Printable View
μα αυτο ειπα κι εγω, δν εχει να κανει με λιπος, ισως απλα εχει στραβη κατασκευη σωματος, κ το βλεπει σαν να πεταγεται λιπος..Quote:
Originally Posted by mnimonio
δες πχ εδω μια κοπελα με ευθυγραμμισμενο σωματακι
http://proanathinspiration.com/wp-co...iration-51.jpg
και μια αλλη στα ιδια πανω κατω κιλα αλλα με διαφορα στην περιφερεια (ειναι εμφανες)
Απλα θελω να καταληξω στο οτι αν εχει τοσο διαστρεβλωμενη αντιληψη σε αυτους τους σωματοτυπους (ειπε χαρακτηριστικα η θεματοθετρια μεταξυ ολων των αλλων οτι "δεν ειμαι και παχυσαρκη")φανταζομαι ποσο λαθος θα ειναι και σε ολα τα αλλα που αναφερει.
Μα Lou, ΕΜΕΝΑ μου φταίει η εμφάνιση μου . Αυτή το βασικό πρόβλημα μου κι απ' αυτό μου δημιουργούνται ένα κάρο άλλα. Εγώ , από μικρή , όταν με κοιτούσα στον καθρέφτη , έλεγα ότι είμαι κακάσχημη. Δεν μου άρεσα καθόλου. Δεν μπορείτε να το καταλάβετε... Μσώ τον εαυτό μου έτσι όπως είμαι , με σιχαίνομαι.. Δεν μου αρέσει αυτό που βλέπω . Πώς να το κάνουμε, είναι κάτι άσχημο. Δεν μοιάζω με καμία φυσιολογική κοπέλα της ηλικίας μου ούτε έμοιαζα ποτέ. Κι αυτό εμένα με στεναχωρούσε πάρα πολύ. Το έχω μαράζι ρε παιδί μου δεν μπορώ να ξεκολλήσω.. Ποτέ δεν μπορούσα να με αποδεχτώ έτσι όπως είμαι εμφανισιακά κι από αυτή την μη αποδοχή που έχω για τον εαυτό μου και που δεν μπορώ να ξεφύγω , έπεσα σε κατάθλιψη.
Σταμάτησα να βγαίνω έξω για καφέδες γιατί πάντα πλησίαζαν τις φίλες μου, ενώ εμένα τίποτα. Κι εγώ ζήλευα και στεναχωριόμουν. Σταμάτησα να περιποιούμαι και να ντύνομαι και να φτιάχνομαι, χρόοοονια είχα να πάω να ψωνίσω γιατί έλεγα ''πφ σιγά.. αφού ότι και να βάλω , χάλια είμαι τι να το κάνω..''. Καταλαβαίνετε.. σταμάτησα να κάνω τα πάντα που κάνει η όποια καθημερινή κοπέλα κι έγινα χειρότερη κι από ότι είμαι κανονικά. Παραιτήθηκα από τα πάντα πώς το λένε αλλιώς!
Μετά.. σαν χαρακτήρας είχα χίλιες δυο ντροπές. Ντρεπόμουν για το σώμα μου,ντρεπόμουν έτσι όπως είμαι, μέχρι και φωτογραφίες δεν έβγαινα! άρχισα να ντρέπομαι να κυκλοφορώ -μιλάμε για πραγματική ντροπή, όχι αστεία- ντρεπόμουν να μιλήσω με άλλες κοπέλες καλύτερες από εμένα γιατί σκεφτόμουν ότι θα λένε ''πωπω ρε συ κοίτα αυτή τι σκατόμπαζο είναι!!''..
Ύστερα , δεν με ήθελε και κανένας , να νιώσω κι εγώ ότι κάπως μετράω ρε παιδί μου ,να χαρώ , να ζήσω ..
Έπαιξε ρόλο κι ότι έκανα παρέα με μια πολύ όμορφη κοπέλα, ήταν η κολλητή μου. Βγαίναμε πάντα μαζί. Αυτή ήταν γκομενάρα, πανέμορφη κτλ όλους τους είχε, μου έλεγε τα γκομενικά της χαιρόταν , το απολάμβανε .. ενώ εγώ?
΄'Γω έκλαιγα την μοίρα μου..
Τέλος πάντων. Βλέπετε, είχα φτάσει και σε σημείο υπερβολής . Νόμιζα ότι όλος ο κόσμος ασχολείται με εμένα και την ασχήμια μου. Όλα αυτά στο Γυμνασίο-Λύκειο.
