... πολλή ησυχία στο φορουμ τις τελευταιες μέρες...
Printable View
... πολλή ησυχία στο φορουμ τις τελευταιες μέρες...
μια χαρουλα :)Quote:
Originally Posted by ioannis2
Η Αστερω απο το ομωνυμο βιβλιο?? χαχαχαχα!! βρε ζησε εκει τον ερωτα σου κ μην ασχολεισαι χεστους ολους!!!Quote:
Originally Posted by Remedy
Γιαννη ελειπα εγω γι αυτο ειχε ησυχια!! Σταντεεε!! Χαχαχαχαχα καλησπερα to all !!!Quote:
Originally Posted by ioannis2
Να πω τι σκεφτομαι, ναι σκεφτομαι οτι κανω τα αντιθετα απο αυτα που πρεπει κ στις λαθος ωρες.. αυτο!!!
τι κανεις εσύ ψυχή; ελπίζω καλά. :)Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
να καταστρέψω όλο τον κοσμο και να κλωνοποιησω τον Χιτλερ για να παιζουμε...
το προβλημα που εγραψα πριν μερες για τον πονο στη μεση συνεχίζει. σημερα θα παω να δω ειδικο. ίσως δεν ειναι και τοσο απλο το θεμα. αυτο φαινεται μεχρι στιγμης.
ψες δεν κοιμηθηκα ίδιατερα κλά επειδη το σκεφτομουν..
όσον αφορά το πως ξεκίνησε... betelguese που εισαι να συζητησουμε τις αιτίες?
δεν κλωνοποιεις την μονικα μπελουτσι καλυτερα?Quote:
Originally Posted by the_downward_spiral
πιο ωραια παιχνιδια θα παιξετε :Ρ
ναι ναι, αυτην ..Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
εναλλακτικα την λεει και πατσαβουρα για την ποιοτητα της προσωπικοτητας της και την εμφανιση της.
μην ανησυχεις , ολοι χεσμενη την εχουν, γιαυτο τρελαινεται :)
Καλό μήνα και περαστικά Γιάννη. Είδες για να το αφήνεις και να μην έχεις πάει σε ειδικό κάνεις και σενάρια τώρα.. Αχ εσείς οι άντρες! Φοβιτσιάρηδες είστε!Quote:
Originally Posted by ioannis2
Συνήθως ισχυαλγίες, οσφυαλγίες, δισκοπάθειες κ.λπ. είναι παθήσεις που θέλουν χρόνο για ν' αντιμετωπιστούν. Μην βάζεις με το μυαλό το κακό.
Περαστικα σου Γιαννη ,και μην αγχωνεσαι μπορει να ειναι κατι απλο.
Οσο για τις αιτιες θα μπορουσα να συζητω αιωνια , παντα βρισκω και μια νεα ........
Οσο αφορα το που ειμαι αστα να πανε. Πλησιαζει περιοδος εξεταστικης , αρχιζει νεο εξαμηνο τρεχω και με κατι δουλειες γενικα ενας πανικος.......
Σκέφτομαι ότι ο συνδυασμός κακοήθειας και φαντασιοπληξίας μερικών έχει καταντήσει βαρετό σίκουελ…
Ίσως χρειάζεται αντιλυσσικό….
Γιάννη, φαντάζομαι θα μας πεις σύντομα τι τελικά σου είπε ο γιατρός. Αλλά η μαρκέλα έχει δίκιο, όλα αυτά θέλουν χρόνο για να αντιμετωπιστούν. Συνήθως όμως δεν είναι κάτι σοβαρό.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Πέρσι την άνοιξη μετά από παλιότερο τραυματισμό στη θάλασσα που είχα υποτιμήσει, είχα φοβερό πόνο, από ένα μικρό, ελαχιστότατο πρόβλημα σε σπόνδυλο. Σε αυτές τις περιπτώσεις μια πολύ μικρή και συχνά αναστρέψιμη ή διαχειρίσιμη βλάβη, μπορεί να προκαλέσει πολύ έντονα συμπτώματα.
