α γεια σου!
Printable View
Σκέφτομαι πως κάνω γκάφες και αντί να ελκύσω τις κοπέλες τελικά τις διώχνω
Σκέφτομαι πως με θεωρούν ανιαρό και όχι ενδιαφέρον άτομο γι αυτό δεν ψάχνουν να με βρουν, και ζω στη φαντασία μου για να καλύψω το κενό.
Ελπίζω εδώ στο φορουμ να με βλέπετε κάπως καλύτερα.
Μακάρι να με εκαναν περισσότερο παρεα να ασχολομουνα λιγότερο με το φορουμ.
Πόσο απαίσιο αυναίσθημα είναι ο φόβος...
Την επιστροφη ..
Ευχαριστω βρε Remedy για τα καλα σου λογια, με αγγίζεις πραγματικα!!!
Είναι και αποτελεσμα χαμηλής αυτοεκτίμησης, που δεν αφηνω τον εαυτο μου να εκφραστεί ελεύθερα, αλλά και της απογοητευσης που έζησα πολλές φορες από απόρριψη και άσχημες συμπεριφορες στην καθημερινη μου ζωή.
Γιάννη εδώ λες πολύ καλά λόγια που μας βοηθάς πολύ, δεν είσαι ανιαρός!
σου έστειλα στα μηνύματά σου
Σκέφτομαι την ηλιθιότητα.
@RockElCasbah, γέλασα πολύ με το τραγουδάκι σου και το ψιλοτραγούδησα αρκετές φορές.:P
Oτι πρεπει επειγοντως να μεινω μονη χωρις ν ακουω κ να βλεπω κανεναν διαφορετικα θα καταληξω ή στο Δαφνι ή στη φυλακη...................................... .....................
Ρέϊν σκέφτομαι πόσο μεγάλη ευλογία είναι το χιούμορ στον άνθρωπο...:)... και μάλιστα όταν αντί να χάνεται λόγω δυσκολιών, αντιθέτως να επιστρατεύεται ακόμη περισσότερο!... σκέφτομαι πως σε όλα τα δύσκολα που έχω περάσει, όχι μόνο δε με εγκατέλειψε αλλά αποτέλεσε πολλές φορές όπλο και ασπίδα ταυτόχρονα. Κάνε γούστο, λέει, να χαρακτηριστεί κι αυτό... διαταραχή, λολ!... το να βγαίνει ακόμη πιο έντονα στα δύσκολα δλδ, ενώ "φυσιολογικά" δε θα "έπρεπε" να είναι έτσι!... όλα να τα περιμένει κανείς... πάντως αρέσκομαι στο σκληρό και μαύρο χιούμορ, στον αυτοσαρκασμό και οι... παρωδίες ασμάτων είναι απ' τα αγαπημένα μου χόμπυ...:)... έχω και το "Αν μια μέρα σε κλάσω" κι αν θυμηθώ θα το κοπανίσω κάποια στιγμή, λολ!... νομίζω πως το να γελάμε με τις ίδιες μας τις μαλακιούλες και να κάνουμε και τους άλλους να γελάνε επίσης, είναι απ' τα καλύτερα ντραγκς έβερ!...
Επίσης σκέφτομαι πόσο πολύ γέλασα με τον φίλο μου - αυτόν τον έρμο που του έγραψε ο πρώτος ψυχίατρος το Zyprexa... προληπτικά - όταν βγήκαμε απ' το ιατρείο του δεύτερου γιατρού που τελικά του έγραψε ένα ήπιο αντικαταθλιπτικό για να του ανοίξει και την όρεξη... σχόλιο του γιατρού... "τά 'χει αυτά το Φθινόπωρο... οι καταθλίψεις υποτροπιάζουν...". Και λέει ο δικός μου ξυνίζοντας τη μούρη φεύγοντας, και γελώντας ταυτόχρονα... "Φθινόπωρο τον λέμε τώρα τον Γιωργάκη;... και τον Πάγκαλο πώς θα τον ελέμε;... ο τυφώνας "Κατρίν";... επίσης σκέφτομαι πως αρκετά κωλοβάρεσα, τέρμα το διάλλειμα κι άντε να δουλέψουμε και λίγο σε αυτή τη χώρα, λολ! Καλό μεσημέρι.
σκεφτομαι οτι η χαρα κρυβεται και στα μικρα ανουσια πραγματικα, ασημαντες στιγμες. οπως τωρα που πινω τον ζεστο καφε μου ενω εξω γινεται της κακομοιρας + το κρυο.
http://www.byturen.com
Σκέφτομαι πόσες εναλλακτικές ματιές πρέπει να υπάρχουν??? :)