Όχι ρε όχι.....πήγα πάλι πίσω......4 μήνες πίσω και τώρα φταίω μόνο εγώ...........δεν μπορεί να μου συμβαίνει πάλι το ίδιο....πάλι το ίδιο συναίσθημα....γιατί δεν μπορείς να συγχωρείς;; γιατί;;
Printable View
Όχι ρε όχι.....πήγα πάλι πίσω......4 μήνες πίσω και τώρα φταίω μόνο εγώ...........δεν μπορεί να μου συμβαίνει πάλι το ίδιο....πάλι το ίδιο συναίσθημα....γιατί δεν μπορείς να συγχωρείς;; γιατί;;
Νυσταγμένη.............................................http://thumb7.shutterstock.com/photo...5/98692709.jpg
αινιγματικος οπως συνηθως..
Μόνη, θλιμμένη και βαριέμαι...και δεν ξέρω καθόλου τι να κάνω για να νιώσω καλύτερα...δεν νιώθω ότι υπάρχει καμιά ελπίδα...μου έρχεται να παραιτηθώ και να παρατήσω κάθε προσπάθεια...κι ας μου έλεγε κάποια ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...
κ να μην ξεχναμε οτι η διαθεση αλλαζει πολλες φορες μεσα στη μερα...
ΤΩΡΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΚΑΛΑ!!!!
Ισως να μιλαγες με μία καλή ψυχοθεραπεύτρια;;;;;Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Οσο πιο πολλές άσχημες σκέψεις κάνεις τόσο χειρότερα έρχονται τα πράγματα στη ζωή σου....
Αλλά πολλές φορές χρειαζόμαστε κάποια βοήθεια-κάποιο κινητρο για να "σηκωθούμε"....μην πέφτουμε στην παγίδα "α εγώ ξέρω τι μου φταίει,τί θα μου πει περισσότερο η ψυχολόγος;"
Εκτός και αν κάποιος δεν θέλει στην πραγματικότητα να γίνει καλά και με αυτή την κατάσταση προσπαθεί να ελξει το ενδιαφέρον των άλλων!
Π.χ "κοίτα τι μου έκανες και υποφέρω"
Η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη και τόσο άδικη κάποιες φορές Κύκνε,κανείς δεν μας είπε ότι εμας θα μας τα φέρει ΤΕΛΕΙΑ και αφού κάποτε ήταν τέλεια,άρα πρέπει να είναι για πάντα.
Και μιας και τα λέω όλα αυτά γιατί και εγώ έχω τα δικά μου προβλήματα-πηγαίνοντας πριν λίγες μέρες σε κάποιον διαβητολογο γιατί είμαι διαβητική και αφού πήρε το ιστορικό μου,μου είπε ότι έχει έναν γνωστό "γιατρό" αν δεν κάνω λάθος,που όπως έκανε κάποιες εργασίες στον κήπο του με κάποιο μηχάνημα,έπεσε το μηχάνημα στα χέρια του και του τα έκοψε και τα 2 από το υψος των αγκώνων....αλήθεια αυτός ο άνθρωπος τί πρέπει να κάνει;
Να πάρει ένα πιστόλι να αυτοκτονήσει ΟΧΙ εβαλε βιονικά χέρια και αφού έβγαλε και αυτός ζάχαρο και πίεση παρ'όλα αυτά πάει στους γιατρούς και λέει:"εζησα 60 χρόνια υγιής,τώρα θα ζήσω κάποια χρόνια έτσι όπως ακριβώς είμαι" και όχι μόνο συνεχίζει τις δουλειές του στον κήπο με τα βιονικά χέρια,αλλά ελέγχει άριστα και το ζάχαρό του και την πίεση του!
Με όλα αυτά που πρώτα απ'όλα τα λέω για να τα ακούω εγώ θέλω να πω,πως κάποιες στιγμές πρέπει να βγαίνουμε από το τούνελ μας,με τον α' ή με τον β' τρόπο.
Δεν είναι θέμα ελπίδας κύκνε,ελπίδες υπάρχουν άπειρες όσες δίνουμε εμείς στον εαυτό μας................
Εγώ επίσης έχω σπαστική κολίτιδα και μάλλον πάω για θυρεοειδίτιδα Hashimoto,αλλά αντί να πέφτω περισσότερο πρώτη φορά μετά από τοσα χρόνια αισθάνομαι δυνατή γιατί έψαξα πολύ και βρήκα τί πρέπει να κάνω για τον εαυτό μου ωστε να ζήσω με ποιότητα και υγεία-ΤΟ ΗΘΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΛΥ εκεί είναι η διαφορά!
Ντιάνα, σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου...Quote:
Originally Posted by Diana1982
Καταρχήν έχω απ' όλα και ψυχίατρο και ψυχολόγο και είναι και οι δύο κατά την κρίση μου καλοί...και θέλω να γίνω καλά γι' αυτό πηγαίνω κιόλας όμως σήμερα νιώθω τόσο μα τόσο κουρασμένη ψυχικά...και γι' αυτό δεν φταίει η ασθένεια αυτή τη φορά αλλά οι άνθρωποι γύρω μου...έγινε κάτι στο σπίτι που δεν είμαι σε θέση να συζητήσω αυτή τη στιγμή κι απογοητεύτηκα για μια ακόμα φορά από άτομο της οικογένειας μου...δεν αντέχω άλλο πια...κλαίω εδώ και ώρες...