Ναι χρειάστηκε μήνες για να περάσει εντελώς, καθώς και κάμποσες φυσιοθεραπείες. Στην αρχή δεν μπορούσα να κάνω γυμναστική, μετά δεν επιτρεπόταν, αλλά τώρα πλέον μπορώ ξανά να κάνω τα πάντα. Η αλήθεια είναι πως δεν πρέπει να αμελούμε τέτοια πράγματα… κι εγώ το είχα αφήσει καιρό και όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα έντονα συμπτώματα, είχα ήδη εισιτήριο να πάμε με τον καλό μου κεντρική Ευρώπη… Έτσι δεν είπα λέξη και έκανα τουρισμό πεθαίνοντας στον πόνο! Δεν έχασα όμως ούτε ένα αξιοθέατο! :p Και με την επιστροφή Αθήνα, έκανα 15 φυσιοθεραπείες μαζεμένες, λίγο πριν ξεκινήσουμε το island hopping :D Με το ήπιο στην αρχή και μετά κανονικό κολύμπι, η βελτίωση ήταν θεαματική.
Μην αγχώνεσαι και αφού δεις τι συμβαίνει, μάζεψε πληροφορίες για να αποφασίσεις πώς θα αντιμετωπίσεις την κατάσταση και θα μπορούμε να συζητάμε και τις πιθανές αιτίες :).
Σκεφτομαι εκεινη την δυστυχισμενη που ξεροψηνοταν σπιτι της ολο το καλοκαιρι αδυνατωντας να κουνησει και παραπονιοταν γι αυτό(ευχοταν να μπορουσε η κακομοιρα, αλλα δεν ειχε κανεναν..), ενώ ο άλλος της εαυτος εκανε ανεμελες καλοκαιρινες διακοπες στην χωρα του ποτε- ποτε με τον κανεναν- κανεναν..…
οι υπολοιποι εαυτοι δεν ξερουμε τι εκαναν, ελπιζω να μην μας ενημερωσει η μυθομανης κατοχος, αρχιζει και γινεται πολύ σκιαχτικο και θα χρειαστει εξορκισμος.…
http://www.youtube.com/watch?v=kKy44y4ImZY
Με τρομάζεις remedy!...Αναφέρεσαι σε αυτό που ονομάζει η ψυχολογία "σύνδρομο αποσυνδεδεμένης ταυτότητας";Quote:
Originally Posted by Remedy
Ότι αυτή η νύχτα προβλέπεται δύσκολη...
σκεφτομαι πως μετα απο μια ασχημη σχεση πλεον ειμαι με εναν ανθρωπο πραγματικα πολυ καλο ...πιστευετε πως ειναι πολυ δυσκολο στις μερες μας να βρεις εναν ανθρωπο για σχεση που πραγματικα ειναι ψυχουλα?
Σκέφτομαι αν θα γελάσει κανένας http://youtu.be/LQplxyItSEI
Μαρκέλα, Μαρινα,
καλημερα και thanks για το ενδιαφερον. Ξεχωριζετε για αλλη μια φορα για τον καλο λόγο σας προς τα μελη.
Φροντισα και εκανα όλες τις καταλληλες εξετασεις. Μια μικρη δυσκοπάθεια φαινεται πως ειναι, τιποτα το ανησυχητικο, ισως γι αυτο το λογο δεν του εδινα σημασια τοσο καιρο. Απλα που και που θα θελει λίγο προσοχη. Ετσι βγηκα απ την εγνοια. Με μερικες φυσιοθεραπειες όλα θα πάνε καλά. Απλα φαινεται πως το επιπεδο στο οποιο τοποθετουμε τις εγνοιες ειναι αναλογο στο επιπεδο αυτοβελτιωσης το οποιο χρειαζομαστε μεσα απο το οποιο λυνονται και οι εγνοιες.
betelgeuse .. καποια αλλη φορα το συζηταμε, εσυ προς το παρον δες τις εξετασεις και το νεο εξαμηνο .. και καλες επιτυχιες.
