Εγώ έχω όπως μου το είπε ο γιατρός μου κολπικη μαρμαρυγη που κατά κάποιο τρόπο την προκαλεί ο οργανισμός μου και κανένα άλλο πρόβλημα ούτε ισχαιμια ούτε βαλβιδοπαθεια ούτε κάτι άλλο Ανησυχητικό όσον αφορά την καρδιά μου. Έχω πάθει τρία επεισόδια ξεκίνησε το 2007 το δεύτερο το 2017 και το τελευταίο πριν από λίγες μέρες. Αξιοπεριεργο είναι θα έλεγα ότι το 2017 και 2019 τα επεισόδια τα έπαθα μετά από εξετάσεις που έκανα και ήταν φυσιολογικές. Όταν λέω εξετάσεις εννοώ όντως εξετάσεις λόγω κληρονομικου έχασα τον πατέρα σε μικρή ηλικία και λόγο ιστορικού από νωρίς επισκέπτομαι καρδιολογο. Το 17 μετά το επεισόδιο κολπικης έκανα σπινθηρογραφημα και βγήκε καθαρό. Πρόσφατα έκανα υπέρηχο φυσιολογικό ήταν, στο τεστ κοπωσεως εκεί κάτι τιμές βγήκαν υποπτες για ισχαιμια και μετά από αξονικη στεφάνιογραφια βγήκαν φυσιολογικά μόνο σε ένα μέρος αρχομενη αθηρωματωση δίχως στενωση αυλου το οποίο ο καρδιολογος μου λέει δεν υπάρχει πρόβλημα. Εξετάσεις Αίματος όλα φυσιολογικά. Παρόλα αυτά πρόσφατα έπαθα το τρίτο επεισόδιο κολπικης και μετά την επίσκεψη στον καρδιολογο και 24ωρη παρακολούθηση με χολτερ ρυθμού δεν βρέθηκε κάτι Ανησυχητικό 223 εκτακτες υπερκοιλιακες και 33 εκτακτες κοιλιακες και φυσικά φλεβοκομβικη ταχυκαρδια που ξέρω ότι με πιάνει συχνά και παρόλο που όλα τα βρήκε καλά μου χορήγησε αντιαρρυθμικα. Φλεκαριθμ πήρα ένα και με πιασαν σε 20 λεπτά έντονες ζαλαδες και μετά από εντολή γιατρού δοκίμασα το ρυθμονορμ το οποίο μετά από 6 ώρες πάλι ζαλαδες αδυναμία στο σώμα στα πόδια και ταχυκαρδιες. Μετά πάλι από εντολή γιατρού μου είπε μην το πάρεις να συνεχίσω το κονκορ που παίρνω εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου και θα δούμε τι θα κάνουμε σε κάνα δυο εβδομάδες. Λίγο Ανησυχητικό ακούστηκε αυτό τι να πω δεν ξέρω έχω μπερδευτεί πολύ και ανησυχώ γιατί δεν βρίσκεται λύση στο πρόβλημα μου.
Εδώ και μήνες με πιάνει ένα περίεργο σφιξιμο στο διαφραγμα αλλά και αναμεσα στο στηθος!!όλη μέρα.. κάποιες μέρες.. άλλες μέρες λιγότερο!άρχισα τώρα να νιώθω και πόνο στην καρδιά.. φοβάμαι!το βράδυ.. στον υπνο μου νιώθω να με διαπερνά ηλεκτρικό ρεύμα.. από το στήθος μέχρι το λαιμο..πνιγομαι..Δεν αναπνέω για μόλις 30 δευτερολεπτα .έχω κάνει δύο υπέρηχους καρδιάς,καρδιογράφημα πριν λίγες μέρες Γιατί είχα έντονη ταχυκαρδια και ταραχή..θυρεοειδή έλεγαν.. Δεν έχω θέμα,επίσης σφιγγεται το κεφαλι μου..ρώτησα νευρολόγος.. μου είπε αγχος!παιδιά τι κανουμε;πως την παλευουμε;Εγώ μόνο ομοιοπαθητικα παιρνω
Καλησπέρα και από εμένα σε όλους.
Είμαι μία ακόμα περισσότερο κουρασμένη από φοβισμένη με αυτό που μου συμβαίνει. Για να μην κουράζω, θα παραθέσω το Post που έκανα πριν λίγες μέρες σε άλλο θέμα αλλά δεν πήρα καμία απάντηση, και μόλις ανακάλυψα και το παρόν..
((Είμαι σχετικά νέα εδώ και μετά από πολύ ταλαιπωρία, σκέφτηκα να ψάξω για συμπάσχοντα άτομα με παρόμοιο πρόβλημα με το δικό μου. Βλέπω πως τα τελευταία πόστ ήταν αρκετά χρόνια πρίν, αλλά παρόλα αυτά θα δοκιμάσω.
