χαχαχαχα καλο, θα το σκεφτω
Printable View
χαχαχαχα καλο, θα το σκεφτω
βαριέμαι βαριέμαι.....
Πηγαινε τραβα μια...
ότι να ναι....
https://www.youtube.com/watch?v=eF2mgQKknKY&t=67s
μου άρεσε αυτό το βίντεο, μπορεί να βοηθήσει κάποιον αν νιώθει παρόμοια
Γιατί κάποια άτομα (σαν την Ελισάβετ Φαρφαλίνα) έχουν καταφέρει πράγματα, έχουν σπουδάσει, έχουν παντρευτεί, κι εγώ δεν έχω κάνει απολύτως τίποτα στην ζωή μου - κι ας μην μπαίνω σε χειρουργείο κάθε τρεις και λίγο;
Γιατί δεν κατάφερα να δώσω πανελλήνιες; Γιατί δεν κατάφερα να σπουδάσω; Να δουλέψω; Να ζήσω μια φορά μια σχέση; Να μείνω μόνη μου; Να μην εξαρτώμαι από τους γονείς;
Μερικοί είμαστε παράσιτα. Μόνο αυτό - παράσιτα.
Σαν τα τσιμπούρια που τρέφονται από το αίμα άλλων:
οικονομικά από τους γονείς μου - σιγά μην εμένα ζωντανή στον δρόμο με όλες αυτές τις παθήσεις - και από το κράτος, όσο μικρό και να είναι το επίδομα, δεν παύει να είναι επιβάρυνση
ψυχολογικά από άλλους ανθρώπους, τους οποίους αντιμετώπιζα σαν hosts. Λες και υπήρχαν για να μπορώ να ζήσω εγώ. Όχι για να ζήσουν εκείνοι.
Oταν τα παιδια ειναι μικρα και τους φερονται ασχημα οι γονεις, το παιδι δεν μπορει να κατηγορισει τους γονεις και εσωτερικευει την κακια των γονιων σαν δικια του.
Είμαι πολύ καλός άνθρωπος και πραγματικά χαίρομαι για όποιον βρέθηκε στον δρόμο μου.
Απλα μην το ξανακανεις.
Τι να μην ξανακάvω
Μακάρι να μάθω να μην με στεναχωρεί αυτό.
Πολλά είπα που δεν ισχύουν, όλα τέλεια είναι, είμαι χαρούμενη κι έχω καταφέρει πολλά για αυτό είμαι ανεξάρτητη