Ότι μπορεί να γκρινιάζω που είμαι μόνος μου και να ψάχνω παρέα, αλλά καταλήγω να ζητάω πάλι τη μοναξιά μου. Την έχω συνηθίσει τόσο που δεν μπορώ να ζήσω διαφορετικά. Μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε.
Printable View
Ότι μπορεί να γκρινιάζω που είμαι μόνος μου και να ψάχνω παρέα, αλλά καταλήγω να ζητάω πάλι τη μοναξιά μου. Την έχω συνηθίσει τόσο που δεν μπορώ να ζήσω διαφορετικά. Μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε.
Ρε συ Ροκ, πέθανα στο γέλιο πρωί πρωί. Νά'σαι καλά! Άπαιχτη.
προσπαθω να σκεφτω κατι να με ηρεμήσει, από σκέψεις που μου έρχονται μετα τη συμπεριφορα καποιων απέναντι μου, δεν θέλω να ανεχομαι πλεον ουτε το παραμικρο και, σκεφτομαι να αντιδρασω με τον χειροτερο τροπο που φανταζεστε αμα συμβει κατι πιο σοβαρο.
σκεφτομαι οτι παρατηρω συχνα ανθρωπους να πασχουν απο δικαστικη μανια. ψυχωση με το να το παιζουν δικηγοροι και να στελνουν στο κατηγορητηριο τους αλλους. δεν ειναι μονο εισαγγελεις, μπατσοι, τσατσοι. ειναι και λοιποι τατιαυτοι που το παιζουν Judge Dredd και Phoenix Wright μαζι! κρινεσαι ενοχος για οπλοκατοχη κι οπλοχρησια, ναρκομανια, μπυροποσια! τα χυσια μου τα θελετε που τα κουβαλαω απο γεννησιμιου μου και μπορει να βλαψουν καμια αθωα κορασιδα ?
δικαστες προνοητικοτητας εννοεις? καπως ετσι λειτουργησε ο νορβηγος κανοντας βελγικο τυρι τα 15χρονα...νομιζε πως θα σκοτωνε τον μελλοντικο πρωθυπουργο που θα αφηνε την ευρωπαρα στο ισλαμ! :p
εννοω τον καθενα που κρινει αρνητικα, κι εδω μεσα ακομα, νομιζωντας πως οι αλλοι φταινε, κανουν κατι παρανομο, απαγορευμενο, κι αξιζουν να τιμωρηθουν!
ολοι κανουμε κατι κακο κ παρανομο και ΠΡΕΠΕΙ να δεχομαστε οτι θα σκυψουμε να φαμε το αγγουρακι και να δειξουμε πως δροσιζομαστε!!!εκει ειναι η μαγκια....... ας χαρουμε μες στην κακια μας αλλα να μας πονεσει κιολας μετα για να το νιωσουμε καλααααααα
.....σκέφτομαι πως αυτός ο καιρός είναι φρίκη.....:(
σκεφτομαι μακαρι να μουνα πουλι .............. (πετουμενο)
....χαχαααααα.....Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
Έβαλα τάξη στην ντουλάπα μου και κατά περίεργο λόγο νιώθω πιο ήρεμος παρά ποτέ.
Πόσο εύκολο είναι να σε πληγώσουν άνθρωποι που είναι για σένα «αδέλφια» και να σου δείξουν ότι το μόνο που νιώθουν είναι οίκτος.
σκέφτομαι ότι το κεφάλι μου έχει γίνει νεροζούμι
σκεφτόμουν τους στοίχους ενός ελληνικού τραγουδιού "έψαχνε λέει να βρει το γιατρικό που ναναι μοναδικό" και αναρωτιέμαι αν στο μέλλον θα υπάρχει ένα χάπι για το κάθε άτομο ξεχωριστά (θα έπρεπε βασικά έτσι ώστε να καλύπτει τις μοναδικές ανάγκες του καθένα), αν θα εξελιχθούμε σαν κοινωνία δηλαδή και απελάσουμε τον κοπαδισμό του συστήματος, οργανώσουμε και τις τεκνοποιήσεις καθώς και ότι άλλο χρειάζεται. μου αρέσει η ελευθερία αλλά δεν αξίζει στο ανθρώπινο είδος.
Ότι βαριέμαι απίστευτα και δε με ευχαριστεί σχεδόν τίποτα. Χρόνο με το χρόνο ενθουσιάζομαι όλο και πιο δύσκολα.