Προς θεού, όχι! Λοιπόν, εγώ έκανα κάτι παρόμοιο και εξελίχθηκε πολύ άσχημα. Δεν της είπα ότι έχει κάποια συγκεκριμένη ΔΠ, διότι δεν μπορώ, όπως και εσύ, να κάνω διάγνωση. Μπορούσα όμως να διακρίνω τα προβληματικά στοιχεία της συμπεριφοράς της που ταυτίζονταν σε πολύ μεγάλο βαθμό ή απολύτως με την παθολογία των ΔΠ. Άρχισα λοιπόν να της τα αναφέρω ένα ένα για να την κάνω να καταλάβει το πρόβλημα περιγράφοντάς το χωρίς αναφορές σε ΔΠ και σε βοήθεια από ειδικό. (Ας σημειώσω εδώ πως παλιότερα με προειδοποίησε – όπως και η δικιά σου εσένα – για τον κwλοχαρακτήρα της.) Το αποτέλεσμα: μια απίστευτη έκρηξη θυμού που συνοδεύτηκε από τη δήλωση πως αυτή είναι η προσωπικότητά της, όσο άσχημη και να είναι, αυτή είναι και άμα μου αρέσει. Μετά προσπάθησε να με πείσει πως δεν πάω καλά και πως έχω θέματα. (Έχω βεβαίως, αλλιώς δεν θα ήμουν μαζί της, αλλά δεν είναι αυτά που νόμιζε αυτή).
Και τώρα επίτρεψέ μου ένα πιο προσωπικό παράδειγμα που ίσως σε βοηθήσει να καταλάβεις κάτι για την ενδεχόμενη συναισθηματική ηλικία της κοπέλας σου και συνεπώς το νόημα οποιασδήποτε ώριμης συζήτησης μαζί της. Ας υποθέσουμε πως στο κάθισμα της οδηγού, όταν έσβησε το αυτοκίνητο και χαμογέλασες λέγοντας «δεν πειράζει», καθόταν η 8χρονη κόρη της. Θεωρείς ότι το κοριτσάκι θα άρχιζε να σου μιλάει αμέσως μετά άσχημα;
Τώρα, μπορεί να μην έχεις ιδιαίτερο πρόβλημα Να φανείς ο μαλάκας της υπόθεσης. Την αγαπάς. Αργότερα, θα σε πειράξει η ετοιμότητά σου.