Σε έμενα οι αρρυθμίες μαζί με τις ταχυκαρδίες άρχισαν το 2015 και ενώ ζύγιζα 160 κιλά και ήμουν υπερβολικά αγχώδης (ο βασικός λόγος που το έριχνα στο φαγητό). Ο καρδιολόγος μετά από πλήρη έλεγχο μου έδωσε Lopresor 1/4 πρωι μεσημέρι βράδυ. Προχώρησα μετά από παρότρυνση τρίτων σε διαδικασίες για χειρουργείο παχυσαρκίας το οποίο όμως επειδή θα γινόταν σε δημόσιο νοσοκομείο, καθυστερούσε αρκετά λόγω διαδικασιών. Το 2016 , ένα χρόνο ακριβώς μετά τη χρήση Lopresor , άρχισαν οι πρώτες κολπικές μαρμαρυγές. Ξεκίνησα Xanax και Ρυθμονόρμ τα οποία με κρατούσαν σχετικά ήρεμη (όχι τελείως) μέχρι που χειρουργήθηκα με βαριατρικό χειρουργείο λίγους μήνες μετά οπότε και άρχισε η κάθετη πτώση των κιλών. Τον πρώτο μήνα που έχασα 25 κιλά, παρόλη τη φαρμακευτική αγωγή, έπαθα κολπική μαρμαρυγή , νοσηλεύτηκα στην Στεφανιαία μονάδα με χρήση Angoron ενδοφλεβίως για μία εβδομάδα. Η κολπική μαρμαρυγή δεν έφυγε, έγινε εμμένουσα και ένιωθα ότι δεν μπορούσα να κάνω μισό βήμα. Βρέθηκα μετά από λίγες μέρες σε χώρο ευχάριστο για μένα, επιτέλους, με άτομα δηλαδή πρώην παχύσαρκα που χειρουργήθηκαν και το βάρος τους ήταν πλέον σε φυσιολογικά πλαίσια.
Την ημέρα εκείνη που έλαμπε ο ήλιος και ο αέρας ήταν δροσερός, έφυγε από μόνη της. Νοέμβριος του 2016. Στη συνέχεια, το βάρος μου έπαιρνε κάθετη πτώση και παράλληλα οι κολπικές μαρμαρυγές ελαττωνόταν σημαντικά, παροξυσμικές, πάντα, αραίωσαν ( ξέχασα να αναφέρω πως συνέχιζα Xanax, Xarelto, Lopresor). Ωσπου για ένα μεγάλο διάστημα σχεδόν εξαφανίστηκαν, δηλαδή για τα επόμενα δύο χρόνια και συνέβη δύο φορές, για μισή με μία ώρα, τον 1/2018 ξαφνικά και πρίν κανένα εξάμηνο χωρίς κανένα λόγο.
Χωρίς Xarelto και Xanax πλέον για περισσότερο από 1,5 χρόνο, μόνο Lopresor.
Ώσπου πριν ένα περίπου μήνα, άρχισαν με μεγάλη συχνότητα να συμβαίνουν, από το πουθενά. Δύο με τρείς φορές την εβδομάδα. Ξανά Xarelto, το οποίο θα παίρνω εφόρου ζωής, και τα καινούργια πλέον Ρυθμονόρμ SR225 αρχικά για τις δύο πρώτες εβδομάδες, τα οποία δεν με έπιαναν, και για να φύγει η μαρμαρυγή έπαιρνα ένα κλασικό Ρυθμονόρμ 300άρι και ηρεμούσα... και εδώ και πέντε μέρες που κάπως ησύχασα ξεκινώντας τα Ρυθμονόρμ SR325. Τρείς φορές χρειάστηκε να πάρω μισό Lopresor, γιατί ήρθαν κάτι ταχυκαρδίες, όχι κολπική όμως.
Ελπίζω αυτή τη φορά να με καλύψει αυτή η αγωγή. Και εύχομαι τώρα που είμαι 42 να προλάβω να ζήσω το υπόλοιπο της ζωής μου φυσιολογικά, γιατί , δεν το κρύβω τρέμει η ψυχή μου μήπως μετατραπεί σε μόνιμη και μετά θα λειτουργώ ως υπερήλικας. Τί ζωή θα είναι αυτή;
Ξέρω, ότι πρέπει να δεχτώ ότι πάσχω από παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή, ότι έχω βεβαρυμένο ιατρικό ιστορικό λόγω παχυσαρκίας και άλλων ανοιχτών και όχι μόνο χειρουργείων που χρειάστηκε να κάνω.
