Θέλω να ρωτήσω κάτι...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

εδω μεσα ομως, τηρωντας την ανωνυμια σου, μπορεις μονο να εκφραστεις.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΕΔΩ , ΟΜΩΣ.
γιατι δεν συνεχιζεις την προσπαθεια να βρεις θεραπευτη που θα εμπιστευεσαι?
κριμα δεν ειναι να περναει η ζωη σου σε τετοιο τρομο?

---

Αν κι όταν βρω τη δύναμη θα ξαναπροσπαθήσω...αλλά δεν προσπαθώ πολύ 1ον γιατί δεν θέλω να γίνομαι πειραματόζωο όπως είπα και να λέω τόσο σημαντικά και προσωπικά πράγματα για μένα σε άτομα που τελικά με απογοητεύουν είτε λόγω έλλειψης γνώσεων, είτε λόγω αντιμετώπισης, είτε λόγω χαρακτήρα και 2ον γιατί στην ουσία δεν εμπιστεύομαι κανέναν. Μου είναι πολύ δύσκολο να εμπιστευτώ. Φυσικά κι είναι κρίμα και δεν αντέχω άλλο αλλά και αυτοί με τρομάζουν. Δεν τους εμπιστεύομαι, κανέναν δεν εμπιστεύομαι.

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

γιατί από τότε που άφησα την παλιά μου γιατρό μετά την μαλακία που έκανε, δεν έχω βρει κάποιον με τον οποίο να νιώθω ασφαλής, κάποιον που να πάω συστημένη...πήγα έτσι σε κάποια αλλά δεν μου άρεσε ο τρόπος αντιμετώπισης της και διστάζω να πάω πάλι, δεν θέλω να γίνω πειραματόζωο ούτε όσα νιώθω είναι για πούλημα στον κάθε άχρηστο γιατρό...άλλο εδώ μέσα που υπάρχει η ανωνυμία, δεν είναι το ίδιο. Αλλά ναι, ένας λόγος είναι κι η αμηχανία γιατί ντρέπομαι και φοβάμαι να μιλήσω γι' αυτά τα πράγματα :o :(

---

Δε θα σου πω ψεματα... Οντως υπαρχουν αρκετες cult μουρες στο χωρο της ψυχικης υγειας (αλλα αυτο δε συμβαινει και σε καθε επαγγελμα αλλωστε?). Αυτο ομως μην το θεωρεις ως ανασταλτικο παραγοντα. Μη σταματας να ψαχνεις. Μπορει να σου παρει ενα μηνα, δυο μηνες, τρεις μηνες... μεχρι να βρεις τον καταλληλο για σενα με τον οποιο θα νιωσεις ασφαλεια. Σκεψου οτι τα χρονια που ταλαιπωρεισαι ειναι πολυ περισσοτερα απο μερικους μηνες ψαξιματος.
Μπορει να πας και σε συστημενο και να πεις "τι μου τον προτεινανε τωρα αυτον, αφου βλεπω οτι δεν με καλυπτει". Αυτο που θελω να σου πω ειναι οτι η επαφη μ'εναν ειδικο ειναι προσωπικη υποθεση και καποιον που τον βρισκεις εσυ καλο, καποιος αλλος τον βρισκει ανικανο. Ψαξε εικεινον που θα αλληλεπιδρας μαζι του.
Διαβασα οτι εχεις εναν ανθρωπο που εμπιστευεσαι ο οποιος εχει και καποιες γνωσεις ψυχολογιας... Ειναι καλο που εχεις εναν ανθρωπο να ξαλαφρωνεις συναισθηματικα αλλα ξερεις οτι αυτο δεν αρκει. Χρειαζεσαι καποιον ο οποιος θα σου οριοθετησει λιγακι το δρομο γιατι καπου εχεις χαθει ΑΛΛΑ αυτον τον δρομο πρεπει εσυ μετεπειτα να τον διαβεις χωρις να παρεκλινεις κι εκει εγκειται και η ατομικη προσπαθεια.
Ευχομαι να παρεις τις σωστες αποφασεις για σενα... Οποτε και οταν νιωθεις ψυχικα ετοιμη...

