Συνηθως τα θεματα αυτης της κατηγοριας δν τα διαβαζω, αλλα ειδα "απωλεια παιδιου" κ αρχικα πηγε το μυαλο μ οτι θα εισαι καμια μητερα π εχασε το παιδι της απο τροχαιο δυστυχημα η απο ανιατη ασθενεια η δν ξερω γω τι αλλο.. διαβασα μεχρι τη 2η σελιδα στη μεση, μετα κουραστηκα.. θα συμφωνησω καπου με τον κεραση (περιεργο, κι ομως συνεβη) που σου λεει ο,τι εγινε εγινε, το θεμα ειναι τι κανεις απο δω κ μπρος. ετσι ειναι κ επειδη παρολα αυτα μπορει να φαινεται υπεραπλουστευμενο αυτο π σ λεω επειδη δν εχω ζησει κατι αναλογο κ επειδη ουσιαστικα απ ο,τι εχω διαβασει εδω μεσα το πενθος εχει καποια σταδια (αρνηση, θυμος, οργη, καταθλιψη, αποδοχη)-( επιγραμματικα οπως τα θυμαμαι, καποιος π τα ξερει καλυτερα η τα χει ζησει αν θελει ας με διορθωσει), κ επειδη ενδεχεται να εισαι σε φαση πενθους (τωρα ποιο σταδιο απο τα παραπανω δν γνωριζω να σου πω), επειδη σε εχει επηρεασει το γεγονος σε μεγαλο βαθμο κ για μεγαλο χρονικο διαστημα απ οταν συνεβη, το οποιο δεν κατηγορω μιας κ εγω στη θεση σου μπορει να το βιωνα πολυ χειροτερα, εχω να σου προτεινω να επισκεφτεις καποιον ειδικο (ψυχολογο κατα προτιμηση) κ να συζητησεις κ να βρεθει μια γραμμη πλευσης.
τωρα οσο για τη σχεση σου, ασχετως αμα ειναι αδιαφορος κ εσκεμμενα δν δινει σημασια κ εσκεμμενα σε πληγωσε, η εαν ειναι ενας αβγαλτος χωριατης π οντως δν ξερει πως να φερθει κ πως να διαχειριστει την ολη κατασταση, η προταση μου ειναι μια : χωρισε τον, σπασε τη σχεση, βγες απο αυτο π ζεις κ θα δεις οτι θα ξελαφρωσεις ψυχολογικα κ ως προς το αλλο θεμα, οσο εισαι μαζι του ακομα κ αθελητα επηρεαζεσαι δυσμενως. χωρισε τον κ θα δεις ενα βαρος θα φυγει. η ζωη ειναι μπροστα σου κ ειναι κριμα να καθοριζεσαι απο μια κατασταση π εξελιχθηκε ασχημα για σενα, θα κανεις ενα σωρο σχεσεις με αξιολογους ανθρωπους στο μελλον κ θα σου δοθει η ευκαιρια να γινεις μητερα κατω απο ωριμη επιλογη κ σκεψη με συνεση. αυτα κουραγιο κ καλη δυναμη :)