Ξέρω επίσης, ότι παλιά δεν μπορούσα λόγω της παχυσαρκίας να ζήσω μια φυσιολογική ζωή, από πάντα σχεδόν, γιατί επηρέαζε τα πάντα, εκτός από τις φιλίες μου.
Όταν έχασα όλα αυτά τα κιλά και είμαι πλέον σε φυσιολογικό βάρος, γύρω στα 85 με 1.75 ύψος πια, ΑΠΑΙΤΩ να ζήσω μια φυσιολογική ζωή. Να τρέχω, να κάνω έρωτα όπως θέλω, να ζω έντονα, και όχι σε κάθε μου κίνηση να πρέπει να προσέχω, και να ζω σαν ηλικιωμένη.
Το ξέρω, υπάρχουν χειρότερα και πολύ δυσκολότερες καταστάσεις από αυτή που ζω εγώ.
Η ζωή όμως, είναι μία.
Και εγώ ούτε παιδιά δεν έχω κάνει, και το ήθελα, ούτε έναν άνθρωπο έχω δίπλα μου , που αυτό το απλό και λίγο βαρετό ένιωθα πάντα πως θα ήταν η ευτυχία, για μένα.
Και θέλω να το διεκδικήσω. Όλα να τα διεκδικήσω, ξεφορτώθηκα μετά από πολύ κόπο και αγώνα και ψυχολογική ταλαιπωρία τόσα κιλά, και είμαι ΝΟΡΜΑΛ που μόνο αυτό ήθελα πάντα.
Και με παίρνει το παράπονο.
Γράφω εδω, για όποιον έχει να μου πει κάτι για κάτι αντίστοιχο που έχει ζήσει, ίδιο δύσκολο μάλλον όχι, αλλά δεν πειράζει, όπως επίσης και για την φαρμακευτική αγωγή, αν κάποιος έχει κάτι να μου πει, θα του είμαι ευγνώμων.
Ξέχασα να αναφέρω ότι πάσχω απο θυρεοειδίτιδα Hashimoto και παίρνω Euthyrox 112.
Στον Solid Snake, αν με διαβάσει, θα εκτιμούσα πολύ να μου έδινε κάποια εικόνα για την τωρινή του κατάσταση, που είχαμε όχι ίδιες αλλά ανάλογες πορείες.
Σε όποιον άλλον έχει τη διάθεση, την ευχαρίστηση, τη πρόθεση να μου δώσει κάτι από τη δική του πορεία, να μοιραστεί. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω.
Ευχαριστώ. ))
Να πω μόνο, ότι προφανώς το Ρυθμονόρμ SR325 με καλύπτει, δεν παθαίνω (μάλλον) κολπικές μαρμαρυγές αλλά κάθε δύο μέρες και μερικές φορές καθημερινά έχω ταχυκαρδίες, παίρνω 1/4 ή 1/2 Lopresor και σταματούν.
Θα ήμουν ευγνώμων για οποιαδήποτε τοποθέτηση..
Καλησπερα....μπηκα στο φορουμ κ διαβαζα τα μνμ εστω κ παλια ερισσοτερο για να μη νιωθω οτι ειμαι μονη μ καθως βιωνω τα περισσοτερα απο αυτα τα συμπτωματα απο κακη διαχειριδη τ αγχους απως λενε κ οι γιατροι κατι βεβαι πνδεν ειναι αρκετα παρηγορο...διαβασα ομως το τελευταιο μνμ κ ειλικρινα με αγγιξε ελπιζω paulita αλλα κ ολοι σας να εχετε βρει μια σχετικη ηρεμια....
Καλησπέρα paulita !!! Διάβασα το μνμ σου και με άγγιξε. Δεν έχω παρόμοιο θέμα με εσένα αλλα έχω άλλα. Ο καθένας μάς έχει τα θέματα του και καθημερινά τα παλεύουμε. Εγώ προσπαθώ να διώχνω τής αρνητικές σκέψεις , να εστιάζω τη προσοχή μού σε άλλα πράγματα. Είχα ταχυκαρδίες και έλεγα ΟΚ δεν συμβαίνει τίποτα , να περάσει . Κουράγιο paulita , προχωρά , να ξέρεις δεν είσαι μόνη !!!
Οι έκτακτες συμβαίνουν σε πολλούς μην ανησυχείς. Απλά μην δίνεις σημασία και συνέχισε τη ζωή σουQuote:
Originally Posted by -DEMGAL23-
Δεν θα μπορούσα πάρα να συμφωνήσω περισσότεροQuote:
Originally Posted by dora-agxos
Ξεκίνα με περπάτημα και σιγά σιγά ανέβασε ρυθμό... Ξεκόλλα δεν είναι τίποταQuote:
Originally Posted by θανάσης
Θαρρος κ ψυχραιμια...
