Gypsy η Ειρηνη μου ειπε να αδειαζεις συχνοτερα το inbox σου...
Printable View
Gypsy η Ειρηνη μου ειπε να αδειαζεις συχνοτερα το inbox σου...
Οτι εχω αρχισει να εχω προβλημα μνημης.... σημερα ξεχασα να βαλω λεμονι στο φαγητο...ειχα ξεχασει οτι ειχα κρυψει καποια λεφτα κ τα βρηκα τυχαια(δεν μου κακοπεσαν εδω που τα λεμε. βολευω πραγματα κ δεν θυμαμαι που τα εχω βαλει....φταιει σιγουρα η κατασταση στο σπιτι κ οχι μονο....
Ότι θέλω να σταματήσω να πονάω και να ξανακοιμηθώ...
Αυτή η εθνική εορτή ήταν η καλυτερότερη, λολ
Απ΄όλα τα πρέποντα είχε. Και αβγά και γιαούρτια και γυρίσματα κεφαλιών μαθητών από την άλλη, πόσο χάρηκα όταν η ανηψιά μου περήφανη μου είπε "θεία εγώ δεν το γύρισα το κεφάλι μου, ούτε η τάξη μου" Έτσι κορίτσι μου, έτσι, γιατί να το γυρίσεις σ'αυτούς που τολμούν να πιστεύουν πως υπάρχουν επίσημοι και ανεπίσημοι ανάμεσα στους ανθρώπους, ή σ'αυτούς που τολμούν ενώ είναι εγκληματίες κλέφτες και υποκριτές, θέλουν να προσπαθούνε να σε πείσουν να τους κάνεις και τεμενάδες...
Οι μαύρες οι σημαίες, τα πένθη στα μανίκια και οι ξεσηκωμοί, τα γιούχα κι οι ντομάτες, έχουν ΝΟΗΜΑ. Νόημα που ποτέ δεν είχαν λόγια όπως "το έθνος", ο θεσμός της δημοκρατίας, η πατρίδα, όταν σου πατάνε το παρόν και το μέλλον κάτω σαν σκουλήκι.
Όσο κι αν φαντάζει οξύμωρο, χαίρομαι περισσότερο να ζω σε λιγότερο υποκριτική χώρα απ΄αυτή που ζούσα, τη μπανανία, και νομίζω πως είμαστε όλο και λιγότερο υποκριτές όταν δε μας ξεγελάνε κούφια λόγια ψευτών και παραδόπιστων.
σκεφτομαι να κανω μια αποπειρα σημερα το βραδυ πινωντας ολο το Μπακαρντι Σουπεριορ που καβατζωσα...
http://img235.imageshack.us/img235/2306/bacardi.jpg
εαν δε με δειτε απο δευτερα σημαινει επαθα ζημια στα νεφρα ή επεσα σε κωμα ή δε ξυπνησα καθολου.
Λίγοι πεθαίνουν από υπερβολική δόση οινοπνεύματος. Το πολύ-πολύ να πάθεις καμιά κίρρωση του ήπατος. Αυτό θέλεις; Να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου υποφέροντας; Δεν τάσσομαι κατά της εθελούσιας αυτοχειρίας, αλλά αν δεν είναι αποφασιστική, η αποτυχίας της σε ρίχνει ακόμα πιο κάτω.
Σκέφτομαι τι κόλαση μας περιμένει τα επόμενα χρόνια. Ο δημόσιος τομέας θα έχει εξαλειφθεί και οι ιδιώτες, στους οποίους θα περάσει το σύνολό του, θα μοιράζουν μισθούς Βουλγαρίας των 300 ευρώ. Ρεύμα, τηλέφωνο κλπ θα αποτελούν όνειρο θερινής νυκτός. Εξαθλιωμένοι πια, θα μένουμε σε παράγκες και θα φωτιζόμαστε σε γκαζόλαμπες. Ίσως να καλλιεργούμε κτηματάκια, εάν και αυτά αντέχουν την άγρια φορολόγηση. Έχουμε να γυρίσουμε πολλές δεκαετίες πίσω. Και φυσικά η χώρα θα ερημώσει, αφού πολλοί θα ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους για το εξωτερικό. Αμφιβάλλω και αν θα επιβιώσουμε άλλο σαν έθνος. Ποιος θα κάνει πια οικογένεια με τέτοια φτώχεια και ανέχεια; Όσοι μείνουν σε ό,τι έχει απομείνει από την Ελλάδα θα είναι αλλοδαποί που υπεραρκούνται από τους μισθούς πείνας και όσοι άτυχοι δεν είχαν τη δυνατότητα να φύγουν.
σκεφτομαι τι να σημαινει ο εφιαλτης που μολις ειδα. να γινεται πολεμος σε μια καταπρασινη περιοχη που θυμιζε το πρωτο μου σπιτι, και να εχουν τελειωσει τα πυρομαχικα και οι συμπολεμιστες μου να μου πετουν μεχρι και τσεκουρι για να επιτεθω στον εχθρο, κι αφου τον τραυματισω θανασιμα να προσπαθω να του κοψω το κεφαλι. ηταν απιστευτα αληθοφανες και ειμαι ταραγμενος.