Σου εύχομαι περαστικά για τα δικά σου προβλήματα...
kαταρχην δεν αναφερομαι σε ακραιες περιπτωσεις οπως αυτη που χρειαζονται ψυχολογο αλλα γενικοτερα... καταρχην δε ξερω αν το εχεις αντιλιφθει οτι οι ψυχολογοι χρειαζονται λεφτα!!! αν ο καθε ενας τα λεφτα επεφταν απο τα μπατζακια του για να εχει κ απο ενα αραπη για να τον υπηρετει (υδραυλικοι γιατροι ψυχολογοι μαστορες τεχνικοι κλπκλπ) σαφος δε θα χρειαζοταν να μαθει κ τιποτα εμενα παντος δε θα μου αρεσε η ζωη μου να καθομαι σε ενα θρονο κ μη ξερω απολυτος τιποτα κ να περιμενω τα παντα απο τους αλλους γιατι απλα θα ενιωθα αχρηστος. για παραδειγμα εγω που καπιοι ασχετοι νομιζαν οτι τα λεφτα επεφταν απο τα μπατζακια μου επιδη πηγα μερικα ταξιδια στο εξωτερικο στη πραγματικοτητα ειχαν αγρια μεσανυχτα.. αφου μονιμος τα βγαζω περα ισα ισα... με ελαχιστα λεφτα αφου απλα ειμαι καλος διοργανοτης εχω κοψει τις σπαταλες στα παντα αφου μου κανε σεμιναρια μια φιλη μου σχετικα με αυτο κ υπολογιζω καθε φορα ποσα θα τα βγαλω περα με λιγα λεφτα αν οργανοθεις κ κανεις προυπολογισμο μπορεις να κανεις τα παντα.Quote:
.μην πέφτουμε στην παγίδα "α εγώ ξέρω τι μου φταίει,τί θα μου πει περισσότερο η ψυχολόγος;"
Μήπως παραείσαι ευαίσθητη;Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Μήπως πρέπει να συνέλθεις στην πραγματικότητα;
Ολοι μας έχουμε ενοχλήσεις από άτομα του οικογενειακού μας περιβάλλοντος,αλλά δεν το παίρνουμε τόσο προσωπικά!
Μήπως να απομακρυνόσουν λίγο από την οικογένειά σου;
η τουλάχιστον να μην είχες πολλά-πολλά;;
Εγώ αυτό έκανα και ηρέμησα!
Ναι, όντως παραείμαι ευαίσθητη αλλά αφού αυτό το ξέρουν τα άτομα του οικογενειακού μου περιβάλλοντος θα έπρεπε να φροντίζουν να μην με φέρνουν σε τέτοια κατάσταση, ειδικά χωρίς να φταίω...τώρα μπόρεσα να ηρεμήσω κάπως από το πρωί αφού κοιμήθηκα λίγο...Quote:
Originally Posted by Diana1982
Έχεις δίκιο, ή πρέπει ν' απομακρυνθώ ή να κόψω τις πολλές παρτίδες αυτό σκεφτόμουν κι εγώ...μόνο που για την ώρα είναι πρακτικά δύσκολο...
Πάντως μου έχει χαλάσει όλη η διάθεση σήμερα...
Μόνη, θλιμμένη και βαριέμαι...και δεν ξέρω καθόλου τι να κάνω για να νιώσω καλύτερα...δεν νιώθω ότι υπάρχει καμιά ελπίδα...μου έρχεται να παραιτηθώ και να παρατήσω κάθε προσπάθεια...κι ας μου έλεγε κάποια ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...
δεν ξέρω γιατί αισθάνομαι κι εγώ το ίδιο, το μυαλό έχει κολλήσει και δεν μπορώ να σκεφτώ. ό, τι κι αν κάνω αισθάνομαι ότι δεν περνάω τελικά καλά.
νιώθω χωρίς ελπίδα γιατί έχω πάψει να σκέφτομαι. ζω λίγο παθητικά και νιώθω να με έχουν απομονώσει φίλοι
Μπα, εγώ αυτό το τελευταίο δεν το νιώθω μάλιστα είχα βγει και για καφέ την προηγούμενη μέρα πριν γράψω αυτό το μήνυμα αλλά όταν είμαι σπίτι με τις σκέψεις μου έτσι νιώθω...μόνη και θλιμμένη...και πολύ μάλιστα, ειδικά σήμερα...δεν ξέρω πως θα βγει πάλι αυτή η νύχτα...Quote:
Originally Posted by CHILD
το οτι εισαι πολυ ευαισθητη το παρατηρισα απο τα ροζ γραματα
Κυκνε,αλήθεια πόσο χρονών είσαι;
35, εσύ;Quote:
Originally Posted by Diana1982
Τελικά δεν άντεξα και το έπιασα το ξυραφάκι...καλή μου αρχή λοιπόν...(ειρωνικά το λέω φυσικά για τον εαυτό μου)...