Το μηχανοκινητο το χειροκινητο λιγη ζημια κανει
Printable View
Το μηχανοκινητο το χειροκινητο λιγη ζημια κανει
Οταν λες "κανει ζημια" ... στον καρπο ? .... στο φυλλωμα ... στο δεντρο ?
αρεσουν η οχι εγω γνωμες δεν αλαζω απλως καποιες φορες αλαζω τις λεξεις γιατι ισως ακουγομαι πολυ κυνικος και μπορει καποιοι να βρουν πατημα απ αυτο να λενε διαφορα
πχ οταν καποιος ακουσει δυο προτασεις με το ιδιο νοημα θα κολησει στις λεξεις χωρις να σκεφτεται οτι το νοημα ειναι το ιδιο σχεδον ισως ετσι εχουν συνηθισει οι ανθρωποι να παρακαπτουν την ουσια και να κολανε στα ομορφα λογια και εγω λεω λοξα παει ο γυαλος αρα και εμεις λοξοδρομουμε
Ο γυαλος ποτε δεν ειναι στραβος. Ειναι αυτος που ειναι (οπως τον εφτιαξε η Φυση).
Το "στραβος ειναι ο γυαλος η στραβα αρμενιζουμε ?" ειναι ρητορικη ερωτηση.
Εμεις ως καπετανιοι στραβα αρμενιζουμε αλλα δεν θελουμε να το παραδεχθουμε.
Τωρα αν δυο προτασεις με το ιδιο νοημα παρακαμπουν την ουσια ....
Στον ανθρωπινο κοσμο (που ειναι ενας κοσμος ψευδους, αν το αφαιρεσεις
κυριολεκτικα καταρρεει η κοινωνια μας) υπαρχει ολοκληρη επιστημη (που
λεγεται ΠΟΛΙΤΙΚΗ) που κανει ακριβως αυτο : δυο διαφορετικες διατυπωσεις
μιας και ταυτοσημης ουσιας. Πτωχευσαμε αλλα θα ανεβασουμε τους φορους.
Πτωχευσαμε αλλα θα απολυσουμε κοσμο. Πτωχευσαμε αλλα θα φερουμε
επενδυτες. Πτωχευσαμε αλλα κυριαρχει ο ευρωσκεπτικισμος, νικαμε ...
Το "πτωχευσαμε" .... το ακουσες να μπαινει μπροστα .... ποτε ?
Τζιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιζ ..... φτου κακα .... κακη λεξουλα .... ξουτ ξουτ ....
Στραβος ειναι ο γυαλος δηλαδη η κοινωνια μας, εχει τιποτα καλο; Ολοι οι τρελοι οι ανωμαλοι οι κακοι ειναι εκει εξω!! Οι περισσοτεροι αν οχι ολοι εχουν και τα 3 χαρακτηριστικα!! Και η φυση δεν ειναι τελεια το ξερουμε πολυ καλα αυτο, πχ το οτι το λιονταρι τρωει τη ζεβρα δεν ειναι μονο τροφικη αλυσιδα, αν το δουμε εκ των εσω ειναι κατι τραγικο. Καλη η καραμελα αυτη αλλα δεν ισχυει σχεδον ποτε.
