Printable View
Όντως ειναι τρομακτικά αλλα ....παει αυτό...θα ήθελες να κανείς ευθανασία??πηρες και χάπια λες πέρυσι...έχεις μεγάλο ιστορικό που μάλλον δεν το ξέρω....
Ναι εάν είδε νευρολογικά συμπτωματα -οκ -τωρα για το αδενωμα που λες εν δυνάμει όλα παίζουν αλλα μην παει ο νους στο χειρότερο..
Γενικος ιατρος ειμαι ...και ασχολούμαι με ψυχικη υγεια..
Ε ναι, αφού είσαι καινούριος εδώ λογικό να μην το ξέρεις, αν σου αρέσει και μείνεις θα το μάθεις... :)Quote:
Originally Posted by drjai
Έχω χρόνια ιστορικό, από τα 15 μου ταλαιπωρούμαι με την ψυχική μου υγεία και καλά που έστω κι αργά ανακάλυψα αυτό το φόρουμ και παίρνω έξτρα βοήθεια κι από εδώ...
Ναι, πιστεύω ότι θα έπρεπε να νομιμοποιηθεί και στην Ελλάδα η ευθανασία, εσύ τι γνώμη έχεις; Για τον όγκο θα προσπαθήσω να μην το σκέφτομαι όσο μπορώ αλλά αν είχα δεν θα είχε συμπτώματα που θα καταλάβαινα κι εγώ;
Να σε ρωτήσω κάτι γιατί δεν το έχω καταλάβει απόλυτα στην κατάσταση που ήμουν τότε: το λεβάιν κι η πλύση στομάχου είναι το ίδιο πράγμα ή διαφορετικό; Ήμουν λίγο τέζα εκείνο το βράδυ και δεν θα με καταλάβαινε κανείς αν δεν σηκωνόμουν γιατί μάλλον από τα πολλά χάπια ήθελα να κάνω εμετό και προσπάθησα να πάω στο μπάνιο αλλά ζαλίστηκα κι έπεσα...αν ήμουν μόνη, τώρα θα είχα πετύχει το σκοπό μου αλλά γκαντεμιά...
Καλό ειναι το φόρουμ και βοηθητικό ....
Για ευθανασία ..μεγάλο θέμα ...θεωρώ οτι ο καθένας έχει το δικαίωμα να το επιλέξει εάν δεν παει άλλο....αλλα θεωρώ επίσης οτι πρέπει να το παλέψει ο κάθε ασθενης.
Το λεβαιν ειναι το σωλήνακι με το οποίο γίνετε η πλύση στομαχου-αυτή ειναι η διαφορα.βλεπεις ψυχίατρο?παρακολουθησε κανονικά?
Α, οκ, τώρα κατάλαβα, σ' ευχαριστώ για την πληροφορία, το είχα απορία από τότε τι στο καλό μου έκαναν κι επέζησα...Quote:
Originally Posted by drjai
Ναι, βλέπω τακτικά ψυχίατρο κι ακόμα πιο τακτικά ψυχολόγο και παίρνω φάρμακα αλλά μερικές φορές μπαίνω πάλι στον πειρασμό να πάρω περισσότερα απ' όσα πρέπει και το κακό είναι ότι εκείνα που είχα πάρει τότε τα δίνουν και χωρίς συνταγή γιατρού...δεν λέω όνομα για να μην πάρω στο λαιμό μου κανέναν...αλλά αν με προστατεύει κάτι είναι εν μέρει το ότι όποτε τα σκέφτομαι αυτά τα χάπια με πιάνει αμέσως ναυτία...και να φανταστείς παθολόγος μου τα έδωσε, που να φανταστεί ο άνθρωπος τι θα περνούσε απ' το μυαλό μου...θα πω μόνο γενικά ότι ήταν για την υπέρταση (θα υπάρχουν πολλά φαντάζομαι αλλά αν θεωρείται επικίνδυνο αυτό που γράφω να το σβήσω) και θεώρησα ότι αν πάρω όλο το κουτί θα ρίξω πολύ την πίεση μου και θα πεθάνω, έχει βάση η σκέψη μου;
Ναι υπάρχουν πολλά ειδη αντιυπερτασικων φαρμάκων αλλα ευτυχώς δεν κάνουν τόσο κακό όπως αλλα φάρμακα για την περίπτωση που αναφέρεις ...
