Σχεση με ενα ανθρωπο που πασχει απο διπολικη διαταραχη

Quote:

Originally Posted by Psaksevresto

Μαριπόσα, άσε η δική μου ιστορία είναι μεγάλη, παλιά, πονάει και δεν είμαι σε θέση αυτή τη στιγμή να την αναπτύξω.
Το θέμα μας είναι ο άλφαπαρκ και αν μπορεί κάποιος από εδώ μέσα να τον βοηθήσει στον τρόπο προσέγγισης της κοπέλας του αναφορικά με την παρακολούθησή της από κάποιον ειδικό.
Εγώ είπα τη γνώμη μου, η οποία παίζει ναναι και λανθασμένη, όμως δεν παύει να είναι δοκιμασμένη και στην τελική είναι η γνώμη μου στο πως θα πρέπει να διαχειριστεί το θέμα της άμεσης ψυχοθεραπείας της κοπέλας του, γιατί καταλαβαίνω ότι την αγαπάει.
Πάντως διατηρώ πολλές αμφιβολίες εάν όντως η συγκεκριμένη κοπέλα πάσχει από διπολική διαταραχή, μπορεί να είναι κυκλοθυμική, ανώριμη, κακομαθημένη, οριακή, τελοσπάντων ό,τι άλλο εκτός από διπολική.
Δεν είναι και τόσο εύκολη η διάγνωση της διπολικής διαταραχής από τα όσα μας έγραψε για αυτήν (το αντίθετο μάλιστα), ενώ αγοράζοντάς της βιβλίο σχετικό με τη δδ,(χωρίς καν να υπάρχει αυτή η διάγνωση από κάποιον ειδικό..) της δημιούργησε ακόμα μεγαλύτερη άρνηση για αντιμετώπιση του όποιου προβλήματός της και την τρόμαξε πολύ.

Δε ζήτησα να μας αναπτύξεις αυτή την ιστορία, αλλά να μου πεις αν η εν λόγω κοπέλα ήταν διαγνωσμένη με διπολική ή όχι...... κ αυτό για να αποκλείσω το ενδεχόμενο να συμβαίνει εξ αιτίας του ότι πολλοί άνθρωποι που έχουν έρθει σε επαφή με κόσμο που πάσχει από μια ασθένεια (πχ κατάθλιψη) τείνουν να επεκτείνουν τα συμπεράσματά τους κ σε διαταραχές παντελώς άσχετες, χωρίς φυσικά αυτό να συνεπάγεται ότι δεν συναντώνται κ συννοσηρότητες (πχ διπολική με ναρκισσιστική διαταραχή ή οριακή που είναι κ πολύ συνηθιθσμένο).
Απ'όσο θυμάμαι, αν θυμάμαι κ σωστά,η ιστορία του alphapark είναι πολύ παλιά (φαίνεται κ από τις ημερομηνίες) κ έχει λήξει, κ καθ'ότι οι ιστορίες με διπολικούς/ές (εμένα η κοπέλα που περιγράφει μου φαίνεται τυπική τέτοια περίπτωση) δεν έχουν ποτέ αίσιο τέλος, έτσι κ ο ίδιος προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του τώρα. Οι διπολικοί είναι άνθρωποι (ιδίως οι τύπου Ι) που καταστρέφουν τα πάντα γύρω τους κ τον εαυτό τους μαζί, το μόνο που αφήνουν στο πέρασμάτ υος είναι καμμένη γη, κατεστραμμένες σχέσεις, διαλυμένα σπίτια (εδώ τη νύφη την πλκηρώνουν τα παιδιά) κ πρώην συντρόφους στην καλύτερη απογοητευμένους που θέλουν να διαγράψουν τα πάντα από το μυαλό τους, ενώ στη χειρότερη καταλίγουν οι ίδιοι στους ψυχιάτρους κουβαλώντας κατάθλιψη κ τα 1002 άλλα σύνδρομα. Happy ending παίζει μόνο στο 2-3% των ΠΟΛΥ LIGHT ΠΕΡΙΠΤΏΣΕΩΝ, που παραδέχονται στην ασθένεια κ είναι συνεργάσιμοι σε θεραπεία.
Κ στο κάτω- κάτω άλλο το να καταστεί κάποιος, μέσω ψυχοθεραπείας κ κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής, ικανός προς εργασία, να διεκπεραιώνει τις υποθέσεις του μόνος του, να διατηρεί μια στοιχειώδη κοινωνική ζωή κ να είναι σε θέση να αναλάβει κάποιες απολύτως βασικές ευθύνες, κ άλλο το να φτάσει σε σημείο να εμπλακεί σε μια υποτυπωδώς υγιή κ ισορροπημένη συναισθηματική σχέση. Το 2ο είναι πολύ πιο δύσκολο.