Παμε καλα σαν κοινωνια δηλαδη; Εσυ τα βλεπεις σωστα αυτα που γινονται, και να το παρουμε απο την περιπτωση σου πρωτα!! Σωστοι γονεις σε μεγαλωσαν; Τι παει καλα δηλαδη και δεν το ξερω;
Να μην πιασω ποσες δολοφονιες ποσα ατυχηματα γινονται καθημερινα απο ανθρωπινο λαθος, αλλα ποσοι γονεις βαρανε και χτυπανε τα παιδια τους, αντρες κακομεταχειριζονται τις γυναικες τους, σε μια ουρα στη λενε αγενεις ολοι, εδω μεσα αν το δεις ειναι μια μικρη κοινωνια ποσοι πανε καλα και δεν στη λενε; Δεν βγαζω την ουρα μου απεξω, οπως ειπε και ο Αλεξανδρος σε ενα στραβο γυαλο στραβα αρμενιζουμε, αυτο ειναι το σωστο!! Ποιος παει καλα; Πες μου εναν. Δες τι κανουν στα ζωα, απο το να τα βαφουν ροζ μεχρι να τα θανατωνουν βασανιστικα!! Τι παει καλα σε αυτη τη χωρα, σε αυτον τον κοσμο, η κοινωνια, η πολιτικη, το κοινωνικο γιγνεσθαι; Υπαρχουν τοσοι ανεργοι και αστεγοι και αλλοι δεν ξερουν τι να τα κανουν τοσα λεφτα!! Θα σου πω εγω, ολα σκατα ειναι αλλα καποιοι εθελοτυφλειτε, αυτο κανετε και τα ριχνετε παντα στον αδυναμο κρικο οτι δηθεν εγω η ο Αλεξανδρος που εχουμε μια ασθενεια, μονο εμεις δηθεν δεν παμε καλα!! Εξ' ου και το στραβος ειναι ο γυαλος η στραβα αρμενιζουμε, ειναι ομως τελειως εξωπραγματικο!!
Δεν θα μπορούσα να ζήσω με το φόβο μήπως το ανακαλύψουν, αν και οι συνέπειες που, σίγουρα θα υπάρχουν, βρίσκονται στο χώρο της καταστροφικότητας, σε κάτι που αν με δεχτούν θα συνεπάγεται υποχρεώσεις, αν και στο εδώ δεν αντέχω την ισοπέδωση και παίζει αλλαγή χώρου εντός αυτής της ισοπέδωσης αν και η αλλαγή αυτή ενδέχεται να μου βγει σε καλό κι όμως αυτό συνεπάγεται ταλαιπωρία που ίσως δεν μπορώ να την υποστώ.
Κι όμως για το πρωτο που σας είπα σκέφτομαι το ψυχοφθόρο, αν και με λυπεί το ότι υπάρχει αυτό το πρόβλημα.
Βέβαια το να ασχοληθώ αλλού μ αυτο το πρώτο είναι θέμα ρίσκου που δύσκοπλα μπορώ να τον υποστώ φεύγοντας από το σίγουρο της ισοπέδωσης η οποία όμως δεν είναι απελπιστική κι απλά ελπίζω, όπως πριν πέντε χρόνια που ξανάτυχε η ευκαιρία που παρολίγο εκεί να ανακαλύψουν το πρόβλημα.
Κι έτσι είχα πει να βάλω στόχους γι αλλού. Πέτυχα μεν στους στόχους αλλού, αλλά έμεινα στη στασιμότητα της ισοπέδωσης.
Κι όσο περνάει ο καιρός τα περιθώρια γενικά στενεύουν κι απλά φοβάμαι ότι στο τέλος θα ελπίζω για ανέλιξη σ αυτο που ανέφερα ως ισοπέδωση.
Η κατάσταση είναι περίπλοκη! Σ αυτά που έγραψα καλούμε να σκεφτώ τι θα πράξω. Αυτά παθαίνει κανείς άμα κάνει από νωρίς στο ξεκίνημα του κάποιες λάθος κινήσεις.
Αν εννοεις ως γυαλο την κοινωνια μας ... συμφωνω απολυτα.
Επισης συμφωνω οτι η κατασπαραξη ενος ζωου απο ενα αλλο
δεν μπορει να ειναι ΘΕΙΚΗ συλληψη και νομοτελεια.
Ομως ο Αλεξανδρος μιλησε για ομορφα λογια που παρακαμπτουν ουσιες.
Εκει (νομιζω) ο γυαλος ειναι η αντικειμενικοτητα. Ναι, μπορει να ειμαστε
υποκειμενικοι ως ατομα αλλα μια ελαχιστη αντικειμενικοτητα για να
επιβιωνουμε την εχουμε διατηρησει, δεν την εχουμε απωλεσει ακομα.
