Μια έκτακτη κηδεία με έστειλε δύο συνεχόμενα βράδια σε λεωφορείο του ΚΤΕΛ να ανεβοκατεβαίνω Αθήνα-Νευροκόπι-Αθήνα, ενώ το έντερο θεώρησε σκόπιμο να γράψει τα αντίστοιχα χιλιόμετρα στο κοντέρ. Κάτι που έφαγα; Κρύωμα; Συνδυασμός; Πάντως το να προσπαθείς να επιζήσεις μια Κυριακή με 1500 χιλιόμετρα σε λεωφορεία ενώ το έντερο σε στέλνει σε όποια τουαλέτα είναι εύκαιρη - που εκ των πραγμάτων η πρόσβαση δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση... - κάνει τη διατροφή να είναι δευτερεύον θέμα. Δεν απομάκρυνα κόλλυβα και κονιάκ από το μενού, ενώ το τσουρεκάκι και το μπισκοτάκι τα άφησα για αργότερα. Τώρα που επέστρεψα στη βάση μου - στο σπιτάκι μου, γιατί δεν έχω κουράγιο για το γραφείο σήμερα - ελπίζω να επανέλθει η κανονική λειτουργία του πεπτικού συστήματος, αλλιώς με βλέπω να παίρνω Ρίο για οδηγίες!
