απλα αντι για εναν τεραστιο σταυρο η μια μπαρα 200κιλων τσοις πλατες.. εχουμε μια αυλη μπαρα στους ομους της ψυχης μας
Printable View
απλα αντι για εναν τεραστιο σταυρο η μια μπαρα 200κιλων τσοις πλατες.. εχουμε μια αυλη μπαρα στους ομους της ψυχης μας
τπτ παιδια... εγ απλα βρηκα την υγεια μου οταν επαψα να καταριεαι την κακομοιρια μου κ αποφασισα να περασω μεσα απο τα στραβα της ζωης μου κ ξερετε γτ το αποφασησα? γτ πιστεψ απως απο την αλλη πλευρα κτ υπυρχε... ημουν σηγουρος οτι κτ υπυρχε... κ ηθεκα πολυ να μαθω.. πεινουσα πολυ για να μαθω...κ γενικα οσοι πεινανε για ζωη εινια αυτοι που στο τελος χωνευουν καλυτερα απο ολλους.. εστι πιστευω δλδ
τα ορια ειναι εικονικα γιατι οι ανθρωποι οτι τους αγγιζει πολυ το αποφευγουν και ετσι ειναι αναποφεκτες οι αλεγες ρολων γιατι οταν καπιον δεν μπορεις να τον βοηθησεις και τον εχεις ως γλαστρα για να περνα η ωρα που αυτο ειναι κανωνας που το κανουμε ολοι ειναι εγωιστικο να λες αφου εγω δε μπορω ας τα βγαλει περα μονος του στα λογια πχ στους 2 τριτος δε χωρει και στις πραξεις ειδικα εδω το τριτο προσωπο ειναι ο ψυχολογος που μοιραζετε μ αυτον τα προσωπικα σας αρα η αποφυγη αυτου που σε αγγιζει πραγματικα θα φερει το τιμημα τις ανταλαγης καπια στιγμη
πχ εγω ολη μου τη ζωη σχεδον τη χαραμισα σε μια καλοπεραση να σου πω ομως κατι? οταν μπορουσα ειμουν ΠΟΛΥ κτητικος αλλα οταν δε μπορουσα να κανω τιποτα το ελεγα μονος μου δε μπορω πηγενε σε ψυχολογο γιατι οταν κατι το εχεις για διασκεδαση ε καπια μερα στους 2 τριτος θα χωρει ετσι εχουν τα πραγματα οτι ειναι καταδικο σου γινεσε και ικανος να το κατανοησεις μονος σου
οταν εμπλεκονται αισθηματα σε μια υποθεση ειναι σιγουρο οτι θα γινει και αυτο που σιχαινοσουν πχ για μενα ηταν φοβερα ταπεινωτικο να πω αυτη τη λεξη οτι δε μπορω να σε βοηθησω και αυτο ακριβως που σιχαινομουν αναγκαζομουν να το επαναλαμβανω συνεχως αυτη ειναι η πραγματικη νοημοσυνη να κατανοεις απο την αρχη σε τι εισαι αδυναμος και σε τι δυνατος αρα οταν προσεγγιζεις οτι δεν κατανοεις ως ευκολη λυση σιγουρα σε αυτο θα εισαι αδυναμος και σε αυτο που μπορεις να θριαμβευσεις περπατα παραληλα μαζι σου και σπανια το εχεις
Αυτό με το σταυρό που κουβαλάει ο καθένας μας το ξανασκέφτηκα giannis000.
Μια καλή λύση Αξέξανδρος-77 είναι να πάω (να ξαναπάω δλδ) σε ψυχολόγο. Όντως πρεπει από την αρχή να κατανοούμε σε τι είμαστε αδύναμοι και σε τι δυνατοί, δλδ να μην είμαστε επιπόλαιοι.
Στην άλλη πλευρά όντως κάτι υπάρχει κι όπως μου λέει κι ένας φίλος ότι μας συμβαίνει είναι για το καλό μας, δηλαδή γι αυτό που μας αναμένει στην άλλη πλευρά. Το πρόβλημα σε μένα είναι ότι βλέπω τον εαυτό μου να επαναλαμβάνεται. Μπορεί να ναι ο φαύλος κύκλος που μου πες πριν και η υπερανάλυση που προηγείται, που δεν κατόρθωσα αυτα τα δυο να τα νικήσω, δλδ να αρκεστω στα λίγα, στα απλά, σ ότι έχω κι ας μη αγχώνομαι για το αύριο.
