"Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες.. καγώ αναπαύσω υμάς" Ματθ. ια' 28

Quote:

---

Originally Posted by Γιώργος Πολίδης

Τα αισθήματα σου τα βλέπεις;;; Τα διανοήματα σου τα βλέπεις;;; (όχι τις ηλεκτρομαγνητικές ή άλλες συνάψεις αλλά το νόημα των σκέψεων και ιδεών)

---

Το νόημα? Εννοείς την σκέψη? Και αυτό παράγωγο μιας πολύπλοκης εγγεφαλικής διαδικασίας είναι (η οποία επίσης μπορεί να μετρηθεί κουτσά στραβά για την ώρα). Υπάρχει ένας λόγος που ένας βάτραχος δε μπορεί να λύσει διαφορικές εξισώσεις ή να αρχίσει να μιλάει (με κατανόηση) με ανθρώπινες λέξεις, και αυτός είναι επειδή δεν έχει την ικανότητα να διημιουργήσει τόσο πολύπλοκες εγγεφαλικές διαδικασίες.!

Quote:

---

Την πνευματική σου υπόσταση την βλέπεις;;;

---

Δεν ξερω αμα υπάρχει αυτό που λες. Μίλα με αποδείξεις, αλλιώς θα σου φέρνω και εγώ παραδείγματα από τον Χαρι Ποτερ και τον Τολκιν.

Quote:

---

Και στην τελική, δεν κινείτε μέσα σου μια υποψία, πως είναι δυνατόν 2000 έτη και πλέον, μία απάτη να έχει την ίδια αποδοχή από τους ανθρώπους διαχρονικά με την ίδια ένταση;;;

---

Tι να πω, μεχρι πριν τουλαχιστον 100 χρονια ενα συντριπτικο μερος της πλειοψηφιας του πολιτισμενου πλανητη ηταν παντελως αγραμματο και η μονη διδασκαλια που ειχε ηταν παστορες και την εκκλησια. Μονο οι λορδοι και πολλοι πλουσιοι καταφερναν να σπουδασουν, για την ακριβεια αυτο συνεχιστηκε μεχρι και πριν απο 50 χρονια περιπου με το περας των μεγαλων πολεμων και την διαδοση των εννοιων οπως "παιδεια,μορφωση,υγεια,ανθρ ωπινα δικαιωματα" κτλ. Οταν για 2000 χρονια εχεις εναν παπά να σε εκπαιδευει απο την πρωτη μερα που γεννιεσαι τοτε τι περιμενεις? Επισης κοιτα τι γινεται στις ανεπτυγμενες χωρες στο θεμα της θρησκειας. Απλα τα πραγματα, ο μορφωμενος, καλλιεργημενος και ανοιχτομυαλος ανθρωπος δεν προκειται να πιστεψει ποτε σε ιστοριες με φιδια που μιλανε σε γυναικες που φτιαχτηκαν απο τα πλευρά ενος αντρα που διημιουργηθηκε απο λασπη.

Quote:

---

Εκτός αν τους θεωρήσουμε βλάκες και αφελείς, κάτι που δυστυχώς με προίκισε η φύση. Αλλά δεν πειράζει, και οι βλάκες όπως εγώ έχουν τον ρόλο τους στην κοινωνία.

---

Σκέψου το σαν την Αρχαία Ελλάδα: Oι βλάκες πεινασμένοι και άβουλοι δούλοι έσκαβαν και κουβάλαγαν κολώνες όλη μέρα για να χτίσουν τον Παρθενώνα, και οι έξυπνοι φιλόσοφοι κάθονταν στην σκιά τρώγοντας δροσερά σταφύλια και γράφοντας ποίηση και φιλοσοφία. Και κάπως έτσι αναπτύχθηκε η δημοκρατία.

Quote:

---

Όμως, δεν υπάρχουν μόνο βλάκες και αφελείς που πίστεψαν Στον Θεό, για όποιον έχει αμφιβολίες ας δεί στον σύνδεσμο που ακολουθεί, τι λέει ο διευθυντής του ανθρωπίνου γωνιδιώματος (μοριακή βιολογία) Francis S. Collins στο βιβλίο του με τίτλο: <<Η Γλώσσα του Θεού>> http://de.scribd.com/doc/69512986/%C...B5%CE%BF%CF%8D

---

Η διαφορά του Collins με της εκκλησίας είναι, πως ο πρώτος γράφει απλά την ενδιαφέρον θεωρία του τι πιστεύει ότι έγινε. Η εκκλησία από την άλλη δε γράφει θεωρίες, αλλά γεγονότα, και αλίμονο σε όποιον δε τα πιστέψει.

[QUOTE=alex_wesker;413544]

Quote:

---

Το νόημα? Εννοείς την σκέψη? Και αυτό παράγωγο μιας πολύπλοκης εγγεφαλικής διαδικασίας είναι (η οποία επίσης μπορεί να μετρηθεί κουτσά στραβά για την ώρα). Υπάρχει ένας λόγος που ένας βάτραχος δε μπορεί να λύσει διαφορικές εξισώσεις ή να αρχίσει να μιλάει (με κατανόηση) με ανθρώπινες λέξεις, και αυτός είναι επειδή δεν έχει την ικανότητα να διημιουργήσει τόσο πολύπλοκες εγγεφαλικές διαδικασίες.!