Καλημέρα Γιάννη και καλή βδομάδα :-)Quote:
Originally Posted by ioannis2
Συνήθως αυτού του είδους οι παθήσεις οφείλονται και σε φλεγμονές. Οπότε φρόντισε και λίγο το θέμα διατροφή, δηλ. αν είναι δυνατόν περισσότερα φρούτα και
λαχανικά, ξεκίνα το πρωί μ' ένα τσάϊ, όχι το μαύρο το ευρωπαϊκό, αλλά κάποιο δικό μας βότανο.. μετά φάε φρούτο π.χ. ένα μήλο κι ύστερα καφέδες κ.λπ.
Μαζί με το φαγητό σου πάρε καθημερινά και μία κάψουλα σκέτα Ω3 ιχθυέλαια σε συμπλήρωμα, που βοηθάνε πολύ!
Επίσης, στο νερό που πίνεις να ρίχνεις λίγο φρέσκο χυμό λεμονιού, ειδικά τώρα που τα λεμόνια είναι ώριμα.
Φέτος το καλοκαίρι να φροντίσεις να κάνεις όσα περισσότερα μπάνια στη θάλασσα μπορείς! Ειδικά το πρόσθιο κολύμπι βοηθάει πολύ! Περαστικά!
Καλημέρα Γιάννη! Η μαρκέλα έχει δίκιο, δεν βλάπτει καθόλου να κοιτάξεις και το θέμα διατροφή. Κι όσο για το κολύμπι, κι εγώ αυτό είδα ότι βοηθάει πάρα πολύ. Γενικά με το θέμα γυμναστική, η βασική αρχή είναι να μην κάνεις κάτι που σε πονάει, ή ενόσω υπάρχει φλεγμονή. Όταν η κατάσταση αρχίσει να βλετιώνεται, τότε ξανακάνεις γυμναστική σιγά-σιγά, όσο αντέχεις κάθε φορά.
Για εμένα πάντως μαρκέλα μου, το πρόσθιο ήταν ένα μαρτύριο στην αρχή. Γενικά τον πρώτο μήνα δεν μπορούσα να κάνω σχεδόν τίποτα από άσκηση. Λέω δεν πειράζει, καλοκαίρι είναι θα το ρίξω στο κολύμπι. Και μόλις είδα ότι δεν μπορούσα ούτε λίγα μέτρα να κολυμπήσω χωρίς να πονάω, μ' έπιασε απελπισία, γιατί λατρεύω το κολύμπι και το περπάτημα και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα από τα δύο! Οπότε, κολυμπούσα όσο άντεχα και μετά το γύρναγα στο χαλαρό ύπτιο. Σιγα σιγά βελτιώθηκε πολύ η κατάσταση και στο τέλος του καλοκαιριού κολυμπούσα με την ίδια ένταση και ταχύτητα όπως παλιά.
Α, Γιάννη μην ξεχνάμε και τα βάρη... πρόσεχε πώς σηκώνεις βάρη αλλά και γενικότερα τη στάση του σώματος, πώς κάθεσαι, πώς κοιμάσαι κλπ.
ευχαριστω πολύ για τις συμβουλες σας!! τουλάχιστον έχω ηδη διωξει την αγωνία και προχωρω στο θεμα με τους τροπους που ειπαμε.
σκέφτομαι πως βυθιζόμαστε στη ψευδαισθηση για να εξασφαλισουμε μια υποτιθεται ευτυχια στον εαυτο μας. καναμε τις δικαιολογιες επιστημη για ν αποφυγουμε την πραγματικοτητα. οι συνεπειες της αναβολης θα φανουν πιο μετα.
Eνδιαφερουσες σκέψεις Γιάννη ποια επιστημη εννοείς;Quote:
Originally Posted by ioannis2
Η πραγματικότητα είναι μία και μοναδική προς όλους, απο εκεί και πέρα κάποιοι συμφωνούν η διαφωνούν, και μέχρι τώρα όταν συμφωνούν οι περισσότεροι λέμε πως αυτή είναι η πραγματικότητα, κάτι σαν πλειοψηφικό ΄΄ σύστημα΄΄ Το λέω αυτό γιατί μου θυμίζει τον Γαλιλαίο, (η τον Ζουγανέλη στο πάμε στοίχημα) και όμως γυρίζειQuote:
Originally Posted by ioannis2
Ποια πραγματικότητα προσπαθείς να αποφύγεις ?