Συμφωνω πως ότι είναι κατάδικο μας, αυτο οχι απλα το κατανοούμε απο μόνοι μας αλλά μας κατενθουσιάζει η ιδέα του κι έτσι γινόμαστε κτητικοι για να το αποκτήσουμε πάση θυσια.
Όταν μέσα μας δεν ισχυει αυτό το σκεπτικό τοτε απλα ισχύει το δεν μπορω που ειπες και καταντά ψυχοφθορο το να ασχολούμαστε μαζί του και στο τέλος δεν κερδίζουμε τίποτα διοτι ειτε δεν τα καταφερνουμε να το αποκτήσουμε ειτε αφού το αποκτήσαμε καταλαβαίνουμε οτι δεν κανει για μας και το παραταμε.
το προβλημα ειναι οτι σε μια σχεση ειναι σχεδον αδυνατο να μη σε παρει το ποταμι με το συναισθημα και να μη κανεις λαθη το συναισθημα ειναι σα το νερο αν δεν εχεις μετρησει σωστα το λακο που εχεις ανοιξει για να περασει το ποταμι απο κει μετα ξεχιλιζει και τα παιρνει ολα σβαρνα
το ιδιο συμβαινει και στις σχεσεις αν δεν εχεις μετρησει σωστα σε τι σχεση μπαινεις στο τελος καταληγεις με θλιψη και μαυριλες
Συμφωνώ. Θέμα είναι όταν έχεις εναλλακτική για να φύγεις από τη ροή του ποταμου που άνοιξες αλλά δεν την χρησιμοποείς διότι φοβάσαι την αλλαγή και κάποιες αβεβαιότητες της εν σχέσει με το τώρα, το οποίο μπορεί να ναι μια εγκλωβιστική καλοπέραση, κι έτσι τρεχεις να αμολοποιήσεις την κατασταση.
Γλώσσα "νευριάζουσα" αλήθεια λέει? (παράφρασα το λανθάνουσα)
δεν ειναι τοσο αυτο ο φοβος αλλα οτι εγω θελω πραγματα τωρα ενω οι αλλες θα περασουν χρονια μεχρι να ανταποκριθουν και εγω βαριεμαι πχ εγω θα μπορουσα να γνωρισω μια να τη γνωρισω απο τα ρουχα που φοραει να παω κατευθυαν σπιτι της και να της μιλαω σα να τη ξερω χρονια αυτη ομως μεχρι να τα κανει ολα αυτα που λεω εγω θα γινω παππους και θα πρεπει να ακουω το βιολι δε σε γνωριζω για καμια 5ετια γιατι δε μπορει να ακολουθησει τιποτα το ρυθμο μου
Εσύ είσαι βεβαιος γι αυτήν διότι έχεις την ευστροφία και αντίληψη να καταλαβαίνεις ποια γυναίκα γουστάρεις, αυτή όμως είναι απορροφημένη στην κοσμάρα της, ίσως και τα timing σας (που λένε οι άγγλοι) στον τομέα σχέσεις να μην ταυτίζονται, ίσως δε και να μην ενδιαφερεται. Άρα θα πρέπει να απελευθερώσεις τη σκέψη σου από το συγκεκριμένο πρόσωπο (αν εχεις τη σκέψη σου δλδ εγκλωβισμένη σε κάποια) και να αφήσεις τη σκέψη σου ελεύθερη να ψάξει για άλλες ευκαιρίες που επίσης σε γεμίοζυν.
Ζωη ειναι αυτο που ζουμε οταν ειμαστε απασχολημενοιμε σχεδια για την ζωη μας , ειπε καποιος , ποσο αληθινο ειναι αυτο , και το λεω στα 57 μου χρονια , εχοντας ζησει μεχριτα 44 μια υπεροχη ζωη ......οι ασθενειες δεν αναγνωριζουν το θυμα , σαν τον καρκινο .....