Τώρα το έχω ξεπεράσει, δεν πιστεύω ότι ασχολείται κανείς μαζί μου , κυκλοφορώ άνετα, ντύνομαι , κάνω , ράνω , ότι θέλω τέλος πάντων μέχρι ενός σημείου βέβαια , δεν έφτασα και στην υπερβολή και πάλι. Αλλά ακόμη δεν πηγαίνω στην θάλασσα πχ γιατί αισθάνομαι άσχημα, δεν μπορώ στεναχωριέμαι κτλ Τέλος πάντων . Τώρα πια έχω ξεπεράσει αυτό το κόμπλεξ που είχα.
Αλλά ρε παιδιά εντάξει στεναχωριέμαι.Πώς να γίνει δηλαδή? Αν δεν ήμουν άσχημη, δεν θα είχα περάσει όλα αυτά τα κόμπλεξ, δεν θα είχα τίποτα στο μυαλό μου και ποτέ δεν θα βρισκόμουν κάπου εδώ.. Θα είχα ζήσει ,θα είχα περάσει εφηβικούς έρωτες, θα διασκέδαζα κτλ κτλ..
Όλα παίζουν ρόλο στη ζωή. Και οι σχέσεις και οι φίλοι. Αν σου λείπει κάτι, δεν είσαι ευτυχισμένος.
Από αυτό μου το πρόβλημα ξεκίνησαν όλα και στη συνέχεια διαμορφώθηκε κι ένας χαρακτήρας που δεν βοηθούσε κι αυτός καθόλου την κατάσταση.. Όλα είναι αλυσίδα. Το ένα φέρνει το άλλο. Αφού έχασα κάθε ίχνος αυταρέσκειας , αυτοαξίας , ένιωθα ένα μηδενικό. Δεν κοινωνικοποιήθηκα , δεν συνανεστρεφόμουν για αρκετά χρόνια με άλλα άτομα οπότε βάλε τώρα πόσο δύσκολο μου ήταν να νιώθω άνετα ανάμεσα σε κόσμο, πόσο δύσκολο μου ήταν να μιλήσω για κάποιο θέμα κτλ.
Τέλος πάντων, πάνε κι αυτά. Τα δουλεύω καλά. Εϊμαι ευχαριστημένη για την βελτίωση μου σε αυτό το θέμα. Δεν έχω γίνει και το πιο ενδιαφέρον άτομο που μπορείς να κάνεις παρέα αλλά εντάξει, έχω πολλές κοινωνικές συναναστροφές βέβαια δεν μπορώ να τις πάω παραπέρα κι από παρέα να γίνουμε φίλοι-φίλοι αλλά οκ. Είπαμε, το δουλεύουμε αυτό.
Από εκεί και πέρα.. Πείτε μου στην ζωή πώς μπορείς να ζεις αν δεν έχεις σχέσεις κτλ? Δεν είναι το φυσιολογικό ρε παιδιά αυτό. Κι είπαμε , όλα είναι αλυσίδα. Αφού λοιπόν εγώ δεν μπορώ να κάνω σχέσεις- γιατί ποιος θα με θέλει έτσι όπως είμαι?- ας είμαστε ρεαλιστές. Έτσι όπως είμαι ,κανείς δεν μπορεί να με δεχτεί. Υπάρχουν καλύτερα από εμένα κι εγώ θα στεναχωριέμαι -ακόμη κι αν μου κάτσει κάποιος- να τον έχω μαζί μου ενώ θα μπορούσε να είναι με κάποια άλλη. Όχι μόνο για το θέμα της εμφάνισης που είναι και το κυρίως αλλά και για όλο αυτό που είμαι πια..
Μα όπως είπα, δεν μπορώ κιόλας να κάνω κάτι.. Πώς θα πάω δηλαδή με κάποιον? Θα με δει και μια που θα με δει και μια που θα με παρατήσει. Ποιος φυσιολογικός άντρας θα κάτσει μαζί μου? Θα ξενερώσει , δεν θα κάτσει με μια σάπια, μαζί μου.. Ε δεν είναι λυπητερό αυτό? ΜΠορώ δηλαδή να μην το σκέφτομαι και να μην στεναχωριέμαι?
