Ειμαι κλεισμένος στο σπίτι εδώ και 4 χρόνια.

Quote:

---

Originally Posted by ftatl

ψιτ καλα εκανες ελα τωρα επειδη οι αλλοι ειναι ραγιαδες και γλυφτιδες θα πρεπει για 490 ευρω να εισαι δουλος και να δουλευεις πανω απο το 8ωρο συν σαββατοκυριακα ελεος! Κι αμα σε κοιτανε περιεργα στα τετοια σου εσυ πας στην ωρα σου και φευγεις στην ωρα σου. τι ειναι ο εργοδοτης μαγκας???

---

Εμένα δεν με πείραξαν οι ώρες, αντιθέτως, έτσι κι αλλιώς αν διαβάσεις τα προηγούμενα μηνύματά μου, θα καταλάβεις είμουν άνεργος και κάθομαι όλη την ώρα. Το θέμα είναι ότι γίνεται έλεγχος από την επιθεώρηση εργασίας (είναι εξακριβωμένο) και αν γίνει καμιά στραβή θα χάσω και εγώ την δουλειά μου. Και εγώ δεν θέλω να χάσω την δουλειά, για αυτό επικοινώνησα με τον ΟΑΕΔ, για να μην γίνει καμιά στραβή. Αλλά έτσι όπως έγιναν τα πράγματα, πάλι έχω πρόβλημα, για αυτό έχω σκάσει τώρα. Φυσάω και ξεφυσάω, δεν ξέρω τι να κάνω, και το θέμα είναι ότι τα κατάφερα μόνος μου.

Bizzaro να υπερασπιστεις τον εαυτο σου νταξει αθελα σου το κανες κι αν δεν το κανες εσυ θα το κανε αλλος με ενα συν ενδεχομενο να χασεις τη δουλεια σου και οι υπολοιποι που ειναι στα 5μηνα καλο τους εκανες οχι κακο! Πιασε τον εργοδοτη και πες του οτι εκανες γκαφα χωρις να το θελεις αν νιωθεις τοσο ασχημα. Ειμαι της γνωμης να κανεις οτι λεει η συμβαση σου και τις υπολοιπες ωρες κανε κατι αλλο οτιδηποτε εστω κι αν σου φαινεται ανευ σημασιας καντο.

Quote:

---

Originally Posted by Bizarro

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις, φίλους έχω ή μάλλον είχα, πλέον έχω χαθεί με όλους. 4 χρόνια είναι πολύς καιρός, πλέον αυτά τα άτομα σήμερα δεν είναι αυτά τα άτομα που γνώριζα πριν 4 χρόνια. Έχω σκεφτεί να ανοιχτώ σε κάποιον φίλο μου αλλά πλέον δεν εμπιστεύομαι κανέναν γιατί όπως είπα δεν τα γνωρίζω πλέον αυτά τα άτομα. Έχω φτάσει στο σημείο να είμαστε άγνωστοι ακόμη και με παιδιά που είμασταν συμαθητές από την 1η δημοτικού μέχρι και την 3η λυκείου, δηλαδή 12 ολόκληρα χρόνια. Δεν ξέρω με ποιόν να μιλήσω, οι γονείς μου έχουν τα δικά τους και δεν θέλω να τους φορτώνω και με τα δικά μου, πραγματικά ποιό πολύ στεναχωριέμαι για αυτούς παρά για μένα.

---

Μην ανοιχτείς , τα ατομα απο τα παλιοτερα χρονια αλλαζουν δραματικά , μονο σε καποιο συγγενή σου η ψυχολόγο