Γειά σας παιδιά. Είμαι 39 χρονών και έχω φτερουγίσματα από τα 28. ‘Εχω πάει σε γιατρο και έχω κάνει όλα τα check up και είναι καθαρά. Με πιάνουν φοβίες όποτε τα νιώθω με αποτέλεσμα να πηγαίνω συνεχώς το γιατρό χωρίς να μου βρίσκει τίποτα. Από ότι μου είπε ο γιατρός φταίει το αγχος με αποτέλεσμα τα εκκρίνεται αδρελανίνη από τα Έπινεφρίδια και να δημιουργούνται τα φτερουγίσματα. Αρχικα ειχα πάρει τα Emforal(αντίστοιχο του Interal στην Ελλάδα). Δεν τα ένιωθα καθόλου αλλα δυστυχώς μου έριχναν την πίεση και τα σταματησα. Τώρα παιρνω ένα άλλο χάπι που με βοηθησε πολύ αλλά καποιες φορές τα νιώθω ακόμα.
Από την πείρα μου και όσα μου είπε ο γιατρος μου θα σας τα πω και ελπίζω να σας βοηθήσουν
Σταματήστε να πίνετε καφέδες(Μόνο Decaf να πίνετε) και τσιγάρο
Όχι στις coka koles εκτός αν υπάρχουν Decaf
Όχι στο αλκοόλ(αυξάνει την αδρελανίνη και δημιουργά φτερουγίσματα)
Όσον αφορα το φαγητό ελαφρία διότι αν φουσκώσετε τότε έρχονται τα φτερουγίσματα
Όταν τελειώνετε το φαγητό μην ξαπλώνετε αμέσως διότι θα τα νιώσετε.
Στην δουλειά αν μπορείτε να ακούτε μουσική χαλαρωτική η και στο σπιτι ακόμα. Βοηθά σας χαλαρώνει.
Η μοναξιά κάνει μεγάλο κακο και αυξάνει τα φτερουγίσματα. Όσο μπορείτε να μην μένετε μόνοι σας γιατί θα τρελαθείτε όταν τα νιώσετε.
Το μυαλό σας να το έχετε ΠΑΝΤΟΤΕ απασχολημένο με διάφορες δραστηριότητες. Βοηθάει πολύ. Τα ξεχνάτε και σας ξεχνούν και αυτα.
Καταστάσεις που σας αναστατώνουν αν μπορείτε να της αποφεύγετε.
Καλησπερα... διαβαζα αν και εινια πολλα χρονια πριν αυτα που γραφεις.... σε τι κατασταση βροσκεσαι σημερα? Εχω ακριβως τα ιδια με εσενα... αγχος ρρελλο αρρυθμιες ,εκτακτες κλπQuote:
Originally Posted by Nicos70
Έχεις πάει σε γιατρο? σου έκανε τις αναγκαιες εξετάσεις?Quote:
Originally Posted by antaveri
Καλησπέρα σε όλους, πρώτη φορά γράφω στο φόρουμ.
Και εδώ τα ίδια, από μικρός, όποτε περνάω μια αγχώδη περίοδο, μια στενοχώρια, εκδηλώνω έκτακτες συστολές και ταχυπαλμίες. Έχω άλμπουμ από καρδιογραφήματα, υπέρηχο καρδιάς, και καρδιολόγους που με έχουν βάλει σε black list. Δύο με είχαν συμβουλέψει να εξετάσω το θυροειδή μου. Το έκανα και αυτό, όλα φυσιολογικά. Και οι εξετάσεις αίματος όλες καλές. Όλα είναι δυστυχώς στο μυαλό μας, και δύσκολα μπορούμε να το κουμαντάρουμε.
Τελευταία τα συμπτώματα άλλαξαν, ενώ κοιμάμαι σαν αρκούδα σε χειμερία νάρκη και χρειάζομαι και άλλο ύπνο όταν ξυπνάω, μετά από ένα ήρεμο πρωινό, αρχίζουν και με κυριεύουν διάφορες σκέψεις από προβλήματα όντως σοβαρά που έχουν προκύψει στο οικογενειακό περιβάλλον, και γύρω στο μεσημέρι με πιάνει ζάλη και αδυναμία, εξάντληση θα το έλεγα καλύτερα, σαν να μην μπορώ να σταθώ όρθιος, αυτό φυσικά με τρομάζει και ακολουθεί η κλασσική ταχυπαλμία. Μετά το απόγευμα, τα συμπτώματα υποχωρούν.¨Εχω κουραστεί ειλικρινά. Έχω φτάσει στο σημείο που η παραμικρή κουβέντα με στενοχωρεί, και με την παραμικρή αφορμή, ακόμα και ένα σφουγγάρισμα, όλο αυτό ξεσπάει με τα παραπάνω συμπτώματα.
