Θεραπεία με τη βοήθεια της αγάπης και πίστης

Quote:

---

Originally Posted by PostMortem

Εγώ προσωπικά ξεκίνησα να πιστεύω τυφλά στην Χριστιανοσύνη οπως οι περισσότεροι άλλωστε, με μητέρα θρήσκα η οποια πάθαινε υστερία αν δεν πήγαινα στον Επιτάφιο και απο την αλλη ο πατέρας μου να κατεβάζει χριστοπαναγίες ολη μέρα. Αργότερα γνώρισα μια κοπέλα που κάναμε παρέα και έτυχε να είναι άθεη, ανταλλάξαμε απόψεις και με έκανε να σκεφτώ το θέμα πίστη στην θρησκεία. Αυτη τη στιγμή θεωρώ τον εαυτό μου αγνωστικίστρια αλλα καποια πράγματα με κάνουν να αναρωτιέμαι αν όντως υπάρχει Θεός ή οχι. Αυτό που με ταρακούνησε αρκετά ήταν η παρακολούθηση ενος εξορκισμού στο youtube ο οποιος ειχε 6 μέρη απο ενα μισαωρο το καθένα περιπου..Κατάφερα να δω μονο 10 λεπτά αλλα πραγματικά αυτα που άκουσα και είδα ηταν αρκετά. Η φάση ειναι οτι εχω ενα τατουάζ εδω και 2 χρόνια περίπου, εναν tribal σταυρό τον οποιο τους τελευταίους μήνες σκεφτόμουν να καλύψω με αλλο τατουάζ. Μετα τον εξορκισμό όμως το ξανασκέφτομαι. Αυτο που εχει σημασία νομίζω ειναι να είμαστε σωστοί απέναντι στον εαυτό μας και στους άλλους οσο μπορούμε και στο τέλος και να κριθούμε κριθήκαμε. Απλα το θέμα είναι οτι η εκκλησία μας εχει καλλιεργήσει αυτη την εικόνα για τον Θεο (αν υπάρχει) οτι είναι περισσότερο τιμωρός παρα Πατέρας.

Οσο για το ερώτημα σου Γιατί εχω αναγκη απο τον Θεο η απάντηση είναι απλη. Γιατι σου καλλιεργήθηκε αυτη η ανάγκη απο μικρή ηλικία. Άραγε αν δεν μας μάθαιναν τίποτα για τις θρησκείες απο μικρά παιδιά πόσοι απο εμάς θα αναρωτιόμασταν τώρα αν υπάρχει Θεός ή οχι?

---

Στην οικογένειά μου δεν είναι δυνατή η πίστη. Και όσα θυμάμαι απο μικρή, είναι τη γιαγιά να με τραβολογάει τις Κυριακές και εγώ να χτυπιέμαι γιατί ήθελα να δω Pokemon.. Και επειδή πέρασα καιρό στο χωριό με τις εικόνες και τα παλιά βιβλία, η εκκλησία και ο Θεός περισσότερο με τρόμαζε, σε σημείο να χεζόμουν με τις εικόνες και τους ψαλμούς και τις καμπάνες.. Δε το συζητώ για το θέμα του Θεού τιμωρού και τα λοιπά.. Ναι, ότι σου πλασάρουν μικρός έχει μεγάλη σημασία.
Το Θεό τον ένιωσα στην εφηβεία. Και πιστεύω. Και μιλάω μαζί του. Και με οδηγεί στη ζωή μου το δίδαγμά του. Για μένα είναι δάσκαλος της ζωής και όχι τιμωρός. Για μένα είναι αυτό που έψαχνα, κι όχι κάτι που αν δεν πιστέψω θα καώ στην κόλαση. Αυτό το συναίσθημα παρακαλώ να το δεχτείτε όπως είναι και να μην το εκλογικεψετε γιατί δεν μπορείτε.
Δεν θέλω να συζητήσω για το αν υπάρχει ή οχι, γιατί ούτε εγώ ούτε κανένας ΓΝΩΡΊΖΕΙ.

