Ναι, θα ήθελα να μου πεις κάποια βιβλία. Κι εμένα με έχουν βοηθήσει αρκετά κάποια βιβλία.
Ευχαριστώ πολύ!
Printable View
Ναι, θα ήθελα να μου πεις κάποια βιβλία. Κι εμένα με έχουν βοηθήσει αρκετά κάποια βιβλία.
Ευχαριστώ πολύ!
Καλημερα μαρπ! Λοιπον ενα πολυ καλο βιβλιο ειναι το:Βιος και λογοι γεροντος Πορφυριου Καυσοκαλυβιτου. Θα σου πω και αλλα,απλα να τα κοιταξω λιγο. Αυτο παντως θα σου αρεσει πολυ πιστεψε με,αναφερεται και στα ψυχολογικα. Επισης ενα πολυ καλο σαιτ ειναι το ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ,το γραφω με κεφαλαια γιατι ετσι βγαινει στο google.Εχει πολλες αναφορες στα θεματα που μας απασχολουν και καποιες προσευχες ειδικα για ανθρωπους που υποφερουν απο διαφορα ψυχολογικα. Οτι θελεις στη διαθεση σου,μεγαλη χαρα μου να βοηθησω εναν συνανθρωπο μου!
Ευχαριστώ πάρα πολύ!
Γεια σου Στελιο!
Ειχα κι εγω αποπροσωποποιηση για ενα διαστημα, στο πλαισιο της μεταιχμιακης διαταραχης προσωπικοτητας. Δεν αναγνωριζα τον εαυτο μου, ενιωθα οτι ο,τι κι αν ελεγα ο,τι κι αν εκανα, το εκανα τελειως μηχανικα, σα να μην ελεγχα το σωμα μου συνειδητα. Δεν ειχα κανενα απολυτως συναισθημα και σε συνδυασμο με την αποπραγματοποιηση ηταν ο,τι πιο βασανιστικο εχω βιωσει, που παραλιγο να με οδηγησει σε αποπειρα.. Ηταν λες κ ημουν καθηλωμενη σε ενα σωμα που δεν ενιωθα καν δικο μου, αισθητηρια αχρηστευμενα, στεκομουν καθηλωμενη ανημπορη να κανω και να πω το ο,τιδηποτε κι ακομη κι αν εσκιζα τα ρουχα μου ηταν το λιγοτερο που θα μπορουσα να κανω για να εκφρασω την ανυπαρξια μου βιωνα..Δε μπορουσα να νιωσω κατι για τους δικους μου ανθρωπους κι αυτο με τσακιζε! Δεν ενιωθα καν ανθρωπος! Και δε μπορουσα να φανταστω καν οτι μπορουσε και καποιος αλλος μπορει να περναει την ιδια κατασταση..Εντελει δοκιμασα πολλα χαπια, αυτο που με βοηθησε εξαρχης ηταν το risperdal (αντιψυχωτικο) σε συνδυασμο με καποιο αλλο, μετα ομως ξανακυλησα κ τελικα τωρα βρηκα την υγεια μου με το abilify, επισης αντιψυχωτικο σε συνδυασμο παντα.
Συμφωνω οτι πρεπει να χουμε πιστη στο Θεο, αλλα ποσο ευκολο ειναι εκεινες τις δυσκολες ωρες να τη χασουμε...
Καλημερα Λουσυ! Ευχομαι να μην ξανακυλησεις ποτε ξανα στην ζωη σου,παρα μονο να βιωνεις ευχαριστες και ειρηνικες στιγμες. Τα αντιψυχωτικα σου τα εδωσε γιατι υπηρχε παραλληλα και καποιο αλλο θεμα,η μονο για την αποπροσωποποιηση; Παντως δεν σου βγαινει και λιγο υπαρξιακο το ολο θεμα; Δεν ξερω αν μονο εγω το βιωνω ετσι! Αν διαβασεις ολα τα μνμ μου θα καταλαβεις τι εννοω.
Νομίζω κι εγώ ότι το ζήτημα είναι κυρίως υπαρξιακό. Μη μπορώντας να βγούμε από αδιέξοδα υπαρξιακά, αντιδρά το σώμα μας, ο εγκέφαλος και η ψυχή μας. Παθαίνουμε αποπροσωποποίηση και αποπραγματοποίηση, γιατί έχουμε διαλύσει τον εαυτό μας με τις σκέψεις μας κι εκείνος μας λέει: "Φτάνει! Για να ησυχάσω από σένα και τον κόσμο που με βάζεις να ζω αποσυνδέομαι! Θέλω να ηρεμήσω και απλά σε παρακολουθώ!" Κάπως έτσι το νιώθω εγώ...