Δεν θέλω να μπλέξω με ηρεμιστικά, έχει κάποιος/κάποια δοκιμάσει άλλες μεθόδους?
ΤαυτιΖομαι απολυτα με οσα λεσβκ σε καταλαβαινω κ πιστεψε με ημουν ενας ανθρωπος π δεν επαιρνα ουτε ντεπον το τελευτααιο μηνα ομως οσο κ να το παλεψα παιρνω την ελαχιστη δοση απο το κονκορ συμφωνησα να το παρω για λιγο κ απλα θυμηθηκα πως ειναι να εισαι φυσιολογικος εμενα με βοηθησε κ σ ξαναλεω παιρνω τβν ελαχιστη δοση σηζητηαε το με τον γιατρο σ ν βρειτε κτη π θα σε βοηθησει λιγο
Φιλε περναω και γω τα ιδια εδω και 10 χρονια. Καθε 2 μηνες γιατρο. Μου εχει κανει ολες τις εξετασεις και ολα ειναι ενταξει. Με εχει βοηθησει πολυ το forum εδω γιατι βλεπω οτι δεν ειμαι μονος που δινω αυτον τον αγωνα. Κανε διαφορες δραστηριοτητες για να κρατας το μυαλο σου απασχολημενο.Σε βοηθα να ξεχνας την ιδεα οτι κατι εχεις. Δεν ειναι κακο ομως να παρεις και κανενα ηρεμιστικο για 2 με 3 βδομαδες. Lexodanil κανει καλο. Ηρεμας πολυQuote:
Originally Posted by Nikolas73
Elpida33 εγω επαιρνα το emforal που ειναι αντιστοιχο του interal και σταματησαν ολα αλλα μου εριχνε την πιεση και ενιωθα χαλια οποτε το σταματησα.
Στην αρχη επαιρνα το μισο το καλοκαιρι λογω ζεστης ειμαι παμτα με πιεση εφτα με πεντε οποτε αρχισα το εν τεταρτο κ πινω λιγο περισσοτερο νερο π βοηθαει κ επανηλθα τλχ δν εχω ταχυπαλμιες τρελες κ εκτατες αντε μια δυο τη μερΑ για αυτο λεω αναλογα τα σβμαα δοκιμαζειε λιγο κ βρισκεις αυτο π σ κανει
είχα πάρει το lexotanil για κάποιο διάστημα πριν πολλά χρόνια και πραγματικά με είχε βοηθήσει απίστευτα, ένοιωθα φυσιολογικά και έβλεπα τα πράγματα πιο ψύχραιμα. Το σταμάτησα όταν πλέον ένοιωσα οτι δεν το έχω ανάγκη. Μπορώ να περάσω μεγάλες περιόδους που είμαι ήρεμος, φυσιολογικός αλλά και άλλες τόσες που κάποιο πρόβλημα ταλανίζει ασταμάτητα το μυαλό μου. Την τελευταία φορά που είχα πάει στο καρδιολογικό στα επείγοντα με απίστευτη ταχυπαλμία, δυσφορία και στηθάγχη, η καρδιολόγος, -καλή της ώρα- θέλησε να μου δώσει μισό ιντεράλ που ρυθμίζει τους παλμούς αλλά έχει και ηρεμιστική δράση. Με λίγα λόγια με πήρε αμέσως χαμπάρι. Στο θάλαμο ήμουν μαζί με δύο γερόντια, ο ένας είχε υψηλή πίεση που δεν έπεφτε με τίποτα, και αυτός τελικά δεν είχε τίποτα το καρδιολογικό αλλά κάτι απασχολούσε το μυαλό του, και μια γριά με δύσπνοια. Και αυτή δεν είχε θέμα καρδιάς και της συνέστησαν να χάσει βάρος. Είναι απίστευτα αυτά τα ψυχοσωματικά...Quote:
Originally Posted by Tasos39
