σαν τον Ιβαν Ιλιτς του Τολστόι.
Printable View
σαν τον Ιβαν Ιλιτς του Τολστόι.
Σε καταλαβαίνω...Εχω και εγώ ισχυρό αίσθημα ματαίωσης και αποφεύγω πράγματα γιατι δεν βλέπω νόημα στο να τα κάνω...Νοιώθω ότι τα κάνω δεν τα κάνω δεν αλλάζει τίποτα.
Φταίει και η αγωγή σε έναν βαθμο που έχω γίνει αναβλητικός και αποφευκτικός...Πρέπει να ξαναβρούμε τον ενθουσιασμό για τα πράγματα.
Αισθάνομαι τέλεια. Να έχω παραιτηθεί από την δουλειά μου για να μπω στο πρόγραμμα. Τελικά να μην μπαίνω στο πρόγραμμα και η δουλειά μου να με περιμένει!!
''Γύρνα πίσω ή έστω τηλεφώνα!'' ήταν η κουβέντα της προϊστάμενης!!! Ρε παιδιά πω πω δεν μπορώ πεθαίνω!! Σημέρα την πήρα, από αύριο αρχίζω!!
τέλεια! μπράβο σου! τέτοια αφεντικά θέλουμε!she never give up on you!
Player player είσαι εδω?
Βαριέμαι... Οι περισσότεροι περιμένουν τα σαββατοκύριακα και τις αργίες για να χαλαρώσουν, να κοιμηθούν και να ξεκουραστούν και σε έμενα γίνεται το αντίθετο. Περιμένω να περάσουν οι ώρες για να πάω να δουλέψω και να ηρεμήσω. Η κούραση και το άγχος στην εργασία δεν συγκρίνεται με τον ελεύθερο χρόνο που εχεις όταν κάθεσαι και σκέπτεσαι. Να έχεις ώρες ελεύθερες να κοιμηθείς και να μην σε πιάνει ύπνος αντί να ξεκουράζεσαι μετά απο ώρες στο κρεβάτι σηκώνεσαι χάλια. Να στεναχωριέσαι και για πράγματα που πιθανόν να συμβούν κάποια στιγμή. Να φαντάζεσαι πως θα ήταν αν άλλαζες την ζωή σου , να κάνεις κάτι διαφορετικό απο αυτό που εχεις συνηθίσει. Να ζηλεύεις την ''επιτυχία'' των υπολοίπων ( επαγγελματική, οικονομική, και την οικογένεια=συμβίωση στο σπίτι που θα ήθελες να έχεις)
Να τα έχεις όλα και να μην μπορείς να το απολαύσεις. Πόσο τέλεια θα ήταν αν μπορούσαμε να ζήσουμε ελεύθερα, να κάνουμε οτι θέλουμε και να μην υπάρχει εξάρτηση απο το χρήμα.
φτου σκόρδα. !
Αισθάνομαι όπως αισθάνομαι κάθε φορά προς το τέλος κάθε εβδομάδας άγχος, σκέφτομαι ότι την Παρασκευή θα πάω θέατρο και ότι πρέπει να κάνω μπάνιο.
Αισθάνομαι μια από τα ίδια, βαρετά, μονότονα, ντάουν με άγχος κ.λ.π.
Άντε να δουμεεεεεεε πότε θα αλλάξει αυτό.
Κουρασμενος ψυχικα...θελω να ξεφυγω απο μια κατασταση αλλα δεν μπορω...και δεν ξερω αν ξεφυγω αν θα μαι καλυτερα η χειροτερα...τα χω κανει μανταρα.
Αισθάνομαι στεναχώρια για πράγματα που είναι να συμβούν 5 μέρες μετά
Αισθάνομαι κάπως καλύτερα τις τελευταίες μέρες αλλά όχι κάτι ουσιαστικό.
Δεν μπορώ να πω πως έχω κάνει βήματα προόδου.
