Εχεις εμάς εδώ... :)
Printable View
είναι στιγμές που ο πόνος σε εξουθενώνει και αυτές οι στιγμές μοιάζουν να μην έχουν τέλος. Κρατάνε μέρες, μήνες, χρόνια... και τότε όλα μοιάζουν μάταια και η αυτοκτονία μοιάζει λύση σε όλο αυτό.. Το έχω περάσει και έφτασα ως στην αυτοκτονία, έμεινα μέρες σε κώμα σε ένα νοσοκομείο, πάλεψα 2 χρόνια με κατάθλιψη, φάρμακα και με το στίγμα του ψυχικά άρρωστου ανθρώπου. Σε νιώθω όσο δεν φαντάζεσαι και αυτά που θα σου πω ξέρω πως θα σου ακουστούν μάταια αλλά μην τα απορρίψεις.. δοκίμασε να το παλέψεις ακόμη μία φορά για σένα και αυτούς που αγαπάς και σε αγαπάνε. Σήκω και κάνε απλά το αντίθετο από αυτό που σκέφτεσαι... σκέφτεσαι θέλω να πεθάνω ..κάνε το αντίθετο. πλύσου ντύσου και βγες μόνος και περπάτα ...περπάτα.. πήγαινε εκεί που πήγαινες παιδί ..πήγαινε στο μέρος που πήγαινες έφηβος.. κοίτα την ζωή που πέρασε και φαντάσου την ζωή που θα έρθει. Εγώ βγήκα απο την κατάθλιψη βάζοντας ως στόχο να πάω 1-2 φορές την εβδομάδα να αγοράζω μπανάνες κ να τρώω 1 κάθε μέρα. Ήταν ευθύνη μου και ήταν η μοναδική φορά που έβγαινα απο το σπίτι.. με τον καιρό η μικρή αυτή ευθύνη μου έδωσε δύναμη και για το ένα βήμα παραπάνω φτάνοντας ως το σήμερα που αισθάνομαι ως ψυχή και σώμα να έχω υγεία. Σκέψου τους άλλους δίπλα σου και σκέψου και τους άλλους χωρίς εσένα... σκέψου τον πόνο που θα σκορπίσεις δίπλα σου αν κάνεις μέσα στην απελπισία σου μια ανοησία...δεν θα ξεχάσω το βλέμμα της μάνας μου όταν ξύπνησα από το κόμμα (κ δεν είχαμε και τις καλύτερες σχέσεις) ήταν σαν της έδινα ζωή με ένα μου βλέμμα και να μου έδινε δύναμη και αποδοχή με το δικό της. Μίλα με κάποιον ψυχολόγο θα σε βοηθήσει αρκεί να θέλεις να βοηθηθείς..
Κλειδη δεν εχω κανεναν πια...Δεν ξερω αν μπορεις να με καταλαβεις αλλα οσα ατομα κι αν εχω γυρω μου οταν δεν ενδιαφερετε κανενας πραγματικα για εμενα τοτε νιωθω μοναξια και δεν αντεχεται στην φαση που περναω... :-(
ενώ δεν σε έχεις πως θα πορευτείς??? θάνατος κ τέρμα? δεν θα μείνει τίποτα πίσω?
Ρε σεις ο σκοπος ειναι να περνας καλα εστω και με τα λιγα.... Ξεκολλατε με το χρημα..
σκεφτομαι τη συνεχεια του μαλακομαγνητου, μεσω συμμαθητριας μου απ'τη πρωτη δημοτικου (ενα μηνα μολις τη περναω), οπου κλαιγεται στο φεησμπουκ οτι θα μεινει στο ραφι. εμ βεβαια οταν ψωνιζοταν μεχρι το θεο και το παιζε ντιβα μικροτερη, μοιραζωντας χυλοπιτες σε ολους, ηταν καλα. τωρα δυσκολευεται να βρει καποιον και καλα "ανωτερο" απο αυτη που να εκτιμησει την υποτιθεμενη τελειοτητα της.