Ο πολιτικος λογος και πρακτικη (που αναφερθηκα) πολεμαει με καθε
τροπο και μεσο .... αυτην την ελαχιστη αντικειμενικοτητα.
Η ελαχιστη αντικειμενικοτητα .... ειναι σαν τον πραγματικο γυαλο ...
ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ... παρα μονο μετα απο χιλιαδες χρονια ! Εμεις εχουμε
φτασει ... τα χθεσινα λογικα να ειναι τα σημερινα παραλογα.
Ετσι ... επειδη αυτο πιπιλιζουν τα μηντια (και εχουν τεραααααστια
υποσυνειδηση επιρροη τα μηντια, σαν την σταγονα στον βραχο !)
Λουλουδι
Απο το 2010 και μετα ..... ειμαστε ολοι στην στεναχωρια.
Οχι μονο οι νεαροτεροι αλλα και οι μεγαλυτεροι σε ηλικια.
Ζουμε σουρεαλιστικα πραγματα που ο κοινος νους ... στριγγλιζει.
Oχι βρε Λουλουδι, μην ζητας συγνωμη για ιντερνετικα ποστ.
Δεν υπαρχει η γλωσσα του σωματος, του προσωπου, που προδιδει
τι πραγματικα αισθανεται ο αλλος. Ειναι μια κουλη επικοινωνια.
Δεν ειδες εγω τι εγραψα στην Eive ... προχθες ? Αμαρτια μεγαλη !
Και ο αναμαρτητος πρωτος, τον λιθο βαλετω. Ποιον λιθο να βαλλω ?
Εχω λερωμενη την φωλια μου (λιγο η πολυ). Μην με φοβασαι εμενα.
Ειδικα εμενα !
Σημερα, ανεβηκε λιγο η θερμοκρασια .... ξεμυτισα στο μπαλκονι
να δω τι γινεται με τον καυστηρα. Ολα καλα .... δεν μασησε μια.
Βγηκα κατω, πηγα στο σουπερ μαρκετ ... πηγα και στην παραλια.
It was a nice day :rolleyes:
Μπραβοο!! Στο Θεο πιστευεις; Εγω μεχρι πριν δεν πιστευα και τωρα πιστευω και νιωθω πιο δυνατη!! Καμμια σχεση με οταν νομιζα οτι ημουνα μονη μου στον κοσμο!!
Πιστευω στον Ανθρωπο, λουλουδακι.
Οποτε μαλλον πιστευω στον Χριστο (και στο μυνημα του).
"Αγαπατε Αλληλους". Πολυ δυσκολο μυνημα. Οσο δεν παιρνει !
"Συγχωρηστε οσους σας εβλαψαν η εγιναν διωκτες σας".
Ο λογος που βρισκομαι πολυ μακρια απο Παραδεισους !!!!!
Ολη μου την ζωη εχω συνθλιβει κατω απο το μισος που εχω
για τους γονεις μου. Εχω ξεχασει τι ειναι αγαπη και συγχωρεση
.... εντελως !
Παρολα αυτα πιστευω και στον Ανθρωπο αλλα και στο μυνημα του Χριστου.
Δεν υπαρχει κανενας αλλος δρομος για την κοινωνια μας, παρα μονο ...
η ανιδιοτελης αγαπη ! Οχι η γονιδιακη αγαπη ... η ανιδιοτελης αγαπη.
Αυτην που ΚΑΝΕΙΣ δεν σε υποχρεωνει ουτε σε πιεζει να αγαπησεις.
Καλα εγω δεν πιστευα ουτε στους ανθρωπους γιατι εχω καει, ουτε και στο θεο δεν ξερω γιατι ζουσα! Τωρα παλι δοκιμαζεται η πιστη μου στο θεο δεν κρατησε πολυ φαινεται, αρχιζει και φθινει παλι. Αστα να πανε
Ο Θεος ειναι εξαιρετικα αφηρημενη εννοια.
Ο Χριστος ... πολυ πιο χειροπιαστη και εφαρμοσιμη
μεσα στην καθημερινοτητα και συμπεριφορα σου.