---

Ποιάς διαδικασίας εγκεφαλικής παράγωγο είναι;;; Μπορείς να μας την περιγράψεις;;; Δηλαδή εσύ ποιόν ρόλο παίζεις, ο εγκέφαλος παράγει την σκέψη και την οργάνωση των νοημάτων δίχως την δική σου συμβολή;;; Και γνωρίζει ο εγκέφαλος το νοηματικό περιεχόμενο των λέξεων-σημάτων;;; Η δική σου συμβολή τέλος πάντων ποιά είναι στην εκφορά λόγου, αποκλειστικά το παραγώμενο προϊόν μιάς εγκεφαλικής πολύπλοκης λειτουργίας μέσα στο κεφάλι σου;;; Για πες μας και με ποιά πρακτική εργαστηριακή μέθοδο κουτσά-στραβά μετράτε το νοηματικό περιεχόμενο στις συνάψεις των νευρώνων, και όχι το ηλεκτρομαγνητικό φορτίο;;;

Λυπάμαι που διακρίνεις σε τόσο βάθος τις διαφορές που έχεις με έναν βάτραχο αλλά δεν μπορώ να βοηθήσω. Είμαστε ομοιοπαθείς.

Quote:

---

Δεν ξερω αμα υπάρχει αυτό που λες. Μίλα με αποδείξεις, αλλιώς θα σου φέρνω και εγώ παραδείγματα από τον Χαρι Ποτερ και τον Τολκιν.

---

Άκυρο. Αν εσύ δεν διακρίνεις μέσα σου πνεύμα ώστε να έχουμε μία ελάχιστη συμβατότητα στην περί ανθρώπου φύσης γνώση, δεν μπορώ, αδυνατώ να βοηθήσω και επομένως να επικοινωνήσουμε. Συνέχισε όμως να μελετάς Χάρι Πότερ και Τόλκιν, είναι καλά αναγνώσματα, τα αγόραζα στον γιό μου όταν ήταν στην κατάλληλη ηλικία για τέτοιου είδους συγγραφικά έργα.

Quote:

---

Tι να πω, μεχρι πριν τουλαχιστον 100 χρονια ενα συντριπτικο μερος της πλειοψηφιας του πολιτισμενου πλανητη ηταν παντελως αγραμματο και η μονη διδασκαλια που ειχε ηταν παστορες και την εκκλησια. Μονο οι λορδοι και πολλοι πλουσιοι καταφερναν να σπουδασουν, για την ακριβεια αυτο συνεχιστηκε μεχρι και πριν απο 50 χρονια περιπου με το περας των μεγαλων πολεμων και την διαδοση των εννοιων οπως "παιδεια,μορφωση,υγεια,ανθρ ωπινα δικαιωματα" κτλ. Οταν για 2000 χρονια εχεις εναν παπά να σε εκπαιδευει απο την πρωτη μερα που γεννιεσαι τοτε τι περιμενεις? Επισης κοιτα τι γινεται στις ανεπτυγμενες χωρες στο θεμα της θρησκειας. Απλα τα πραγματα, ο μορφωμενος, καλλιεργημενος και ανοιχτομυαλος ανθρωπος δεν προκειται να πιστεψει ποτε σε ιστοριες με φιδια που μιλανε σε γυναικες που φτιαχτηκαν απο τα πλευρά ενος αντρα που διημιουργηθηκε απο λασπη.

---

Σφάλλεις. Υπάρχει τεράστο συγγραφικό έργο μέσα στον Μεσαίωνα, από όλους τους τομείς της μέχρι τότε επιστήμης. Απλά ενημερώσου.

Quote:

---

Σκέψου το σαν την Αρχαία Ελλάδα: Oι βλάκες πεινασμένοι και άβουλοι δούλοι έσκαβαν και κουβάλαγαν κολώνες όλη μέρα για να χτίσουν τον Παρθενώνα, και οι έξυπνοι φιλόσοφοι κάθονταν στην σκιά τρώγοντας δροσερά σταφύλια και γράφοντας ποίηση και φιλοσοφία. Και κάπως έτσι αναπτύχθηκε η δημοκρατία.

---

Μάλλον δεν ταξινόμησες ακόμη, προφανώς λόγω ηλικίας, τις σύγχρονες κοινωνικές δομές εμπειρικά για να τοποθετείς με αυτόν τον τρόπο το θέμα. Εσύ άραγε σε ποιά θέση θα βρισκόσουν στην αρχαία Ελλάδα;;; Με τους πρώτους ή τους δεύτερους;;;

Quote:

---

Η διαφορά του Collins με της εκκλησίας είναι, πως ο πρώτος γράφει απλά την ενδιαφέρον θεωρία του τι πιστεύει ότι έγινε. Η εκκλησία από την άλλη δε γράφει θεωρίες, αλλά γεγονότα, και αλίμονο σε όποιον δε τα πιστέψει.

