Καλημερα Γιαννη! :)Quote:
Originally Posted by ioannis2
Printable View
Καλημερα Γιαννη! :)Quote:
Originally Posted by ioannis2
Ισως επειδη κολλαει να σε αντιμετωπισει, κυριαρχει η φοβια! Αλλιως, απλα δεν τον νοιαζει..Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
αντρες,,,,,,,χαμενα λεφτα
Ελεγχεται αμα θελουμε. Απλα ας σταματησουμε να αδικουμε εμας και τους αλλους χρησιμοποιωντας αυτον τον τροπο που περιεγραψες. Ας σταματησουμε να φοβουμαστε..Quote:
Originally Posted by ioannis2
Πως είναι δυνατόν να μην σε νοιάζει όταν ξέρεις πως έχεις πληγώσει κάποιον? Εμένα δηλαδή γιατί με νοιάζει να προσπαθώ να μην πληγώνω τους άλλους?Quote:
Originally Posted by Christina82
Το ξερω γλυκεια μου το ιδιο εχω αισθανθει εκατομυρια φορες. Εγω τουλαχιστον οταν καταλαβαινω οτι εχω αδικο ζηταω συγνωμη ακομα και αν εχω πληγωσει. Ειναι ομως καποιοι ανθρωποι που θεωρω οτι ετσι επρεπε να κανουν ακομα και αν πληγωνουν αυτο δεν μπορω να το καταλαβω..Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Όταν έχουμε άδικο, είμαστε ευαίσθητοι άνθρωποι, ζηταμε συγνωμη ή τρεχουμε να επανορθώσουμε, άλλοι έχουν τα θρασος όχι απλά να μη ζητανε συγνώμη αλλά και να κοταζουν στα ματια και να δικαιολογουν με καθε τροπο τον εαυτο τους. Αυτούς δυσκολα τους αλλάζεις, απλά τους αντιμετωπίζεις κατάλληλα από την αρχή με τα ματια ανοιχτά.Quote:
Originally Posted by Christina82
Εννοειται.. Αλλα ασε αυτους να χανουν τα ωραια και καλα πραγματα. Εμεις που θελουμε και προσπαθουμε να ειμαστε σωστοι εμεις θα απολαμβανουμε..Quote:
Originally Posted by ioannis2
11 11 11 pilgrimage to lake Titicaca.
Τα ελληνικά βρώσιμα και μη άγρια χόρτα. Τα ξερικά γηγενή λέλουδα.
Πως έχουμε τόσο απομακρυνθεί από την πηγή της τροφής που τα παιδιά δυσκολεύονται να κατανοήσουν πως αυτό μέσα στη συσκευασία άρχισε από εκείνο.
Η απόσταση αυτή. Θα ήθελα να είχα αγγίξει περισσότερα μανιτάρια σε δάση. Το χειμώνα αυτό θα κολυμπάω στη θάλασσα ξανά, όποτε έχω την ευκαιρία.
Την κάπαρη, σκαρφαλωμένη στα βράχια, με τα όμορφα σκληρά της καρδιόφυλλα.
Πως κάποιος πήρε αυτό που άφησα στο πεύκο.
Άραγε να υπάρχουν ακόμη τα σακουλάκια με τα εκατοντάδες κουμπιά που φύλαγε η μάνα της φίλης μου, κάποτε, σε κείνο το ανήλιαγο σπίτι?
Γιατί πέταξαν εκεί τα τσουβάλια με τα εντόσθια που βρώμαγαν τόσο και κείτονταν φουσκωμένα και γεμάτα μαύρα τσαμπιά από κρεατόμυγες κάτω από τον ήλιο.
Τον ασβέστη και τις υπέροχες πέτρες εκεί πάνω... Θα ξαναπάω.
Το χαρουπόδεντρο, τις αγάβες, τα απίστευτα Αθάνατα, που τα έλεγε μια κεντήστρα. Τις σιδηρογραμμές.
Αυτά στην κάτω δεξιά μεριά. Τώρα στην αριστερή. ΛΟΛ
νιωθω οτι θα αρρωστησω... :(
σκέφτομαι πως όσο και αν με αντιπαθούν χωρίς λόγο και χεσμένους τους έχω... Κατηγορήθηκα άδικα αρκετές φορές έτσι στο άκυρο, ποιος ξέρει τι σκατά κουβαλάει ο καθένας στο κλούβιο του κρανίο? Το σίγουρο είναι πως ακόμα χαμογελάω και συνεχίζω να είμαι καλά :)
εχω αναγκη μια αγκαλια. πρεπει παλι να δωσω μαχη με τον εαυτο μου αλλη μια φορα.
Συμβουλές πρακτικής φύσης και πεσμένη ψυχολογία.. Ή μάλλον ψυχολογία που αντίκειται στην υλοποίηση αυτών των συμβουλών. Τρέχα γύρευε δλδ και μια ζωή στον αγώνα.. Αισιοδοξία μηδέν..
σκεφτομαι το προδοτη πατριωτη προεδρο της δημοκρατιας (της ποιας ? αχαχουχα) Καρολο Παπουλια, με αυγα στη μαπα κατακρεουργημενο, σαν τους γερακους που ζουν σε επικινδυνες περιοχες παρεα με τα κατακαθια της κοινωνιας, και τους σαπιζουν στο ξυλο για να τους ληστεψουν. σκεφτομαι και τους 300 (οχι του Λεωνιδα ασφαλως) με οτι σερνουνε, να μπαινουν και να μιλανε. και σας λυπαμε! πραγματικα εισαστε για λυπηση, για τα ματια του κοσμου κανετε και παρελασεις στο ονομα του εθνους και της υποτιθεμενης ελευθεριας, ενω δεν υπαρχει πλεον χωρα. καντε και τα χαρτακια μπαλιτσες και χωστε τα στο πρωκτουδακι σας, μπας κι εχετε οργασμο γιατι απ'τη πολυ τη φτωχεια και την ανεργια οι αντρες γινονται ανικανοι.
έγραψες πάλι! :DQuote:
Originally Posted by KENO