αισθανομαι οτι δεν μπορω αλλο εχω πιασει πατο, εχω κουραστει με τους παντες,νιωθω συνεχεια μελαγχολια,κλεινομαι στον εαυτο μου, νιωθω ενα κενο μεσα μου, νιωθω μονη μου ακομα κ με κοσμο,νιωθω οτι δεν αξιζω τπτ οτι δεν βρισκω αδιεξοδο,πικραμενη πολυ
Printable View
αισθανομαι οτι δεν μπορω αλλο εχω πιασει πατο, εχω κουραστει με τους παντες,νιωθω συνεχεια μελαγχολια,κλεινομαι στον εαυτο μου, νιωθω ενα κενο μεσα μου, νιωθω μονη μου ακομα κ με κοσμο,νιωθω οτι δεν αξιζω τπτ οτι δεν βρισκω αδιεξοδο,πικραμενη πολυ
ανεβασε θεμα κ αναλυσε το αλυπιτα
Ακόμα πονάω και φοβάμαι...και λες και δεν φοβάμαι αρκετά χωρίς αυτό, τώρα βροντάει τόσο δυνατά...και θα ρίξει γερή βροχή...χειρότερα δεν γίνεται...
εγω βρισκω ακομα πιο δυσκολα ατομα να με καταλαβουν κ οταν τα βρω ζοριζομαι παρα πολυ να βρω τροπο να τα προσεγγισω.. κ οχι τοσο στο να τους μιλησω το να τους μιλησω ειναι σχετικα ευκολο αλλα στο να ερθω σε επικοινωνια μαζι τους δυσκολευομαι πολυ να "συναντηθω" καπου με αυτους... ισως εχω κ το ελλατωμα οτι δεν ειμαι αρκετα πιστικος οσο θα επρεπε να ειμαι...Quote:
Originally Posted by πιανίστρια
Μετά από πολύ καιρό αισθάνομαι γαλήνη!Πλέον βλέπω και αντιμετωπίζω την ζωή ως ένα σύνολο εμπειρίων από τις οποίες μερικές είναι καλές και σε γεμίζουν με πολύ όμορφα συναισθήματα και άλλες σε γεμίζουν με πολλά "αρνητικά"!Κατά την γνώμη μου οι κακές εμπειρίες και καταστάσεις είναι και οι πιο ευλογημένες,γιατί χάρη σε αυτές μπορούμε και νιώθουμε την χαρά την ομορφιά κ.τ.λ.Επίσης τα λάθη είναι αυτά που μας βελτιώνουν και μας κάνουν καλύτερους.Ο συγκεκριμένος τρόπος σκέψης με έσωσε από την κατάθληψη... αλλά δεν ήταν κάτι που το ξεκήνησα εγώ συνειδητά,μου βγήκε εντελώς αυθόρμητα.Αρχικά ξεκίνησε να καταρέει αυτή η εικόνα που έχουμε οι περισσότεροι μέσα στο μυαλό μας για το πως κανονικά θα έπρεπε να είναι η ζωή μας.Πιστεύω πως αυτό είναι και το πιο σημαντικό σημείο στην όλη υπόθεση,γιατί οι ιδέες μας για την ζωή και για το πως θα έπρεπε να είναι αυτή είναι καθαρά υποκειμενικές και τις περισσότερες φορές για να μην πω σχεδών πάντα είναι κατασκευές του συστήματος όπου ζούμε.Αύτες είναι που μας ''εκγλωβίζουν''.Γενικά η ζώη δεν μπορεί να αυτοματοποιηθεί γιατί δεν είναι αυτή η φύση της,δεν είναι αυτή η δική μας φύση.Έχουμε εξιδανικεύσει τόσο πολύ την καθημερινότητά μας στις πλασματικές μας ανάγκες που αρχίζουμε να αποκοβόμαστε τελείως από την φυσιολογική ροή των πραγμάτων.Το ότι 100.000.000 άνθρωποι ζουν με κατάθληψη σίγουρα είναι σημάδι για το ότι κάτι δεν πάει καλά με εμάς...Έπειτα από αυτό δεν με ένοιαζε αν δεν είχα λεφτά αν δεν είχα το ότιδήποτε.Η κάθε στιγμή,το κάθε δευτερόλεπτο μου έμοιαζε ξαφνικά πολύτιμο.Ακόμα και την κάθε αναπνοή που έπερνα άρχησα να την εκτιμώ.Σταμάτησα να θεωρώ άτομα και καταστάσεις δεδομένα.