Φτιάξε τώρα την αλυσίδα πάλι και δες από αυτό τι θα γίνει . Που θα οδηγηθώ? Μισότρελη , γεροντοκόρη με νεύρα κτλ κτλ καταθλιπτική κτλ κτλ βάλε ότι θες εδώ . Δες πώς είναι όλες οι γυναίκες που δεν γνώρισαν τίποτα στη ζωή τους.
Χαχαχαχα Ρε συ Λακριμόσα δηλαδή .. χαχαχα Μιλάμε έφερες 2 παραδείγματα που οκ.. Εϊμαι σίγουρη ότι όλοι μπήκαμε στο πετσί του προβλήματος πια! ΝΙώσαμε!! Ναι, ναι δεν είμαι όπως το πάνω μοντέλο, είμαι όπως το κάτω μοντέλο κι αυτό είναι όλο το πρόβλημα! Θέλω να είμαι όπως το πάνω μοντέλο αλλιώς δεν θα είμαι καλά ποτέ μου χαχαχα
Εντάξει, παιδιά, το ξέρω.. Δεν μπορείτε να με βοηθήσετε περισσότερο ούτε εσείς ούτε και κανείς άλλος πάνω σε αυτόν τον κόσμο..
Απλά γράφω ότι έχω μέσα στο κεφάλι μου σε αυτό το φόρουμ, έτσι για να παρηγορήσω τον εαυτό μου, για να μιλήσω κάπου..
Να τονίσω ότι το πρόβλημα δεν είναι τα ψωμάκια μόνο για να μην με κοροϊδεύουν κιόλας άνθρωποι που περνούν κατάθλιψη, άνθρωποι που υποφέρουν και δεν μπορούν να σηκωθούν. Το πρόβλημα μου κι εμένα είναι η κατάθλιψη , η απαισιοδοξία και η παραίτηση που με οδήγησε η εμφάνιση μου. Την οποία κατάθλιψη, όπως είπα, έχω ξεπεράσει ως ένα βαθμό, σε μεγάλο βαθμό. Ακόμη το παλεύω όμως. Πολλές φορές, μέσα σε αυτά τα δυο χρόνια που είμαι καλά ,κατρακυλώ. Πολλές φορές , τυχαίνουν εβδομάδες που παραιτούμαι από τα πάντα. Σταματάω να πηγαίνω σχολή, δουλειά, έξω, δεν θέλω να μιλάω σε κανέναν και κάθομαι μόνη μου και κλαίω χωρίς καμία παρηγοριά.. Που δεν με γεμίζει τίποτα στη ζωή, που δεν μπορώ να σηκωθώ ούτε από το κρεβάτι -όχι δεν μπορώ, δεν μου κάνει κέφι - που υποφέρω κι η καρδιά μου πάει να σπάσει. Που περνούν οι μέρες άδειες κι εγώ κυκλοφορώ σα ζόμπι, σαν ρομπότ.. Που στην καρδιά έχω μια τρύπα.. Μου έρχονται οι σκέψεις αυτοκτονίας.. Μερικές φορές αποφασίζω πώς κάποια στιγμή στο μέλλον δεν θα τραβήξει άλλο και θα αυτοκτονήσω μια και καλή να τελειώνει αυτό το μαρτύριο.
Περνούν οι μέρες μου.. τα χρόνια .. Δεν ξέρω τι θα κάνω..
Ύστερα συνέρχομαι.
Επειδή, για να ξεπερνάω αυτή την κατάσταση , τα γράφω όλα και παίρνω την απόφαση να μην με νοιάζει τίποτα, αναισθητοποιούμαι συνειδητά , φτάνω σε ένα σημείο πλήρους απάθειας , σε ένα σημείο να νιώθω ένα κενό , μια αναισθησία . Αισθάνομαι σαν έπιπλο. Τουλάχιστον , δεν αισθάνομαι στεναχώρια χαχα Μερικές φορές νομίζω ότι θα τρελαθώ . Άλλες φορές σκέφτομαι ότι ήδη μου έχει φύγει..
Γενικά μου είναι δύσκολο να χαρώ, γιατί όλα τα κάνω συνειδητά και λειτουργώ πολύ με την σκέψη. Πάντως αυτός είναι κι ο λόγος που δεν μετανιώνω για τίποτα. Αποφασίζω ό,τι κάνω. Ακόμη και τα μούτρα μου τα σπάω με απόφαση και ξέροντας τι θα γίνει.
Τέλος πάντων.. δεν ξέρω πια τι θέλω να πω.. Έρχονται τέτοιες ώρες που φτάνω σε αδιέξοδο κι όλα είναι μάταια.
