Γιατί δεν μπορώ να συνάψω σχέση;

Αμα σου δωσει βιαγκρα τωτες συγουρα θα σε γουσταρει η θεραπευτρεια¨)¨), ρε Νταιανα ,ευχομαι να μπορεσεις να βρεις την ηρεμια στο μυαλο σου, γτ. για αυτο σου εγραψε τα χαπια, τωρα για το φλερτ της ,καλο θα ειναι να μας πεις πως λεγετε η αυτη να ξερουμε να μην παει ξανα κανεις, η αμα θελει να παει για σεξ κι μονο!
Ειναι παρανομο!! κι φουλ μαλιστα αυτο που εκανε - αμα ειναι οπως τα λες ! αμα δεν εχεις καποια μεγαλη εντυπωση για την κορμαρα σου δλδη- αμα λοιπον ειναι ετσι, αμα σου την πεφτει ειναι πολυ λαθος της , πρεπει να την καταγκηλεις! ο λογος ειναι οτι οταν πηρε το διπλωμα της ορκιστηκε σε καποια πραματα! ενα απο αυτα ειναι οτι ο πελατης ειναι ΠΕΛΑΤΗΣ ΚΙ ΑΣΘΕΝΗΣ!!! δεν εκμεταλεβοντε πωτε την αδυναμια καποιου, ποσο μαλον την στιγμη εκεινη που ειμαστε τοσο επιρεπης, γτ οποιος παει εκει, ειναι σε θεση πολυ δυσκολη, μπορει να τον εκμεταλευτει πολυ ευκολα ο θεραπευτης, κι αυτο ειναι πολυ κακο αμα γινετε.

Diana, σε καποια απάντηση σου λες "δεν ξέρω το πως". Τον τροπο δλδ? Εχεις κατασταλάξει από πλευρας στοχων στη ζωη πχ. τι επαγγελμα θες, οικογενεια κλπ?
Αυτο που σου προτεινα να κανεις με το γιατρο ήταν νοουμενου ότι αυτο μπορει να γινει με "ομαλό" τροπο, πχ κοινοι χωροι ή κοινοι γνωστοι και δυνατοτητα να επικοινωνησεις μαζι του σ αυτα τα πλαισια, κι όχι απλα καποιος που τον ειδες μια και μετα ακομα μια φορα και μετα του χρονου αν τυχει. Φαινεται ειναι απ τις ευκαιριες που μας παρουσιαζονται για μια στιγμη καπου που απλα ετυχε να βρεθουμε κι αν δεν κανουμε εκει αυτο που θα πρεπε πάει η ευκαιρια χάθηκε... Σ αυτο το τελευταιο επιμένω επειδη με άστοχους εκεινη τη στιγμη χειρισμους (οπως μάλλον στη δεδομενη στιγμη εσυ με το γιατρο) έχασα ευκαιριες που αμα τις φερνω στη σκεψη μου τραβαω τα μαλια μου...
Με τη ψυχολογο, και να της ελεγες στα ισια οτι εισαι στρεητ υπάρχουν ανθρωποι που δεν καταλαβαινουν απο τετοια και το πεσιμο πάλι πέσιμο θα ήταν. Πήρες έστω κατι απ αυτην που σε ωφελησε? έστω μια μεθοδολογια στο πως θα λύσεις τα δικα σου? Πολλες φορες διαθετουμε και τις ικανοτητες και τα προσοντα, αλλα δεν ξερουμε τον τροπο ή μεσα μας δεν εχουμε κατασταλάξει στο τι ακριβως μας αρεσει.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Diana, σε καποια απάντηση σου λες "δεν ξέρω το πως". Τον τροπο δλδ? Εχεις κατασταλάξει από πλευρας στοχων στη ζωη πχ. τι επαγγελμα θες, οικογενεια κλπ?
Αυτο που σου προτεινα να κανεις με το γιατρο ήταν νοουμενου ότι αυτο μπορει να γινει με "ομαλό" τροπο, πχ κοινοι χωροι ή κοινοι γνωστοι και δυνατοτητα να επικοινωνησεις μαζι του σ αυτα τα πλαισια, κι όχι απλα καποιος που τον ειδες μια και μετα ακομα μια φορα και μετα του χρονου αν τυχει. Φαινεται ειναι απ τις ευκαιριες που μας παρουσιαζονται για μια στιγμη καπου που απλα ετυχε να βρεθουμε κι αν δεν κανουμε εκει αυτο που θα πρεπε πάει η ευκαιρια χάθηκε... Σ αυτο το τελευταιο επιμένω επειδη με άστοχους εκεινη τη στιγμη χειρισμους (οπως μάλλον στη δεδομενη στιγμη εσυ με το γιατρο) έχασα ευκαιριες που αμα τις φερνω στη σκεψη μου τραβαω τα μαλια μου...
Με τη ψυχολογο, και να της ελεγες στα ισια οτι εισαι στρεητ υπάρχουν ανθρωποι που δεν καταλαβαινουν απο τετοια και το πεσιμο πάλι πέσιμο θα ήταν. Πήρες έστω κατι απ αυτην που σε ωφελησε? έστω μια μεθοδολογια στο πως θα λύσεις τα δικα σου? Πολλες φορες διαθετουμε και τις ικανοτητες και τα προσοντα, αλλα δεν ξερουμε τον τροπο ή μεσα μας δεν εχουμε κατασταλάξει στο τι ακριβως μας αρεσει.