Έχεις δίκιο, διότι ζωή χωρίς σχέδια, χωρίς στόχους, ζωή τέλμα, ίσον απελπισία. Το βλέπω και σε μένα, που βάζω στόχους και κάνω κινήσεις έστω κι αν δεν είναι για κάτι που πραγματικά θέλω ή είναι για κάτι με σχεδόν μηδαμινές πιθανότητες επιτυχίας, απλά για να δίνω νόημα, θετικότητα και ενθουσιασμό στη ζωη μου.
Η απελπισία αποτελεί πόλο έλξης για τις ασθένειες, διότι η κατάπτωση αδυνατίζει το ανοσποιητικό σύστημα και ο ανθρωπος γίνεται ευάλωτος στις ασθένειες!
...............
«Υπάρχουν στιγμές, υπόθεση πέντε ή έξι
δευτερολέπτων, όπου νιώθετε την παρουσία της
αιώνιας αρμονίας … εκείνο που είναι τρομακτικό
είναι η φοβερή καθαρότητα με την οποία
εκδηλώνεται και η έκσταση με την οποία σας
γεμίζει. Αν αυτές οι καταστάσεις κρατούσαν
παραπάνω από πέντε δευτερόλεπτα, η ψυχή δε θα
τις άντεχε και θα έπρεπε να εξαφανιστεί. Μέσα σ’
αυτά τα πέντε δευτερόλεπτα ζω μια ολόκληρη
ανθρώπινη ύπαρξη και γι’ αυτό θα έδινα ολόκληρη
τη ζωή μου, χωρίς καν να σκεφτώ ότι πληρώνω
υπερβολικά ακριβά …»
Ντοστογιέφσκι
η σκεψη και η ευφυια μου σταματησε στα 23.μετα αρχισαν τα φαρμακα και τα χοντρα επεισοδια και σταματησαν ολα...31 τωρα με μυαλο 23ων
καλως σε παλι elis
elis σε παρακολουθουν και εσενα εξωγηινοι ή πολυ ισχυροι του κοσμου?
παιρνεις τα φαρμακα που σου δινουν?
το θυμαμαι αυτο που περιγραφεις και ειχα αντιληφθει τη διαφορα
απλα ηταν δικη σου επιλογη οτι συμβαινει
εκτος αν ολο αυτο που περιγραφεις ειναι το πως βλεπεις το κοσμο απο τα ματια των εξωγηινων και οτι λες ειναι μια αντανακλαση
πραγματικα δε μπορω να βρω τι απο τα δυο συμβαινει αλλα για το μονο που ειμαι σιγουρος ειναι οτι ο εαυτος σου εξαφανιστηκε και εγινες μια αλλη που δε γνωριζω αλλα μπορει και να μη μαθω και ποτε αφου δεν εχεις τιποτα κοινο με οτι ηξερα
Πόσο εύκολο να ομαλοποιηθεί μέσα σου μια διαπροσωπική σχέση και ένας χώρος όταν υπέστης προσβολή! Είναι εύκολο ή η φυγή είναι ο μονόδρομος?
Με πιάνω να μην θέλω να αποχωριστώ πράγματα του. Λες κι η ύπαρξη θα κρεμαστεί από ένα ζευγάρι γυαλιά ή ένα καπελάκι και θα εγκλωβιστεί εκεί για πάντα. Ακούστηκε η ιδέα να πετάξουμε κάποια και το ρήμα το ίδιο με εξαγρίωσε. Με έκανε να βάλω τα κλάματα σα μωρό και να νομίσω πως μπορώ να ορμήξω σε όποιον τολμήσει να ακουμπήσει το παραμικρό από την θέση του. Λες κι απαιτώ να σταματήσει ο χρόνος και να μείνουν όλα ως είχαν. Εκεί η αγαπημένη του κούπα, το καλό του πουκάμισο, τα παπούτσια. Ούτε στην συνηθισμένη του θέση θέλω να βλέπω άλλον να κάθεται, σα να περιμένω πως θα επιστρέψει και θα καθίσει ο ίδιος.