Η σκέψη σου (καθώς και το ερώτημα) είναι αφορμή να ξετυλίξω το προσωπικό μου κουβάρι, η καλύτερα τις δικές μου δικαιολογίες προκειμένου να αποφύγω την δική μου πραγματικότητα, απλά δεν θέλω να αναφερθώ εκτενέστερα πάνω στον θέμα σου η μάλλον καλύτερα στην σκέψη σου
Εχω την αίσθηση πως ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης μέσω τις απάντησης σου (που ίσως δώσεις) θα μου δώσει ιδέες
Σκέφτομαι πως θα καταφέρω να κοιμηθώ...δεν έχω νυστάξει ενώ είναι αργά και φοβάμαι...
Βρε Τζιπσι, μην ακουω χαζες ερωτησεις! ή σπας πλάκα! για το μυαλο μας μιλώ, που το εχουμε εκπαιδευσει να μας βρισκει δικαιολογιες για να μην κανουμε ή να αποφευγουμε πραγματα στη ζωη. δικαιολογιες για να μην ρισκαρουμε να κανουμε πραγματα που μας βγαζουν τελειως εκτος του χωρου ασφαλειας στον οποιο συνηθισαμε να ζουμε. ετσι, αφου δεν κανουμε τιποτα μενουμε στασιμοι, βαλτωμενοι σε μια πραγματικοτητα η οποια όμως δες μας γεμιζει. κι απ εκει και περα για να μην ζουμε στο αισθημα της δυστυχιας το μυαλο μας φτιαχνει φανταστικες καταστασεις, μας ταξιδευει μακρια απο την πραγματικοτητα για να νιωθουμε υποτιθεται ωραια.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Ξετυλιξε το δικο σου κουβαρι φευγατε, απο τα λεγαμενα σου φαινεται πως αυτο που ειπα πριν ηδη το ζεις, πιθανον τοσο καιρο να συμβιβαστηκες. ελπίζω το φευγατος που εβαλες να μην σημαινει στην κοσμαρα του. αλλα να το παλευεις! για λεγε?
Η αποκάλυψη του φευγάτου ( απο του ιωάννου του δεύερου τις σκέψεις )
Κατ αρχήν το παλεύω, το φευγάτος μου το λέγανε απο μικρό παιδί ΄΄ έχει τάσεις φυγής αυτό το παιδί ΄΄ και πώς να μην είχα απο την στιγμή που ζούσα σε ένα ανθυγιεινό περιβάλλον ? (φωνές βρισιές χρηστούλις και παναγίτσα απο την μια κύριε ελέησον απο την άλλη, αγγλικός νιπτήρας χωρίς τάπα, μία βρύση κρύο δεξιά μια βρύση ζεστό απο την άλλη) σιγά την ανακάλυψη θα μου πεις σήμερα, αλλά τότε? Ήταν μια και μοναδική πραγματικότητα, πάλι καλά που λειτουργεί το μυαλό μας και φτιάχνει καταστάσεις για να αντέξουμε, για προσωρινά όμως και όχι για μόνιμα, και πάλι θα μου πεις πως έστω και καθυστερημένα (αν και ποτέ δεν είναι αργά) τι κάνεις ?