Quote:

---

Originally Posted by ALIA

Δε θα σου πω ψεματα... Οντως υπαρχουν αρκετες cult μουρες στο χωρο της ψυχικης υγειας (αλλα αυτο δε συμβαινει και σε καθε επαγγελμα αλλωστε?). Αυτο ομως μην το θεωρεις ως ανασταλτικο παραγοντα. Μη σταματας να ψαχνεις. Μπορει να σου παρει ενα μηνα, δυο μηνες, τρεις μηνες... μεχρι να βρεις τον καταλληλο για σενα με τον οποιο θα νιωσεις ασφαλεια. Σκεψου οτι τα χρονια που ταλαιπωρεισαι ειναι πολυ περισσοτερα απο μερικους μηνες ψαξιματος.
Μπορει να πας και σε συστημενο και να πεις "τι μου τον προτεινανε τωρα αυτον, αφου βλεπω οτι δεν με καλυπτει". Αυτο που θελω να σου πω ειναι οτι η επαφη μ'εναν ειδικο ειναι προσωπικη υποθεση και καποιον που τον βρισκεις εσυ καλο, καποιος αλλος τον βρισκει ανικανο. Ψαξε εικεινον που θα αλληλεπιδρας μαζι του.
Διαβασα οτι εχεις εναν ανθρωπο που εμπιστευεσαι ο οποιος εχει και καποιες γνωσεις ψυχολογιας... Ειναι καλο που εχεις εναν ανθρωπο να ξαλαφρωνεις συναισθηματικα αλλα ξερεις οτι αυτο δεν αρκει. Χρειαζεσαι καποιον ο οποιος θα σου οριοθετησει λιγακι το δρομο γιατι καπου εχεις χαθει ΑΛΛΑ αυτον τον δρομο πρεπει εσυ μετεπειτα να τον διαβεις χωρις να παρεκλινεις κι εκει εγκειται και η ατομικη προσπαθεια.
Ευχομαι να παρεις τις σωστες αποφασεις για σενα... Οποτε και οταν νιωθεις ψυχικα ετοιμη...

---

Αν μου οριοθετήσει κάποιος το δρόμο τότε εγώ ακολουθώ τις συμβουλές του εκτός και αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα που και πάλι το συζητάω αλλά αν δεν μπορεί να μου το λύσει ενώ με τις γνώσεις του θα έπρεπε τότε κι εγώ τον παρατάω. Και δεν μιλάω για ψυχολογικά θέματα τώρα αλλά για θέματα αγωγής. Όταν στην ουσία είσαι γιατρός οφείλεις να γνωρίζεις τι να κάνεις αν κάτι προκαλεί παρενέργειες όπως και το ότι βγαίνει και σε λιγότερα mg την τρέλα μου! Όχι να σε ρωτάω για πόσο καιρό, να μου λες ότι δεν υπάρχει και τελικά να μαθαίνω από μη επαγγελματία ότι υπάρχει! Και τόσο καιρό να με ταλαιπωρείς άδικα! :mad: Ναι, όταν θα νιώσω ψυχικά έτοιμη θα κάνω μια προσπάθεια...τώρα δεν έχω άλλη δύναμη για πειράματα, μόνο χειρότερα με κάνουν όταν με απογοητεύουν...αρκετά με την αχρηστίλα τους! Και δεν είναι το ίδιο το επάγγελμα του γιατρού με άλλα επαγγέλματα...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Αν μου οριοθετήσει κάποιος το δρόμο τότε εγώ ακολουθώ τις συμβουλές του εκτός και αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα που και πάλι το συζητάω αλλά αν δεν μπορεί να μου το λύσει ενώ με τις γνώσεις του θα έπρεπε τότε κι εγώ τον παρατάω. Και δεν μιλάω για ψυχολογικά θέματα τώρα αλλά για θέματα αγωγής. Όταν στην ουσία είσαι γιατρός οφείλεις να γνωρίζεις τι να κάνεις αν κάτι προκαλεί παρενέργειες όπως και το ότι βγαίνει και σε λιγότερα mg την τρέλα μου! Όχι να σε ρωτάω για πόσο καιρό, να μου λες ότι δεν υπάρχει και τελικά να μαθαίνω από μη επαγγελματία ότι υπάρχει! Και τόσο καιρό να με ταλαιπωρείς άδικα! :mad: Ναι, όταν θα νιώσω ψυχικά έτοιμη θα κάνω μια προσπάθεια...τώρα δεν έχω άλλη δύναμη για πειράματα, μόνο χειρότερα με κάνουν όταν με απογοητεύουν...αρκετά με την αχρηστίλα τους! Και δεν είναι το ίδιο το επάγγελμα του γιατρού με άλλα επαγγέλματα...