Καλό ειναι όχι μονο να μην γράφεις ονόματα αλλα και να μην κανείς και τέτοιες σκέψεις:/-ελπίζω να μην τις κανείς συχνά η τουλάχιστον να μην το κανείς συχνά πράξη....
Όχι, έχει περάσει ένας χρόνος από την τελευταία φορά που έκανα κάτι πράξη...αλλά οι σκέψεις με βασανίζουν, κανονικά δεν θέλω να υπάρχω γιατί νιώθω πολύ δυστυχισμένη και τώρα κλαίω...Quote:
Originally Posted by drjai
Καλό το οτι έχει περάσει ένας χρόνος έτσι...
Για αυτό υπαρχει και αυτό το φόρουμ που ελπίζω να σου κανει καλό...
Θέλει μάχη για να νικήσεις τις άσχημες σκέψεις...και σου εύχομαι να βγαίνεις νικητρια
Σ' ευχαριστώ, να 'σαι καλά! Προσπαθώ...Quote:
Originally Posted by drjai
Να σε ρωτήσω, πρέπει ν' ανησυχώ που έχει μελανιάσει η φλέβα μου εκεί που μου έβαλε η κοπέλα την πεταλούδα ή θα φύγει;
Θα φύγει αυτό.λιγες μέρες κρατάει το πολύ...
Στις αρνητικές σκέψεις και στα παιχνίδια του μυαλού πρέπει να εστίασεις και όχι στις σπασμένες φλέβες...:)
Καλημέρα! :)Quote:
Originally Posted by drjai
Έχεις δίκιο, πρέπει να ξαναβρώ την ισορροπία μου γιατί τις τελευταίες εβδομάδες έχω αποσυντονιστεί λίγο και το καταλαβαίνω...και πρέπει να εστιάσω και στον να μην υπάρξουν ξανά τραυματισμένες φλέβες από μένα την ίδια γιατί κι αυτό το έχω δοκιμάσει...καμιά ιδέα πώς να το καταφέρω να διώχνω τέτοιες σκέψεις;
Πάντως το μελάνιασμα χειροτέρεψε, τώρα πήρε ένα χρώμα πρασινομωβ...αλλά οκ, δεν ανησυχώ απλά δεν μου αρέσει να το βλέπω...
Το μελάνιασμα θα φυγει ...αλλάζει αποχρώσεις -κανει παιχνιδάκια:)Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Τωρα το πως θα διώξεις τέτοιες σκεψεις...μμ βάζεις δύσκολα....δεν ειναι εύκολο αλλα υπάρχουν διάφοροι τρόποι .τι έχεις δοκιμασει και τι σε συμβουλεύουν οι ψυχιατροι-ψυχολογοι?δεν έχουν βοηθήσει?...θέλει δουλειά αυτο...και προσπάθεια απο εσένα.
Ναι, με έχουν βοηθήσει απλά αυτές τις μέρες νιώθω σαν να έχω ξεχάσει τα πάντα ίσως να είμαι φορτισμένη συναισθηματικά...Quote:
Originally Posted by drjai
Σήμερα κοιμήθηκα αρκετά μέσα στη μέρα γιατί ζαλιζόμουν αλλά ούτε πάλι ηρέμησα, έβλεπα εφιάλτες...και με ταλαιπώρησε ακόμα επιπλέον ψυχολογικά αυτό, τρόμαξα...κι ένα από τα δύο συναισθήματα που δεν αντέχω είναι ο φόβος... :(
Καλα αποτελεσματα απο την εξεταση κυκνακι, καλως ορισες νεο μελος γενικης ιατρικης.
Ευχαριστω :)καλώς σας βρήκα...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
αν επιτρεπεται αποφασισες για ιατρικη κατοπιν καποιου προσωπικου ισχυρου ερεθισματος ;
Σ' ευχαριστώ cc μου! ♥Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Μου άρεσε και μου αρεσει -ιδιαιτερα κάποιοι τομείς της ιατρικης.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Δεν ξέρω αν σε κάλυψε η απαντηση?:)η αν θες να ρωτήσεις κάτι συγκεκριμένο...