Το θέμα με αγγίζει αφάνταστα , και εγώ είμαι σε περίοδο κατάθλιψης τον τελαυταίο καιρό οσο αναφορά την εργασία , αυτη η κοινωνια δεν προσφέρει τιποτα στο να απανωρθωσει και το χειροτερο ειναι οτι αυτο το ******** κράτος προσφέρει ευκαιρίες μονο στην κωλο Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη ενω την υπόλοιπη ελλάδα την έχει γραμμενη , ζω σε μικρη πόλη οπου επικρατεί ερημιά , μηδεν δουλειές και μηδεν ευκαιριες , και το αιμα μου βραζει αλλα δεν μπορω να κανω τιποτα γιαυτό , δεν μπορώ να προσφέρω κατι σε κανεναν και ουτε είχα και έχω κανεναν διπλα μου , οσο ικανοτητα και αν εχεις σε αυτο που εχεις σπουδάσει αμα δεν έχεις καποιον να σε βολέψει δεν θα βρεις δουλεία , ειναι πραγματικά ξευτίλα και ντρέπομαι που ζω στην Ελλαδα του 2014 , οι ανθρωποι πλεον καινε οτι βρουν για να ζησουν και αυτοκτονίες στολίζουν τους τιτλους των εφημερίδων , οι καταστασεις ειναι τραγικες και το χειρότερο ειναι οτι τα ονειρα μας γκρεμιζονται , το μελλον εδω ειναι αβέβαιο ως και μηδενικο .Συμβουλη μου για σενα Bizarro είναι κανε οτι βρεις μπροστα σου , οποιαδηποτε ευκαιρια φανει αρπαξε την γιατι δεν ειναι εποχες με πολλα περιθωρια

Quote:

---

Originally Posted by ΧωρίςΣκιά

Το θέμα με αγγίζει αφάνταστα , και εγώ είμαι σε περίοδο κατάθλιψης τον τελαυταίο καιρό οσο αναφορά την εργασία , αυτη η κοινωνια δεν προσφέρει τιποτα στο να απανωρθωσει και το χειροτερο ειναι οτι αυτο το ******** κράτος προσφέρει ευκαιρίες μονο στην κωλο Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη ενω την υπόλοιπη ελλάδα την έχει γραμμενη , ζω σε μικρη πόλη οπου επικρατεί ερημιά , μηδεν δουλειές και μηδεν ευκαιριες , και το αιμα μου βραζει αλλα δεν μπορω να κανω τιποτα γιαυτό , δεν μπορώ να προσφέρω κατι σε κανεναν και ουτε είχα και έχω κανεναν διπλα μου , οσο ικανοτητα και αν εχεις σε αυτο που εχεις σπουδάσει αμα δεν έχεις καποιον να σε βολέψει δεν θα βρεις δουλεία , ειναι πραγματικά ξευτίλα και ντρέπομαι που ζω στην Ελλαδα του 2014 , οι ανθρωποι πλεον καινε οτι βρουν για να ζησουν και αυτοκτονίες στολίζουν τους τιτλους των εφημερίδων , οι καταστασεις ειναι τραγικες και το χειρότερο ειναι οτι τα ονειρα μας γκρεμιζονται , το μελλον εδω ειναι αβέβαιο ως και μηδενικο .Συμβουλη μου για σενα Bizarro είναι κανε οτι βρεις μπροστα σου , οποιαδηποτε ευκαιρια φανει αρπαξε την γιατι δεν ειναι εποχες με πολλα περιθωρια

---

και δεν είναι μόνο αυτό. Ενώ βρήκα δουλειά σε 5μηνο, δεν με βάλανε καν στην θέση που έπρεπε. Έκανα αίτηση για ΤΕ Πληροφορικής, και με βάλανε σε μουσείο να κάνω ξενάγηση, κάτι στο οποίο δεν μπορώ να ανταπεξέλθω διότι δεν είναι αυτός ο τομέας μου και δεν εχω ιδέα τι να πω για το μουσείο (μιας και δεν είχα ποτές προοπτικές να μπω σε κάποιο μουσείο), και εκτός από το lower στα αγγλικά, δεν έχω άλλα πτυχία σε ξένες γλώσσες. Δηλαδή αν έρθουν τουρίστες από ξένες χώρες δεν θα μπορώ να τους μιλήσω. Με λίγα λόγια με βάλανε σε μια θέση στην οποία δεν μπορώ να ανταπεξέλθω. Και αυτό με κάνει να νιώθω ακόμη περισσότερο άσχημα για τον εαυτό μου.

