Originally Posted by
Vaexianis
Η εφηβική ηλικία ως γνωστόν βρίσκεται μεταξύ της παιδικής και της ώριμης ηλικίας. Είναι ένα στάδιο ανάπτυξης του ανθρώπου, που συνοδεύεται από ορισμένες βασικές βιολογικές και ψυχικές αλλαγές. Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο της ζωής μου, που συνέχισα να βιώνω τον ψυχικό μου βιασμό, άρχισα να εμφανίζω τις συνέπειες του.
Τα ψυχολογικά μου τραύματα έγιναν εντονότερα. Έγινα καταθλιπτικός, με έπιανε βαριά μελαγχολία και ήθελα να κλείνομαι στον εαυτό μου. Έπαψα να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους και άρχισα να εμφανίζω διάφορες φοβίες. Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο είχα έναν αδικαιολόγητο φόβο να σηκώσω το χέρι μου να πω μάθημα. (Εδώ η τραγική ειρωνεία είναι ότι πάντα γνώριζα το μάθημα, όμως φοβόμουν και έτσι έχανα ευκαιρίες για καλύτερο βαθμό). Μετά άρχισα να φοβάμαι γενικώς τους ανθρώπους. Φοβόμουν να πάω στην αγορά ή στο μάρκετ γιατί πάντα είχα στο μυαλό ότι θα κάνω κάτι λάθος στο πως θα μιλήσω, αν θα κάνω λάθος στα χρήματα που θα δώσω (φοβόμουν τις συναλλαγές με άλλα άτομα δηλαδή), με έπιανε ταχυπαλμία όταν ήταν να μιλήσω στο τηλέφωνο με κάποιον άγνωστο. Και μέσω αυτών των φοβιών συνεπάγεται ότι αντιμετώπιζα πρόβλημα στη επικοινωνία. Τα απλά πράγματα τα έκανα δύσκολα. Είχα πάντα στο μυαλό μου το αίσθημα ότι κάτι θα πάει στραβά, ότι κάποιος θέλει να με κοροϊδέψει όπως οι συμμαθητές μου στο σχολείο. Άρχισα να γίνομαι ψυχωτικός. Εμφάνισα αγοραφοβία, δηλαδή εμφάνιζα αδικαιολόγητο φόβο, όταν βρισκόμουν σε δημόσιους χώρους, πλατιούς δρόμους, σε πολυκοσμία κτλ. Σάστιζα όταν ήταν να διασχίσω μια πλατεία ή ένα δρόμο ή ακόμα να ανακατευτώ με το πλήθος. Κρύος ιδρώτας με έπιανε και αισθανόμουν τρόμο και ιλίγγους. Επειδή το έχω ψάξει το συγκεκριμένο θέμα, η συμπεριφορά αυτή αποτελεί ένα νευρωτικό σύμπτωμα φοβίας.
Τέλος για αρκετό καιρό ένιωθα μια μανία καταδίωξης (πίστευα δηλαδή ότι πάντα κάποιος με παρακολουθούσε, με καταδίωκε, ότι κάποιοι συνωμοτούν εναντίων μου).
Όμως παρά τα παραπάνω ψυχολογικά προβλήματα, παρά τις δυσκολίες που περνούσα, ποτέ δε το έβαλα κάτω. Όπως λέει και ο Μακιαβέλι: “Όπου η θέληση είναι μεγάλη, οι δυσκολίες είναι μικρές”. Ασχολήθηκα με την εκμάθηση ξένων γλωσσών και συγκεκριμένα με την Αγγλική και τη Γαλλική, (Η Γαλλική είναι η αδυναμία μου και τη θεωρώ μάλιστα ως άκρος ερωτική γλώσσα. Άσε που όταν βρίζεις είναι σαν να σκουπίζεις το πρόσωπο σου με μετάξι) απέκτησα πτυχία και στις δύο γλώσσες.
Παράλληλα πάντα μου άρεσε το διάβασμα διότι διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες του ανθρώπου. Άλλωστε μη ξεχνάμε ότι η Γνώση είναι Δύναμη, και η μόνη πηγή άντλησης αστείρευτης γνώσης είναι μέσω ενός πολύ καλού βιβλίου. Έτσι στην αρχή αγόραζα βιβλία με θεματολογία τα ανεξήγητα φαινόμενα και τη ψυχολογία, τα οποία διάβαζα με ζήλο και έντονο ενδιαφέρον. Στη συνέχεια άρχισα να ψάχνω στο διαδίκτυο για τον αποκρυφισμό και τη μαγεία.