Καλα αποτελεσματα κυκνε ...και ειμαστε εδώ .....να εκφράσεις τις ανησυχίες σου και να μιλήσεις....
Γνωριζω ποσο διαβασμα εχει σχετικα, το ζητημα της πρακτικης της ειδικοτητας και λυπαμαι που στη χωρα μας εχει υποβαθμιστει η σπουδαιοτητα της ιατρικης και της παιδειας. Φανατικη μελετητρια ανθρωπινου σωματος και Greys anatomy εδω... αλλά κυριως η συνδεση νευρο-βιολογιας και ψυχικων ασθενειων με απασχολει τωρα τελευταια. κυκνακι συγνωμη αν σου χαλαω το θεμα.
Αχα,πολλά πράγματα έχουν υποβαθμιστει...άστα...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Greys anatomy σίριαλ??:) όσο την νευροβιολογία και ψυχικές ασθένειες άλλο μεγάλο αλλα σπουδαίο μάλλον κομμάτι...-έβγαλες συμπεράσματα απο αυτο?
εβγαλα το συμπερασμα οτι αν ειχα χρημα θα ψαχνομουν πρωτα σε εξειδικευμενο κεντρο, θα εκανα ψυχοθεραπεια αλλά στο τελος θα επελεγα τα σκευασματα εαν τελικα ηταν απαραιτητα. Δυστυχως μονο αυτη η σειρα δεν εγινε. Εαν προκειται για γονιδιακη κλιση σε αναπαραγωγη παρομοιου μοντελου βλαβης με τον προγονο τοτε πως θα προχωρησουμε ; διαβαζω μελετες εξωτερικου, διαβαζω εσωτερικου, καπου σκεφτομαι φυσικα και τον παραγοντα Βιομηχανια χρημα αλλά η αγνοια ηταν και θα ειναι το ισχυροτερο οπλο. Ειδικα οσον αφορα την τρέλα βλεπε Μισελ Φουκω και το ποσο απλα γινεται οπλο η ταμπελα.Quote:
Originally Posted by drjai
Μάλιστα,επειδή ειμαι νέος στο φόρουμ δεν ξέρω το ιστορικό σου ώστε να εκφέρω κάποια γνώμη πάνω σε αυτο .
οσο για τις μελέτες πάνω σε αυτά τα θέματα φαντάζομαι οτι θα ειναι πολλές και σίγουρα αρκετές διφορούμενες .επισης όπως λες πρέπει να σκεφτόμαστε και άλλους παράγοντες π.χ. Κέρδος ,εταιρίες κ.τ.λ....
Νομιζω πως στην ψυχικη υγεια περα απο καποια τεκμηρια εγκεφαλικης δραστηριοτητας και οι ειδικοι, τουλαχιστον φιλανθρωποι ειδικοι, απορουν με το ανθρωπινο ειδος, τρωνε και εκεινοι καποιες ηττες βλεποντας ασανσερ θεραπειες. Την ορμητικη ταση της καταστροφης ενω υπαρχει η γνωση της δημιουργιας.
Φιλοσοφησα στο θεμα της κυκνου μου, βαζω ανω τελεια, παω στο thread τι σκεφτεστε
Ok:)αλλάζουμε thread...
Ακομα να μεταφερθεις ;;; αστειακι.Quote:
Originally Posted by drjai
Αφού στο άλλο thread έχετε αλλα θέματα και υψηλού επιπέδου διαλόγους:)
Υψηλο, χαμηλο, μεσαιο μια ιδεα με μπολικη κανελα.Quote:
Originally Posted by drjai
Έχω μια σκέψη, μην με κοροϊδέψετε όμως παρακαλώ...cc, γράφε κι εσύ κι εμένα μ' αρέσει η ιατρική και θα διαβάσω τι γράφεις μόλις ξυπνήσω και θα είμαι σε θέση να τα καταλάβω...μου έρχονται άσχημες αναμνήσεις στο μυαλό αυτές τις μέρες, αναμνήσεις από τη νοσηλεία μου όπως για παράδειγμα ότι με πονούσε πολύ ο ορός που μου είχαν στην φλέβα κι ενώ είχε πει ο γιατρός να μου βάλουν παυσίπονη ένεση οι νοσοκόμες αργούσαν πάρα πολύ, πέρασαν και τα μεσάνυχτα και στο τέλος τον έβγαλα τον ορό γιατί δεν άντεχα άλλο τον πόνο, ένιωθα εντελώς παρατημένη εκεί, δεν είχε έρθει και κανένας να με δει ούτε καν η μαμά μου τότε γιατί είχαμε τσακωθεί, ήρθε την άλλη μέρα...δεν ξέρω γιατί αλλά τα θυμάμαι ακόμα αυτά και πληγώνομαι...Quote:
Originally Posted by drjai
Η μελανιά τώρα έγινε εντελώς μωβ, τουλάχιστον αυτό το χρώμα μ' αρέσει lol! Κι εγώ βλέπω Grey's anatomy καμιά φορά, παλιά έβλεπα φανατικά ER εσύ το έβλεπες cc?
