Originally Posted by
Aliandra
Καλησπέρα so sad,το ότι υπάρχει προβλημα,δυστυχώς χρόνια το ξέρω αλλά κανείς δεν υπήρχε να με στηρίξει και γινότανε όλο και πιο μεγάλο με αποτέλεσμα να ζω μια ανούσια ζωη,χωρίς ενδιαφέροντα χωρίς όνειρα και όταν πάψει κάποιος να κάνει όνειρα,το καμπανάκι χτυπάει πολυ δυνατά!σε ευχαριστω για τις συμβουλές σου,το έχω πει πάλι,οι γιατροί και ειδικα οι δημόσιοι δεν νοιάζονται!μονο κάποιος που έχει προβλημα περίπου σαν το δικό σου θα σε καταλάβει.Σιγουρα θέλω να βγω απ"αυτόν τον εφιάλτη,το κουράγιο όμως δεν ξέρω αν το έχω πια,είμαι σε οριακό στάδιο,όπως λέω και στην πρώτη νου ανακοίνωση....