Πλέων εκτιμώ και ζω το παρόν και μαθαίνω από το παρελθόν μου.Όσο για το μέλλον?Ποιος ξέρει? ;)
εδω και καιρο παρατηρω τον εαυτο μου,οτι εχω γινει πολυ αμυντικος χαρακτηρας,σκληρος χαρακτηρας,κλειστος χαρακτηρας,και δεν μ'αρεσει καθολου,φοβαμαι την αποτυχια,φοβαμαι την αποριψη,φοβαμαι τα αρνητικα,ας πουμε μου αρεσει μια κοπελα,ετυχε να ξεκινησει να μου πιασει συζητηση και ημουν πολυ κρυος απεναντι της,ενω μ'αρεσει!δεν μπορω αλλο αυτο το πραγμα, θελω να τα αλλαξω!
υπαρχουν ανθρωποι που χριαζετε να ειναι κανεις ετσι γιατι απλα δεν αξιζει κανεις να τους διξει κατι αλλο πχ οταν για παραδειγμα καπιος ειναι πολυ καλος κ εμφανιζετε καπιος κ σε προκαλει χωρις καν να του εχεις δωσει δικαιομα κ αφορμη σημαινει οτι πολυ απλα οπου δεν περνα η καλοσυνη περνα η αναισθησια η αδιαλαξια κ απαθειαQuote:
γινει πολυ αμυντικος χαρακτηρας,σκληρος χαρακτηρας,κλειστος
μακαρι καποτε να γεμισει αυτο το νημα με τετοια ποστ, μας εχει φαει η μαυριλα! να σαι καλα MaryJane, συνεχισε ετσι!!Quote:
Originally Posted by MaryJane
δε ξερω αν εχει παει ποτε το μυαλο σου οτι η μαυριλα μπορει να δημιουργησει το δυνατο φως κ το δυνατο φως τη μαυριλα (λιγο δυσνοητο)
στεναχωρια,μεγαλη στεναχωρια..
εχω τα δικα μου εχω και τα αυξανομενα προβληματα της μητερας μου..
σηκωθηκα παλι απο το κρεββατι λιγο πριν με παρει ο υπνος
και η αιτια?
την ακουσα να φωναζει να βριζει απροσωπα μεσα στην νυχτα :(
όλο και πιο συχνα το κανει τελευταια
κατεβηκα στο διαμερισματ ης, την φωναξα μεσα,,της μιλησα αγρια επιθετικα,,βγηκα εκτος εαυτου
τωρα δεν ξερω πως να ηρεμησω εγω!και κυριως εχω παντελη αγνοια και αδυναμια να την βοηθησω
τι μπορω να κανω?
παλι ξενυχτι βλεπω αποψε.........παρεα με τις σκεψεις
ουφ!
βασικα ο πατερας μου παλιοτερα εβριζε αρκετες φορες το ξερω οτι αυτο ειναι ασχημο γενικοτερα αλλα καλο θα ταν να μη της δινεις σημασια τι σκεφτεσαι?
νιωθω αδυναμια να την βοηθησω
δεν ξερω τι να κανω
θυμος και αδιεξοδο ταυτοχρονα
εδω και 2 χρονια "πιστευει" πως της κανουν ζημιες οταν εκεινη πηγαινει για υπνο
εβαλε καμερες για να πιασει τους δολιοφθορεις,εχει συγκεκριμενα ατομα στο μυαλο της (γειτονες) και τωρα τελευταια εχει ξεφυγει...βγαινει εξω και βριζει χωρις να αναφερεται σε ονοματα
ακομα...βλεπω να εξελισσεται ομως αυτη η κατασταση..παιρνει ασχημο δρομο
πως να την βοηθησω??
an παει σε καποιον ψυχιατρο?
δεν ειναι καλα βασικα ειναι οφθαλμοφανες νομιζω μονο γιατρος θα μπορουσε να σου απαντησει αν κ το καλυτερο θα ταν να μη της δινεις σημασια...
μετρια τους εχει βαρεσει ολους η ζεστη κ εχουν εξαφανιστει κ τη βγαζω με 2 λαπτοπ αλαμπρατσετα