Καλημερα κυκνακι μου, αυτο το διαστημα τρεχω για υποχρεωσεις και μπαινω ακυρες ωρες.
Καποια στιγμη παει ενας μηνας περιπου νομιζω επεσε η ψυχολογια σου και εγινες λιγο πιο ευαλωτη στο περιβαλλον και τα ξαφνικα γεγονοτα, μη ξεχναμε οτι μειναμε και χωρις υποστηριξη ενα μηνα.
Το οτι επανερχονται λυπηρες αναμνησεις ειναι αμυνα μυαλου, δεν ξεχναει βλεπεις και ξανα αρχιζει την αναπαραγωγη φοβου, θλιψης, στεναχωριας, εκει ειναι το κομματι που καλεισαι να κανεις μια αλλαγη.
Τι να κανω θα μου πεις ;
προσπαθησε να κρατας μια ρουτινα προσωπικων σου ασχολιων παρα τα γεγονοτα τα οικογενειακα, ξερω πως καποιες μερες νυσταζεις περισσοτερο ή νιωθεις στο μηδεν. Δεν θα ειναι ολες οι ημερες παντοτε ετσι. Εισαι σινεφιλ, γλυκατζου γλυκια, νοικοκυρα, φιλοζωη, και προσεχεις τον εαυτο σου ( λουσιματακι και χαλαρωση) α ξεχασα και τη μουσικη.
Καθε ημερα να κρατας ενα απο αυτα ομως να επιμενεις να ειναι μια θετικη εμπειρια για εσενα. Οχι αρνητικη. Οσο μπορεις κυκνε μου. Μακαρι να εγραφα κι αλλο αλλά πρεπει να βγω λογω συνθηκων. Σε φιλω και ξανα διαβασε το μηνυμα μπορει να το δεις με αλλο ματι...
Καταλαβαίνω...κρίμα που έπρεπε να φύγεις τώρα... :(Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Ναι, περίπου τόσο έχει που ξανακύλησα, ελπίζω ν' ανακάμψω ξανά...θα προσπαθήσω αλλά ειδικά σήμερα δεν έχω την δύναμη για πολλά πολλά, να μου περάσει ο σωματικός πόνος κι εξάντληση πρώτα από την περίοδο, ξέρεις πως είναι οι πρώτες μέρες...
Τι εννοείς άμυνα μυαλού; Νομίζω πως άμυνα θα ήταν αν τις ξεχνούσα εφόσον με βλάπτουν...
Σήμερα θα την περάσω χαλαρά με μουσική και ταινία το βράδυ αν κι η μαμά μου με πιέζει να κάνω δουλειές αλλά δεν μπορώ, πονάω...κι εγώ θα το ήθελα γιατί φτιάχνω τώρα φθινοπωρινή διακόσμηση και θέλω να την αναδείξω αλλά δεν έχω πολλές δυνάμεις αυτή τη στιγμή, χθες να φανταστείς ξεσκόνισα μόνο το κομοδίνο κι ότι έχει πάνω και ζαλίστηκα ενώ δεν έκανα και καμιά βαριά δουλειά αλλά εξαντλούμαι εύκολα...
Κατάφερα και κοιμήθηκα επιτέλους χωρίς εφιάλτες το μεσημέρι...μακάρι να συνεχιστεί αυτό...
Τώρα έφτιαξα καφέ, ελπίζω σιγά σιγά να νιώσω καλύτερα...