Στο θέμα.

Quote:

---

Originally Posted by Ναταshα

Μα όχι βέβαια! Δε γνωρίζεις την αγάπη μόνο μέσω ενός θεού!! Αλλά είναι πιθανό και αναμενόμενο ίσως να γνωρίσεις έναν ''θεό'' μέσω της αγάπης ... ;) ποιητικα μιλαω πολύ, να το χετε υποψιν xD

Οι φανατισμένοι και η ψευτοπιστοί δεν μας αφορούν. Αυτοί είναι επίσης άρρωστοι και δυστυχισμένοι...
Παρότι όλοι οι άνθρωποι που έχω στη ζωή μου δεν πιστεύουν και έχω κάνει άπειρες συζητήσεις περί και εκτός του θέματος, δν έχω βρει ακόμα τα κατάλληλα λόγια για να μιλήσω σε κάποιον που δεν πιστεύει χωρίς να ''ακυρώσω'' το πιστεύω του. Γιαυτό θέλω να εκφράσω με όλη την κατανόηση και καλή διάθεση την άποψή μου, ότι κάποιος που ζει με βάση την αγάπη στη ζωή του έχει βρει ήδη το Θεο.. Ελπίζω να καταλαβαίνετε τι εννοώ :)

---

Ο "Θεος" τι ειναι για σενα? Δεν πιστευω να εννοεις εκεινον τον γερο με τα ασπρα γενια που καθεται στον θρονο του και μας κοιτα απο ψηλα, ετσι? Εγω "Θεο" θα ονομαζα εμας, το συμπαν, την ενεργεια, την αρμονια κλπ κλπ. Εχω απιστευτη αγαπη μεσα μου και δινω πολυ αγαπη γυρω μου :) σαφως νιωθω απιστευτα ομορφα αλλα για ποιον "Θεο" μιλας? Ισως να λεμε το ιδιο αλλα σε αλλη "γλωσσα" :D

Για τον ίδιο Θεό μιλάμε, μην σε απασχολεί :D

Για έναν καλύτερο κόσμο:

Περισσότεροι παππάδες, λιγότεροι ψυχολόγοι
Περισσότεροι καλλιτέχνες, λιγότεροι πολιτικοί
Περισσότερη αγάπη, λιγότερη εκμετάλευση
Περισσότερο πράσινο, λιγότερο σεξ
Περισσότεροι γονείς, λιγότεροι γιατροί
Περισσότεροι βοηθοί, λιγότεροι ηλίθιοι βάσταζοι συμεφρόντων
Λιγότερες διαφημήσεις, περισσότερα παιδικά

ΜΙΛΗΣΤΕ ΡΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΟΣΟΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ Ο ΣΤΡΡΑΤΟΣ Η ΑΣΤ?ΥΝΟΜΙΑ Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΙΛΗΣ?ΤΕ.

ΛΙΓΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΑΣΟΣ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΑΣΟΣ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΗ ΖΩΑ.
ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΣ ΚΑΘΑΡΟΣ ΑΕΡΑΣ.

ΜΗΝ ΧΑΒΕΤΕ ΤΙΣ ΜΟΥΦΕΣ ΠΟΙΥ ΣΑΣ ΠΟΥΛΑΝΕ ΞΥΠΝΗΣΤΕ.

Νατηνα και η κραυγή επανάστασης!! Μόνο ήρεμα και μη φωνάζεις, δε σε ακούμε ούτως ή άλλως

Ωχ ο καθενας στην τρελα του!

