Originally Posted by
RainAndWind
ΚΥΚΝΕ,
σου γράφω εδώ και ελπίζω να είσαι καλά και να το διαβάσεις.
Μίλα σε γιατρό. Είναι σημαντικό όταν η σκέψη φτάνει εκεί, να βρίσκεις κανάλια επικοινωνίας άμεσα, και αυτά τα κανάλια να είναι εξειδικευμένα να στηρίζουν και να παρέχουν βοήθεια γι αυτό που αντιμετωπίζεις,,. Για να αλλάξει η διάθεση χρειάζεται να αλλάξει η σκέψη και τα δυο θέλουν το χρόνο τους. Εσύ τον έχεις δώσει αυτό το χρόνο? Τι έχεις κάνει για να αλλάξει η διάθεση και η σκέψη? Τι αγαπάς? Τι θα ήθελες να σου συμβεί και δεν έχει ως τώρα? Θέλεις να το συζητήσουμε να δούμε κάποια πράγματα τι θα μπορούσες να κάνεις και συ και μεις από δω ίσως?
Όσο γι αυτόν που αγαπάς, να τον προσέξεις εσύ. Και να μην δίνεις στον εαυτό σου δικαιολογίες τύπου προσπαθώ να μην τον πληγώσω. Φυσικά και θα το κάνεις, αφού σε νοιάζεται. Όταν νοιάζεσαι, σημαίνει ότι ο άλλος είναι σημαντικός για σένα, σημαίνει ότι είναι κομμάτι σου, που σαν φεύγει τραβάει μαζί του και ένα δικό σου κομμάτι που προσπαθείς με κόπο και πόνο να αναδημιουργήσεις. Δε θέλεις να προκαλέσεις πόνο, μην το κάνεις λοιπόν εφόσον δεν το θέλεις. Αυτή είναι η λύση.
Θυμήσου. Κανένα συναίσθημα δεν διαρκεί αιώνια. Ούτε η απογοήτευση, ο πόνος, η θλίψη, ούτε τίποτε. Και όλα όσα λοιπόν τώρα σε κάνουν να νιώθεις απελπισία, αύριο θα αλλάξουνε. Τι αύριο, την ίδια στιγμή που λέμε "αυτό νιώθω", δίχως να το καταλαβαίνουμε το έχουμε αλλάξει, έχουμε επέμβει πάνω του, ήδη.
Και συ μιλώντας για την απελπισία σου ήδη έχεις επέμβει πάνω της, δίχως ίσως να το αναγνωρίζεις.
Πιστεύω ότι δικαιούσαι το χρόνο που χρειάζεται το μυαλό σου για να απεγκλωβιστεί από ό,τι το θολώνει αν θες, και ότι αν δε σου τον δίνεις, φέρεσαι άδικα σε σένα καταρχάς και κατά δεύτερον σε όσους σε αγαπούν, όπως γνωρίζεις. Και πως αν κάνεις τη φυγή, δεν είναι παρηγοριά για τον άλλον ότι ήθελες να τον προστατέψεις, η παρηγοριά θα είναι να σε δει να δίνεις ευκαιρίες στον εαυτό σου και χρόνο, άρα να παραχωρείς αυτονόητα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΣΕΝΑ.
Μπήκα μόνο για να σου γράψω αυτά, και εύχομαι να σε βρούνε καλά, ασφαλή και αύριο να είσαι σίγουρη πως ο πόνος θα αρχίσει να ξεφτίζει. Άμα θέλεις, βάνουμε και ένα χεράκι στο ξέφτισμα, πιάνει ένας από δω, μια από κει, το τραβάμε και αρχινάμε τη δουλειά, που μετά θα συνεχίσεις με τη βοήθεια που θα επιλέξεις.
Καλό ξημέρωμα, καλή σου δύναμη.:)