---

Καλησπέρα Γιάννη,φαίνεται ότι έχουμε ασύρματη επικοινωνία και πιάνεις το νόημα των γραφομένων μου...και όχι μόνο εσύ βλέπω ότι πολλοί εδω μέσα έχουν κάτι πολύ σωστό να πουν και χαίρομαι ιδιαίτερα γι'αυτό.

Εχω κατασταλάξει σχεδόν στους στόχους της ζωής μου.Ξέρω τι επάγγελμα θέλω να κάνω και το επιδιώκω...όλα βέβαια είναι ρευστά...σε μία Ελλάδα που ούτως ή άλλως παραπαίει.
Οικογένεια δεν είμαι σίγουρη ότι θέλω να κάνω αλλά ίσως ένας άνθρωπς που μου άρεσε να μπορούσα να συμπορευτώ μαζί του και κάποια στιγμή να κάναμε και ένα παιδάκι.(είναι και τι σου βγάζει ο καθένας)

Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρη είναι ότι θα ήθελα να ξεκινήσω άλλη μία σχολή,γιατί η προηγούμενη δεν ήταν της αρεσκείας μου και το έχω απωθημένο,
δεν ξέρω όμως άμα τα καταφέρω δεδομένου ότι είμαι άνθρωπος που κουράζομαι και εύκολα...αν για παράδειγμα του χρόνου επιδιώξω μία εργασία(ως δασκάλα αγγλικων για παράδειγμα)
θα μπορώ ταυτόχρονα να σπουδάζω; να πηγαίνω 2 ώρες δρόμο σε άλλη πόλη,το απόγευμα να δουλεύω και να έχω ένα σωρό διάβασμα για τη σχολή;
Η απάντηση μάλλον είναι όχι!! Εχω πάθει ήδη ένα νευρικό κλονισμό,δε θέλω να πάω για δεύτερο.!
Αν ξεκινούσα να εργάζομαι δεν θα ήταν καλύτερο για μένα από το να σπουδάσω β' φορά και ουσιαστικά να στερήσω από τον εαυτό μου τη χαρά και τη δημιουργία της εργασίας(μιας και δεν ξαναεργάστηκα στο παρελθόν);

Και το απωθημένο μου με τη σχολή να το αφήσω για αργότερα;; δεν θα είμαι τότε πολύ μεγάλη για να σπουδάζω;
Τόσες και άλλες τόσες ερωτήσεις ήθελα να κάνω στην ψυχολόγο που με κοίταγε σαν ξελιγωμένη
και ναι Γιάννη έχεις απόλυτο δίκιο,της εν λόγω κυρίας της είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν διατίθεμαι για λεσβιακές σχέσεις-γιατί ο λόγος που πήγα εκεί ήταν διαφορετικός.! αλλά εκείνη το βιολί της...
Οσο για σένα και τους αστοχους χειρισμούς σου,μην στεναχωριέσαι,γιατί όλα γίνονται για κάποιο λόγο...
ίσως παίζει ρόλο και η διαίσθηση κάποιες φορές...