Καλησπέραααα :)
σκεφτομαι οτι αυτη η κοπελα εκτος του ψωνισματος της, κατεληξε κι ασχημη, φακιδιασμενη, λες και την εχεσε ο θεος. και κοκαλο βρε παιδια, δηλαδη ελεος δε τρωνε αρκετα ? δε ξερω αν θα μπορουσα να ειμαι μαζι της, ενω εκτιμω το βαθος της και τα ενδιαφεροντα της, οι τροποι της και το ψωνισμα χωρις να αξιζει τοσα, τη μειωνουν πολυ στα ματια μου.
Τωρα που κοντευει να μείνει στο ράφι αναγκαστικά θα κατεβάσει τον πύχη. Αν ειχε τελειοτητα όπως φαντάζεται θα είχε προτάσεις απ αυτους που θεωρει ανωτερους της.
Ενας αντρας που διαθετει την ωριμοτητα και εμπειρια στη ζωη και συναμα επιζητα βαθυτερη συνδεση και επικοινωνια σε μια σχεση δε θα γυρισει να κοιταξει τετοιο χαρακτηρα. Αυτο θα το κανει καποιος που δεν εχει τετοια απαιτηση ή αρκείται με το φαινεσθαι.
Πιστευω πως εσενα σαν χαρακτηρας δεν σου ταιριαζει τετοιο ατομο.
Πόσων χρονών εισαι βρε φίλε?
Εισαι σε άσχημη φαση ψυχολογικής καταπτωσης βρε φίλε γι αυτο δεν μπορεις να δεχτεις αυτα που σου λεμε.Ψυχολογικα εισαι στον πάτο φίλε. Κι οταν ειμαστε στον πατο τα πάντα μας φαινονται χαλια/βουνα/απελπισία διοτι το μυαλο εχει θολώσει, το μυαλο τοτε κανει τα πάντα να φαινονται τραγικα, εστω κι αν αντικειμενικα τα πραγματα μπορει να ναι κι αλλιως. Δεν ξερω τι ακριβως σου συνεβηκε, αυτο όμως που καταλαβαινω ειναι ότι εισαι σε τετοια φαση. Δεν σκεφτεσαι με καθαρο μυαλο γι αυτο όλες αυτες οι απαντησεις και σε μενα και σε αλλα μελη. Το μονο που μπορω να σου πωψ σιγουρα και ξερω πως συμφωνεις μαζι μου ειναι ότι δεν μπορεις να συνεχισεις επ απειρο σ αυτη την κατασταση. Θα περασουν τα χρονια και θα κλαις γι αυτα που εχασες. Και τοτε η καταπτωση θα ειναι ακομη μεγαλύτερη αφου θα αναλογίζεσαι τι σου στοιχισε τοσα χρονια. Το στοιχημα ειναι να μη βρεθεις σ αυτη την κατασταση. Απο καπου θα πρεπει να ξεκινησεις. Δωσε λιγο θαρρος στον εαυτο σου, βρες λίγο δυναμη μεσα σου, σκέψου τα λογια μας και μεσα απ αυτα δωσε λίγο αισιοδοξια σε σενα, αναλογισου για λιγο το θετικο που υπαρχει μεσα σου και τα πόσα πέτυχες όταν δεν ησουν όπως εισαι τωρα. Κάντο αυτο για αρχη! Βημα βημα σου λεει καποιο άλλο μέλος. Δεν ξερω αλλο τροπο ειλικρινα. Δεν θα γινουν όλα απο τη μια μερα στην αλλη, χρειαζεται ξεκινημα, σιγα σιγα θα ερχονται αλλαγες. Δεν χανεις τιποτα να ακολουθησεις τη συμβουλη μας. Ξερω σε τι φαση βρίσκεσαι γι αυτο σου μιλω μ αυτο τον τροπο. Αν σε βασανιζει κατι συγκεκριμενο μην διστασεις ν ανοιξεις θεμα. Εδω υπαρχουν ατομα που περασαν ίδια και χειροτερα με σενα και μπορουν υπευθυνα να σε βοηθησουν. Μην στερεις τον εαυτο σου απ αυτη τη βοηθεια.