Θέλω τόσο πολύ να κάνω κάτι να σταματήσω την μέχρι σήμερα κακή συνήθεια να το πω ? και χωρίς εγωισμούς η ενοχές η τροπή η να μειώσω τον εαυτό μου αλλά και να μην χαϊδεύω τα αυτάκια μου, έχω αποτυπώσει στον νου μου τις σκέψεις σου που έρχονται σαν απάντηση στο γιατί λειτουργώ έτσι και τι είναι αυτό που με εμποδίζει να προχωρήσω η να δώσω λύση
Αν υπήρχε η δυνατότητα (ακόμα και μέσω ιντερνετ όπως τώρα καλή ώρα) απο την εφηβική ηλικία ας πούμε, να είχα ανακαλύψει έστω και πίσω απο μια μάσκα (πάλι καλή ώρα) πως το να αποφεύγεις την πραγματικότητα δεν είναι λύση, πιστεύω πραγματικά πως σαν χαρακτήρας πάλι θα ήμουν ο ίδιος αλλά χωρίς να ζώ η να αισθάνομαι σε τέτοια άθλια κατάσταση και που λόγο ηλικίας όσο πάει χειροτερεύει με την απογοήτευση να έχει γίνει η επίσημη πρωτεύουσα
Είμαι τόσο καιρό στο φόρουμ έχω διαβάσει αρκετές παρόμοιες καταστάσεις με την δική μου και μετά την αρχική δικαίωση να το πω? απενεχοποίηση ? προσπαθώ να βάλω σε μια σειρά σε μια τάξη τα πράγματα σαν να λέμε και να προχωρώ στην ζωή μου
Περιττό να σου πω πως με κάποια άτομα μέσα απο το φόρουμ μου έχουν προτείνει λύσεις με πρώτη και καλύτερη την επίσκεψη σε κάποιον ειδικό και το ότι δεν με έχουν ακόμη σιχτιρίσει με κάνει να πιστεύω πως κατ αρχήν δεν έχουν κανένα προσωπικό η άλλο όφελος και πως θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν, αλλά ( να οι δικαιολογίες τώρα ) σκοντάφτω στον χρόνο, στον τόπο, και στο χρήμα, και στην γκαντεμιά, είχα δοκιμάσει να στείλω μνμ στον Κ Νίκο προτείνοντάς μου κάποιον ειδικό αλλά η κάτι δεν έκανα σωστά στα μηνύματα η είχε φουλάρει στα μηνύματα αλλά και όταν μια άλλη φορά μετά απο γνώμες πάλι μέσα απο το φόρουμ απο κάποια άτομα που έχω σε εκτίμηση μέσα απο την προσπάθειά τους να βοηθήσουν με τις απόψεις τους, τις γνώμες τους, τα λεγόμενά τους, να επισπευτώ έστω κάποιον ειδικό, οι οικογενειακές υποχρεώσεις είναι τέτοιες που την προσωπική υποχρέωση να είμαι πρώτα υγιείς την βάζω σε δεύτερη μοίρα και να τώρα τα αποτελέσματα
Με στριμώχνω όμως σιγά σιγά γιατί τα σημάδια τις θλίψης στο πρόσωπό μου είναι τόσο εμφανή που αυτό που είπα πριν για την οικογένειά μου πως είναι η πρώτη μου προτεραιότητα μόνο αυτή μπορεί να με στηρίξει σε αυτό που ζώ, ένας απο τους φόβους μου, για το πώς θα το δεχθεί η σύζυγος μου τα προβλήματα που τις έκρυβα τόσο καιρό είτε για τα τρέμουλα η τα κουλά που τα λέω, είτε για την καταπιόνα μου, είτε για το άγχος μου να είμαι σωστός με τις υποχρεώσεις μου τις ανασφάλειες του τύπου μήπως έκανα λάθος ? είμαι καλός ? (τι καλός αν είμαι ο καλύτερος θέλω να πω αλλά δεν το λέω χαχα να γελάσουμε και λίγο ε) και με αποκορύφωμα το ότι δεν λέω ευθέως αυτό που θέλω αλλά με τρόπο και μην το πάρει στραβά, μην το πω απότομα, αλλά και να γίνει αυτό που πιστεύω πως είναι σωστό γιατί αν δεν γίνει τα βάφω μαύρα (τα ΄΄πιστεύω΄΄ είναι με βάση το αποτέλεσμα πάντα, δεν έχω εγωισμούς του στιλ θα γίνει το δικό μου) και κλείνοντας τον τρόπο να προσπαθώ να εκφράζομαι μέσα απο γρίφους παρομοιώσεις η παραδείγματα η ιστορίες όπως την μοναξιά (solitudine απο την σελίδα 35 και μετά ) εδώ στο φόρουμ που έχω γράψει και που μόνο εγώ καταλαβαίνω και δεν έχω ακόμη ολοκληρώσει
Διάλλειμα για διαφημίσεις
Σκέφτομαι τη γατούλα μου και τον τρόπο που "έφυγε"...έβλεπα το "Marley and me" και στο τέλος που ο σκύλος πεθαίνει τη θυμήθηκα κι έκλαψα...δεν έπρεπε να φύγει έτσι απότομα, από ατύχημα μετά από τόση φροντίδα που της παρείχαμε...και δεν σταματάω να το σκέφτομαι αυτό και να μου λείπει...