---

Άστο, δεν το κατέχεις, ούτε την πρώτη σελίδα άνοιξες στους έπαινους. Από την άλλη η γνώμη σου για την εκκλησία προφανές είναι πως δεν είναι προϊόν εμπειρίας της μύησης που παρέχει δια των ιερών ακολουθιών.

Μήπως είναι καλύτερα να διακόψουμε την συζήτηση, να αφήσουμε λίγο χρόνο;;; Το βλέπω για πρέπον, ας ξαναδείς τα θέματα και λιγάκι πιο βαθειά, ίσως και με άλλη αντίληψη, ποιό λεπτή. Δεν βιάζομαι έχω χρόνο εγώ.

[QUOTE=Ξωτικό;413568]

Quote:

---

Originally Posted by Γιώργος Πολίδης

.................................................. .....................

---

Χμμμ... Εντάξει... Διακόπτω και δεν αναρτώ ξανά τίποτε. Τέλος από εμένα.

[QUOTE=Γιώργος Πολίδης;413557]

Quote:

---

Originally Posted by alex_wesker

Ποιάς διαδικασίας εγκεφαλικής παράγωγο είναι;;; Μπορείς να μας την περιγράψεις;;; Δηλαδή εσύ ποιόν ρόλο παίζεις, ο εγκέφαλος παράγει την σκέψη και την οργάνωση των νοημάτων δίχως την δική σου συμβολή;;; Και γνωρίζει ο εγκέφαλος το νοηματικό περιεχόμενο των λέξεων-σημάτων;;; Η δική σου συμβολή τέλος πάντων ποιά είναι στην εκφορά λόγου, αποκλειστικά το παραγώμενο προϊόν μιάς εγκεφαλικής πολύπλοκης λειτουργίας μέσα στο κεφάλι σου;;; Για πες μας και με ποιά πρακτική εργαστηριακή μέθοδο κουτσά-στραβά μετράτε το νοηματικό περιεχόμενο στις συνάψεις των νευρώνων, και όχι το ηλεκτρομαγνητικό φορτίο;;;

Λυπάμαι που διακρίνεις σε τόσο βάθος τις διαφορές που έχεις με έναν βάτραχο αλλά δεν μπορώ να βοηθήσω. Είμαστε ομοιοπαθείς.

---

Έχεις πάρει σαν αναπόσπαστο δεδομένο ότι υπάρχει αυτό το "κάτι άλλο" (ψυχή,ζωή,εσωτερική ενέργεια, τσι, όπως θέλεις πες το έχει πολλά ονόματα) που είναι μέσα μας. Όμως δεν εξηγείς αυτό το δεδομένο από που έχει προκύψει. Eγώ μίλξσα με πράγματα που έχουν ανακαλυφθεί και αποδειχθεί ήδη ότι υπάρχουν και μπορεί να τα βρει ο καθένας όποτε θέλει να τα προκαλέσει για να αποδείξει το αντίθετο. Εσύ από την άλλη μιλάς για πράγματα που υποψιάζεσαι ότι υπάρχουν. Ή μάλλον που θέλεις να πιστεύεις ότι υπάρχουν επειδή θες σονυ και καλά να καλύψεις εκείνο το κενό.

Quote:

---

Άκυρο. Αν εσύ δεν διακρίνεις μέσα σου πνεύμα ώστε να έχουμε μία ελάχιστη συμβατότητα στην περί ανθρώπου φύσης γνώση, δεν μπορώ, αδυνατώ να βοηθήσω και επομένως να επικοινωνήσουμε. Συνέχισε όμως να μελετάς Χάρι Πότερ και Τόλκιν, είναι καλά αναγνώσματα, τα αγόραζα στον γιό μου όταν ήταν στην κατάλληλη ηλικία για τέτοιου είδους συγγραφικά έργα.

---

Όντως. Στον χαρι ποτερ και στον Τολκιν υπαρχουν μονοκεροι, δρακοι, δαιμονες και αλλα πραγματα που α)δεν τα εχει δει ποτε κανεις μπροστα του και β)ειναι μεσα σε βιβλια μονο . Κατι σαν τις ιστοριες και τα πλασματα της Αγιας Γραφης ενα πραγμα.

Quote:

---

Σφάλλεις. Υπάρχει τεράστο συγγραφικό έργο μέσα στον Μεσαίωνα, από όλους τους τομείς της μέχρι τότε επιστήμης. Απλά ενημερώσου.

---

Ο μεσαιωνας. Τι ωραια χρονια. Καποιοι ειχαν την φαινη ιδεα να δωσουν απολυτη εξουσια στην εκκλησια και στους θρησκευτικους ηγετες. τα αποτελεσματα γνωστα: σταυροφοριες, ιερα εξεταση, συγχωροχαρτια, υπο-υπο-υπο-υπο-αναπτυξη της τεχνολογιας (ηταν του διαβολου), διανοιξη χασματος πλουσιων και φτωχων, πολεμοι και παλι πολεμοι.

