το κατάλαβα αυτό που είπες και με ποια έννοια το είπες.
Απλά, ήθελα να σου δείξω, ότι σημασία έχει πως βλέπεις εσύ το όλο θέμα και όχι οι υπόλοιποι.
Όταν λες οι συγγενείς σου, εννοείς το άμεσο οικογενειακό σου περιβάλλον, μπαμπάς μαμά αδέλφια;
Printable View
Nαι καπως ετσι τελος παντων!
Εν ολιγοις φαντασου ενα κοσμο να εχεις τοσους ανθρωπους κοντα σου αλλα τοσο "μακρυα" σου...Να εισαι τοσο μονος μεσα σε τοσο κοσμο...
Μακαρι να ημουνα φυσιολογικος οσο αφορα το θεμα της εμφανισης...
Δεν ηθελα να θεωρουμε ομορφος αλλα να ημουνα φυσιολογικος...Να μην μου "ελεγε" κανεις οτι ειμαι ασχημος εστω και μεταξυ σοβαρου κι αστειου εμενα με πληγωνει ολο αυτο...
μπορώ να το φανταστώ αυτό που περιγράφεις γιατί κατά πλειοψηφία οι περισσότεροι δεν έχουμε ουσιαστική στήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον.
Η μαγκιά ξέρεις ποια είναι όμως; να μην αποτελεί αυτό ανασταλτικό παράγοντα για αυτά που θες εσύ να κάνεις.
Δεν μπορώ να ξέρω πως είσαι εμφανισιακά, αλλά όλα τα πράγματα είναι θέμα οπτικής γωνίας και πόσο εσύ εκτιμάς τον εαυτό σου.
Γενικά το θέμα της εμφάνισης μπορεί να αποδειχθεί μεγάλη λούμπα.. όταν δίνεις τέτοια έμφαση, είναι σαν δέχεσαι στον εαυτό σου ότι δεν έχεις κάτι παραπάνω να προσφέρεις στους άλλους ότι δηλαδή και ο χαρακτήρας σου είναι χάλια,
Εσύ θεωρείς ότι υστερείς σα χαρακτήρας;
Σαν χαρακτηρας θεωρω πως υπερτερω!
Επισης λογω του προβληματος μου εχω μαθει ποτε να μην "κρινω" καποιον αν δεν τον γνωρισω οπως επισης και να μην κοροιδευω καποιον που δεν ειναι ομορφος!
Ομως αυτο δεν μ αρκει...
Πληγωνομαι οταν ο αλλος επειδη ειναι ομορφος να μου την λεει για την εμφανιση μου επειδη μονο εκει μπορει να μου την "μπει"
Δεν μου εχει πει ΚΑΝΕΝΑΣ ανθρωπος κατι για καποιο αλλο μειωνεκτημα...
Μονο για το θεμα της εμφανισης μου και αυτο με κανει να πληγωνομαι ακομα περισσοτερο...
μα ρε συ, ένας άνθρωπος ο οποίος θα ασχοληθεί μαζί σου για να στην πει, είναι ανάξιος λόγου..
εσύ όμως δίνεις αξία στα λεγόμενά του...και με αυτό τον τρόπο του δείχνεις την αδυναμία σου, οπότε ουσιαστικά τι κάνεις;
υπονομεύεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Αυτό που έχεις με την εμφανισή σου είναι καθαρό κόμπλεξ.
Δηλαδή, πρέπει να δώσεις ένα τέλος γιατί έχει γίνει φαύλος κύκλος πλέον.
Εσύ δε νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, αυτοαποκλείεσαι κοινωνικά, πράγμα που έχει αντίκτυπο στη σχέση με τα κορίτσια, ακόμα και στην εργασία σου, οπότε ξαναγυρίζεις και επιβεβαιώνεις το αρχικό σενάριο του ότι είσαι άσχημος.
Πρέπει να σπάσεις την αλυσιδωτή αντίδραση..γιατί περνάνε και τα χρόνια και αυτό θεριεύει μέσα σου.
Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δε δίνουν τόση αξία στην εμφάνιση, και είναι οι ίδιοι με αυτούς που θα σε στηρίξουν όταν έχεις ανάγκη, που θα σε κάνουν να αισθάνεσαι όμορφα και που θα τους έχεις πάντα συμμάχους.
οι υπόλοιποι είναι απλά ανθρωπάκια και δεν αξίζει να συνδιαλέγεσαι μαζί τους...και σαφώς μην περιμένεις από αυτούς να σε ανεβάσουν και να σε βοηθήσουν.
Αλλά, πρέπει πρώτα να βοηθήσεις εσύ τον εαυτό σου.. του το χρωστάς.
Για να κανεις ψυχοθεραπεια δε χρειαζεται να το πεις σε κανενα. Σε ψυχολογο θα πας. Ο ψυχολογος δεν δινει φαρμακα, μην σε ανησυχει αυτο. Θα σε βοηθησει να αντιληφθεις και μαλιστα σωστα που βρισκεται το προβλημα και θα σου βρει τους καταλληλους για σενα τροπους λύσης. Θετικο το ότι εχεις συνηδητοποιήσει οτι υπάρχει πρόβλημα, γι αυτο απευθυνθηκες εδω. Το επομενο βημα θα ειναι να αναζητησεις τη βοηθεια ειδικου, κι αυτο αν δεν το κανεις τωρα με τις δικες μας παραινεσεις θα το κανεις πιο μετα με δικη σου πρωτοβουλία αφου νιωσεις εντονη την αναγκη για βελτίωση και αναγνωρισεις ότι ο μεχρι τωρα τροπος αντιμετωπισης του θεματος δεν ήταν αποτελεσματικός.
Το να ξεγελάσεις τον εαυτο σου με κατι αλλο, όπως μου απαντησες πιο πριν, αυτο το κατι αλλο ειναι το να πάψεις να υποτιμας τον εαυτο σου, να κανεις αυτα που σε φοβίζουν, να αφησεις τον εαυτο σου ελευθερο, να παψεις δλδ να τον μπλοκαρεις. Μεσα απο τα αποτελεσματα αυτης της διαδικασίας θα αποκτησεις αυτοεκτιμηση.
Γιαννη δεν υπαρχει και η οικονομικη ανεση για κατι τετοιο...
Αν καταφερω κατι πρεπει να το καταφερω μονος μου χωρις βοηθεια...
Γενικα ομως ειναι πολυ δυσκολο γιατι εκει που πας να κανεις ενα βημα μπροστα και να πεις ειμαι καλυτερα ειναι τοσο ευκολο αν συμβει κατι να σε παει 2 βηματα πισω εκει π σκεφτοσουν την αυτοκτονια..
Ειμαι μεσα στο σπιτι....Η ψυχολογια μου χαλια αλλα τουλαχιστον στασιμη....
Θελω να βγω εξω...
Ξερω οτι δεν μ κανει καλο να "κλεινομαι" μεσα...
Τι να κανω ομως που καθε φορα γυρναω χειροτερα σπιτι...
Χωρις να συμβαινει κατι συγκεκριμενο απλα ειμαι κακοδιαθετος..
Προσπαθω να μην ειμαι αλλα δυστυχως μεταδιδω αυτη την κακη διαθεση και στη παρεα και πιστευω οτι και οι φιλοι μου εχουνε αρχισει να ψιλιαζονται οτι κατι δεν παει καλα...
Τι να κανω για να παρω τα πανω μου;;;
Δεν ξερω....