Quote:

---

Originally Posted by Christina82

Και γιατι να μας νοιαζει αν υπαρχει Θεος? Ποιος ο σκοπος να μαθουμε εφοσον ΔΕΝ προκειται ΠΟΤΕ να μαθουμε. Εγω βασικα δεν πιστευω σε καποιον Θεο. Οσο για τον εξορκισμο θα σου πω την δικη μου αποψη. Τα ξορκια οπως και το ξεματιασμα ειναι λογια. Τα λογια, τα οποια ουσιαστικα μας κανουν να συγκεντρωνομαστε στο να στειλουμε ενεργεια εκει που θελουμε, οταν τα πιστευουμε ή εστω πιστευουμε στην λειτουργηκοτητα του τοτε ναι αυτο ειναι δυναμη και μπορουν να ξορκισουν, να θεραπευσουν οπως και τα χερια μας. Τα λογια ειναι μεσο πιστης και δυναμης. Πιστευω οτι αν ο ανθρωπος ανακαλυπτε την δυναμη του τοτε θα μπορουσε να διοχετευσει ενεργεια χωρις καν να χρησιμοποιησει λογια, ειδωλα και διαλογισμους ουτε καν πιστη σε κανεναν Θεο.. Εχω διαβασει πολλα και εχω ασχοληθει για να εχω τετοιες αποψεις.
;)

---

Δεν αναφέρομαι στον παπά που έκανε τον εξορκισμό αλλα σε αυτήν που εξόρκιζε. Αυτο που έβλεπα και αυτά που άκουγα ηταν συγκλονιστικά. Τεσπα επειδή μαλλον είμαι εκτός θέματος -παρόλο που το θέμα αναφέρθηκε και στο Θεο- αν θέλεις να το συζητήσουμε περαιτέρω μεσω πμ. :)

Quote:

---

Originally Posted by Ναταshα

Για τον ίδιο Θεό μιλάμε, μην σε απασχολεί :D

---

Ωραια γιατι ετσι το καταλαβα και εγω ;) Απλα εσυ το ονομαζει "Θεο" και εγω "ενεργεια" ;)

Eγω θα πω τα δικα μου εδω, 10 ημουν θυμαμαι ,και με στησαν μπροστα σε κατι ηλιθιους και παπατζιδες για να ξορκισουν την καταρα .Αλλα επειδη δεν συνεργαστικα με τους ηλιθιους , εχω ακομα το διαολο μεσα μου :)

αν μου ερθει στη συνεχεια θα πω κ αλλα ,για το πως βιωσα ,τον εξω απο εδω χεχεχεχε!!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Ναταshα

Για τον ίδιο Θεό μιλάμε, μην σε απασχολεί :D

---

ο θεος εισαι εσυ ,και αυτα που νιωθεις μεσα σου !

Νατασα εβαλες ενα δυσκολο στην προσεγγιση του θεμα αλλα πολυ σημαντικο συναμα...

Τεσσερις οι λεξεις κλειδια: Θεος,Αγαπη,Πιστη,Θεραπεια.Θ α ηταν πολυ ωφελιμο να λεγαμε οι συμμετεχοντες τι ειναι για μας ολ αυτα.Δλδ τι σημαινει Αγαπη κλπ.

Πριν ξεκινησω να γραφω να πω οτι ολοι οι ανθρωποι εχουν Πιστη.Ακομα κι εσυ (οχι καποιος συγκεκριμενα) που λες οτι δεν εχεις πιστη απλα ρωτα τον εαυτο σου εαν υπαρχει η Αυστραλια για παραδειγμα ....Το οτι αρνειται καποιος την θρησκευτικη πιστη δεν σημαινει οτι δεν λειτουργει με πιστη την καθε μερα της ζωης του ή οτι η δικη του ειναι "καλυτερη" απ του αλλου ή οτι αυτος γνωριζει το πιο καλο μονοπατι για να την κατευθυνει...

Ας πω λοιπον εδω τι ειναι για μενα Πιστη.
Ο ανθρωπος εχει μονο μια δυναμη στην διαθεση του: την Θεληση του.Το ζητουμενο ειναι να επικεντρωσουμε την θεληση μας καπου και να την κατευθυνουμε εκει.Φανταστειτε το σαν μια δεσμη φωτος που φευγει απο μας και προεκτεινεται μεσα στο χωρο.Μεχρι ενος σημειου μπορουμε να δουμε και να διακρινουμε που φτανει και τι συμβαινει σ αυτον τον δρομο.Ομως υπαρχει κι ενα τμημα της που δεν μας ειναι ξεκαθαρα ορατο...το πιο μακρινο.Αυτο λοιπον το τμημα της Θελησης ειναι η Πιστη για μενα.