Quote:

---

Μάλλον δεν ταξινόμησες ακόμη, προφανώς λόγω ηλικίας, τις σύγχρονες κοινωνικές δομές εμπειρικά για να τοποθετείς με αυτόν τον τρόπο το θέμα. Εσύ άραγε σε ποιά θέση θα βρισκόσουν στην αρχαία Ελλάδα;;; Με τους πρώτους ή τους δεύτερους;;;

---

Άμα ειχα γεννηθει στην Αρχαια Ελλαδα και ημουν γονος πλουσιας οικογενειας, τοτε θα θεωρουσα φυσιολογικο να αγορασω 3-4 δουλους για το σπιτι μου για να δουλευουν για εμενα ή και για να διασκεδαζω μαζι τους οταν δεν ειχα τι αλλο να κανω.
Αμα ειχα γεννηθει στην Αρχαια Ελλαδα και ημουν γονος δουλων , και αρα και εγω δουλος, θα θεωρουσα φυσιολογικο να πρεπει να ειμαι μονίμως κατωτερος και παιχνιδι/ιδιοκτησια του αφεντη μου.

Quote:

---

Μήπως είναι καλύτερα να διακόψουμε την συζήτηση, να αφήσουμε λίγο χρόνο;;; Το βλέπω για πρέπον, ας ξαναδείς τα θέματα και λιγάκι πιο βαθειά, ίσως και με άλλη αντίληψη, ποιό λεπτή. Δεν βιάζομαι έχω χρόνο εγώ.

---

Δεν υπαρχει χρονος.
Προσπαθεις να μου αποδειξεις κατι το οποιο δε μπορει να αποδειχθει , αλλα παραδοξως υπαρχει... ετσι, επειδη υπαρχει.

Εχει μια διαφορα να βλεπεις το σκοταδι και να λες "κατι κρυβεται εκει μεσα σιγουρα" απο το να λες "μπορει κατι να κρυβεται εκει μεσα, μπορει και οχι, αλλα δε μπορω να το αποδειξω ακομα"

Εχετε ξεφύγει απο το θέμα... Εδω δεν αναλυουμε δογματικά και κοσμοθεωριες... Οποίος πιστεύει και τι πιστεύει δικαίωμα του...

Στο θέμα τωρα...

Η ψυχη μου δεν αγαλλιασει όσες προσευχές κι αν έχω κάνει... Οση Κ.Δ και να έχω διαβάσει... Είμαι στην κοινωνική θεολογία και τα μελεταω εις βάθος, πατέρες, αγίους... Αυτη η θλίψη δεν φεύγει, ειναι μέσα στο πετσί μου...

Quote:

---

Originally Posted by alex_wesker

Ακριβώς!
Είναι πολύ πιο ειλικρινές κάποιος να λέει "δεν γνωρίζω αν υπάρχει ή όχι" , παρά να του δίνει και όνομα και από πάνω με απολύτως μηδαμινές και αναξιόπιστες αποδείξεις από ένα βιβλίο που γράφτηκε κάποτε από κάποιους.

---

Αυτές που αποκάλεσες μηδαμινές.. προσωπική μου άποψη είναι, ότι είναι διαχρονικές και με την κατάλληλη ερμηνεία θα μπορούσαν να δώσουν λύσεις,
σε όλα τα ψυχολογικά προβλήματα, που αντιμετωπίζει σήμερα ο άνθρωπος και που μάλλον δεν διαφέρουν γενικά από όλα τα άλλα προβλήματά μας.
Το πλέον σημαντικό είναι, ότι σ' αυτό το "βιβλίο" γίνεται αναφορά στα κύρια αίτιά τους, που παραμένουν ίδια, εδώ και τόσους αιώνες! Απ' αυτό και
μόνο το γεγονός επιβεβαιώνεται κι η εγκυρότητά του και η επιστημονική του βάση. Η παρουσίαση της γνώσης των πραγματικών μας αναγκών,
διαχωρισμένες από τις περιττές και βλαβερές σ' αρκετές περιπτώσεις της "σύγχρονης" καταναλωτικής κοινωνίας, μέσα απ' αυτό το έργο, μπορούν
να εξασφαλίσουν ψυχική ισορροπία, αφού παρέχεται η δυνατότητα αυτές να ικανοποιούνται σωστά, ενώ δίνονται και διέξοδα στην καθημερινότητά μας.

alex_wesker, σου οφείλω μία ειλικρινή συγνώμη διότι αδυνατώ να νοιώσω έτσι ώστε να σε λάβω ως σοβαρό συνομιλητή. Δεν εμπνέεις σοβαρότητα, σε εμένα τουλάχιστον, κι έτσι θεωρώ ανόητο από την πλευρά μου να προσπαθήσω μία συζήτηση μαζί σου. Μόνο αυτό παρακάτω, αν και νοιώθω πως γράφοντας το απευθύνομαι στα ντουβάρια του σπιτιού μου. Δεν πειράζει όμως, καμιά φορά λένε πως και τα ντουβάρια έχουν αυτιά.