---

Εγω τοση ωρα σου μιλουσα για το ψυχοθεραπευτικο κομματι και οχι γι'αυτο της αγωγης. Δε μου ξεκαθαρισες οτι εκει ηταν το θεμα σου.
Αν δε θες να "μπλεξεις" με φαρμακευτικες αγωγες, επισκεψουν αρχικα εναν ψυχολογο-ψυχοθεραπευτη ο οποιος δε δικαιουται να συνταγογραφει και στη συνεχεια να κρινει εκεινος αν θα πρεπει να σε παραπεμψει και σε ψυχιατρο παραλληλα για να παιρνεις καποια αγωγη.

Quote:

---

Originally Posted by ALIA

Εγω τοση ωρα σου μιλουσα για το ψυχοθεραπευτικο κομματι και οχι γι'αυτο της αγωγης. Δε μου ξεκαθαρισες οτι εκει ηταν το θεμα σου.
Αν δε θες να "μπλεξεις" με φαρμακευτικες αγωγες, επισκεψουν αρχικα εναν ψυχολογο-ψυχοθεραπευτη ο οποιος δε δικαιουται να συνταγογραφει και στη συνεχεια να κρινει εκεινος αν θα πρεπει να σε παραπεμψει και σε ψυχιατρο παραλληλα για να παιρνεις καποια αγωγη.

---

Δεν είναι το πρόβλημα μου μόνο η αγωγή αλλά οι άχρηστοι, ανίκανοι κι ακατάλληλοι επαγγελματίες που δεν θα έπρεπε ποτέ να πάρουν πτυχίο για ένα τόσο ευαίσθητο επάγγελμα...που επηρεάζει τις ψυχές των ανθρώπων. Απλά αυτό το θέμα με την αγωγή το αντιμετώπισα σχετικά πρόσφατα κι είχα αγανακτήσει με την ταλαιπωρία μου χωρίς λόγο τόσο καιρό γι' αυτό και το αναφέρω...
Και θέλω να ρωτήσω και κάτι άλλο: γιατί άνθρωποι που είναι η υποχρέωση τους να φροντίζουν για το καλό μας, κάνουν ακριβώς το αντίθετο και βγάζουν φαρμάκι και χολή ώστε να μας πληγώνουν και μάλιστα το καλύπτουν λέγοντας ότι το κάνουν τάχα για το καλό μας και μετά χαρακτηρίζουν άσχημα εμάς για να καλύψουν τις δικές τους βρωμιές;

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Και θέλω να ρωτήσω και κάτι άλλο: γιατί άνθρωποι που είναι η υποχρέωση τους να φροντίζουν για το καλό μας, κάνουν ακριβώς το αντίθετο και βγάζουν φαρμάκι και χολή ώστε να μας πληγώνουν και μάλιστα το καλύπτουν λέγοντας ότι το κάνουν τάχα για το καλό μας και μετά χαρακτηρίζουν άσχημα εμάς για να καλύψουν τις δικές τους βρωμιές;

---

Δε σε καταλαβαινω... αναφερεσαι σε καποιον συγκεκεριμενα?

Quote:

---

Originally Posted by ALIA

Δε σε καταλαβαινω... αναφερεσαι σε καποιον συγκεκεριμενα?

---

Ναι! Σ' αυτήν που με έφερε σ' αυτόν τον παλιόκοσμο χωρίς να με ρωτήσει αν θέλω και όχι μόνο δεν φροντίζει να μου κάνει λιγότερο δύσκολη τη ζωή όπως υποχρεούται αν θέλει να λέγεται μάνα αλλά αντιθέτως κοιτάει να μου την κάνει πιο δύσκολη σε κάθε ευκαιρία...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Ναι! Σ' αυτήν που με έφερε σ' αυτόν τον παλιόκοσμο χωρίς να με ρωτήσει αν θέλω και όχι μόνο δεν φροντίζει να μου κάνει λιγότερο δύσκολη τη ζωή όπως υποχρεούται αν θέλει να λέγεται μάνα αλλά αντιθέτως κοιτάει να μου την κάνει πιο δύσκολη σε κάθε ευκαιρία...

