Ανήσυχη και μελαγχολική...
Printable View
Ανήσυχη και μελαγχολική...
αισθανομαι καλο παιδι σαν τον Γρηγορη Αρναουτογλου. με εχει ηρεμισει η θαλασσα. να ειχαμε και πιο γρηγορη συνδεση εδω να κανουμε τις δουλειες μας καλα θα ητανε.
Τρεις μήνες αφ' ότου ξεκίνησε η κατάθλιψη και ένα μιση μηνα αφού άρχισα αγωγή και ψυχοθεραπεία σε συνδυασμό με μια ευχάριστη αλλαγή στα εργασιακά μου αρχίζω να νιώθω επιτέλους καλά!! Ελπίζω να κρατήσει και να μη ξαναπέσω σ' αυτό το σκοτεινό πηγάδι.
Λίγο πιο χαλαρή σε σχέση με τις προηγούμενες μέρες αλλά κι άλλες στιγμές την σημερινή μέρα...ελπίζω να κρατήσει...
Χάλια πιο χάλια δν γίνεται... η κατάθλιψη πάντα μετά από ένα σημείο μ δημιουργούσε φοβίες, πολλές φοβίες και πάντα με τον χειρότερο τρόπο...
Λίγο μοναξιά ... άλλα μάλλον αυτό είναι φυσικό.... προσπάθησα πολύ γι αυτό άλλωστε ..μόνο που δεν καταφέρνω να βγάλω από το μυαλό μου αυτά που με πλήγωσαν και με πονάνε ακόμα.. τουλάχιστον να τα θυμάμαι λιγότερο... ίσως πρέπει να συνηθίσω πως δεν μπορώ πλέον να είμαι και να γίνω όπως ήμουν παλιά... Πρέπει να κάνω μια ακόμα προσπάθεια, να συμφιλιωθώ με τον εαυτό μου.... και με την θλίψη....
giατι βρε ιβαν? ολα διορθωνονται..θετικη σκεψη..και μιλα για ολα αυτα που αισθανεσαι.. βαλτα απο μεσα σου..μη παρατας τα οπλα...Quote:
Originally Posted by IVAN
Ευχαριστώ για την στήριξη..είναι ένα συναίσθημα που δύσκολα μπορώ να αποβάλω τελικά... από που να αρχίσωQuote:
Originally Posted by thura7
Ένας γάμος που έχει εξελιχθεί σε συμβίωση......
Μια παράλληλη σχέση 5 ετών...που έληξε κι αυτή....
Αναρίθμητα ''λάθη'' προσωπικά....
Τα βγάζω από μέσα μου .... αισθάνομαι όμως ένα απέραντο κενό....με διαλείμματα .. γνώρισα νέους φίλους...που με βοηθήσανε αφάνταστα ..μα
είναι στιγμές που κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα..
τότε απλά
Καταθέτω τα όπλα......ελπίζω για λίγο....
se καταλαβαινω γιατι και εγω πολλεσ φορεσ εχω καταθεσει τα οπλα... αλλα δε χανω το πολεμο..γιατι δε προσπαθεισ σιγα σιγα να βαλεις σε ταξη τη ζωη σου? δε ξερω τι ακριβωσ σ συμβαινει αλλα λεω εγω τωρα.. βημα βημα τη φορα...
Έχω ακριβώς το ίδιο σκεπτικό: τα θέματά μας πρέπει να τα λύνουμε ένα ένα (βήμα βήμα όπως είπες)..μα είναι στιγμές που μαζεύονται όλα μαζί στο μυαλό...όπως τα σύννεφα στο ουρανό.....και η ''βροχή'' έρχεται - ελπίζω λυτρωτικά-... στη ψυχή..Quote:
Originally Posted by thura7
Ναι, κι εγώ πιστεύω πως δεν θα χάσω τον ''πόλεμο'' τελικά..μάχες χάνω καθημερινά.... όπως όλοι... μακάρι να μπορούσα να κερδίσω τη λήθη...
egv na deiσ.. αυτη η βροχη ειδικα αμα ειναι και χαλαζι αστα βραστα.. αλλα πρεπει παντα με το χαμογελο..κοντρα στη θλιψη.. τα λεω για να τα ακουω και εγω.... θα βγουμε νικητες..
βασικα ξεχασα να σε ρωτησω το πιο σημαντικο.. τι εχεισ ακριβωσ?
Ζεστενομαι λιγακι..λιγες εκτακτες,αρκετη δουλεια, Δευτερα..!!
δεν μπορώ να κοιμηθώ...είναι 5 το πρωί τα μάτια μου είναι έτοιμα να φτύσουν αίμα από την αϋπνία και σε 4 ώρες γράφω...
Καλη επιτυχια
Γιατί? αγωνία - άγχος?Quote:
Originally Posted by MaryJane
μην μου πεις πως διαβαζες τόσες ώρες! η αγωνία και το άγχος δεν σε άφησαν να κλείσεις μάτι με το που ξάπλωσες.
Αν διαβασες καλά (πιστευω πως το κανες τις προηγουμενες μερες παρα το άγχος) όσο κι αν σε βασανίζει τωρα η αυπνία να πας να γράψεις, ένα δυο καφεδες θα σε βοηθησουν ώστε να δώσεις το άπαν των δυνάμεων σου. Μην προεξοφλεις ότι δεν θα περάσεις, διάβασες! είναι όλα στη μνήμη σου! Με το που παίρνει κανεις το γραπτό κι αρχίζει να διαβαζει τα θέματα, τα άγχη ως εάν να εξαφανίζονται αυτόματα και η μνήμη επικεντρώνεται στο γραπτό και ειτε το θελει ειτε μη δεν περισπάται αλλού.