Νιώθω χαζός... Τραυματίστηκα από απροσεξία μου, είναι από τα περιστατικά που άκουγα να συμβαίνουν κάποιες φορές και αναρωτιομουν πως είναι δυνατόν να αυτό τραυματιστεί κάποιος από μια πράξη που δεν την κάνει ούτε ένα νήπιο! Άντε να περάσουν οι μέρες για να γίνω πάλι καλά και να γυρίσω στην εργασία μου αν με περιμένουν ως τότε.
φιλε πανω περαστικα για το τραυματισμο που εκανες αθελα σου κι εγω ειμαι ατσουμπαλη κι αθελα κοπανιεμαι κι τραυματιζομαι σα 5χρονο απροσεκτο. να πω κι εγω εδω νιωθω μοναξια κι οτι πουθενα δε ανηκω μα ο καθενας οτι αξιζει παιρνει. :eek:
Ευχαριστώ, δηλαδή καλά να πάθω?( Μου άξιζε έτσι που το έγραψες κάτι τέτοια μπορεί να σου ξεφεύγουν και να σε αποφεύγουν οι γνωστοί σου ) Έχω μάτι κάποιος να με ξεματιασει.... Υποφέρω από σκέψεις που δεν με αφήνουν να ηρεμήσω. Φθηνά την γλίτωσα, με μια επέμβαση στο νοσοκομείο θα μπορούσα να είχα πάθει μεγαλύτερη ζημιά. Τώρα όταν γίνω καλά θα μπορώ να αυτό εξυπηρετούμε και να έχω φυσιολογική ζωή .
Ξυπνάνε φοβίες και προσπαθώ να τις ελέγξω.
Αν πάθω κάτι στο μέλλον και είμαι εντελώς μόνος τι θα κάνω. Οι γνωστοί και οι συγγενείς λένε περαστικά αλλά για όλα τα υπόλοιπα πως θα τα κάνεις όταν είσαι προσωρινά ανίκανος για ορισμένες μέρες δεν γίνεται να μπεις στην διαδικασία να πληρώσεις οικιακή βοηθό, νοσοκόμα. Δεν υπάρχει και από το κράτος καμία πρόνοια για βοήθεια στο σπίτι. Κανένα ενδιαφέρον, φύγεις από το νοσοκομείο και σε ξεχνάνε, να τρέξεις για φάρμακα στην κατάσταση σου και να ακολουθήσεις τις οδηγίες για ακινησία. Τραγικό. Ούτε εμβόλιο σου κάνουν, ακόμα και για αυτό πρέπει να το βρεις σε φαρμακείο να το αγοράσεις και να σου το κάνει ο φαρμακοποιός (αν θέλει) η να πάς σε κέντρο υγείας η σε κάποιον ιδιώτη.
σε καταλαβαινω φιλαρακι μου αυτο με τα νοσοκομεια και την υγεια αστα μεγα θεμα για αυτους που χρονια μας κυβερνουν κι εμεις ολο ανεχόμαστε . πρεπει να ειμαστε πολυ πιο προσεχτικοι εμεις που ειμαστε ατσουμπαλοι κι εγω ειμαι ατζαμης ανθρωπος κανω γκαφες κι μπορει αθελα να κανω κακο σε μενα η σε αλλον . το οτι ο καθενας οτι αξιζει παιρνει το ειπα για μενα οχι για εσενα θελω να το διευκρινίσω μην παρεξηγηθώ . απλα εγραψα στην ενοτητα εδω που λεει Πώς αισθάνεστε τώρα; (Μέρος δεύτερο) κι ειχα αναγκη αυτο να πω για μενα μα ηθελα να πω κι σε σενα περαστικα μην αγνοήσω του αλλου τον πονο ομως η πρόθεση μου η φιλική παρεξηγήθηκε . κατι ηξεραν οι δικοι μου που λεγαν μην ανακατεύεσαι στων αλλων τις δουλειες θα μπλεχτείς χωρίς να το παρεις χαμπαρι γιατι οι ανθρωποι βλεπουν παντα το αρνητικο σε οτι λες η κανεις . .:(
"Ευτυχία είναι να ξυπνάς το πρωί με χαμόγελο,και το βράδυ να κοιμάσαι με λαχτάρα να ξυπνήσεις.''
