Originally Posted by
KENO
εσυ αγαπητη ξαφανιζολ απ'το μσν ακομα,
τι εξαφανιζόλ βρε παιδί μου...γυρνάω σπίτι στις 9 το βράδυ από τη δουλειά, και τις ελάχιστες φορές που μπήκα δε σε έχω πετύχειι..εγώ φταίω??
αλλα καλα κανεις γιατι και στο καινουργιο ψιλοπραματα, δυο ατομα μονο εχω και ουτε που μιλαμε. οποτε σε βουτιξει ο μπαμπουλας του αρνητισμου ομως ή βαριεσαι ή χρειαστεις κατι, ξανασφυρνας κλεφτικα. (για οσους δε ξερουν η void τα λεει αυτα επειδη της εδειξα τη καλη μου πλευρα οταν μιλουσαμε).
δεν το πολυκατάλαβα βέβαια αυτό...εννοείς ότι σου μιλάω μόνο για να αποκομίσω κάτι?
πιστεύεις ότι κάνω κάτι τέτοιο?
στο θεμα μας τωρα, δε ξερω τι εννοεις λεγωντας σαμποταρω και νεκρωνω, εξηγα το περισσοτερο αν θες. οπως επισης και ποιες ειναι οι μαλακιες που κανω (μεταφορικα φανταζομαι σιγουρα, λολ). αν ντρεπεσαι εδω, στειλε μου μηνυμα.
Δεν ντρέπομαι, στο λέω κι εδώ.
Φυσικά και σαμποτάρεις τον εαυτό σου όταν πνίγεσαι στον αρνητισμό σου.
Είσαι αρνητικός στα πάντα. Στην Ελλάδα, στις Ελληνίδες, στις δουλειές εδώ..πως θα προχωρήσεις λοιπόν αν δεν το βγάλεις αυτό από πάνω σου? Πραγματική ελευθερία είναι να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου, γνωρίζοντας τις χίλιες δυο δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι μας.
Ανακυκλώνεις τα ίδια ξανά και ξανά, μέσα σου καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν κάνεις σωστά και βαραίνεις χειροτερα τον εαυτό σου με αρνητισμό.
ώρες ώρες πραγματικά θαυμάζω τις αντοχές σου...εγώ δεν αντέχω να είμαι για καιρό σκατά. Πέρα από τα συμπεράσματα σου ως προς τα αρνητικά σου, έχεις σκεφτεί, τι είναι αυτό μέσα σου που τα προκαλεί?
οκ ειμαι αντικοινωνικος πολυ, δε συχναζω σε μερη της πλεμπας γιατι μου προκαλουν εμετο, κι εδω που μενω γινεται ενας ψιλοχαμος ακομα, οποτε και με το ζορι εχω πολυ φασαρια και καυσαεριο και καυγαδες, ΧΩΡΙΣ να μου ανηκει καν ο χωρος αυτος να κανω οτι θελω. οποτε αφου δεν εχω ουτε τον δικο μου χωρο να κανω οτι θελω, τι αλλο να κανω δω ο ερμος ? ησυχια θελω αλλα δεν...
εγραψα και πισω οτι δεν ειμαι αρεστος, γιατι η αληθεια ποναει, κι ολοι σε κανουν περα, επιλεγωντας να ζουν στο γλυκο τους ψεμα. ολη η ελλαδα βουτιγμενη στη παραμυθα ειναι, μακαρι να βρισκα ενα χερι να το παρω να φυγουμε, αλλα τζιφος στο ημιφως.
κανω υποχωρησεις, ξερω να προσαρμοζομαι, ω σαν τον χαμαιλεων. αλλα εξαρταται παντα αν δω οτι αξιζει καποια. αν δεν αξιζει, δεν γινεται τπτ.