Εαν μπορεις να την εφαρμοσεις ... βεβαια !
Δεν το βλεπω ετσι μου ειναι αδυνατον να πιστεψω οτι ο θεος ηρθε στη γη. Αντιθετα πιστευω πιο ευκολα οτι καπου υπαρχει και μας προσεχει, ομως ουτε αυτο δεν μπορω να κανω παλι, μικρη πιστευα αλλα γνωρισα μια η οποια μου αμφισβητησε την πιστη μου και με εκανε να ψαχνω για ιστορικα γεγονοτα και ετσι και δεν ειχα βρει κατι και απο τοτε επαψα να πιστευω στο θεο και να αντλω απο καπου δυναμη. Μου εβγαλε την πιστη δηλαδη αντε να την ξαναβρω τωρα!!
Πιστη θα βρεις πρωτα μεσα σου (δηλαδη, να εκτιμησεις τον εαυτο σου)
και μετα εξω σου (δηλαδη κοινωνιες, Θεους, θρησκειες, δογματα, κλπ).
Αυτη ειναι η μοναδικη σειρα που εχει νοημα και ωφελεια ... για ολους.
Και ανθρωπους και Θεους. Ξεκινας απο μεσα .... προς τα εξω.
ΟΧΙ αναποδα.
Για να γινει ομως αυτο .... πρεπει να σιγησουν ολοι (και μεσα σου
και εξω σου) ωστε να μπορεσεις να αφουγκραστεις την ψυχουλα σου.
Οσο ευκολα λεγεται, τοσο δυσκολα γινεται. Ειμαστε σιδηροδεσμιοι
εσωτερικων ψιθυρων και παροτρυνσεων .... ολη την ωρα !
Μα η θρησκεια μας προτεινει ταπεινοτητα και οχι εκτιμηση εαυτου.
Tεσπα ...
νιωθω λιγο ηρεμος και γαληνεμενος αυτη την στιγμη και δεν θελω
να εμβαθυνω σε ζητηματα που θα με ανταριασουν (παλι).
(hint for thought:
εαν πραγματικα κοιταξεις και εκτιμησεις τον εαυτο σου,
δεν μενει αλλη οδος απο την ταπεινοτητα, αφου δεν υπαρχει
επαρση μεσα σε ισορροπημενες, γαληνεμενες και αλτρουιστικες
συνειδησεις)
Ισως...καληνυχτα καλο ξημερωμα να 'χουμε. Να 'σαι καλα για το χρονο σου
Καλό ξημέρωμα. Ελπίζω με το πρωι να βρούμε τις απαντήσεις ή τουλάχιστον να μπούμε στο σωστο δρόμο, γι αυτά που μας βασανίζουν. Προειπα κάτι ως περίπλοκο. Το οτι δεν πήρα συμβουλες μπορεί να σημαίνει οτι θα πρέπει να ακολούθησε τα δυο διαζευκτικα στην πρώτη πρόταση. Ελπίζω μονο η λύση να είναι ομαλή, να μου βγει σε καλό (όσο γίνεται δλδ) και να μην υποστω ψυχοφθόρο.
το τελευταιο καιρο με παιρνει τηλ ενας αριθμος που απαιτει να σηκωσω το τηλ για να μου πει ενα διαφημιστικο μυνημα οπως με ειχαν ξαναπαρει και αλλη φορα
λοιπον κανω και κανω υπομονη και οταν μου τη δωσει θα παω να βρω κανενα υπευθυνο αυτης της εταιριας και μετα θα γινουν ................... ολα και μετα θα το παιζουν θυματα και θα λενε οτι τους εκανα αγνωριστους και τους διελυσα
δεν ειμαι απο τους ανθρωπους που κανουν πισω αρκει φυσικα να μου τη δωσει
Απορώ με αυτούς/αυτές που μιλάνε με την μαμά τους στο λεωφορείο και μάλιστα μαλώνουν... οι υπόλοιποι ακούμε τη συζήτηση και γελάμε.