Ο φοβος πολλες φορες ειναι συνυφασμενος με την αγνοια. Δεν ηξερες τι πρεπει να κανεις, φοβηθηκες μηπως χασεις τη δουλεια σου κ επραξες κατ' αυτον τον τροπο. Κατ' αρχην μαθε οτι το εργατικο δικαιο ειναι το δικαιο προστασιας των εργαζομενων. Για οποιαδηποτε παραβαση στην επιχειριση ευθυνη φερει ο εργοδοτης ΟΧΙ ο εργαζομενος. Το αν δουλευεις κατα παραβαση των ορων της εργατικης νομοθεσιας βαρυνει τον εργοδοτη. Αυτος υποκειται σε ελεγχο απο την Επιθεωρηση Εργασιας κ σε αυτον επιβαλλονται προστιμα. Οχι σε σενα. Γνωμη μου ειναι να μαθεις τα δικαιωματα σου. Ενα προβλημα που μπορει να εχεις εσυ ως εργαζομενος ειναι να διαπιστωθει παραβαση των ορων του προγραμματος του ΟΑΕΔ βασει του οποιου εχεις προσληφθει, ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ (αυτος εχει το διευθυντικο δικαιωμα, δηλαδη δινει εντολες για το πως, που, ποτε και με ποιο τροπο θα παρεχουν οι εργαζομενοι την εργασια τους) και να αποφασισει ο ΟΑΕΔ τη διακοπη της επιχορηγησης, δηλαδη να μεινεις χωρις δουλεια. Δεν εχω ασχοληθει με τα προγραμματα του ΟΑΕΔ για να σου πω τους ορους απασχολησης κ για καθε προγραμμα ειναι διαφορετικοι. Βρες αν μπορεις βασει ποιου προγραμματος εχεις προσληφθει δηλαδη αριθμο προκηρυξης, ΦΕΚ, οτιδηποτε σχετικο με το προγραμμα σου και διαβασε το. Εκει θα δεις τι ευθυνη εχεις ενδεχομενως εσυ ως εργαζομενος, ποτε και αν μπορεις να απολυθεις η να αντικατασταθεις. Αν δε μπορεις να τα βρεις παρε τον ΟΑΕΔ τηλεφωνο ανωνυμα και ρωτα αν και με ποιες προυποθεσεις μπορεις να χασεις τη δουλεια σου σε ενα τετοιο προγραμμα. ΑΝ μαθεις θα σου φυγει ο φοβος. Μη ριχνεις ολες τις ευθυνες πανω σου. Εσυ ακολουθεις τις εντολες του εργοδοτη. Αυτος ευθυνεται για τις παραβασεις. Εξηγησετε το αυτο κ στους συναδελφους σου. Υπερασπισου τον εαυτο σου. Κ απεναντι στο αφεντικο σου εξηγησε οτι πηρες τηλεφωνο τον ΟΑΕΔ γιατι δεν ηξερες και φοβοσουν μηπως μεινεις χωρις δουλεια. Πες την αληθεια! Ξερω οτι θα ηθελες μιας κ εμεινες τοσο καιρο κλεισμενος κ μονος να αποκτησεις καλες σχεσεις στη δουλεια. Αν τους προσεγγισεις (τους συναδελφους εννοω) με την αληθεια κ αυτοι δεν καταλαβουν δεν φταις εσυ. ΔΕν εκανες με προθεση κανενα κακο. Αλλα βρες το προγραμμα του ΟΑΕΔ οπωσδηποτε και διαβασε το να ξερεις τα δικαιωματα κ τις υποχρεωσεις σου!!! Κ μη φοβασαι. Η νομοθεσια προστατευει τον εργαζομενο!

Μετά από αρκετές μέρες που έγινε το περιστατικό, δεν μου έχει μιλήσει κάποιος προϊστάμενος για το περιστατικό αλλά ούτε εγώ έχω μιλήσει. Δεν μιλάω άλλο γιατί έχω σκάσει πραγματικά, νιώθω πως ότι και να κάνω θα το κάνω χειρότερα, δεν είμαι διατεθειμένος να το προχωρήσω παραπέρα. Οι προϊστάμενοι είναι αρκετά απασχολημένοι με άλλα θέματα, οπότε ίσως και να το αφήσουν (ή μπορεί και να μου τα μαζεύουν). Εγώ πάντως αν με καλέσουν θα απολογηθώ για όποιο πρόβλημα μπορεί να δημιούργησα και δεν έχω σκοπό να δημιουργήσω άλλα προβλήματα. Έτσι κι αλλιώς το πρόγραμμα 5μηνο είναι, με χρηματοδότηση από τον ΟΑΕΔ και όχι από την επιχείρηση. Μετά τους 5 μήνες δεν υπάρχουν προοπτικές να με ξαναπάρουν στην ίδια επιχείρηση μιας και από ότι κατάλαβα οι ίδιοι δεν είναι διατεθειμένοι να προσλάβουν άτομα και να τους πληρώνουν από το δικό τους αποθεματικό. Τώρα έχει περάσει ήδη ένας μήνας, αν συνεχιστεί η κατάσταση, θα καθίσω όσο μπορώ, κάνα μήνα ακόμη, τουλάχιστον να πάρω έναν ακόμη μισθό, και μετά θα παραιτηθώ. Τι 2 μήνες τι 5, έτσι κι αλλιώς και πριν δημιουργηθεί το θέμα μου δεν υπήρχαν προοπτικές για να καθίσω παραπάνω χρόνο στην επειχήρηση.

