Originally posted by Sofia
Quote:
Originally posted by arktos
Sofia , από τα αδέρφια μου περίμενα, ναι.
τον αδερφό μου τον συνάντησα και δεν με ρώτησε καν.
λες και δεν τρέχει τίποτα.
στην ίδια πολυκατοικία μένουμε.
η γυναίκα του θα γεννήσει σε λίγες μέρες.
εγώ να κάνω πως δεν τρέχει τίποτα ?
η αδερφή μου μένει δίπλα μου κι αυτή τίποτα.
έκανα κάτι σε αυτούς ?
αυτό με πληγώνει.
αναρωτιέμαι αυτός που είπε : το αίμαι νερο δεν γίνεται
μήπως ήταν μαλάκας τελικά?
δεν ξερω ποιος το πε, αλλα μάλλον εκρινε απο το δικο του περιβάλλον μονο:)
εγω νομιζω πώς μεγαλωνουμε με καποιες πεποιθησεις, με καποια στανταρ: οι γονεις μας αγαπουν πιο πολυ απο τον καθενα, τα αδερφια μας επισης κλπ. Νομιζω στην πορεια της ζωης του ο καθενας μας, μπορει να δει τί απο ολα αυτα στεκουν στην δικη του ζωη ως αληθεια κ τί ως μυθος ή στερεοτυπο που δεν εχει καμια σχεση με την δικη του πραγματικοτητα.
τα αδερφια σου, για πολλους λογους ο καθενας, μπορει να θελουν να στηριξουν τους γονεις τους ή κανεναν.
ειναι πολυ ομορφο, που μπορεις να παρεις στηριξη κ φροντιδα απο αλλου. κ να το βλεπεις:)