Ακουσα αυτην την υπέροχη φράση σε μια εκπομπή στην ερτ καιαξίζει να την μοιραστώ.
Εγώ δυστυχώς είμαι στον αντίποδα...Ξυπνάω το πρωί με απογοήτευση και έλλειψη ενέργειας να ζήσω την ημέρα,και το βράδυ δεν βλέπω την ώρα να κοιμηθώ για να ξεχάσω την πραγματικότητα.
Θα έπρεπε να μην θέλουμε να κοιμηθόυμε για να μην χάσουμε από την ζωή ούτε σταγόνα!
Έχω νεύρα πολλά νεύρα...
Δεν μου φτάνει το άγχος, προσπαθώντας να μην με πάρει από κάτω.
Έμπλεξα και με το δημόσιο, ένα σορό τηλέφωνα, να μη βγάζεις γραμμή ή να πρέπει να σε συνδέσουν και να πέφτει η γραμμή, να μη ξέρουν να απαντήσουν ή να σου δίνουν λάθος απαντήσεις να σου λένε κάλεσε αργότερα η θα σε πάρουμε πίσω να σου πει ο υπεύθυνος. Τελικά να φθάσει μεσημέρι να ξανά πάρεις και να μην υπάρχει απάντηση!!! Περίμενε μόλις μας έρθει η απόφαση θα σας καλέσουμε... Τραγικό,
Παρόμοια αντιμετώπιση και από το νοσοκομείο. Από ραντεβού σε ραντεβού και να μην λένε τίποτα. Αν είναι νωρίς γιατί δεν το λένε εξαρχής και μας βάζουν στην διαδικασία να ανησυχούμε, να περιμένουμε άδικα. Παίζουν με την ψυχολογία μας. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι ευγενικοί και προσπαθούν να βοηθήσουν , δεν τους κατηγορώ, το σύστημα φταίει. Νιώθω και χάλια που τους επριξα με τα τηλέφωνα.
Αύριο θέατρο, οπότε αισθάνομαι αγχομενος και κακοδιαθετος
Μερικές φορές κατεβαίνοντας στη σάλα του μετρό σχολώντας από την δουλειά μου...πριν τις κυλιόμενες σκάλες.... εκεί που περπατάει πολύς κόσμος... σκέφτομαι να έπεφτα στο πλάι... με το σφιχτό παλτό μου και έτσι απλά να πέθαινα.. αυτή να ήταν η τελευταία μου στιγμή...
HarleyQuinn φιλαρακι μου για σενα με εκτιμηση το τραγουδι αυτο γιατι εισαι θλιμμένη
https://www.youtube.com/watch?v=9zPZyb9D2Pg
Ευχαριστώ πολύ γλυκούλα ^^
φιλαρακι μου αν θες δες αυτό μπορεί να σε βοηθήσει σε αυτο οπου περνάς κι εισαι τοσο θλιμμένη ολοι αξίζουμε κατι καλο στη ζωη μας κι γαλήνη .
https://www.milamou.gr/
Μπα. Δεν έχω ανάγκη να μιλήσω. Δεν έχω απωθημένα. Τα έχω πει όλα σε 10 ψυχίατρους/ψυχολόγους/ψυχοθεραπευτές και δώσε.
το εστειλα γιατι ειδα εισαι θλιμμενη κι γι αυτο νομισα οτι μπορω εμμεσα ετσι να βοηθήσω . αν αθελα μου σε εφερα σε δυσκολη θεση συγνωμη φιλαρακι μου .απλα αν ο αλλος ειναι θλιμμενος νομιζω πως αν μπορω πρεπει με καποιο τροπο να βοηθησω εμμεσα .
https://www.google.com/search?q=%CE%...w=1263&bih=863
Με βοήθησες και σε ευχαριστώ πολύ!