---

Στην αρχη νομιζα οτι αναφεροσουν στους ειδικους της ψυχικης υγειας με αυτη σου την ερωτηση.
Παντως, τη συγκεκριμενη ερωτηση μονο ως ρητορικη μπορω να την αντιμετωπισω καθως δε γνωριζω περι τινος προκειται...

Quote:

---

Originally Posted by ALIA

Στην αρχη νομιζα οτι αναφεροσουν στους ειδικους της ψυχικης υγειας με αυτη σου την ερωτηση.
Παντως, τη συγκεκριμενη ερωτηση μονο ως ρητορικη μπορω να την αντιμετωπισω καθως δε γνωριζω περι τινος προκειται...

---

Οκ...τέλοσπαντων, άστο...θα περάσει κι αυτό...ούτε η πρώτη φορά θα είναι, ούτε η τελευταία... :(

μηπως κ εσυ κυκνε εισαι καπως αυστηρη με τους ειδικους ψυχικης υγειας; ανθρωποι ειναι κ αυτοι κ κανουν κ λαθη οπως ολος ο κοσμος. υπαρχουν φυσικα κ καποιοι που δεν ειναι ενταξει.
οταν αισθανθεις ετοιμη μπορεις να ρωτησεις καποιον που να εμπιστευεσαι την κριση του, να σου συστησει εναν ψυχοθεραπευτη που να θεωρει καλο στη δουλεια του, αλλα κ καλο ανθρωπο.
οσο φοβασαι κ φοβασαι κ φοβασαι, θα μενεις κλεισμενη κ εγκλωβισμενη στο καβουκι σου κ θα διαιωνιζεις τη φοβικη κατασταση σου κ τη φοβικη σου σταση απεναντι στη ζωη.
οπως ισως βλεπεις, αν κ αποφευγεις τους ανθρωπους γιατι δεν τους εμπιστευεσαι κ θελεις να νιωσεις ασφαλεια, τελικα οι φοβοι σου ακομα εδω ειναι, οχι;

εγω προσωπικα μια περιοδο που ειχα απομονωθει με τους ανθρωπους γιατι δεν καταφερνα καλα στην επικοινωνια, ενιωθα χειροτερα απο πολλες αποψεις. κ μοναξια, αλλα κ οτι δεν ειχα το θαρρος να ζητησω απο κανεναν βοηθεια οταν μου τυχαινε καποια στραβη. τωρα που ειμαι πολυ πιο κοινωνικη, μονο οφελη εχω δει. νιωθω πολυ καλυτερα, παιρνω κ δινω βοηθεια, κ αν στραβωσει κ καποια φιλικη σχεση δεν εγινε κ τιποτα! εχω κ αλλους ανθρωπους κοντα μου! :)

Quote:

---

Originally Posted by Lou!

μηπως κ εσυ κυκνε εισαι καπως αυστηρη με τους ειδικους ψυχικης υγειας; ανθρωποι ειναι κ αυτοι κ κανουν κ λαθη οπως ολος ο κοσμος. υπαρχουν φυσικα κ καποιοι που δεν ειναι ενταξει.
οταν αισθανθεις ετοιμη μπορεις να ρωτησεις καποιον που να εμπιστευεσαι την κριση του, να σου συστησει εναν ψυχοθεραπευτη που να θεωρει καλο στη δουλεια του, αλλα κ καλο ανθρωπο.
οσο φοβασαι κ φοβασαι κ φοβασαι, θα μενεις κλεισμενη κ εγκλωβισμενη στο καβουκι σου κ θα διαιωνιζεις τη φοβικη κατασταση σου κ τη φοβικη σου σταση απεναντι στη ζωη.
οπως ισως βλεπεις, αν κ αποφευγεις τους ανθρωπους γιατι δεν τους εμπιστευεσαι κ θελεις να νιωσεις ασφαλεια, τελικα οι φοβοι σου ακομα εδω ειναι, οχι;