Εγω ειχα παντα εκτατες κ ταχυπαλμιες αλλα μπορουσα να το κουμανταρω τελευταια ομως μαλλον επειδη τ εδωσα σημασια εγινε χαλια η κατασταση παθαινα καθε μερα κ κατι καινουργιο με αποκορυφωμα εκτατες μ με τιναζαν απιστευτα κ φυσικα μ κονοταν τα ποδια κ χφυσικα οταν το παθαινεις σ γινεται εμμονη ιδεα μη το ξανΠαθεις με το κονκορ απλ ειδα κ εγω καθαρα τα πραγματα μαλιστα την πρωτη μερα εκλαιγα γτ δν πιστευα ποσο φυσιολοκα ζουσαν ολοι ειναι μεγαλη υποθεση
Παιρνω ενα αλλο χαπι και με βοηθησε πολυ. Τα νιωθω καποτε αλλα πιο απαλα και πιο λιγες φορες. Τοσα χρονια καταλαβα οτι οταν κρατας το μυαλο συνεχως απασχολημενο με διαφορα χομπυ και δραστηριοτητες δεν εχεις χρονο να σκεφτεις τα φτερουγισματα και σε ξεχνουν. Αλλα δυστυχως ειναι τετοια η κοινωνια μας που μας τροφοδοτουν με αγχοςQuote:
Originally Posted by elpida33
Νικολας73 Ατιμα ψυχοσωματικα. Επαθα πανικο απο τα φτερουγισματα μια μερα και πηγα κλινικη. Μου πηραν την πιεση πηγε στα 16. Μου εκαναν καρδιογραφημα και οταν το δε η γιατρενα γελουσε. Ολα ηταν καθαρα και η πιεση επεσε στα κανονικα. Η αδρελανινη τα προκαλει ολα στη περιπτωση μου
Elpida33. Σε καταλαβαινω οταν χαρηκες οταν δεν τα ενιωθες καθολου. Και εγω δεν τα ενιωθα οταν επαιρνα το emforal. Τωρα μπορει να τα χω καμια 10αρια φορες και καποτε καθολου. Εξαρταται ομως και σε τι ψυχολογικη κατασταση ειμαι
@Tasos39 και εγώ τα ίδια. Ο λόγος που γράφτηκα σήμερα στο φόρουμ ήταν η ανάγκη μου να μιλήσω. Το μεσημέρι ένοιωσα πάλι στο δρόμο ένα επεισόδιο εξάντλησης, σαν να μην μπορώ να σταθώ όρθιος και μια ψιλοζάλη. Όταν γύρισα σπίτι ξάπλωσα ταραγμένος και άρχισα να κάνω αναζητήσεις στο google για τα συμπτώματα. Κάπου διάβασα οτι αυτό μπορεί να είναι καρδιακή ανεπάρκεια. Εκεί τα χρειάστηκα και με έπιασε και ταχυπαλμία. Μέτρησα την πίεση και είχα 80-120 και παλμούς 125. Τώρα έχω ηρεμήσει, όπως κάθε βράδυ και μου έχει μείνει ένα μικρό αίσθημα πίεσης στο κεφάλι - το έχω πάντα μετά από ταχυπαλμία. Θα κοιμηθώ βαθιά, με πιάνει εύκολα ο ύπνος, θα ξυπνήσω το πρωι σε κατάσταση νιρβάνα και σιγά σιγά θα αρχίσω να ανησυχώ μήπως με πιάσει πάλι κάτι το μεσημέρι. Έχω βαρεθεί να τρέχω στα επείγοντα, να μου κολλάνε μανταλάκια για ΗΚΓ, να μου παίρνουν αίμα, να έχω την πεταλούδα στο μπράτσο και όταν βγουν τα αποτελέσματα να με κοιτάνε με ένα ύφος σαν να έχασαν το χρόνο τους μαζί μου.
Ένα βασικό πρόβλημα που έχουμε ίσως όλοι μας εδώ - εγώ τουλάχιστον- είναι οτι δεν έχουμε ένα φίλο μία φίλη να μας ακούσει - όχι μόνο για το πόσο άσχημα νοιώθουμε σωματικά όταν τα παθαίνουμε αυτά, αλλά το λόγο για τον οποίο τα παθαίνουμε αυτά. Δεν έχει σημασία αν θα μπορέσει να μας συμβουλέψει, απλά να το βγάλουμε από μέσα μας....
