Μου λείπει!

ειπες σε ενα προηγουμενο ποστ, οτι αυτος εχει μια νεα παρεα και περναει μια χαρα.
τι παρεα εννοουσες?γυναικεια?

οχι δυο φιλοι του. τον εναν τον ξέρω απλά δεν κάναν τόσο παρέα οταν είμασταν μαζί και ο άλλος είναι φίλος του. το συζήτησα και αυτό το θέμα αν προσπαθεί να προχωρήσει την ζωή του (με το να βρεί άλλη γυναίκα) μου είπε οτι δεν ψάχνεται αλλά αν τύχει κάτι ίσως να το δοκιμάσει αλλά δεν ξέρει ούτε αυτός αν θα μπορέσει να κάνει κάτι τελικά.

Εμείς ζήσαμε 20 χρόνια μαζί έπαθα διπολική διαταραχή τον απάτησα έχουμε 2 κόρες δίδυμες στα 19 και με χωρίζει,εσύ προχωράς εγώ μ αγαπούσε λέει όποιος αγαπάει συγχωρεί και έφταιγε εν μέρη για την αρρώστια τι να πω ΕΜΥ

Θελω να σου πω τοοοοοσα πραγματα και θα στα πω!θα ξεκινησω ομως απο το τελευταιο.παραθετω αυτο που ειπες..
""σήμερα που ξύπνησα και είμαι μόνη μου πέφτω πάρα πολύ""

Αυτο που θελω να πω,ειναι πως σκεφτεσαι συνεχεια αυτον τον ανθρωπο που ειναι πολυ σημαντικος για σενα και δε θα παψει να ειναι γιατι εισαι μονη και παραμενεις μονη για να εκδικηθεις τον ευατο σου,για κατι που εγινε πριν πολυ καιρο.αφησες μια σχεση για εναν αλλο ανθρωπο..αυτον που ονομαζεις το αλλο σου μισο.Δε το αμφισβητω οτι ειναι!Δειχνει παντως να εχει τα θεματακια του με την ελλειψη εμπιστοσυνης που σου εδειξε που ξεκινα απτον ευατο του,που δεν εμπιστευται και ο ιδιος

Αν ειχες παρεα δλδ εκεινο το πρωινο θα ενιωθες μονη, θα σου ελλειπε? θα προλαβω να πω,πριν απαντησεις,οτι δε θα σου ελλειπε.Θα ηταν στην σκεψη σου,σαν μια γλυκητατη αναμνηση και οχι βασανιστικη ελλειψη!!

σε καταλαβαινω παρα πολυ,παρα πολυ ομως.Θα περασει καιρος για να δεις αυτο που εγω βλεπω μεσα απο τα γραφωμενα σου (αυτοτιμωρια,εκδικηση)

να πενθησεις για τον χωρισμο, να αναγνωρισεις τα λαθη σου, να δεις κ τα δικα του και οτι εγινε,εγινε.Δεν υπαρχει κουμπι για να γυρισουν πισω οι μερες.δε γινεται να καθησεις εξω απο μια πορτα που εκλεισε κ να συνεχισεις να χτυπας η να καθησεις μπροστα της κ να κλαις.τπτ δε θα παει πιο καλα.Και ΔΕ φταις εσυ για ολα!

Οσο για τη εναρξη αυτης της σχεσης (ως παραλληλη για ενα διαστημα) ξερεις....δε τον παρεσυρες τον αθωο αυτο νεο.Ηξερε πολυ καλα τι εκανε!!!!! κ ηρθε κ η στιγμη να το χρησιμοποιησει υπερ του κ εναντιον σου!ηταν ο ασσος στο μανικι του!

Σκοπος μου,δεν ειναι να σε βγαλω λαδι κ να ριξω σε αυτον τις ευθυνες αλλα να ανακουφισω λιγο τις τρομαγμενες σου σκεψεις για τον ευατο σου.

:)

Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Μόνο αυτός είναι ικανός να σβήσει με την πάροδό του τα σημάδια. Έχε υπομονή και το τραύμα σιγά-σιγά θα επουλωθεί. Κι εγώ δυσκολεύομαι πολύ να ξεπεράσω ένα άτομο, αλλά χάρη στη θαυματουργή θεραπεία του χρόνου βρίσκομαι σε καλό δρόμο. Και δε χρειάζεται να περιμένεις να τον ξεχάσεις για να προχωρήσεις στη ζωή σου. Δεν έχεις ακουστά το τραγούδι "ο έρωτας με έρωτα περνάει";

aura είμαι σέ μια παρόμοια κατάσταση... Θέλεις να μας πεις τι έγινε? Αν υπήρχε εξελίξη?