Γιατρέ, αν δεις το ποστ μου λύσε μου μιαν απορία: είναι σίγουρο ότι οι ορμόνες σχετίζονται με την κατάθλιψη; Κι επίσης πώς είναι δυνατόν από μια μεγάλη στεναχώρια να καταρρέει όλο το σώμα; Ρωτάω γιατί την τελευταία φορά που μου πέθανε γάτα, έκλαψα τόσο πολύ και σε κάποια φάση ξύπνησα και δεν μπορούσα να πάρω ανάσα και με πήγε ο αδελφός μου με τη μαμά μου στο νοσοκομείο, εκεί έκανα εμετό και συνήλθα με ένεση primperan κι η γιατρός μου είπε ότι σφίχτηκε το στομάχι μου από τη στεναχώρια...κι αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση...
Δεν ξερωπως να στο εξηγησω ακριβως, οταν ο εγκεφαλος σοκαρεται μπορει ως αμυνα να παρουσιασει αποπραγματοπιηση, ετσι και εσυ ισως λογω πιεσης ασχημου μηνα ορμονων ως αμυνα ανακαλεις μνημες πονου...
κυκνακι σκετο με αντικαταθλ σε ειχαν για καποια περιοδο ;
Ναι, παλιά ένα φεγγάρι έπαιρνα μόνο αντικαταθλιπτικά αλλά από τότε που άρχισα να τρομοκρατούμαι με εκείνον, να υποφέρω και να φοβάμαι να κοιμηθώ ο γιατρός μου έγραψε κι αντιψυχωσικά κι έτσι κοιμάμαι τώρα πια χωρίς αυτά φοβάμαι να χαλαρώσω τις άμυνες μου γιατί νομίζω πως θα μου κάνει πάλι κακό ή αλλιώς εγώ στον εαυτό μου...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Για παράδειγμα το μεσημέρι χάρη στο seroquel μπόρεσα και κοιμήθηκα, τριγυρνάει στο μυαλό μου αυτή η σκέψη κι ειδικά όταν ξαπλώνω γίνεται πιο έντονη και μερικές φορές σωματοποιείται αν με καταλαβαίνεις κι επίσης μπορεί ν' αρχίσω να "φωνάζω" όχι, όχι, μέσα στο κεφάλι μου κατάλαβες τι εννοώ; Τέλος, ο πατέρας μου λέει ότι είναι φορές που φωνάζω και στον ύπνο μου "άσε με"...
Καταλαβα κυκνακι μου. Πότε περιμενεις αποτελεσματα υγειας ;
Αύριο το απόγευμα και φοβάμαι λίγο για το τι θα δείξει η μαγνητική...ε ρε και να έχω κανέναν όγκο στον εγκέφαλο εκεί να δεις γλέντια...(ειρωνικά το λέω προφανώς, μπορεί ν' αποζητώ τον θάνατο συχνά αλλά ανώδυνο, δεν θέλω να υποφέρω κι άλλο)...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Θα περιμενω νεα σου, δεν ειναι απαραιτητο το να εχεις καποιον ογκο ασε που μπορει να ειναι καλοηθη. Και εγω καποια στιγμη θελω να κανω για να γνωριζω τι γινεται.
Θα σου γράψω μόλις τα έχω, ναι...εγώ δεν ήθελα να κάνω γιατί τον φοβάμαι τον τομογράφο αλλά τη ζήτησε ο νευρολόγος που πήγα οπότε αναγκαστικά έπρεπε...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Τώρα έκλεισα το τηλέφωνο με μια φίλη αν και δεν προλάβαμε να μιλήσουμε πολύ γιατί έκανε ζημιά ο μικρός της αλλά μου είπε ότι αν είχα όγκο εδώ και 3 χρόνια που μου είχαν ξαναπεί να κάνω μαγνητική και δεν έκανα θα είχα πεθάνει οπότε κάπως ηρέμησα, έχει δίκιο...να, αν έρθει κι ο γιατρός θα μας πει... :)
Είναι κανείς εδώ για παρέα;
Μάλλον όχι τώρα...θα σας δείξω εγώ που δεν με παίζετε... :p
Να δείτε:
http://i64.tinypic.com/keuome.jpg
Ελπίζω να σας κάνει να χαμογελάσετε όπως κι εμένα... :)