ολα αυτα τα παθαινοθμε ολοι μας ποστεψε με ζαλαδες νευροπονοι ολα κ λεμε παει αυτο ηταν ερχεται ονπανικος οι εκτατες οι ταχυπαλμιες εγω αποφασισα να παρω την αγωγη γτ εβλεπα τον αραβωνιαστικο μ ποσο αγωνοταν κ στενοχωριοταν κ καποιες φορες οπως ειναι λογικο θυμωνεεχρξ κ στον καρδιολογο τ ειπα σ εχει τυχει ποτε κ οταν μ ειπε οχι λεω να μη σ τυχει γιατρε αν δν σ τυχει δν το καταλαβαινεις
Νικολα για να εχεις καρδικη ανεπαρκεια πρεπει να εχεις ατονια να μη μπορεις να σηκωθεις ασε π δν σε πιανει ξαφνικα με τοσες εξετασεις θα ειχε φανει απο καπου οποτε μν δινεις καθολου σημασια
Eιναι πολυ σημαντικο να τα λες σε καποιον που περνα την ιδια κατασταση. Σε βοηθαει ψυχολογικα. Εαν πηγες σε γιατρο και σε εξετασε και ολα ειναι οκ μην ξαναμπεις στο ιντερνετ. Σου βγαζει ενα κατεβατο αρρωστιες και πανικοβαλεσαι.Το χω παθει. Το ιδιο και με την πιεση. Αν στην πηρε ο γιατρος και ειναι οκ μην την ξαναπαρεις. Εγω οποτε κοιταξω πιεσομετρο αυξανονται οι παλμοι μου.Quote:
Originally Posted by Nikolas73
το ξέρω, αλλά με το μυαλό που έχω.... ο πατέρας μου είχε καρδιακή ανεπάρκεια και το μόνο σύμπτωμά του ήταν μια ελαφριά δύσπνοια αραιά και πού, αλλά και ο απλός παθολόγος με μια ακρόαση με το στηθοσκόπιο καταλάβαινε οτι υπήρχε κάποιο πρόβλημα στην καρδιά.Quote:
Originally Posted by elpida33
Η πρώτη φορά που ένοιωσα φτερουγίσματα/έκτακτες συστολές ήταν όταν ήμουν 10 χρονών στο δημοτικό. Μετά εμφανίστηκαν πάλι στα 16 μου πολύ έντονες και επίμονες, μιλάμε για φουλ ακανόνιστο ρυθμό, επεισόδια που κρατούσαν για αρκετή ώρα και κράτησε κανένα χρόνο. Μετά πάλι στα 23 μου. Έπειτα με θυμήθηκε ξανά στα 39 πάλι για κανένα χρόνο, τότε είχα και στηθάγχη, πόνο/πίεση στο στήθος. Σε όλες αυτές τις περιόδους συμπεριλαμβάνεται φυσικά και η ταχυκαρδία, ενώ όταν ήμουν μικρός, οι κρίσεις αυτές τελείωναν σε τρέμουλο και σπασμούς στο σώμα μου. Τώρα προστέθηκε και η ζαλάδα με εξάντληση. Αυτά όλα με πιάνουν πάντα μετά από κάποια στενοχώρια, οικογενειακά προβλήματα, συναισθηματικής φύσεως τελοςπάντων. Παλαιότερα είχα και εμμονές, τώρα μου έχουν μείνει μόνο φοβίες, αλλά κάθε καινούργιο σύμπτωμα με τρομάζει. Ειλικρινά έχω κουραστεί....
Δε ξερω τι εξετασεις ειχε κανει ο πατερα σ αλλα φανταζομαι εσυ εχεις κανει τα παντα πιστεψε με οταν με πρωτοεπιασαν ενιωθα τοσο μονη κ απελπισμενη π δν ηθελα να μιλαω σε κανεναν ακομα ενω εχω κανει τοσες εξετασεις λεω μπας κ εχω προβλημα με τον παραμικρο νευροπονο τρελαινομαι αλλα εχω κουραστει τοσοβπολυ π λεω αστο παρατα το σν γκογηλαρω πια συμπτβματα εντβμεταξυ για να καταλαβεις οραν πηγα για εξετασειε απο καρδια ημιθν αψογα σιδηρο ανθπαρκτο θυροειδη τσιμπημενο κ ξεκινησα αγωγη αυτα δε τα σκεφυομαι π οντως κατι τξ μυαλο μ εκει στην καρδια
έχεις δίκιο, το ίντερνετ είναι ο χειρότερος σύμβουλος αν ψάχνεις τα αίτια για κάποιο σύμπτωμα επειδή σου βγάζει αμέσως τα χειρότερα. Θυμάμαι έναν -από τους πολλούς καρδιολόγους- που αφού με ακρόασε, είδε το καρδιογράφημα, το τρίπλεξ, μου είπε "εγώ είμαι ο καρδιολόγος και εγώ κάνω την διάγνωση". Αλλά δυστυχώς οι εμμονές και οι φοβίες υπερισχύουν, μπορεί- σκέφτομαι - οτι στο ενδιάμεσο κάτι άλλαξε και τώρα να έχω. Άντε να κοντρολάρεις το μυαλό.Quote:
Originally Posted by Tasos39
Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον το ποστ σου με συμβουλές για την αντιμετώπιση των φτερουγισμάτων. Θυμάμαι πριν 6 χρόνια που είχα σοβαρό θέμα, μέχρι και νύχτα είχα ξυπνήσει λόγω φτερουγίσματος, είχα περάσει στα ντεκαφεινέ, είχα κόψει τα ανθρακούχα αναψυκτικά, αλλά τα φτερουγίσματα σταμάτησαν μόνο όταν άλλαξα δουλειά, επειδή αυτή ήταν η αιτία τότε. Σε ήρεμες περιόδους μπορώ να πίνω και 5 φλυτζάνια καφέ την ημέρα και να είμαι τόσο ήρεμος όσο δεν φαντάζεσαι. Είναι όλα θέμα μυαλού......