Αντιλαμβάνομαι το παράλογο της απαίτησης, ξέρω πως δεν μπορώ να ξεγελάσω τον χρόνο και η μυρωδιά από τα ρούχα θα φύγει κι αυτή. Το ρήμα με ενόχλησε μάλλον, σα να μου στριψε το μαχαίρι στην πληγή το ένιωσα. Προτίμησα να τα δώσω κάπου που θα φανούν χρήσιμα. Όχι όλα . Πάλι δεν μπόρεσα να αντισταθώ στις ιστορίες πίσω από μερικά και τα κράτησα, αλλά τα πολλά τα αποχωρίστηκα. Μου φάνηκε κάπως παρήγορο ότι κάποιος ή κάποιοι θα γίνουν λίγο περισσότερο χαρούμενοι από αυτά, με ικανοποίησε σαν σκέψη. Πώς θα ναι άραγε να φτάνει στα χέρια σου το δώρο που δόθηκε κάποτε σε κάποιον άλλον με τόση αγάπη; Μεταβιβάζεται η αγάπη; Θα μπορείς να λάβεις κι εσύ έστω μια σταλιά από αυτήν κι ας μην δεν προοριζόταν ποτέ για σένα το δώρο; Νομίζω πως γίνεται.
Αν ημουν λιγο πιο δυνατος δεν θα ειχα παρει το 166 το Μαρτιο, δε θα ημουν ετσι χαλια τωρα.
συνηθως οι περισσοτερες σχεσεις καπως ετσι ειναι το ψηστηρι συνηθως πετυχαινει στη πιο ασχετη με εσενα που θα βρεις
Τελικα αντιλαμβανομαι οτι η μανα μου ειναι ενας σατανικος ανθρωπος που παριστανει τη χαζη και αθωα χωριατισα ενω με σχεδιο και δολο με οδηγησε στην καταστροφη.
Ψάχνουν για αδύνατους, εξιλαστήρια θύματα για να βγάζουν τα απωθημένα τους.
Όταν κατορθώσουν τους στόχους τους, πχ να φτιάξουν οικογένεια, να στρωσουν δουλειά, τοτε γαληνευουν, δεν σε ενοχλούν πια, ίσα ίσα μπορεί να σε χαιρεταν και να σου φέρονται λες και ησασταν φιλοι.
Η ζημιά όμως σου έμεινε και τρέχεις στους ψυχοθεραπευτες και στους παπάδες, οι δε τελευταίοι σου λένε να συγχωρεσεις, οι ίδιοι, χωρίς να έχουν υποστεί στη ζωή τους, έχουν την ιδέα οτι αμα τους συγχωρεσεις θα γιανει η ψυχή σου κι αν δεν τους συγχωρείς εσύ είσαι ο κακός της υπόθεσης.
Εσύ, λόγω των τραυμάτων εκφοβισμού και προσβολής εμεινες πίσω στη ζωή στους τομείς που όλοι αυτοι σε είχαν για εξιλαστήριο θύμα.
Κι έπειτα, απλα ψαχνεις για διεξόδους που θα σου δίνουν γαλήνη αντί για πως να φτιαξεις τη ζωή σου με τους στόχους που παντα υπήρχαν στο πίσω μέρος του μυαλού σου.
πως μπορω να επανακτησω τη σκεψη μου κα την εφυια που ειχα? νοιωθω τοσο χαζη οτι δε μου κοβει πια.. πως μπορω να το βελτιωσω τωρα? φταινε τα φαρμακα ή η ηλικια μου?
σε καταλαβαινω.. εγω εχω γινει αποθηκη αναμνησεων και δε ξερω κατα ποσο ειναι καλο αυτο.. δεν ειναι καλο αλλα λεω κρατα κι αυτο που σου θυμιζει αυτο, κρατα και το αλλο που σου θυμιζει κατι αλλο.. κολαω σε αναμνησεις και δε μπορω να κανω καινουρια αρχη..
αυτο το σκεφτομαι κι εγω.. αν δεν ειχα παει σε γιατρο στα 23 μου πως θα ημουν τωρα.. αλλα και τοτ εφτασα στα ορια μου οποτε δε ξερω αν αξιζει να με κατηγορω..
boo Γνωσιακα συμπτωματα προκαλουν και τα φαρμακα και η νοσος, κι εσυ παιρνεις κι ενα καρο κιολας οποτε πολυ απιθανο να μην επηρεαζουν. Η αλλαγη στο λεπονεξ που σου προτειναν ποσο τη μειωνει τη λιστα; Το ακινετον ας πουμε φευγει; Απ' τα πρωτης γενιας; Δε γραφω ποτε σε θεματα για ψυχωση γιατι ως μη πασχων η ειδικος δε δικαιουμαι, αλλα απο γνωσιακα εχω περασει τοτε που ειχα την ατυπικη καταθλιψη. Οι επιπτωσεις των γνωσιακων στην καθημερινοτητα ειναι πολυ μεγαλες και παραγνωρισμενες. Οποτε ειναι ενας παραγοντας κι αυτος να λαβεις υπ' οψιν και να συζητησεις με τους γιατρους για ο,τι αποφαση παρεις.