Quote:

---

Έχεις πάρει σαν αναπόσπαστο δεδομένο ότι υπάρχει αυτό το "κάτι άλλο" (ψυχή,ζωή,εσωτερική ενέργεια, τσι, όπως θέλεις πες το έχει πολλά ονόματα) που είναι μέσα μας. Όμως δεν εξηγείς αυτό το δεδομένο από που έχει προκύψει. Eγώ μίλξσα με πράγματα που έχουν ανακαλυφθεί και αποδειχθεί ήδη ότι υπάρχουν και μπορεί να τα βρει ο καθένας όποτε θέλει να τα προκαλέσει για να αποδείξει το αντίθετο. Εσύ από την άλλη μιλάς για πράγματα που υποψιάζεσαι ότι υπάρχουν. Ή μάλλον που θέλεις να πιστεύεις ότι υπάρχουν επειδή θες σονυ και καλά να καλύψεις εκείνο το κενό.

---

Δεν το έχω αντιληφθεί όπως το εννοείς, προφανώς γιατί έως εκεί καταλαβαίνεις τον εαυτό σου, αλλά σε αυτό το "κάτι άλλο" όπως το λες, παρεμβαίνω αυτόβουλα και το πλάθω όπως θέλω εγώ να ομοιάζει, και όχι να έχει την μορφή που έλαβε κατά την παιδεία-ανατροφή η οποία ασυνείδητα διαμόρφωνε, και τα κληρονομικά χαρακτηριστικά δια του γενετικού κώδικα. Ως εκ τούτου, την κίνηση αυτού του "κάτι άλλο", για εσένα, γιατί για εμένα έχει σαφέστατο χαρακτήρα, είδος, ουσία και ποιότητες, την οργανώνω ΕΓΩ, και ΕΓΩ της δίνω κατευθύνσεις. Γεγονότα τα οποία, κατά τα λεγόμενα σου όπου είναι και μία ασυνείδητη εξομολόγηση σου, αγνοείς, δεν κατέχεις, δεν βίωσες, σου είναι παντελώς άγνωστα, αλλά δεν φταις εσύ όσο το πως δεν σου δίδαξαν πως να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, εξαπατώντας τον άθελα σου.

Εδώ κλείνω μαζί σου. Μην περιμένεις απάντηση, ενδεχωμένος ανταπαντώντας στα πιό πάνω. Ξέρεις γιατί. Το εξηγώ άλλωστε στην εισαγωγή του παρώντος ποστ.

Σχετικα με τον τιτλο του θεματος,αν θελαμε να προσεγγισουμε πρακτικα το πώς γινεται αυτη η αποθεση του φορτιου μας στο Χριστο, η λεξη-κλειδι νομιζω πως θα ηταν: φυσικοτητα.
Αλλα, οπως σε πολλα θεματα, ετσι και σε αυτο, υπαρχει η συμφωνη με το Θεο φυσικοτητα, κι η νοθευμενη.Η νοθεια ξεκιναει οταν, ειτε ακουσια ειτε εκουσια, ξεκιναμε να επιτηδευομαστε τον εαυτο μας.Μπορει να υπαρξει επιτηδευση λογων, πραξεων, σκεψεων, και γενικως των παντων.Μπορει να την επιχειρουμε κι απο καλη προθεση αυτη την επιτηδευση, νομιζοντας πως θα μας "πλουτισει" πνευματικα σε κατι, ή θα μας προφυλαξει απο κατι κτλ.Ο πιο καλος τροπος για να καταλαβουμε πότε ειμαστε αληθινα φυσικοι νομιζω ειναι το αν νιωθουμε οντως "απαλο το ζυγο κι ελαφρο το φορτιο".Εαν κατι εχει σκληρυνει ή βαρυνει μεσα μας, παει να πει πως καπως εξαπατηθηκαμε ή αυταπατηθηκαμε.
Επισης, υπαρχουν καποιοι που εχουν εκ φυσεως το χαρισμα να ειναι απλοι, οπότε, ιδιως αν πιστευουν στο Χριστο, η ζωη τους ειναι πολυ ευκολη κι ευχαριστη,ακομη κι αν τους παρουσιαζονται εξωτερικες δυσκολιες.Εκεινοι ομως που εχουν εκ φυσεως την ταση να ειναι πολυπλοκοι, περνανε αναριθμητες μεταβολες, μεχρι να βρουν την απλοτητα.Παντως τη βρισκουν, αν επιμεινουν.

Quote:

---

Originally Posted by Ξωτικό

πως διαβαζεις τις Γραφες; μεσα λεει για μια γυναιακ και τον αδικο κριτη, που εκεινη επεμεινε και τελικα ο ακαρδος κριτης την ακουσε. Και ο Κυριος προτρεπει ολους μας να μην να ΜΗΝ εγκαταλειπουμε. πολλες φορες δοκιμαζει την πιστη μας. Αν πιστευεις, δεν τα παρατας. Την ελπιδα την αφηνεις, την πεποιθηση πολυ δυσκολα.