Φευγάτε, στο τώρα, στο σημερα, αντιμετωπίζεις καθόλου προβλήματα στις διαπροσωπικες σχέσεις με τη σύζυγο, την οικογενεια, στη δουλεια, χωρους οπου συναναστρεφεσαι κλπ που ειναι συνεπεια της ασχημης ψυχολογιας την οποια περιγραφεις? ή μήπως ολα αυτα που περιγραφεις τα εχεις περιορισει στο χωρο της σκεψης σαν τραυματα και απωθημενα? αν το εχεις επιτυχει αυτο ειναι ενα καλο σημαδι ότι ελέγχεις την κατασταση. απ εκει και περα, επειδη ο χωρος εδω ειναι μικρος και η προσωπικη επικοινωνια καλύτερη, ενας καλος ειδικος θα σε βοηθουσε στο να ξεκαθαρισεις με τη σκεψη, πως την ελέγχεις και πως την κανεις να δουλέψει ωστε να αλλάξει καταστασεις στη ζωη σου κανοντας πραγματα που επιθυμουσες. πετυχαινοντας αυτο το τελευταιο θα ζεις λιγότερο στις φανταστικες καταστασεις και τα απωθημενα και οι τραυματικες καταστασεις στο μυαλο θα μειωθούν όπως και η ενταση τους χωρις να το καταλαβεις με τον καιρο επειδη οι καθε λογης επιτυχίες γεμιζουν το νου και ετσι επισκιαζουν την κακη ψυχολογια.
επίσης, η απογοητευση και η θλίψη ειναι και συνεπεια των αποτελεσματων που φερνει στη ζωη μας η απο εμας μειωση του εαυτου μας, δλδ κατωτερος σε θεωρεις κατωτερα αυτων που ποθουσες ειναι αυτα που κατορθωνεις. η απογοητευση και η θλιψη γι αυτα που περασαμε μας βυθιζει στις σκεψεις και ετσι γινομαστε αδρανεις με αποτελεσμα να χανουμε ευκαριες και ωραιες στιγμες στη ζωη. κι εκ των υστερων συνηδητοποίηση αυτου, σαν απολογισμος δλδ, προκαλει ακομα μεγαλύτερη δυστυχία.
το μυαλο φτιαχνει φανταστικες καταστασεις οταν ειμαστε δυστυχισμενοι με την πραγματικοτητα μας κι εκει μας κανει τους πιο ευτυχισμενους ανθρωπους καλυπτοντας κατ αυτο τον τροπο το κενο της πραγματικοτητας. ασχετως ολων αυτων που σε βασανιζουν στο μυαλο μεγαλη σημασια εχει αν η πραγματικοτητα σου, αυτα που εχεις, αυτα που κανεις, σε γεμιζουν.
Σκέφτομαι για πόσο καιρό ακόμα θ' αντέξω αυτούς τους εφιάλτες...δεν μπορώ άλλο!