Αφού ολοκλήρωσα κατά κάποιον τρόπο τη διατριβή μου πάνω στον αποκρυφισμό και στη ψυχολογία, αποφάσισα να διευρύνω περαιτέρω τους πνευματικούς ορίζοντές μου μελετώντας φιλοσοφία. Ο Φρειδερίκος Νίτσε, ένας από σημαντικότερους Γερμανούς φιλοσόφους στιγμάτισε τον τρόπο σκέψης και αντίληψης μου. Αναμφισβήτητα, ο Νίτσε είχε από τη φύση έναν εξαίρετο ψυχοπνευματικό προικισμό: ευαισθησία, ταλέντο μουσικό, δυνατή σκέψη, φαντασία διεισδυτική. Όταν έγραφε, μέσα του γινόταν συγκλονισμός. Η ψυχή κι ο στοχασμός του ήταν σε πυρετική εγρήγορση.
Αυτή τη στιγμή είμαι φοιτητής και το θετικό είναι ότι κατάφερα να ξεπεράσω κάποια από τα ψυχολογικά μου προβλήματα. Ευτυχώς πέρασα σε σχολή μακριά από την πόλη μου, όπου δεν υπάρχει κάποιος γνωστός που θα μπορούσε να συνεχίσει τη διατήρηση της κακής μου φήμης και έτσι μπόρεσα να κάνω νέο ξεκίνημα αποκτώντας αρκετούς καλούς φίλους και κάνοντας αρκετές σχέσεις με κοπέλες.
Ίσως από όλη αυτή την ιστορία είχα ένα μεγάλο κέρδος. Για να αντεπεξέλθω στις δυσκολίες που ζούσα, στράφηκα στη μελέτη και στην προσωπική εξέλιξη. Ως αποτέλεσμα ήταν να διευρυνθεί η συνείδηση μου και να αποκτήσω σοφία μέσω της απόκρυφης γνώσης. Κάθε εμπόδιο σε καλό. Άλλωστε, για να δημιουργήσει κάποιος κάτι μεγαλειώδες πρέπει να έχει χάος μέσα του. (‘One must still have chaos in one, to give birth to a dancing star’. --Friedrich Nietzsche).
Η προσωπική μου ιστορία είναι μια από τις πολλές περιπτώσεις bullying που συμβαίνουν στον πλανήτη, σίγουρα δεν είμαι ο μοναδικός που βίωσε κάτι τέτοιο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους ξόδεψαν τον πολύτιμο χρόνο τους για να διαβάσουν το παραπάνω κείμενο. Ελπίζω να τους οδήγησα σε δημιουργικές σκέψεις και να τους πέρασα το μήνυμα ότι με καλή θέληση πολλά μπορούν να επιτευχθούν.
Στην περίπτωση που αυτό το κείμενο διαβάζεται από κάποιον από τους παλιούς συμμαθητές μου, θέλω να τους αφήσω το παρακάτω μήνυμα: “Με τις νοσηρές, διεστραμμένες και απάνθρωπες πράξεις σας μολύνατε τον εσωτερικό μου κόσμο, διαλύσατε την πνευματική μου γαλήνη. Ελπίζω πλέον να αντιληφθήκατε το ψυχολογικό βιασμό που μου προξενήσατε. Δεν θα σας καταραστώ για να μην μολύνω άλλο τον εαυτό μου. Εδώ έρχεται να φέρει την ισορροπία, ο Νόμος της Τριπλής Επιστροφής, είναι ένας συμπαντικός νόμος που αποσκοπεί στην δικαιοσύνη, ο κανόνας δηλαδή της Νέμεσις. Σύμφωνα με τον οποίο, ότι κακό ή καλό δημιουργήσει κάποιος, γυρίζει πίσω του τρεις φορές ισχυρότερο. Στο τέλος πάντα ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει! Έτσι λοιπόν ας γίνει! Αμήν!”
Τέλος, θα ήθελα να κλείσω με την εξής φράση του ΑΛΦΟΝΣ ΜΠΕΡΤΙΓΙΟΝ: “Βλέπουμε μόνο αυτά που προσέχουμε, και προσέχουμε μόνο πράγματα που υπάρχουν ήδη στο μυαλό μας.”