Ενας μπορει να αναπαυει, Αυτο ςπου μας καλεσε. Το λεει ο τιτλος του θεματος.

Δεν σημαινει οτι παιρνει τη θλιψη η τον πονο παντα...ΚΑποιες φορες σημαινει οτι πας και την ακουμπας επανω Του, μαθαινεις να τη πμοιραζεσαι μαζτι Του. ΚΑι ΕΚεινος ερχεται στιγμες στιγμες και σηκωνει τα λυγισμενα γονατα... Μη φοβασαι, μονο πιστευε.

---

Με προσοχή και ταπείνωση διαβάζω... Την ελπίδα έχω παρατήσει... Τις πεποιθήσεις μου ποτε... Απο μικρό παιδι τα αφηνα ολα πάνω Του, κάνοντας και την δική μου προσπάθεια... Πάντα έκανα υπομονή ότι θα μου φέρει αυτα που ειναι σωστά για μένα... Μα ομως έχω κουραστεί πολυ με ολα αυτα τα πάνω κάτω της ζωής μου... Θέλω μια φορα να τα πάρει ολα, για μια στιγμή και μονο να νιώσω όμορφα..

Ξέχασα να αναφέρω, ότι στις μερες μας και στις ηλικίες κάτω των 25 ειναι πλέον όλοι άδικοι κριτές...

να τα παρει ολα....κανεις δεν προκειτε να τα παρει ολα....απλα γιατι κανεις δεν ασχολειτε...μαζι μας....
ο καθενας για τον εαυτο του...κι ο θεος εναντιον ολων....πολυ μαρεσει αυτη η φραση....
σε ενα παραλογο ...οξυμορο σχημα ζουμε...που η θρησκεια σου διδασκει να βρεις την αγαπη μεσα σου...κι ομως οσο πιο πολυ την βρισκεις τοσο περισσοτερο πονας για οσα συμβαινουν γυρω σου.....
ελα λεει...να σου δωσω την γαληνη....να μπω μεσα στην προστατευτικη φουσκα της προσωπικης γαληνης...οταν γυρω μου ο κοσμος ζει τον απολυτο παραλογισμο της αδικιας της σκληροτητας και
της εκμεταλλευσης....μα πως γινεται;
αναρωτιεμαι καμμια φορα....οταν σε στιγμες αδυναμιας..θελω να πιστεψω πως υπαρχει θεος...τι σοι θεος ειναι αυτος....εγω ενας ασημαντος ανθρωπος λυπαμαι να πατησω και το μυρμηγκι....κι ενας ολοκληρος θεος της αγαπης και της δικαιοσυνης....παρακολουθει αμετοχος....απιστευτες σκληροτητες και βαναυσοτητες σε βαρος των δημιουργηματων του....αδικιες σε αδυναμους που δεν εφταιξαν ποτε σε τιποτα...
κι αυτος ο θεος...δεν λυπατε..δεν συμπονα...δεν λυγιζει...να απλωσει το χερι και να αποκαταστησει το δικαιο ...παρα καθετε και παρακολουθει...
λυπαμε πολυ...μα εναν τετοιο θεο ...ουτε καν να τον σεβαστω δεν μπορω....δεν μπορω να συγχωρησω την σκληροτητα και την αδιαφορια...σε εναν ανθρωπο...ποσο μαλλον σε εναν θεο....
αν τελικα υπαρχει...σιγουρα γραμμενη με εχει για το τι πιστευω και τι οχι....αλλα εγω μεσα απο την μικρη αμελητεα μεσα στο συμπαν ελευθερη βουληση μου.....του λεω...οτι προτιμω να ψηθω στην υποτιθεμενη κολαση παρα να λατρεψω εναν θεο της αδικιας και της σκληροτητας....
προτιμω να πιστευω οτι δεν υπαρχει λοιπον...παρα να πιστευω οτι υπαρχει και ειναι ενα τοσο αδιαφορο και σκληρο ον....αυτα...

Quote:

---

Originally Posted by Byronc22

Με προσοχή και ταπείνωση διαβάζω... Την ελπίδα έχω παρατήσει... Τις πεποιθήσεις μου ποτε... Απο μικρό παιδι τα αφηνα ολα πάνω Του, κάνοντας και την δική μου προσπάθεια... Πάντα έκανα υπομονή ότι θα μου φέρει αυτα που ειναι σωστά για μένα... Μα ομως έχω κουραστεί πολυ με ολα αυτα τα πάνω κάτω της ζωής μου... Θέλω μια φορα να τα πάρει ολα, για μια στιγμή και μονο να νιώσω όμορφα..

Ξέχασα να αναφέρω, ότι στις μερες μας και στις ηλικίες κάτω των 25 ειναι πλέον όλοι άδικοι κριτές...