ισως ειναι απο τα φαρμακα κυριως..
και στα 16 μου που ειχα παρανοικες ιδεες παρακολουθησης οπως τα ονομασανε αργοτερα οι γιατοι που τους τα εξιστορησα ημουν πολυ καλυτερη νοητικα, ηταν πιο ελαφρυας μορφης αυτες οι ιδεες ισως και γι αυτο..
..
η αληθεια ειναι πως ειναι πολλα τα φαρμακα και ειδικα με την τελευταια αλλαγη ειμαι ζομπι..
αν πρεπει να ξυπνησω πρεπει να περασει 1-1.30 ωρα..
για αυτο αν ας πουμε οτι πρεπει σε 2 μερες να ξυπνησω, για 2 μερες πριν δεν παιρνω αυτο που μου φερνει μεγαλη καταστολη..το clopixol.. εχει χρονο ημιζωης 20 ωρες το λιγοτερο..
και με το leponex εχω ακουσει να παιρνουν και 2ο αντιψυχωτικο.. αλλα δε θελω να το παρω.φοβαμαι πολυ και επισης δε θελω να ξαναμπω για νοσηλεια (εχω μπει 2 φορες και ηταν επιεικως χαλια) και να μουν κανουν ανα εβδομαδα εξετασεις αιματος για τις 18 πρωτες εβδομαδες και στη συνεχεια καθε μηνα..
τωρα ο γιατρος επειδη μου το προτεινε του ειπα οτι εγω δεν το παιρνω αυτο το πραγμα..οποτε προσπαθησε να βρει αλλα φαρμακα σας εσχατη λυση..
εχω διαβασει ομως και ατομα που το παιρνουν και παρ ολα αυτα συνεχιζουν να εχουν ψυχωτικα..
Τους σταθεροποιητες εν τω μεταξυ εχεις και διαγνωση σχιζοσυναιθηματικης και στους γραφουν; Η ειναι για τα καταθλιπτικα συμπτωματα μονο;
Κι εμενα με ειχε προβληματισει στο αλλο θρεντ σου, που αν κανεις ριζικη αλλαγη στην αγωγη εχεις και τη μεγαλη πιθανοτητα υποτροπης... Εγραφες οτι οι δικοι σου δεν δεχονται με τιποτα να ξαναμπεις μεσα. Πως το εννοουν αυτο ακριβως; Οτι δεν υπαρχει περιπτωση με τιποτα, ο,τι κι αν γινει; 'Η για να αποφυγεις οποιαδηποτε κινηση που μπορει να οδηγησει σε μεγα επεισοδιο;
Κατα τα αλλα το καταλαβαινω απολυτα αυτο που λες. Απ' τη μια να ανησυχεις για τις νεες παρενεργειες αν θα ειναι απ' τις επικινδυνες, να εχεις τις εξετασεις δαμοκλειο σπαθη και να παιζει και νεα υποτροπη ενδιαμεσα για μπονους. Απ' την αλλη ομως, κακα τα ψεματα, η μονη αλχημεια που εχει να δειξει η ψυχιατρικη σε ολα αυτα ειναι ο πειραματισμος μεταξυ γιατρου και ασθενους για το ποια αγωγη ειναι η καλυτερη... Μονο με προσθαφαιρεση απ' τη βασικη λιστα, χωρις ριζικη αλλαγη, δε μπορεις να αντλησεις και πολλα νεα δεδομενα.
εχω παρασημα διαφορες παθησεις μεχρι να φτασω στην παρανοικη ψυχωση..
στην αρχη με ειπαν οριακη, μετα διπολικη, μετα σχιζοσυναισθηματικη, μετα ατυπη ψυχωσικη, και τωρα παρανοικη σχιζο..
