Originally posted by Pappas10
Quote:
Originally posted by krinoΗ αποψη που αναλυεις καταρχην ειναι δεσμευμενη μεσα στην κοινωνια που ζεις. Το να προσπαθησουμε να ορισουμε για το τι πραγμα μιλαμε μεσα απο τα σημερινα δεδομενα θα ηταν ενα τεραστιο σφαλμα....
πχ η εννοια της αλληλεγγυης η οποια σημερα ειναι εξαφανισμενη ποσο μπορει να σε αγγιξει???
Και ομως σαν συστατικο ειναι σχεδον ανυπαρκτο στην σημερινη κοινωνια μιας και κυριαρχει το οποιος επιβιωσει - οποιος αντεξει....
Δεν νομιζω οτι μιλαμε για μεγαλες διαφορες οσον αφορα την καθημερινοτητα μας, οσο για γκρεμισμα καποιων αξιων οι οποιες ποδηγετουν τα θελω μας,
και εξηγουμε:
Η θρησκεια, η σεξουαλικη καταπιεση, η νορμοποιηση των θελων μας σε καλουπια ειναι μονο λιγα απο τα αρνητικα που ζουμε σαν αξονες που περιοριζουν την σκεψη μας.
Σε δευτερο επιπεδο μπορεις να πεις οτι ειναι η οικογενοια, ο στρατος, τα συνορα και οτιδηποτε αλλο τεχνητο φτιαχθηκε για να περιορισει τον ανθρωπο.
Αυτα σε γενικες γραμμες αλλα αν χρεαστει μπορουμε να επεκταθουμε αναλυτικα ανα ζητημα.
Θα σου πω ομως κατι που θα σε αγγιξει, σε μια κοινωνια αναρχικα δομημενη (προσεξε οχι αναρχικη κοινωνια) τα προβληματα που διαβαζουμε εδω μεσα σου εγγυουμε οτι θα ηταν εξαφανισμενα....
Και αυτο οχι γιατι υπαρχει ενα μαγικο ραβδακι, αλλα γιατι ειναι το κυριο συστατικο μιας τετοια κοινωνιας.
Δεν νοειται κοινωνια με αναρχικες δομες και να μην στηριζεται στην αλληλεγγυη των μελων της.
Αντιθετα η σημερινη κοινωνια στηριζεται σε αυτο ακριβως το σημειο: Στο πως θα μπορεσει να τσακισουν τα μισα μελη της τα υπολοιπα μισα. Ο θανατος σου η ζωη μου ειναι ο ανυπερβλητος κανονας. Και αυτο φυσικα δεν ειναι κανενας νομος της ζωης αλλα νομος του ισχυρου απεναντι στον αδυναμο.
Καλησπερα
Καλησπέρα κι από εμένα και Χριστός Ανέστη.
Αν μου επιτρέπεις μία παρέμαβαση φίλε Κρίνο θα ήθελα να κάνω μερικές επισημάνσεις χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης αλλά μονάχα σε μία προσπάθεια διαλόγου.
1. Ο \"Νόμος του ισχυρού απέναντι στον αδύναμο\" όχι μόνο είναι νόμος της ζωής αλλά είναι και νόμος της φύσης. Ο Ανθρώπινος νόμος είναι αυτός που - θεωρητικά τουλάχιστον - προσπαθεί να προστατέψει τον αδύναμο από την αυθαίρετη άσκηση της εξουσίας του δυνατού.
2. Ο Αναρχισμός - μέσα από τους θεωρητικούς του και τα λίγα που γνωρίζω γι\' αυτούς - στην πολιτική του διάσταση τουλάχιστον ναι μεν είναι γεμάτος από ανθρωποκεντρικές και φιλάνθρωπες θέσεις αλλά είναι και αρκετά βίαιος τοσο στην πραγμάτοποίηση του - \"ο τελευταίος προλετάριος να πνιγεί στο αίμα του τελευταίου καπιταλιστή\" γράφει ο Μπακούνιν - όσο και στην πολιτική του θέση μιας και είναι \"επαναστατική\" θεωρία και δεν υπάρχουν ειρηνικές επαναστάσεις.
3. Μπορείς να μου εξηγήσεις την διαφορά μίας αναρχικά δομημένης κοινωνίας vis a vis μία αναρχική κοινωνία; Κάτι σε Κροπότκιν μου ακούγεται - αν τα θυμάμαι καλά - με τις μικρές αναρχοαυτόνομες κοινότητες του στο πλαίσιο μίας αναρχικά δομημένης κοινωνίας.
4. \"Αλληλεγγύη\" ονομαζόταν και η οργάνωση του Λεχ Βαλέσα στην Πολωνία και επείχε έτη φωτός από την αναρχία. Χώρια το ότι από μόνη της η έννοια δεν λέει τίποτα. Αν τα θυλυκά μέλη μίας αναρχικής κοινότηταςε δηλαδή στέκονται αλληλέγγυα στην προσπάθεια των ανδρών της ίδιας κοινότητας να βιάσουν τις γυναίκες της διπλανής κοινότητας ώστε η δική τους να αποκτήσει περισσότερους απογόνους τι γίνεται? Ακραίο παράδειγμα και το αναγνωρίζω, αλλά δεν υπάρχει ένοια συμπεριφοράς που από μόνη της να λειτουργεί ως καταλύτης στην πρόληψη της όποιας κοινωνικής ή ηθικής ή πολιτικής ή ψυχολογικής ή όποιας άλλης βίαιης και αντικοινωνικής ανθρώπινης πράξης.
Για να τελειώσω και να μη κουράζω, προσωπικά τυγχάνω συμπαθών μεν, αντίθετος δε, πολιτικά και πρακτικά, στην κοινωνική ουτοπία που πρεσβεύουν θεωρίες όπως ο Αναρχισμός ή το Lesse Fare (δεν είμαι σίγουρος ότι το γράφω σωστά αυτό) ή ο Μαρξιστικός κομμουνισμός για έναν πολύ απλό λόγο.
Αντί να χτίζουν και να εφαρμόζουν την θεωρία στην ανθρώπινη φύση - η οποία έχει και διχόνιες και βία και διάφορα άλλα \"αντικοινωνικά\" και \"απάνθρωπα\" χαρακτηριστικά - προϋποθέτουν αλλαγή της ανθρώπινης φύσης ώστε να μπορεί να χτιστεί και να εφαρμοστεί πολιτικά η θεωρία τους.
Οπότε καταλήγουμε σε ένα εκ\' των ουκ άνευ συμπέρασμα. Αν ο άνθρωπος ήταν διαφορετικός απ\' αυτό που είναι, τότε και οι κοινωνίες του θα ήταν διαφορετικές.
Χαίρω πολύ....
Με εκτίμηση
Μιχάλης.
Υ.Γ. Συγνώμη αν σας κούρασα.