κοιτα αφου δεν σου λενε τιποτα πηγαινε κανονικα στη δουλεια σου αν καποιος θιξει το ζητημα τοτε μιλας θεωρω οτι δεν υπαρχει λογος να παραιτηθεις για πιο λογο να χασεις τα ενσημα σου. Γενικα μην παραιτεισαι ευκολα τελειωσε κανονικα τη συμβαση σου.

Βizzaro , πολλοι την εχουν πατησει ετσι με τα πενταμηνα. Γνωστος μου εκανε αιτηση ως ΔΕ πληροφορικης και τον εβαλαν στην καθαριοτητα...
Δεν ξερω αν μπορεις να βγαλεις ακρη νομικα . Κανε τον μαλακα αν αντεχεις μεχρι να τελειωσει η συμβαση , αν δεν αντεχεις φυγε.

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Βizzaro , πολλοι την εχουν πατησει ετσι με τα πενταμηνα. Γνωστος μου εκανε αιτηση ως ΔΕ πληροφορικης και τον εβαλαν στην καθαριοτητα...
Δεν ξερω αν μπορεις να βγαλεις ακρη νομικα . Κανε τον μαλακα αν αντεχεις μεχρι να τελειωσει η συμβαση , αν δεν αντεχεις φυγε.

---

Μα, εμένα δεν με πείραξε η θέση που με τοποθέτησαν, δηλαδή με πείραξε λιγάκι αλλά όχι τόσο όσο αυτό που μου έκαναν μετά. Όπως τόνισα έχω επιβεβαιωμένο ότι γίνονται έλεγχοι σε συνεργασία ΟΑΕΔ και Επιθεώρησης Εργασίας, και ο εργοδότης ήθελε να με τοποθετήσει εκτός ωραρίου χωρίς να υπάρχει κάποιο επίσημο έγγραφο που να με υποχρεώνει να το κάνω. Μάλιστα μου είπε να λέω ότι το κάνω εθελοντικά. Επίσης κάποιος άλλος μου είπε ότι θα κάνει καταγγελία αν το κάνω αυτό. Έτσι αγχώθηκα και έγινε ότι έγινε. Το θέμα είναι ότι πλέον στην δουλειά με κοιτάνε με μισό μάτι, και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το αντέξω. Πάντως θα προσπαθήσω να κρατήσω όσο ποιό πολύ γίνεται.

Παιδιά, τα προβληματά μου συνεχίζονται. Θα σας εξηγήσω σε νέο θέμα που θα ανοίξω τι μου συνέβη και θα προσπαθήσω να βρω και κάποιον να του μιλήσω και να τα βγάλω όλα από μέσα μου γιατί έτσι πιστεύω ότι θα νιώσω καλύτερα. Μέχρι να κάνω κάτι μήπως έχετε να μου προτείνετε κάποιο καλό νούμερο ψυχολογικής υποστήριξης; Έχω βρει διάφορα και είμαι στο τσακ να καλέσω, αλλά περιμένω λιγάκι μέχρι να έχω εχω την υσηχία μου για να μπορέσω να μιλήσω. έχω βρει 2 νούμερα, το:

Μονάδα Επείγουσας Τηλεφωνικής Βοήθειας


SOS: 210 72 22 333 Αιγινήτειο Νοσοκομείο, Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική

Τηλεφωνική βοήθεια για ψυχολογικά προβλήματα.

Ώρες λειτουργίας γραμμής: Καθημερινά, 3:00 μ.μ. έως 11:00 μ.μ.

και το ---------------------------

Εθνικό Κέντρο Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας (Ε.Κ.Α.Κ.Β.)