ο θυροειδής μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να προκαλέσει φτερουγίσματα και αγχώδεις διαταραχές, νευρικότητα, όχι απαραίτητα όμως. Αφού οι καρδιολόγοι μας λένε οτι δεν έχουμε καρδιά, και μάλιστα περισσότεροι από ένας, σημαίνει οτι δεν έχουμε καρδιά. Άντε να κουμαντάρεις το μυαλό όταν τα διάφορα συμπτώματα συνεχίζονται....Και εγώ έχω κουραστεί....Quote:
Originally Posted by elpida33
Το ξερω το ξερω ολοι ετσι νιωθουμε δν ειναι τα φτερουγισματα μονο ειναι η ταχυπαλμια ειναι η ζαλαδα ειναι οτι ετρεμ χειροτερα απο ψαρι ειδοκα στη δουλεια π πρεπει να ειμαι κ ορθια κ εσφθγγα τα δοντια οταν κ ο δευτερος καρδιολογος μ ειπε δεν παθαινειε τπτ λεω ας μν ειμαι τοσο ξεροκεφαλη ετσι δεχτηκα να παρω αγωγη κ μαζι με τους νοσοκομειακους με εχουν δει 4
Ειχα φτασει σε σημειο να περπαταω κ μα εχω δυνατες εκτατες π κανονικα στο περπατημα δν εχεις παλια δλδ πως σταματουσαν ε δν εδινα εγω σημασιαια μια φορα εδωσα κ να αφου λοιπον οι γιατροι λενε ολα καλα ε ολα καλα ασε να φτερουγιζει
4? Και πού είσαι ακόμα.... Η μάνα μου ήταν καρδιοφοβική, φτερουγίσματα, ταχυπαλμίες, μέχρι και φιάλη οξυγόνου είχε επειδή δεν μπορούσε να πάρει και ανάσα, και όλο να λέει σβήνω, και έχω σκοτοδίνη στο κεφάλι. Μέχρι που κάποιος καλός ιατρός της συνέστησε το ιντεράλ και από τότε τα επεισόδια αυτά αραίωσαν θεαματικά. δεν ξέρω αν το πήρα και εγώ από αυτήν από γονίδια/κληρονομικότητα ή επειδή βλέποντάς την μου μετέδωσε αυτή τη φοβία ή και τα δύο μαζί. Πολλές φορές όταν τα παθαίνω αυτά, την θυμάμαι και σκέφτόμαι οτι τώρα καταλαβαίνω πώς ένοιωθε, χωρίς να έχει τίποτα!
Το αγχος μονο το αγχος τα κανει ολα σημασια εχει οτι εχεις κανει τις εξετασεις σ κ πρεπει να ηρεμησεις (στα λεω για να τα ακουσω κ εγω) αλλοι ζουνε με προβληματα οντως σοβαρα κ υπαρκτα πρεπει να παιρνουμε π κ που καμια ανασα κ να λεμε το χουμε
ακριβώς. τα λέμε για να τα ακούσουμε και εμείς οι ίδιοι...τα ακούμε όμως? Το άγχος, η στενοχώρια, οι φοβίες, οι εμμονές μπορούν να βγάλουν πολλά ψυχοσωματικά και να υποφέρεις χωρίς να έχεις κάτι το παθολογικό. Δεν μπορώ να πώ οτι έχω πολλές ατυχίες στη ζωή μου ή χτυπήματα της μοίρας, συγκριτικά με αυτά που βλέπω γύρω μου. Βλέπεις όμως άλλους ανθρώπους να μην παίρνουν χαμπάρι, να έχουν νεύρα από ατσάλι και εμείς με το παραμικρό να σκεφτόμαστε το σάβανο. Μακάρι να μας περάσει.... Αυτή τη στιγμή νοιώθω υπέροχα, θα πήγαινα να γραφτώ και γυμναστήριο αν κάποιο ήταν ανοιχτό τέτοια ώρα. Για να δούμε πώς θα νοιώθω αύριο μεσημέρι... Καληνυχτώ, ευχαριστώ θερμά για την κουβέντα, ψυχραιμία, και εδώ θα είμαστε να τα λέμε.Quote:
Originally Posted by elpida33