Θελω να βγαλω διπλωμα οδηγησης.Τι πρεπει να κανω; Αυτο,εκεινο,το αλλο.Οκ.Και μετα; Μετα πιστευω οτι θα μου συμβει αυτο,εκεινο,το αλλο...

Ας καταπιαστουμε λιγο με την εννοια του Θεου.
Ο "αθεος" βλεπει παντου την απουσια του και ο ενθεος παντου την παρουσια του.Το παρον απευθυνεται στους ενθεους.

Υπαρχει Θεος; Φυσικα και οχι.Ο Θεος Αρχει δεν Υπ-αρχει...
Πως να επιχειρησει καποιος με λεξεις και εννοιες ανθρωπινες να ερμηνευσει το ανερνημευτο;Ποιο το ονομα εκεινο που θα μπορουσε να περιλαβει και να εννοιολογισει τις απειρες και απολυτες ιδιοτητες του Θεου;Ας πουμε οτι ο Θεος ειναι τα παντα εν πασι.Ισταται παντου με πληρη και διαρκη παρουσια....

Δεν ειναι νοητο να υπαρχει εμρος του απειρου, που να μην ειναι μεσα ο Θεος.Πλην ομως τουτο το απειρο δεν ειναι ο Θεος,ουτε ο Θεος περιοριζεται μεσα στο απειρο, διοτι ο θεος ειναι εξω απο καθε εννοια τοπου,χωρου και χρονου. Ειναι η Ζωη η ιδια, την οποια και εκφραζει ο Θεος, μεσα στον Εαυτο του, με μεσα που δημιουργει για τον σκοπο αυτο.

Ο Θεος θα μπορουσε να πει καποιος οτι ειναι μια κατασταση Αυτοεπιγνωσιακης Απολυτης Συνειδησης. Μια κατασταση μεσα στην οποια τα παντα ΕΙΝΑΙ και βρισκονται και αντλουν την δυναμη της προεκτασης και της εκφρασης τους....

Δλδ ο Θεος ειναι το παν. Το ΕΝΑ στην πολλαπλοτητα Του. Το ΕΝΑ περικλειει την πολλαπλοτητα, αλλα καθε μερος την πολλαπλοτητας αυτης ειναι "φυσει πανομοιο" μεσα στο Θεο, χωρις εν τουτοις να ειναι δυνατον απ το ομοιο και το επιμερους να προσδιορισθει το ΕΝΑ.

Εχουμε για παραδειγμα εναν Ωκεανο, ο οποιος αποτελειται απο ατομα υδρογονου κι οξυγονου. Και αυτα δημιουργουν μια τεραστια μαζα νερου.Οταν λεμε Ωκεανος, το μυαλο μας εκτος απ την τεραστια μαζα νερου, αντιλαμβανεται και μια γενικοτερη εννοια, με εντελως δικα της χαρακτηριστικα, οπως ειναι το βαθος, τα τεραστια κυμματα,το βαθυ γαλαζιο χρωμμα,τα ψαρια,τα υδοβια φυτα. κλπ. Μπορουμε να αντιληφθουμε την πολλαπλοτητα του ωκεανου;ΟΚ!

Την πολλαπλοτητα την συναντουμε παντου στην φυση.
Ενα φυτο,ενα δεντρο, ενα σκουληκι ή ενα μεγαθηριο,ο ανθρωπος, οι διαφοροι οργανισμοι, ολα περιεχουν την πολλαπλοτητα.Ενας ο οργανισμος. Ενας ο ανθρωπος, ομως μυριαδες τα κυτταρα και τα ατομα που τον αποτελουν. Καθε κυτταρο ή ατομο ομως εχει την δικη τους ζωη, την δικη του συνειδηση. Εν τουτοις υπαρχει μεγαλη διαφορα μεταξυ της πολλαπλοτητας που συναντουμε στον κοσμο των πραγματων και των ζωντων μορφων και εκεινης, που θα συναντησουμε μεσα στο Θεο, κι αυτο διοτι μεχρις εδω η αναφορα μου ειναι στον κοσμο του ΕΙΝΑΙ και δεν εχουμε παει ακομα στον κοσμο του "υπαρχω"...