>> http://www.ekka.org.gr <<


SOS: 197 Γραμμή Άμεσης Βοήθειας του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης


Συμβουλευτικές υπηρεσίες για οικογενειακά και ψυχολογικά προβλήματα.

Ώρες λειτουργίας γραμμής: Όλο το 24ωρο, όλη την εβδομάδα

-------------------------------------------------------

να καλέσω σε κάποιο από αυτά τα 2; πόσο ανώνυμες είναι αυτές οι κλήσεις;

Δεν νομιζω οτι οι συγχωριανοι σου ειναι σε καλυτερη μοιρα ωστε να μπορουν να σε κοροιδεψουν. Και αυτοι που ειναι,πιστεψε με, δεν θα το κανουν. Η καταραμενη η υπερβολικη σκεψη μας εχεις διαλυσει ολους εδω μεσα μου φαινεται

Αποφάσισα να επαναφέρω το θέμα. Αν και ηρέμησαν κάπως τα πνεύματα, τα προβλήματα δεν λύθηκαν εντελώς, με αποκορύφωμα κάτι που μου συμβαίνει τον τελευταίο καιρό. Αλλά ας ξεκινήσω από την αρχή, ή μάλλον από εκεί μου έμεινα από το προηγούμενο μήνυμα πριν 3,5 χρόνια (Φεβρουάριο του 2014).

Εκείνη η χρονιά αλλά και το 2015 είχε κάποια σκαμπανευάσματα καθότι και οι 2 μου οι γονείς έκαναν κάποιες σοβαρές εγχειρήσεις. Οι εγχειρήσεις έγιναν ποιο μετά από το τελευταίο μου μήνυμα, το καλοκαιράκι του 2014.

Μετά τις εγχειρήσεις και για ένα μικρό διάστημα υπήρχε μεγάλη πολύ ένταση στο σπίτι, μέχρι που και η μητέρα μου πήγε σε ψυχίατρο/ψυχολόγο για να μιλήσει. Ευτυχώς εκείνη την περίοδο έκανε την πρακτική της στο τοπικό κέντρο υγείας (μένουμε σε χωριό) μια κοπέλα που ειδικευόταν στην ψυχολογία/ψυχιατρική (δεν είμαι σίγουρος σε ποια από τα δύο) και η μητέρα μου έκανε μερικές συνεδρίες μαζί της. Είχα σκεφτεί να πάω και εγώ να μιλήσω στην γιατρό, αλλά είχα αναφέρει σε προηγούμενο μήνυμα ότι δεν έχω αναφέρει τίποτα στους γονείς μου γιατί δεν θέλω να τους ανησυχήσω, και αν πήγαινα στην ίδια γιατρό μπορεί να μάθαιναν κάτι. Ξέρω φυσικά περί ιατρικού απορρήτου, αλλά το χωριό είναι μικρό και πολλοί μιλάνε (μπορεί να με έβλεπε κάποιος επισκέπτης του κέντρου υγείας).

Πέρασε το 2014, πέρασε και το 2015, τα πράγματα ηρέμησαν κάπως. Ηρέμησαν και οι γονείς μου και εγώ, όσο μπορούσαμε τέλος πάντων. Κουτσά στραβά πήγαινα και για κάνα μεροκάματο και μάζεψα κάποια χρήματα. Μην φανταστείτε πολλά φυσικά, δεν πλησιάζει καν σε 4ψήφιο νούμερο. Κατά το 2016 πήρα λίγο τα πάνω μου και αποφάσισα να βγαίνω έξω 1-2 φορές τον μήνα και να πηγαίνω βόλτα εκτός χωριού με το αυτοκίνητο, ακόμη και αν χρειάζεται να χαλάω από τις οικονομίες μου.