Και είπαμε.. Χρέος μου είναι να σηκωθώ τελείως. Να αλλάξω το μυαλό μου. Να ξεπεράσω όλους τους φόβους να κάνω ένα βήμα παραπέρα. Αφού μόνη μου το λέω κιόλας , ας είναι να την σπάσω την μούρη μου δε γαμ&&ται . Μια ζωή την έχουμε. Πρέπει δηλαδή να εφαρμόσω την ''ιδεολογία'' μου, σε όλο το σύνολο της ζωής μου. Κι έτσι θα τα ξεπεράσω όλα. Δεν ξέρω τι παιχνίδια παίζει τελικά το μυαλό. Γιατί το δικό μου είναι τόσο ντάουν ενώ δεν το θέλω..
Σε ειδικό είχα πάει και το μόνο που βρήκε να μου πει ήταν ''εγώ βλέπω μια χαρά κοπέλα μπροστά μου''. Αυτή τη μαλκία βρήκε να μου πει , ήξερα από πριν ό,τι αυτό θα μου έλεγε αφού όσοι προσπαθούσαν να με βοηθήσουν το ίδιο μου έλεγαν. Ε δεν πήγα εκεί για να ακούσω να μου λέει τα ίδια, εγώ ήθελα να μου δώσει κάποια συμβουλή, μια οδηγία, κάτι , τι να κάνω για να το σκέφτομαι αλλιώς. Αυτά με βοηθούν εμένα , όχι τα αντικαταθλιπτικά και το ''είσαι μια χαρά''. Χαίρω πολύ άμα μπορούσα να το πιστέψω ότι είμαι μια χαρά ε δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Μιλούσα εκεί δυο ώρες μόνη μου, δεν μου είπε τίποτα κι όταν βγήκα ένιωθα σα μαλάκας.
Ευχαριστώ που ασχοληθήκατε πάντως όλους σας. Να αυτό είναι που λέω , αυτό μου έκανε καλό, οι συμβουλές για το τι να κάνω :)
βρε συ βότκα, δεν ξέρω πώς να σου το εξηγήσω αυτό που θέλω να πω, αλλά νομίζω δεν κατάλαβες τι ήθελα να πω! θα ξαναπροσπαθήσω.
εγώ έχω πιο άσχημο σώμα από τις φωτογραφίες που πόσταρες. πιθανότατα είμαι πιο άσχημη από εσένα.
παρ' όλα αυτά δεν έχω τη δική σου εμμονή ότι είμαι άσχημη. και έχω ένα κάρω φίλους και παρέες!
πώς γίνεται εγώ που έχω πιο άσχημο σώμα από εσένα να έχω και παρέες αλλά και φίλους; μπορείς να μου απαντήσεις σε αυτή την ερώτηση;
..συμφωνώ με τη λου :)
Τι σχέση έχει η εμφάνιση με τις φιλικές σχέσεις?
Καταλαβαίνω ότι υπάρχει μια δυσκολία στο θέμα των ερωτικών αν θεωρήσουμε πως η εμφανιση σου είναι πραγματικά αποκρουστική, αλλά δεν έχω ακούσει ποτέ να κάνει κάποιος παρέα κάποιον με βάση την εμφανιση του.
Επίσης λες πως ο ειδικός που σε είδε σου είπε ότι και όλος ο κόσμος : "είσαι μια χαρά κοπέλα".
Αυτό σε προβληματισε καθόλου ή θεωρείς πως έχουν συνομωτήσει όλοι σε ένα ψέμμα?