Όχι ότι εγώ δεν μαλώνω με την δικιά μου, αλλά ρε παιδιά... λίγη διακριτικότητα.
αμα εχεις καψει καμποσα εγκεφαλικα κυτταρα μετα δε σε νιαζει τιποτα ακουνε δεν ακουνε το ιδιο κανει
οποιος μαντευει τι σκεφτεται καποιος αυτο σημαινει οτι ειναι και αυτος το ιδιο και φανταζομαι ποσο αφελης θα ειναι οταν πριονιζει το κλαδι που καθετε πανω του.
Καμμενε δεν βλεπω να ξαναβγαινεισ με την καμια
Σκέφτομαι ότι εδώ και λίγες μέρες με έχουν πιάσει οι ανασφάλειες κι οι φοβίες μου κι αυτό με προβληματίζει...
Πριγκιπασ ουιλιαμ
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
Βοηθεια help καντε κατι
Αυτάρκεια! Να καλλιεργήσω μεσα μου την αυτάρκεια. Στη σκέψη μου γυροφέρνει το ανικανοποίητο, δηλαδή θα θελα περισσότερα (αυτά που δεν επεδίωξα - δεν έκανα ασχέτως αποτελέσματος τους) και η σκέψη πως κάποτε μπορεί να μετανιώσω που δεν τα επεδίωξα, δεν τα έκανα αυτά τα περισσότερα.
Όσο περνάνε τα χρόνια παγιώνεται ο χώρος ασφάλειας, ιδίως αν αυτό στο οποίο είμαι δεν είναι άσχημο. Άρα αυτό το σκεπτικό καθορίζει την αυτάρκεια. Απλά "κάνω ή στέλνω προτάσεις" κι όταν μου ζητάνε να τις εκπληρώσω τραβάω πίσω όταν συνεπάγονται μετακίνηση από το χώρο ασφάλειας. Ακόμα και αν υπάρχουν κάποιες καλές ενδείξεις δεν κάνω την υπέρβαση.
Να μην το κάνω, θα με τρώει το μαράζι που έχασα την ευκαιρία. Να το κάνω, θα με τρώει ο πανικός ότι στο τέλος θα μου βγει σε ζημιά αφού υπάρχουν περί αυτού ενδείξεις. Εσείς τι κάνετε σε τέτοια διλήμματα?
Όσες απαντήσεις και να πάρω μόνο εγώ μπορώ να δώσω λύση με την αντίληψη μου έστω και αν αυτή κινείται σε χώρο ασφαλείας.
Είναι βαριά η καλογερική Ιωάννη...
Την ίδια αντίδραση έχω και εγώ ως μηχανισμό άμυνας όταν δεν είμαι ικανοποιημένος με τις σχέσεις μου με τους άλλους...Ψάχνω για παρηγοριά σε ένα ατομικό αφήγημα που δεν τους εμπεριέχει...Αλλά το ανικανοποίητο δεν χορταίνει,και ο εαυτός τσινάει με το ψέμμα με το οποίο προσπαθώ να τον ταίσω...
''Για να ζεί κανείς μόνος του θα πρέπει να είναι ή ζώο ή Θεός'' είχε πει ο Αριστοτέλης και ο Νίτσε συμπλήρωσε ''ή και τα δύο''...Για μένα απλά επαρκεί να είναι πεπλανημένος, να ζεί μέσα σε μια φούσκα...Αλλά αν είσαι υποψιασμένος ούτε αυτην την πολυτέλεια έχεις.
Και υπάρχει πάντα αυτό το ψυχόφρενο που μας τραβάει πίσω όπως λες και δεν μας αφήνει να ζούμε την ζωή μας με τον αυθορμητισμό που ζούμε το όνειρό μας φερ'ειπείν.
Η ζωή είναι για τους θαρραλέους και για τους ανυποψίαστους,Ιωάννη.
Απλά κάποιοι είμαστε κότες αν και θα θέλαμε να είμαστε λύκοι.