εγω προσωπικα μια περιοδο που ειχα απομονωθει με τους ανθρωπους γιατι δεν καταφερνα καλα στην επικοινωνια, ενιωθα χειροτερα απο πολλες αποψεις. κ μοναξια, αλλα κ οτι δεν ειχα το θαρρος να ζητησω απο κανεναν βοηθεια οταν μου τυχαινε καποια στραβη. τωρα που ειμαι πολυ πιο κοινωνικη, μονο οφελη εχω δει. νιωθω πολυ καλυτερα, παιρνω κ δινω βοηθεια, κ αν στραβωσει κ καποια φιλικη σχεση δεν εγινε κ τιποτα! εχω κ αλλους ανθρωπους κοντα μου! :)

---

Όχι Λου, πίστεψε με, δεν είμαι καθόλου αυστηρή...την παλιά μου γιατρό την κράτησα για χρόνια ολόκληρα κι ας μην με βοηθούσε να αντιμετωπίσω τις φοβίες μου απλά και μόνο από δέσιμο και γιατί με κρατούσε σε μια σχετική ισορροπία με την αγωγή...όταν όμως εγώ την ρωτούσα συμβουλές κι η απάντηση της ήταν συνέχεια "δεν ξέρω", απογοητεύτηκα τόσο πολύ που της είπα "έτσι όπως μου τα λες μου φαίνεται ότι η μόνη λύση είναι όταν το ξαναπροσπαθήσω να καταφέρω να πεθάνω" και μου απάντησε "ναι, ίσως αυτή να είναι η λύση". Τί έχεις να πεις γι' αυτό; Κι επίσης, τί θα πει "δεν ξέρω"; Ούτε μια άποψη, μια ιδέα, μια γνώμη δεν έχεις; Αυτό της ζήτησα, όχι να μου βρει τη μαγική λύση...
Τα υπόλοιπα θα τα σχολιάσω κάποια άλλη στιγμή, νιώθω πολύ κουρασμένη τώρα, χρειάζομαι καφέ και τότε ίσως συνέλθω...πάω να φτιάξω αλλά θα επανέλθω...

ετσι οπως τα περιγραφεις, μαλλον δεν ηταν καταλληλη ψυχοθεραπευτρια για σενα.
δε συμφωνω φυσικα με αυτο που σου ειπε για την αυτοκτονια.
δυστυχως δεν μας ταιριαζουν ολοι οι ψυχολογοι, κ η σχεση με τον ειδικο ψυχικης υγειας ειναι ιδιαιτερα σημαντικη.
ειναι σημαντικο να υπαρξει "χημεια" μεταξυ σας, να νιωθεις ανετα να μιλησεις κ να σου εμπνεει εμπιστοσυνη.
κ φυσικα το "δεν ξερω" κ "δεν ξερω" δεν ειναι απαντηση.
ισως αν τη ρωτησες καποια ερωτηση η οποια δεν θα μπορουσε να απαντηθει, ή δεν θα μπορουσε αυτη να ξερει την απαντηση, να ειναι σωστη απαντηση το "δεν ξερω", αλλα αν σχεδον για ολες σου τις ερωτησεις η απαντηση της ηταν δεν ξερω, τοτε μαλλον δεν ηξερε να κανει τη δουλεια της!
κ εγω παντως με την τριτη βρηκα ειδικο ψυχικης υγειας που τελικα συνεργαστηκαμε κ εγινε ψυχοθεραπευτικη δουλεια.
πριν αυτην ειχα παει σε δυο ψυχιατρους συστημενη, αλλα δεν περπατησε καλα το πραγμα.
λιγο εγω ημουν αντιδραστικη κ δε συνεργαζομουν, λιγο αυτοι δεν με καταλαβαν, παντως γιναν δυσαρεστα πραγματα κ δεν περπατησε καλα.
θελω να σου πω με αυτο να μην εγκαταλειψεις την αναζητηση ενος καλου ειδικου.
καποια στιγμη θα βρεις αυτον που θα ταιριαξετε.
εγω την βρηκα με την τριτη.