Το προβλημα ειναι ότι δεν βλεπεις ότι το έχεις πάρει αναποδα. Ο χαρακτηρας σου σε εχει κανει έτσι να βλεπεις την εμφανιση σου ως ΤΟ προβλημα. Δεν είναι η εμφανιση σου το προβλημα που αλλαξε τον χαρακτηρα σου. Το προβλημα ειναι στο μυαλο σου, οχι στο σωμα σου.Quote:
Originally Posted by absolutvodka
Για την πρώτη παράγραφο έχω να σχολιάσω ότι θα μπορούσες να τα πιστεύεις αυτά και με μια εμφάνιση του μέσου όρου. Οπότε και κακάσχημη να είσαι, ίσως σε παρηγορήσει το γεγονός ότι για τα συναισθήματα που νιώθεις ΔΕΝ ευθύνεται η εμφάνισή σου, αλλά το πώς διαχειρίζεσαι το γεγονός. Επίσης θα έλεγα να το ψάξεις περισσότερο με άλλο ψυχολόγο. Τόσα χρόνια βασανίζεσαι, ψάξε τον κατάλληλο ψυχολόγο που να μπορεί να σε βοηθήσει, μέχρι να τον βρεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μπορείς να τα δεις αλλιώς τα πράγματα, είναι θέμα οπτικής (ψάξε λίγο πώς αντιμετωπίζουν τη ζωή άνθρωποι σαν τον Vujicic για παράδειγμα , ή σαν τις αδερφές Hensel και θα δεις τι εννοώ. Για εκείνων τη θέση, ναι, δεν ξέρω αν θα έλεγα ότι μπορεί να τη δει κανείς αισιόδοξα. Και όμως...)Quote:
Originally Posted by absolutvodka
Τέλος έχω να παρατηρήσω κάτι που μου έκανε εντύπωση. Έχεις χαρακτηρίσει τον εαυτό σου πάνω από μια φορές "σάπιο". Ναι, μπορεί να πεις ότι το λέει ο λόγος, προφανώς δεν το εννοείς κυριολεκτικά, αλλά εμένα μου δίνει άλλη μια ένδειξη για το ότι αυτό που ζεις έχει να κάνει με την αντιμετώπιση του όλου πράγματος κ όχι με την κατάσταση της ασχήμιας. Ποτέ δε θα χαρακτήριζα κάποιον σάπιο εξαιτίας της εμφάνισής του, ακόμα κι αν είχε την πιο βαριά δυσμορφία που υπάρχει. Πόσο μπορεί να αντιπαθείς τον (μέσα) εαυτό σου για να σε αποκαλείς έτσι;
Εγώ πάλι γιατί απο την πρώτη μέρα που ξεκίνησε το thread αυτό, ήθελα να πω απλά "λυπάμαι" και τίποτε άλλο?
Δεν θα πω ότι είμαι στην ίδια θέση ή ότι έχω βιώσει κάτι αντίστοιχο αλλά απο τα κείμενα σου, βλέπω απλά έναν άνθρωπο πικραμένο και δεν θα σου πω ότι έχεις άδικο. Δε θα συμφωνήσω αλλά ούτε θα διαφωνησω για το άν είσαι "ασχημη" όπως λες η οτιδήποτε...ούτε θα προσπαθήσω να σε βγάλω παράλογη. Απλά λυπάμαι για ότι έχεις δεχτεί στην ζωή σου μέχρι τώρα και σε έχει φτάσει στο σημείο να βλέπεις έτσι τον εαυτό σου....είπα....όχι απαραίτητα άδικα ή παράλογα..
Επειδή νομίζω το θέμα εκτοχιάστηκε κάπως και κατέληξε στο να γίνεται μια προσπάθεια να αποδειχτεί για το αν είναι όμορφη ή άσχημη κάποια μέσα απο γραπτό λόγο και παραδείγματα κλπ....Σκεφτήκατε απλά το πόση απόρριψη έχει δεχτεί αυτός ο άνθρωπος στη ζωή του? Ναι, λόγω της εμφάνισης του ίσως...γιατί το αποκλείουν όλοι έτσι απλά? Το θέμα είναι αν είναι όμορφη ή ασχημη? Αν είναι λογική ή παράλογη? Σε μιά κοινωνία που όπου και να γυρίσεις το κεφάλι σου δεν μπορείς να κρυφτείς απο τις εικόνες και τα πρότυπα που σε βομβαρδίζουν? σε μια κοινωνία που όλοι πασχίζουν να είναι σαν "εκείνον" ή σαν "εκείνη" και υιοθετούν ύφος και συμπεριφορά ανάλογη με το οικονομικό και εμφανισιακό τους status? Και φαίνεται τραγικό όταν ένας άνθρωπος που προφανώς λόγω της εμφάνισης του έχει δεχτεί τόνους απόρριψης απο όλο του το περιβάλλον και βλέπει δίκαια το ίδιο μοτίβο να επαναλαμβάνεται παντού?
Δεν με ενδιαφέρει αν είσαι όντως άσχημη ή όμορφη ή μέτρια κλπκλπ. Απλά λυπάμαι που η κοινωνία του κόσμου σε έχει απορρίψει τόσο και σε έχει κάνει να νιώθεις τόσο άσχημα για κάτι για το οποίο δεν φταίς και δε θα έπρεπε να παιζει τόσο ρόλο.