Σταματω εδω γιατι μαλλον το παρακανα..:)Κουραστηκα και γω και ο αναγνωστης μαλλον.. Σου το πα Νατασα ειναι πολυ δυσκολο και σοβαρο θεμα...

Θα επανελθω γαι την Αγαπη και την Θεραπεια καποια αλλη στιγμη.

Να επανέλθεις, να επανέλθεις :)

πράγματι μπορεί η πίστη να είναι η λύση για να πάρει δύναμη κάποιος και και να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της ζωής και να μην τα παρατήσει και να ανεβάσει κάπως την ψυχολογία του.
Το θέμα είναι πόσο αληθινό έιναι αυτό για τον ανθρώπινο οργανισμο και πόσο είναι ένα τρικ,ένα ξεγέλασμα,μία μέθοδος απλά που σου προτείνουνε για να ξεπεράσεις τα προβλήματά σου.
Η πίστη ανήκει και αυτή προφανώς,έτσι όπως τα έχετε εξηγήσει,στους νόμους με τους οποίους λειτουργεί η φύση και ο ανθρώπινος οργανισμος.Και όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί με την επιστήμη να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα καταφεύγει στην πίστη για να αντέξει το βάρος του προβλήματος.
Το θέμα όμως είναι ότι ενώ με την επιστήμη θα είχαμε μια φυσική αντιμετώπιση χειροπιαστή αντιμετώπιση του προβληματος και πραγματική ανακούφιση του ανθρώπου,με την πίστη αυτό που γινεται μοιάζει σαν τεχνητή και προσωρινή λύση του προβλήματος και όχι πραγματική αφού άμα σταμτήσεις να πιστεύεις το πρόβλημα επανέρχεται.Και ειναι και τεχνητη γιατι ειναι κατι φανταστικο που το φτιαχνεις με το μυαλο σου.Ειναι μια αυθυποβολη.
Επίσης η πίστη είναι μια ψυχοφθόρος διαδικασία.Δε σου εγγυάται το αποτέλεσμα,δεν ξέρεις αν αυτό για το οποίο προσεύχεσαι αν θα γίνει,δεν ξέρεις πότε θα γίνει,οπότε δεν ξέρεις και για πόσο θα πρέπει να προσεύχεσαι.

Κατι αλλο που συνηγορει για τη μη υπαρξη του Θεου οπως εχουμε πει πολλες φορες(σορρυ αν αναφερω αυτο το θεμα αν και ειπες Νατασα να μην το ανοιξουμε,θα πω κατι λιγο)
ειναι το οτι αν ο Θεος ηθελε να βοηθησει καποιον θα το εκανε χωρις ιδιαιτερο προσκλητηριο,δλδ χωρις να χρειαστει ο ανθρωπος να του κανει ιδιαιτερη παραγγελιά με προσευχη καθε φορα.Υποτιθεται ο Θεος γνωριζει τι περνα ο καθε ανθρωπος και αυτενεργει.

Οπότε η πραξη της προσευχης και της πιστης ειναι απλα μία ενεργεια,μία μεθοδος που χρησιμοποιουν οι ανθρωποι για να ξεγελασουνε τον πόνο τους για ενα μικρο χρονικο διαστημα,μιας και λόγω του οτι δεν εχει το χαρακτηριστικο της εγγυρότητας οπως μια θεραπευτικη μεθοδος που χρησιμοποιει η επιστημη,αυτο την καθιστα ψυχοφθορο διαδικασία και δεν μπορεις να την ακολουθησεις για μεγαλο χρονικο διαστημα.
(το εχω δοκιμασει γι'αυτο το λεω)