---

Είμαστε σίγουροι άραγε, ότι αυτά που θεωρούμε τελικά σωστά για μας, είναι κιόλας; Θες να γίνεις ίσως πιό συγκεκριμένος; Και τί εννοείς να τα πάρει όλα; Πάντως, για να τα πάρει όλα,
θα πρέπει κάτι άλλο να δώσει.. Έτσι γίνεται! Εσύ τώρα είσαι σίγουρος, ότι θα δεχόσουν αλλαγές σ' όσα μέχρι σήμερα αποτελούν τις αντιλήψεις σου;

Quote:

---

Originally Posted by nflu

να τα παρει ολα....κανεις δεν προκειτε να τα παρει ολα....απλα γιατι κανεις δεν ασχολειτε...μαζι μας....
ο καθενας για τον εαυτο του...κι ο θεος εναντιον ολων....πολυ μαρεσει αυτη η φραση....
σε ενα παραλογο ...οξυμορο σχημα ζουμε...που η θρησκεια σου διδασκει να βρεις την αγαπη μεσα σου...κι ομως οσο πιο πολυ την βρισκεις τοσο περισσοτερο πονας για οσα συμβαινουν γυρω σου.....
ελα λεει...να σου δωσω την γαληνη....να μπω μεσα στην προστατευτικη φουσκα της προσωπικης γαληνης...οταν γυρω μου ο κοσμος ζει τον απολυτο παραλογισμο της αδικιας της σκληροτητας και
της εκμεταλλευσης....μα πως γινεται;
αναρωτιεμαι καμμια φορα....οταν σε στιγμες αδυναμιας..θελω να πιστεψω πως υπαρχει θεος...τι σοι θεος ειναι αυτος....εγω ενας ασημαντος ανθρωπος λυπαμαι να πατησω και το μυρμηγκι....κι ενας ολοκληρος θεος της αγαπης και της δικαιοσυνης....παρακολουθει αμετοχος....απιστευτες σκληροτητες και βαναυσοτητες σε βαρος των δημιουργηματων του....αδικιες σε αδυναμους που δεν εφταιξαν ποτε σε τιποτα...
κι αυτος ο θεος...δεν λυπατε..δεν συμπονα...δεν λυγιζει...να απλωσει το χερι και να αποκαταστησει το δικαιο ...παρα καθετε και παρακολουθει...
λυπαμε πολυ...μα εναν τετοιο θεο ...ουτε καν να τον σεβαστω δεν μπορω....δεν μπορω να συγχωρησω την σκληροτητα και την αδιαφορια...σε εναν ανθρωπο...ποσο μαλλον σε εναν θεο....
αν τελικα υπαρχει...σιγουρα γραμμενη με εχει για το τι πιστευω και τι οχι....αλλα εγω μεσα απο την μικρη αμελητεα μεσα στο συμπαν ελευθερη βουληση μου.....του λεω...οτι προτιμω να ψηθω στην υποτιθεμενη κολαση παρα να λατρεψω εναν θεο της αδικιας και της σκληροτητας....
προτιμω να πιστευω οτι δεν υπαρχει λοιπον...παρα να πιστευω οτι υπαρχει και ειναι ενα τοσο αδιαφορο και σκληρο ον....αυτα...

---

Φαντάσου Φλου μου, εκτός από τα δικά μας χίλια μύρια όσα, που μας έχουν τελείως τρελάνει σήμερα, ίσως γιατί τελικά εμμένουμε σ' όσα μας έμαθαν για σωστά και δεν θέλουμε να δούμε τι φταίει και
υποφέρουμε, ώστε να δώσουμε αγώνα να το αλλάξουμε, να προσθέσουμε και τα προβλήματα όλης της ανθρωπότητας! Δεν γίνεται και δεν αντέχεται αυτό.. Και βέβαια δεν σημαίνει, ότι δεν συμπάσχεις..

Έχεις δίκιο!! Μήπως όμως είναι αδύνατο να δοθούν απαντήσεις σε όλα.. και μάλιστα, όταν σε μια απ' τις επικρατέστερες μέχρι σήμερα θρησκείες κι ο επικεφαλής της σταυρώθηκε;..
Το λιγοστό που μπορώ να πω και που προσωπικά έχω καταλήξει δηλ. είναι ότι όλα τελικά, γίνονται για κάποιον λόγο.. Αυτό μόνο..

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Είμαστε σίγουροι άραγε, ότι αυτά που θεωρούμε τελικά σωστά για μας, είναι κιόλας; Θες να γίνεις ίσως πιό συγκεκριμένος; Και τί εννοείς να τα πάρει όλα; Πάντως, για να τα πάρει όλα,
θα πρέπει κάτι άλλο να δώσει.. Έτσι γίνεται! Εσύ τώρα είσαι σίγουρος, ότι θα δεχόσουν αλλαγές σ' όσα μέχρι σήμερα αποτελούν τις αντιλήψεις σου;

---

Δεν θέλησα ποτε να μου δώσει κάτι, μονο την οδο για την ηρεμία μου ωστε να νιώσω ένας άνθρωπος χαρούμενος, ας έχω και προβλήματα! Ποτε δεν φλυαρουσα στις προσευχές μου... Έχω αφήσει στα χέρια Του να πάρει τις ανησυχίες μου, την στεναχώρια μου, αυτη την μανιοκαταθλιψη που έχω χρόνια... Με τα φάρμακα που παίρνω ξέρω ότι δε θα γειανω, ειναι επιφανειακά.. Προσπαθώ προσπαθώ και ολο και μια στραβή θα μου τύχει για να φύγουν ολα τα θετικά που χτίστηκαν...