Άσε Λου, πραγματικά με έκανε ράκος εκείνο το βράδυ, έκλαιγα με λυγμούς κι ένας Θεός ξέρει πως κρατήθηκα να μην το προσπαθήσω, αλήθεια! Μέχρι κι ο αδελφός μου με ρώτησε τι έπαθα γιατί μπήκα σπίτι κλαίγοντας και με άκουσε…και είναι ψυχίατρος, όχι ψυχολόγος! Έχεις δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη ρε να φροντίζεις για το καλό του ασθενούς, τι λόγια είναι αυτά; Προτροπή σε αυτοκτονία; Έχω άδικο, πες μου ειλικρινά! Εγώ προσπαθούσα να σταματήσω τα κοψίματα και τις απόπειρες και το ήξερε και είπε κάτι τέτοιο; Δεν ήταν σαν να με σπρώχνει εκεί; Και μιλήσαμε σήμερα γιατί υπάρχει ένα θέμα που πρέπει να λύσουμε και με τάραξε περισσότερο, πάει να βγει και λάδι λέγοντας «ναι, αλλά δεν το έκανες», το πιστεύεις αυτό;;; Δεν αντέχω άλλο, είμαι τρελαμένη από χθες, κλαίω συνέχεια…καθόμουν στην τουαλέτα στη δουλειά κι έκλαιγα, δεν ξέρω πώς να συνέλθω πραγματικά!
Δεν μπορώ να σχολιάσω τίποτα άλλο από όσα είπες αυτή τη στιγμή με τόση ταραχή, συγγνώμη…μόνο για το «δεν ξέρω» θα πω…εγώ εκείνη την ημέρα της ζητούσα συμβουλές για κάποια προσωπικά μου θέματα και το μόνο που έλεγε κάθε φορά ήταν δεν ξέρω! Ε, μια, δυο, τρεις, απελπίστηκα κι εγώ! Αν δεν ξέρεις εσύ, ποιος θα ξέρει; Έστω μια γνώμη, μια συμβουλή! Γι’ αυτό το είπα αυτό περί θανάτου και μου απάντησε έτσι…

Καταρχήν να πω ότι το προηγούμενο μου μήνυμα δεν ήταν ροζ πριν το επεξεργαστώ τώρα γιατί εκεί που ήμουν για κάποιο λόγο που δεν ξέρω δεν γίνονταν ροζ τα γράμματα οπότε τα έφτιαξα τώρα...

Και σκέφτηκα κάτι άλλο...με τον τίτλο που έβαλα στο θέμα, σκέφτομαι να ρωτάω εδώ οτιδήποτε με απασχολεί...φυσικά μπορεί να συνεχίζεται η συζήτηση όσον αφορά όσα έχουν ήδη ειπωθεί, εννοείται!

Αυτή τη στιγμή λοιπόν θέλω τις γνώμες σας (αντρών και γυναικών) στις εξής ερωτήσεις: ποιά η άποψη σας για την χρήση σωματικής βίας είτε πρόκειται για άτομα του ίδιου είτε διαφορετικού φύλου; Επίσης αν είναι σε διαφορετικού φύλου δηλαδή άντρας προς γυναίκα θεωρείτε ότι έχει διαφορά από το αν είναι από άντρα σε άντρα ή γυναίκα προς γυναίκα; Επίσης, αν μια γυναίκα ασκήσει βία σε έναν άντρα, τί γνώμη έχετε γι' αυτό; Βέβαια εμείς άντε να δώσουμε ένα χαστούκι, δεν μπορούμε να κάνουμε και τίποτα παραπάνω...θεωρείτε ότι έχει την ίδια βαρύτητα με το να το κάνει ο άντρας στη γυναίκα; Επίσης, αν αυτή το κάνει πιστεύετε ότι της αξίζει ανταπόδωση; Συγγνώμη για τις πολλές ερωτήσεις μου...όποιος θέλει ας απαντήσει... :o

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Και μιλήσαμε σήμερα γιατί υπάρχει ένα θέμα που πρέπει να λύσουμε και με τάραξε περισσότερο, πάει να βγει και λάδι λέγοντας «ναι, αλλά δεν το έκανες», το πιστεύεις αυτό;;; Δεν αντέχω άλλο, είμαι τρελαμένη από χθες, κλαίω συνέχεια…καθόμουν στην τουαλέτα στη δουλειά κι έκλαιγα, δεν ξέρω πώς να συνέλθω πραγματικά!

---

Δεν ειμαι σιγουρη αν καταλαβα... Συνεχιζεις να πηγαινεις στην Ψυχιατρο που ειχες στο παρελθον?