Όλοι όσοι λένε ότι η εμφάνιση δεν παίζει ρόλο, προφανώς είναι οι ίδιοι που θα πουν τα λεφτά δεν κάνουν τον άνθρωπο. Και τα λεφτά και η εμφάνιση όμως κάνουν το περιβάλλον του ανθρωπου ευχάριστο για εκείνον.
Και ίσως δεν πρέπει να ακούς λόγια που σου επιβεβαιώνουν τον φόβο σου...αλλά λυπάμαι...δυστυχώς σε αυτό τον κόσμο ζούμε..Απλά κουράγιο.
γεια σου absolutvodka!! εισαι σιγουρη πως θες να αλλαξεις την ζωη σου; τι ειναι πραγματικα αυτο που σε εχει κανει στασιμη και δεν εχεις προσπαθησει για την ουσιαστικη αλλαγη;
Lou! Δεν είπα ποτέ ότι δεν έχω φίλους επειδή είμαι άσχημη. Συγνώμη αν αυτό βγήκε, γράφω πολλά και ίσως κάπου το χάνω.. Το πάω πάλι ;Ρ Σχέσεις δεν έχω λόγω εμφάνισης, φίλους με την έννοια την αληθινή δεν έχω επειδή δεν έτυχε , επειδή δεν μπόρεσα ξέρω 'γω , ίσως επειδή δεν μου άξιζε ίσως.. Προφανώς δεν μου άξιζε κάποιος φίλος αλλιώς θα είχε τύχει κι εγώ να γνωρίσω κάποια στη ζωή που να με αγαπάει και την αγαπάω :/Quote:
Originally Posted by Lou!
Θεωρώ ότι δεν με πήρε στα σοβαρά . Θεωρώ ότι νόμιζε πως ζητούσα απλώς μια επιβεβαίωση, θεωρώ πως νόμιζε ότι αυτό ήταν που ήθελα να ακούσω. Όπως και για όλους πιστεύω ότι αυτό νομίζουν ότι θέλω να ακούσω κι γι' αυτό μου το λένε. Κάνουν λάθος όμως. Εγώ δεν ''νομίζω'' ότι είμαι άσχημη πχ, το ξέρω. Έχει διαφορά. Δεν μπορούν να το καταλάβουν. Επίσης , πιστεύω πως ποτέ κάποιος δεν θα γύριζε να μου πει μέσα στη μούρη ''Ναι είσαι χάλια. Ζήσε με αυτό''. Δεν το κάνουν αυτό οι άνθρωποι. Προτιμούν την παρηγοριά, τα καλά λόγια και τα ροζ συννεφάκια.Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
Quote:
Originally Posted by streidi
Ναι, θα μπορούσα να τα πιστεύω αυτά και με διαφορετικά δεδομένα αλλά ας μείνουμε στο ''εδώ και τώρα'' και σε αυτήν την κατάσταση κι όχι σε υποθέσεις.
Κι εγώ το σκέφτομαι για ψυχολόγο μα ξέρεις γιατί δεν πηγαίνω? Λέω και τι θα μου κάνει δηλαδή ο ψυχολόγος? Θα μου αλλάξει την μορφή μου? Ο ψυχολόγος -αν μπορέσει- θα με κάνει απλώς να ξεφυσίξω αυτήν την βαθιά ανάσα που έχω πάρει κι από εκεί και πέρα η ζωή μου πάλι άδεια θα είναι . Θα έχω βρω γκόμενο? Θα γίνω καλύτερη? Θα το ξεπεράσω μόνη μου κάποια στιγμή.
Τον αντιπαθώ πολύ! Και τον μέσα και τον έξω. Τι να γίνει? Είναι ένας εαυτός που δεν γουστάρω κι όμως έτσι έγινε να είναι και να με βασανίζει. Δεν τον θέλω.
Λίλιουμ, είναι και στο τρόπο που βλέπω τα πράγματα εγώ , καλά λες, μα είναι και στην πραγματικότητα το πρόβλημα. Με τέτοια εμφάνιση, δεν πάω πουθενά . Εντάξει, εγώ μπορώ να πω είμαι όπως είμαι , μια χαρά είμαι , να νιώθω θεά πχ λέμε τώρα, η πραγματικότητα δεν θα αλλάξει όμως. Εγώ αλλιώς θα το δω, όμως οι άλλοι δεν θα με δουν αλλιώς.Quote:
Originally Posted by λιλιουμ