δεν τους κατηγορω σχεδον ολους τους γιατρους, εκτος απο 2 που ηταν στην καρακοσμαρα τους, ομως γιατι μεχρι το μεγαλο επεισοδιο με ακουστικες και οπτικες ψευδαισθησεις ειχα περασει διαφορα σταδια..
ο 1ος γιατρος επειδη κοβομουν με εβγαλε οριακη..
η 2η της ελεγα 5 μηνες οι ακουω φωνες και το μονο που εκανε ηταν να μου λεει οτι ηταν της φαντασιας μου.. 5 μηνες δε μου αλλαζε φαρμακα και κατεληξα να νοσηλευτω για 2η φορα οπου εγινε και η διαγνωση της σχιζο.
τωρα τον ισορροπιστη μου τον δινουν γιατι μεχρι πριν 2.5 εκανα σοβαρες καταθλιψεις αναμεσα στα ψυχωτικα..
σκοπος μας τωρα ειναι να βγαλουμε risperdal και ισως πιο μετα remeron και lamictal
γενικα εχω περασει απο 6-7 ψυχιατρους.. οι τελευταιοι 3 συμφωνησαν στην παρανοικη ψυχωση
οι δικοι μου δε θελουν να ειμαι σε νοσοκομειο και ειδικα σε ψυχιατρικη κλινικη..γι αυτο και τη 2η νοσηλεια τους την ειχα κρατησει κρυφη..
επισης ριχουν κατηγοριες για τον τελευταιο γιατρο και εμενα για το οτι παιρνω τοσσ φαρμακα και με κανουν ετσι..
γενικα δεν εχω υποστηρικτικο περιβαλλον..μονο μου λενε οτι εχω τα χαλια μου και οτι ειμαι σαν μαστουρωμενη μου λενε τους τελευταιους μηνες και διαφορα τετοια..
Να λες σε γιατρο ακουω φωνες και να μη το πολυπαιρνει στα σοβαρα, πρωτη φορα το ακουω. Ευθεια για Νομπελ Ιατρικης η τυπισσα...
Δε θα μπορουσες να τους κρατησεις κρυφη και μια επομενη νοσηλεια με καποιον τροπο; Δεν ξερω κιολας πως το ειχες καταφερει την προηγουμενη φορα.
//////////////////
ειναι φορες που θελω να πω πολλα κ θελω να εκφρασω πολλα αλλα δεν ξερω πως να τα πω... πιστευω κ σε πολλους απο εσας συμβαινει αυτο
Για την κορη μου και μονο αυτη εγω ημουν ενασ φτωχοσ και τιμιοσ αγροτησ το 15 εκανα κατι σχεδια για πορτεσ σε εργαλειομηχανη cnc αυτα ειναι τα ρομποτ που κατασκευαζουν τα αυτοκινητα το μαθαινει ο τσιπρασ και λεει οτι θελετε θα τον πηδηξουμε ορθια γτ κανενασ δεν ειχε γνωσεισ αν πηγαινε να γινει δικαστηριο θα σηκωνανε ολουσ τουσ καθηγητεσ απο το γυμνασιο μεχρι το τει καμια πενηνταρια ατομα τα σχεδια ειναι τελεια τα μηχανηματα δεν παθαινουν αβαρειεσ και δουλευουν 24 ωρεσ κανονικα θα παιρναμε και λεφτα οτι λεφτα ειναι ειναι δικα σου τα υπολοιπα τα ξερεισ ο τσιπρασ ντεμεκ δεν με ηξερε με ηξερε ο παπανδρεου ο μητσοτακησ ολοι αυτοσ δε με ηξερε πρεπει να εκλεψε κι ο παοκ το συστημα προπονησησ καποιεσ ασκησεισ γι αυτο ηξερα απο συμπληρωματα τα σουπερ σετ κλεψανε αυτη ειναι ολη κι ολη η διακυβερνηση συριζα δε σασ νοιαζει που βγηκατε ολοι αδερφεσ γιναται ρεζιλι εμενα μου γαμησαν την ιδεολογια στο στρατο πατε και γαμηθειτε τωρα απλα σε ενημερωνω θεσ να φυγεισ φυγε θεσ να κατσεισ κατσε κανε οτι γουσταρεισ κι εσυ κι η μανα σου τριτη φορα βασανιστηρια τα υπολοιπα τα ξερεισ αυτα