ολες μετα τα 25 το παθαινουν αυτο, χτυπαν τα καμπανακια και πρεπει να κανουν οικογενεια. γι'αυτες μετραει ο χρονος εις βαρος τους, οσο μεγαλωνουν τοσο λιγοστευουν οι επιλογες τους. δυστυχως στην ελλαδα λογο κρισης, οι γυναικες εχουν περισσοτερες ευκαιριες να βρουν δουλεια και να φτιαξουν τη ζωη τους απο νωρις. κι εκει ειναι η οποια τελειοτητα νιωθουν, ψωνιζωνται απ'τις πορτες που τις ανοιγουν λογο φυλου, λες και ειναι ικανες και σπουδαιες.
Σκέφτομαι ότι είναι η δεύτερη νύχτα στη σειρά που βλέπω εφιάλτες και τον χθεσινό δεν τον θυμάμαι καν αλλά ήταν σίγουρα τρομαχτικός...
Καλησπέρα σε ολουςςς :)
Καλησπέρα! Καλησπέρα! :)
Γεια σου Στεφανε!
Γεια σου Χριστινα!!
Καλησπερα κι απο εμενα!!
Περασα απλα για να πω ενα "γεια χαρα" και να περνατε ομορφα :)
Ααααααααααλιαααααααα! Τι κάνεις? Χάνομαι συνέχεια ε? :D
καλημερα! .. και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους! κι οσο μπορειτε έξω κι όχι μπρος στο πισι.
νομιζω οτι ειμαι ερωτευμενη..βασικα οχι...δηλαδη..δεν ξερω μαλλον..ισως να εχω μπερδευτει...
δεν ταιριαζουν οι ηλικιες μας, η εμφανιση μας, ο χαρακτηρας μας , η συμπεριφορα, τιποτα τιποτα δεν ταιριαζει...
γιατι νιωθω ετσι? θελω να τον αγγαλιασω και την ιδια στιγμη να τσακωθω μαζι του.
Νομιζω πως ο ερωτας μοιαζει με το αγχος..Οσο πιο μικρο και συγκρατημενο ειναι, τοσο πιο πολυ παραγωγικο...σε κινητοποιει μεχρι ενος σημειου.
φοβαμαι τι θα γινει αμα ξεφυγει απο τα χερια μου.
Ας φυγει η οψη του απο τις σκεψεις μου...ας φυγει..
εχετε καμια συμβουλη?
Κάνε κίνηση, μην το καθυστερεις επειδη θα τρεξουν άλλες και τοτε ήδη θα τον εχεις χασει.
Πλησιαζοντας τον, τοτε μονο θα ξερεις σιγουρα αν ταιριαζεις μαζι του, τωρα απλα κανεις υποθεσεις απο μακρια. Ειναι χειροτερο το να μην πλησιασεις καποιον παρα το να τον πλησιασεις και να διαπιστωσεις ότι δεν ταιριαζεις μαζι του. Και να ξερεις ότι σε τετοια θεματα η πολλή σκεψη και οι αναβολες ειναι ο χειροτερος ανασταλτικος παραγοντας για να μην κανεις την κίνηση.
Καλημέρα σε όλους :)
εκεινος ο καρουλης που τιτιβιζε καθε πρωι, που χαθηκε???
ελπιζω να μην φρικαρε απο την επιθεση των τεσσαρων κλωνων... :D
καλες γιορτες σε ολα τα καλα παιδακια και καλες διασκεδασεις σε οσους πανε ταξιδακια!!!
(και μην ξεχνατε τους αλλους εαυτους σας εδω μεσα οταν "φευγετε" , κριμα να δυστυχουν μονοι τους :))
Τι όμορφο είναι να έχεις έναν όμορφο άνθρωπο δίπλα σου και να σου δείχνει πόσο σ'αγαπάει?! Να σε τρελαίνει κάθε φορά, να νιώθεις γεμάτος και συνέχεια να νιώθεις ερωτευμένος.. Να μην υπάρχει στιγμή που να μην σε κάνει να νιώθεις τον έρωτα, να σε φροντίζει και να είναι δίπλα σου. Να μην σε αφήνει να φύγεις και να μην θες να φύγεις από κοντά του... Να σε κάνει να νιώθεις όμορφος, να ομορφαίνει την ζωή σου...