Quote:
Originally Posted by ioannis2
Στο άκουσμα τις λέξης πρόβλημα αυτόματα μου έρχεται η προαποφασισμένη σκέψη ΄΄΄ Το ταίρι του κάθε προβλήματος είναι η λύση ΄΄΄ δεν υπάρχει πρόβλημα χωρίς λύση λέω και ξαναλέω μέχρι να την βρω
Απ ότι καταλαβαίνω μετά απο αρκετές φορές που διάβασα το μνμ σου φαίνεται πως το ψειρίζω πολύ και τα κάνω πολύπλοκα (και μου το είχε πει η ρειν) ψάχνοντας για την ιδανική λύση, και πραγματικά δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω γιατί το κάνω αυτό, και ενώ μάλιστα μου το έχουν ξαναπεί με την καλή τους την καδιά πάντα, άνθρωποι με το άλφα κεφαλαίο
Θα μείνω στο ποιο απλό πράγμα που μου έρχεται αυτή την στιγμή στο μυαλό
΄΄΄ Ροτόντας πάς στην πόλη ΄΄΄
Οσο για το υπόλοιπο μήνυμά σου ? τι να πώ ? τα είπες όλα, όλα όσα ζω, δεν υπάρχει κάτι που θ άθελα να προσθέσω και πολύ περισσότερο να αφαιρέσω
Σου είμαι ευγνώμων για τον χρόνο που διέθεσες, και να είσαι βέβαιος πως δεν πήγε και ούτε και θα πάει χαμένος είχα πολύ δύσκολη μέρα στην δουλειά σήμερα και ακολουθούν άλλες δύο ακόμα ποιο δύσκολες όμως αντλώ αισιόδοξες σκέψεις μετά απο το μήνυμά σου και που ο χρόνος θα δείξει όταν θα γίνουν πράξεις
Να είσαι πάντα καλά Γιάννη και σε ευχαριστώ πολύ
Φίλε, με τη σειρα μου, σου γραφω κατι απ αυτα που καθημερινα αγωνιζομε να κάνω πράξη. Εχω χασει επεισόδια στη ζωη μου, επειδη αυτα που ξερω σημερα και σου λέω δεν τα ήξερα τότε. Κι ακομα και σημερα που τα ξερω κανω αρκετα από τα λάθη που εκανα τοτε. Δεν επαναπρογραμματίζεται ευκολα το υποσυνείδητο, θελει πολλή κοπο, εκει όμως κρύβεται η ενσωματωση της αλλαγης στο ατομο. Επιτευγμα ειναι να μπορει το ατομο ανα πασα στιγμη απο μονο του να ελέγχει τη σκέψη του, να καταλαβαινει σε πιο μερος της διαδικασιας της ψυχολογιας εμπίπτει και στη συνεχεια να την κατευθυνει. Στο μεταξυ η καταπτωση του τοτε με εχει εγκλωβίσει σε καποιες καταστασεις απο τις οποιες δεν ειναι τοσο ευκολο να ξεφυγω ουτε βλεπω τις ουσιαστικες αλλαγες που θα θελα. Κι ομως όπως καταλαβες τις λύσεις λίγο πολύ τις ξερω. Αισιοδοξια αντλω κι εγω μεσα απο το πνευμα του δικου σου λογου προς εμενα.
Και κατι τελευταιο, προσεξα πως αμα κανουμε τα πράγματα πολύπλοκα ακολουθει η σύγχυση, το πραγμα αναλυεται στη σκεψη απο πολλές πλευρες η οποια ωθει, ως προσταγη (τροπον τινα εμμονη), το ατομο σε πράξεις που πολλές φορες ειναι περιττες κι αχρειαστες με αποτελεσμα πολλή κοπο μεχρι να φτασει στο τερμα, ενω στην πραγματικοτητα τα πραγματα ειναι πιο απλα, ασε που καποιες φορες η πολλή αναλυση φερνει στο νου απαισιοδοξες σκεψεις και μειονεκτηματα που ωθουν το ατομο στο να αναβαλλει, να μην πραττει και ετσι να χανει ευκαιριες στη ζωη. Σε μας το να παιρναμε αμεσως απο τη σκεψη στην πραξη ειναι σαν αθλος, προσεξα όμως πως όσες φορες το κατορθωνουμε ακολουθει τεραστια ικανοποίηση, σαν για επιτευγμα. Αυτο το τελευταιο ειναι όμως θετικο, ειναι οι επιτυχιες του ατομου για τις οποιες μιλησα πιο πριν οι οποίες γεμιζουν τη σκεψη του ατομου και επισκιαζουν την αρνητικη του ψυχολογια.