γιατι τωρα ετσι δεν υποφερω ασχημα που σαπιζω μονος μεστο απολυτο τιποτα ? μεχρι κι ασχημους εφιαλτες βλεπω απο την αγωνια μου! ασε δεν ειναι ζωη αυτη, μακαρι να βρισκαμε ολοι το κουραγιο να τη τελειωναμε εδω περα...Quote:
Originally Posted by sheldon
KΕΝΟ, μίλα για σένα και άσε τα όλοι. Όλοι δεν αισθάνονται σαν εσένα και δε θέλουν όλοι να πεθάνουν. Καταλαβαίνω ότι σε ανακουφίζει το όλοι, γιατί ξέρεις τι σημαίνει βασικά?
Όλοι ίσον κανένας. Είναι το ίδιο με τα all time classic τσιτάτα στις κηδείες "αχ, όλοι εκεί θα πάμε", "για όλους δυο μέτρα χώμα είναι στο τέλος", που στο βάθος τους προσφέρουν ψυχολογικά ανακούφιση. Όλοι άρα κανένας.
Παρολαυτά δεν πιστεύω ότι βλέπει όλη η ανθρωπότητα τη ζωή με ίδιο μάτι, τη ζωή τη βλέπουμε από τη δική μας γωνιά του κόσμου, με πολύ ξεχωριστό τρόπο ο καθένας/μια. Κατανοώ την απελπισία, κι αυτή κάποιες φορές στο φάσμα θα υπάρχει, αλλά πρόσεχτο αν θες το "μακάρι όλοι", υπάρχουν άτομα πιο εύθραυστα από σένα, που δε σε θεωρώ πολύ εύθραυστο να σου πω την αλήθεια (άλλη συζήτηση, με αυτό δεν εννοώ πάντως αναίσθητο, απλά δίχως σκοπό, και μακάρι να τον βρεις)
Πόσο κομπλεξική μπορεί να είμαι...
ναι αλλα ολοι ανθρωποι ειμαστε, και ολοι οσοι παραμενουμε ακομα εδω υποτιθεται υποφερουμε λογο της οικονομικης και γενικοτερα καταστασης της χωρας. αυτα που λενε στις κηδειες μπορει να μοιαζουν μακαβρια και καπως τραβηγμενα, ειναι ομως απολυτως αληθινα και σωστα! μπορει να εχουμε μικροδιαφορες και στον "κοσμο" μας να ειμαστε ολοι ξεχωριστοι, αλλα κατα βαθος ολοι τις ιδιες αναγκες εχουμε. και τις εχουμε ακριβως γιατι ζουμε ολοι εγκλωβισμενοι σε ανθρωπινο σωμα. στο οποιο τα παντα ειναι θεμα χημειας. εξαρτιομαστε λοιπον απο το περιβαλλον και τους αλλους ανθρωπους που αλληλεπιδραμε. κι οταν το περιβαλλον ειναι σκατα, και οι αλλοι ανθρωποι για τον ιδιο λογο καταντησαν σκατα κι αχρηστοι, τελικα πως μπορεις εσυ να ξεχωρισεις ?Quote:
Originally Posted by RainAndWind
και ειμαι οντως χωρις σκοπο, γιατι πραγματικο νοημα στη ζωη δεν υπαρχει. η εξελιξη ισως να ειναι μονο, αλλα πλεον για να εξελιχθεις και να προχωρησεις μοιαζει τοσο δυσκολο, λες και κανεις κατι παρανομο. σκοπος βεβαια για αλλους μπορει να ειναι να φροντισουν την οικογενεια τους και τους ανθρωπους γυρω τους. οταν ομως δεν εχεις ουτε αυτα, πως να βρισκεις οτι εχεις σκοπο ? τοτε σκοπος σου γινεται να τα αποκτησεις λοιπον μπας και νιωσεις λιγο παραπανω ανθρωπος. κι οταν δε μπορεις, δεν υπαρχει λογος να ζεις.
πότε θα κάνει ξαστεριά?
οτι χειμωνιαζει and i like it!
Ναι, αλλά έτσι θα προσθέσεις ένα ακόμη βάσανο στο μαρτύριό σου και δεν το θέλεις.Quote:
Originally Posted by KENO
Τι να πεις... Κατά βάθος κανείς δε θέλει να πεθάνει. Στα τελευταία μας, είναι σαν να νοσταλγούμε και τις αρνητικές εμπειρίες που έχουμε ζήσει. Πάντως, για μια ανυπόφορη και φρικτή ζωή δε χωρά αμφιβολία ότι ο θάνατος συνιστά λύτρωση.
αραγε πως θα ηταν να ταν σημερα η τελευταια μερα;