Quote:

---

Originally Posted by Byronc22

Δεν θέλησα ποτε να μου δώσει κάτι, μονο την οδο για την ηρεμία μου ωστε να νιώσω ένας άνθρωπος χαρούμενος, ας έχω και προβλήματα! Ποτε δεν φλυαρουσα στις προσευχές μου... Έχω αφήσει στα χέρια Του να πάρει τις ανησυχίες μου, την στεναχώρια μου, αυτη την μανιοκαταθλιψη που έχω χρόνια... Με τα φάρμακα που παίρνω ξέρω ότι δε θα γειανω, ειναι επιφανειακά.. Προσπαθώ προσπαθώ και ολο και μια στραβή θα μου τύχει για να φύγουν ολα τα θετικά που χτίστηκαν...

---

Κάπου έχω διαβάσει, ότι για την κατάθλιψη ευθύνεται κι ο εγωισμός, γιατί όσο μεγαλώνουμε μας καλλιεργούν πνεύμα φιλοδοξίας και ματαιοδοξίας.
Π.χ. ν' αρέσουμε στους άλλους, σ' ό,τι έχει σχέση με την εξωτερική μας εμφάνιση, αλλά και με τη εργασία μας ή την επίδοση στις σπουδές μας.
Μόνο που ο εγωισμός, μας κάνει ίσως ακόμα κι άπληστους, μ' αποτέλεσμα να μας αφήνει μια θλίψη μόνιμη και μια πίκρα, χωρίς ικανοποίηση ποτέ.
Έχουμε ανάγκη τη γνώμη των γύρω μας, που πηγάζει από την προσπάθειά μας νάμαστε τέλειοι και το άγχος για το πως μας βλέπει και μας κρίνει
ο άλλος, μαζί με την αγωνία για την προσοχή και το μπράβο, κάτι που σημαίνει χαμηλή αυτοεκτίμηση κι έτσι περιμένουμε το κενό της να μας
το καλύψει η εκτίμηση των άλλων. Επειδή όμως το ενδιαφέρον τους, δεν είναι αυτό ίσως που περιμένουμε, γι' αυτό και καταφεύγουμε στα χαπάκια.

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Κάπου έχω διαβάσει, ότι για την κατάθλιψη ευθύνεται κι ο εγωισμός, γιατί όσο μεγαλώνουμε μας καλλιεργούν πνεύμα φιλοδοξίας και ματαιοδοξίας.
Π.χ. ν' αρέσουμε στους άλλους, σ' ό,τι έχει σχέση με την εξωτερική μας εμφάνιση, αλλά και με τη εργασία μας ή την επίδοση στις σπουδές μας.
Μόνο που ο εγωισμός, μας κάνει ίσως ακόμα κι άπληστους, μ' αποτέλεσμα να μας αφήνει μια θλίψη μόνιμη και μια πίκρα, χωρίς ικανοποίηση ποτέ.
Έχουμε ανάγκη τη γνώμη των γύρω μας, που πηγάζει από την προσπάθειά μας νάμαστε τέλειοι και το άγχος για το πως μας βλέπει και μας κρίνει
ο άλλος, μαζί με την αγωνία για την προσοχή και το μπράβο, κάτι που σημαίνει χαμηλή αυτοεκτίμηση κι έτσι περιμένουμε το κενό της να μας
το καλύψει η εκτίμηση των άλλων. Επειδή όμως το ενδιαφέρον τους, δεν είναι αυτό ίσως που περιμένουμε, γι' αυτό και καταφεύγουμε στα χαπάκια.

---

Εγωισμό έχω, αλλα πάντα τον κρατάω μεχρι εκει που δεν μου δημιουργεί πρόβλημα... Ειλικρινά δεν ξέρω πως έχω φτάσει ως εδω... Δεν έχω ανάγκη να ακούσω εναν καλο λόγο, ούτε να νιώσω αρεστός... Έχω ανάγκη να νιώσω ΚΑΛΑ επιτέλους.. Να φύγει αυτο το μαύρο σύννεφο που ήρθε απο άγνωστη κατεύθυνση και αιτία και κατατρώει λίγο λίγο την καθημερινότητα μου τα τελευταία χρόνια... Να πάω στη σχολη να παρακολουθήσω κανένα μάθημα, να παίξω κιθάρα όπως παλια, να πάω την βόλτα μου μαζι με την φωτογραφική, να πάω να παίξω μπάσκετ, να γελασω μεχρι να κοπεί η ανάσα μου... Που ειναι ολη αυτη η ψυχαγωγία που με γέμιζε;;; Όχι διασκέδαση, ψυχαγωγία!