Καλησπερα στα κοριτσια τηςπαρεας! Εχετε δικιο,οταν συμβει να αγχωθουμε υπερβολικα με κατι,σα να γυρναει καποιος διακοπτης του μυαλου και τσουπ!,νατες οι αδελφουλες αποπροσωποιηση,αποπραγματ� �ποιηση! Νομιζω οτι η μπετελ...εχει δικιο,γιατι και'γω πρωτα παθαινω την κατασταση και αυτοματα σχεδον αρχιζουν οι σκεψεις και τα συναισθηματα.
Απλα εγω τωρα αρχιζω και αδημονω και βιαζομαι να γινω καλα αμεσως και καταλαβαινεται ποσο ψυχοφθορο ειναι ολο αυτο! Παντως η παρουσια σας εδω ειναι πολυ παρηγορητικη.
Συμφωνω Ραφαελλα,απλα ξερεις η διαταραχη,ακαμη και η πιο ελαφρια ειναι κατι δυσαρεστο. Αλλα και παλι η υπομονη εχει λυτρωτικη δυναμη. Οι διαπροσωπικες σχεσεις ειναι βαλσαμο σε καθε περιπτωση καιδεν πρεπει να τις αποφευγουμε. Το λεω γιατι οταν δεν ειμαστε πολυ καλα,κανουμε το λαθος και αποφευγουμε τις κοινωνικες επαφες κι'αυτο ειναι μεγαλο λαθος.
Καλησπερα σε ολους.Μπηκα στο φορουμ ακριβως γι αυτο το θεμα.Πασχω απ αυτο το διαολο εδω και αρκετα χρονια,προσπαθοντας να προσδιορισω το ποτε ξεκινησε παρατηρησα οτι γυρω στα 16 που μπλεχτηκα με ναρκωτικες ουσιες ξεκινησε και αυτος ο διαολος.Ειμαι γενικα αρκετα αγχωδης,νευρικος,ενοχικος ανθρωπος και με την συμβολη ελαφρων και βαριων ναρκωτικων για μια 12ετια με σμπαραλιασα και αλλο.Ευτυχως το θεμα το ναρκωτικων το ξεπερασα(αλλα δεν το ξεχασα) ειμαι καλα αλλα ο διαολος της αποπραγματοποιησης/αποπροσωποποιησης με ακολουθει ακομα.Φυσικα ειναι παρεα με το τεραστιο αγχος μου για το παραμικρο.Με μπλοκαρει στο να εργαστω και γενικοτερα να ζησω οπως θελω υστερα απο τοση ταλαιπωρια μεσα στα ναρκωτικα.Κανω ψυχοθεραπεια πανω απο 3χρονια και τους τελευταιους μηνες παιρνω μισο 20αρι Λαντοζ την μερα μηπως και μου δωσει λιγη ωθηση στην προσπαθεια που κανω.Ταυτοχρονα προσπαθω να μην δινω βαση σε αυτο το διοαλο και να μην αγχωνομαι οσο μπορω.Πραγματικα η αποπραγμ/αποπροσωπ. ειναι μεγαλο βασανο,οσοι δεν το εχουν για να καταλαβουν τι ειναι ας σκεφτουν οτι αγκαλιαζουν τον/την συντροφο τους και ενω ξερουν οτι αγαπιουνται και αγαπουν να μην μπορουν να το βιωσουν..Να σκεφτονται οτι ζουνε υπεροχες στιγμες που οσο υπαρχει αυτος ο διαολος τις βιωνουν σαν ενα ψεμα,σαν να ειναι το μυαλο τους και η καρδια τους μεσα σε ενα γυαλινο κλουβι.Ευχομαι ολοι εσεις που γραψατε σε αυτο το τοπικ πριν μηνες/χρονια πλεον να ειστε μια χαρα και ελπιζω και γω να το ξεπερασω το συντομοτερο γιατι θελω να ζησω στο 100% και οχι κλεισμενος μεσα σε ενα γυαλινο κουτι..Οχι τιποτα αλλο δηλαδη αλλα ολο αυτο μου θυμιζει λιγο και τα χρονια της χρησης..Ε δεν ειναι κριμα..?
η μονη εξηγιση που μπωρω να βρω για αυτο ειναι οτι απλα δεν εισαι ο εαυτος σου και εχεις πηξει να παριστανεις καπιον αλλο...
δεν το πολυκαταλαβαινω αυτο που λες αλεξανδρε.αν δεν βαριεσαι κανε το πενηνταρακια για να μπορεσω να σου απαντησω.