Ποσο cool ειναι που εχω εικονα στην υπογραφη μου.....η ειναι αβλεψια των ρυθμισεων του φορουμ? :P
ΚΑΝΩ ΑΣΧΗΜΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΧΡΗΣΤΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΞΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ... :(
Ξεκίνησα ήδη φυσιοθεραπεία, όμως το πρόβλημα στη μεση μου ακομα υπάρχει. Οι γιατροι με διαβεβαιωσαν πως δεν τρεχει τιποτα, όμως ο παραμικρος πόνος, το ελαχιστο μουδιασμα που νιωθω με ανησυχουν. Ελπίζω ότι συντομα θα το ξεπερασω αλλά κανεις δεν ξέρει. Ολα ξεκινησαν απο μια στιγμη εντασης αποτελεσμα της οποιας ήταν μια αποτομη κινηση. Αποφευγω να περπατησω μεγαλες αποστασεις. Ανησυχω απ αυτα που ακουω για αλλους. Με την αλλη δε νομιζω να ξαναβγω, ξαναβγηκαμε μετα απο αρκετους μηνες, δεν με γεμίζει, πηρε και παραπανω κιλα σε μερικους μηνες, την βρισκω και τεμπελα, θα ψάξω για κατι καλύτερο που να με γεμιζει χωρις αναστολες. Ελπίζω σε όλους μας εδω όλα να μας πάνε καλα!
Προσπαθώ να μην σκέφτομαι τίποτα πλέον γιατί με πιάνει τρέλα!
Γιάννη, θέλει υπομονή! Δεν χρειάζεται ν' ανησυχείς.. Αφού ξέρεις και την αιτία και την αφορμή, άρα είναι πιό εύκολο για σένα να το ξεπεράσεις, αλλά δώσε κι εσύ χρόνο στο χρόνο. Παίρνεις φάρμακα?Quote:
Originally Posted by ioannis2
Πίνε και το λεμονόνερο, γιατί το λεμόνι εκτός των άλλων.. έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Στίβουμε μισό λεμόνι σ' ένα ποτήρι νερό το πρωί, το ίδιο και τ' απόγευμα κι αν μπορείς πίνε το αργά, σιελώνοντας το.
Ευχαριστω Μαρκέλα για άλλη μια φορά για τα καλά σου λόγια και το πολύ άμεσο της απαντησης σου.Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Αντιφλεγμονώδη παίρνω εδω και καμποσες μερες χωρις καποιο εμφανες αποτελεσμα. Φρεσκο χυμό λεμονι πάντα ειχα στη διατροφή μου και καθημερινα! Θα κάνω ακομα μια φυσιοθεραπεια σημερα και θα συνεχισω. Απλά όλο προσπαθω να μην βαζω σκεψεις ανησυχίας. θα εχω στο νου τα καθησυχαστικα λογια των γιατρων παρα το ότι εξακολουθω να νιωθω κατι.
Εφαρμόζεται σε πολλές περιπτώσεις, και σε εθνικό επίπεδο και σε οικογενειακό και βασικά παντού.
http://www.youtube.com/watch?v=Sm8fe1EammY
Γιάννη, πέρσι όταν πονούσα με το παραμικρό και μούδιαζα συνεχώς, υπήρχαν στιγμές που σκεφτόμουν 'δεν θα περάσει ποτέ'. Περνάει όμως. Εδώ βρε είχα πόνο σε κάθε κίνηση... αλλά μετά από κάποιον καιρό και μια χαρά σκαρφάλωσα στα κατσάβραχα, και πεζοπορίες έκανα και τρελό χορό κι απ' όλα! Είναι απλώς ένα ακόμα από τα καμπανάκια που μας λένε 'φρόντισε περισσότερο τον εαυτό σου'. Ο γιατρός μου είχε γράψει φυσικά αντιφλεγμονώδη, τα οποία πέταξα στο συρτάρι και δεν πήρα ούτε μισό. Παρόλα αυτά πέρασε. Άλλαξε στρώματα, μαξιλάρια, καρέκλα γραφείου, τον τρόπο που κάθεσαι στον καναπέ ή αλλού, τον τρόπο που σκύβεις ή σηκώνεις βάρη, κάνε καλή διατροφή και ήπια (στην αρχή) άσκηση και κάνε υπομονή γιατί τα προβλήματα στους σπονδύλους παίρνουν χρόνο να υποχωρήσουν.Quote:
Originally Posted by ioannis2