Και φτάνουμε στο σήμερα. Πριν 1 μήνα περίπου πήγα να κάνω κάποιες προληπτικές ιατρικές εξετάσεις. Είχα ανεβασμένη χοληστερίνη (το περίμενα), και δυστηχώς είχα ανεβασμένα αποτελέσματα στον θυροειδή. Τα αποτελέσματα στον θυροειδή ήταν μεν ανεβασμένα, αλλά σε ανεκτό επίπεδο, και ο γιατρός μου έδωσε απλώς ένα φάρμακο να παίρνω για λίγο καιρό. Υπέθεσα ότι είναι μικρό το κακό αλλά τελικά δεν ήταν. Από την πρώτη μέρα που άρχισα να παίρνω το φάρμακο άρχισα να έχω αναγούλες και ναυτίες. Επειδή καθόμουν χαλαρός στο σπίτι έφερνα τον εαυτό μου σε κατάσταση ηρεμίας και μετά από λίγη ώρα έφευγαν. Μέχρι που μια μέρα χρειάστηκε να πάω για μεροκάματο σε ένα χωράφι. Λόγω της σωματικής πίεσης καθώς και της ζέστης που είχε, τελικά δεν κατάφερα να συγκρατηθώ και ξέρασα ότι είχα και δεν είχα φάει.

Από εκείνη την ημέρα χάλασε για τα καλά η ψυχολογία μου και οι ναυτίες έγιναν εντονότερες επειδή δεν μπορούσα να ηρεμήσω. Και δεν είναι μόνο αυτό. Το φάρμακο τελειώνει αλλά οι ναυτίες συνεχίζονται, σε ποιο χαλαρό ρυθμό όμως. Αυτό όπως καταλαβαίνετε έχει καταστρέψει εντελώς την ψυχολογία μου. Δεν έχω πάει ακόμη σε γιατρό γιατί το φάρμακο τελείωσε πριν μερικές μέρες και θέλω να δω μήπως εξασθενίσουν οι ναυτίες, αλλά σκοπεύω από Δευτέρα να ξαναπάω στον γιατρό.

Το θέμα είναι ότι η ψυχολογία μου έχει καταστραφεί πάλι για τα καλά, και δεν ξέρω τι να κάνω.

Κάνε λίγη υπομονή να το συζητήσεις με τον ιατρό σου. Εκείνος θα γνωρίζει καλύτερα να σου πεί αν για τις ναυτίες ευθύνεται ο θυροειδής και η θεραπεία που έκανες και τι μπορεις να κάνεις απο εδώ και πέρα. Μην το αφήσεις όλο αυτό να σε πάει πίσω και το οτι αισθάνθηκες μια αδιαθεσία στην δουλειά δεν είναι λόγος να σε πέρνει απο κάτω. Την Δευτέρα λοιπόν που θα πάς μίλησε του για όλα αυτά και ολα θα πάνε καλά!!

Bizarro νομίζω πως έχεις ανάγκη να κάνεις μια νέα αρχή. Αρχικά είσαι 26 χρονών, έχεις όλη την ζωή μπροστά σου. Πάρε την στα χέρια σου και κάνε ότι θα σε κάνει νια νιώσεις καλύτερα. Με τα κιλά μπορείς να ξεκινήσεις διατροφή και γυμναστική στο σπίτι, να παρεις τιποτα οργανα και να βλεπεις βίντεο στο youtube κλπ. Θα σε βοηθήσει και στην ψυχολογία σου. Προσπαθήσε να βρεις κάποιο χόμπι που να μην απαιτεί πολλά λεφτά. Κανένα μουσικό όργανο μέσω youtube, ξενη γλώσσα μέσω ίντερνετ. Να βρεις κάποιο νόημα στη ζωή σου. Κάποιο στόχο. Ξαναπιασε επαφή με κάποιο από τα παιδιά που εκανες παρέα. Δεν χρειάζεται να είστε και κολλητοί. Απλά ξεκινά από κάτι μικρό. Θα γνωρισεις κι άλλα άτομα έτσι. Ή απεκτησε επαφή με ξαδερφια κλπ. Κάνε μια αρχή στον κοινωνικό τομέα τέλος πάντων. Επίσης, αν έχεις κάποιον γνωστό ή συγγενή σε άλλη πολη να προσπαθήσεις να πας να βρεις εκεί δουλειά μήπως σου χαμογελάσει η τύχη. Γενικά βήμα βήμα προσπάθησε να πιάσεις όλους τους τομείς. Μπορείς και να γνωρίσεις ατομα και μέσω ίντερνετ , και αυτό καλύπτει και την προσωπική σου ζωή καθώς πλέον πολλα ζευγάρια έχουν γνωριστεί από ίντερνετ. Ελπίζω να βοήθησα έστω και λίγο. Γενικά βρες την ελπίδα και το σημαντικοτερο είναι να εχούμε στόχους μικρούς η μεγάλους