Από τις συνεδρίες που έκανα με την ψυχολόγο,αποκόμισα ότι καλό είναι κανείς να μην ''βιάζει'' τον εαυτό του.
Δεδομένου ότι εγώ από τότε που μου εμφανίστηκε ο διαβήτης,άρχισα να έχω πολλές φοβίες και ανασφάλειες...ακόμα και για την πιο μικρή κίνηση έχω άγχος κάποιες φορές που εκδηλώνεται και με κρίσεις άγχους κάποιες άλλες φορές.
Οι περισσότεροι άνθρωποι λένε να έρχεσαι αντιμέτωπος με τους φόβους σου για να τους ξεπερνάς,αλλά εγώ όποτε και αν το έκανα αυτό,μεγάλο αποτέλεσμα δεν είχε...
σίγουρα περνώντας τα χρόνια και συνηθίζοντας περισσότερο την ''ανωμαλία'' του διαβήτη είμαι αρκετά καλύτερα,όπως επίσης με βοηθάνε και τα χάπια σε αυτό.

Lenao1: τα χάπια που παίρνω ανήκουν στην κατηγορία των αντιψυχωσικών,αλλά ο γιατρός όταν μου τα έγραψε μου είπε ότι θα μου λειτουργήσουν σαν αντικαταθλιπτικά.!

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Οι περισσότεροι άνθρωποι λένε να έρχεσαι αντιμέτωπος με τους φόβους σου για να τους ξεπερνάς,αλλά εγώ όποτε και αν το έκανα αυτό,μεγάλο αποτέλεσμα δεν είχε...
σίγουρα περνώντας τα χρόνια και συνηθίζοντας περισσότερο την ''ανωμαλία'' του διαβήτη είμαι αρκετά καλύτερα,όπως επίσης με βοηθάνε και τα χάπια σε αυτό.

Lenao1: τα χάπια που παίρνω ανήκουν στην κατηγορία των αντιψυχωσικών,αλλά ο γιατρός όταν μου τα έγραψε μου είπε ότι θα μου λειτουργήσουν σαν αντικαταθλιπτικά.!

---

Diana, προφανώς από ότι φαίνεται από τα λεγόμενα σου είσαι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο και ευάλωτο άτομο. Σίγουρα έχεις κάνει μεγάλο αγώνα να μάθεις να ζει με το διαβήτη, και σίγουρα η μητέρα και η αδερφή σου ελάχιστα βοήθησαν σε αυτό.
Έχεις φίλους? ανθρώπους να μιλάς?

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Οι περισσότεροι άνθρωποι λένε να έρχεσαι αντιμέτωπος με τους φόβους σου για να τους ξεπερνάς,αλλά εγώ όποτε και αν το έκανα αυτό,μεγάλο αποτέλεσμα δεν είχε...
...

---

Εξαρταται σε τι βαθμό ειναι ριζωμενοι μεσα σου. Να τους ξεπερασει κανεις πλήρως δε νομίζω να συμβαίνει, το αποτελεσμα ειναι μια καλή βελτίωση, κι η βελτιωση αυτη όμως δεν ειναι τετοια που να του επιτρεπει να παίρνει ρίσκα. Η μεθοδος ειναι αυτη που λες συν την εκλογίκευση του φοβου ως κομματι της μεθοδου ώστε το να ερχεσαι αντιμετωπος μ αυτους να γινεται πιο ευκολα.
Δυστυχως τετοιες ασθενειες σαν κι αυτη που ανεφερες ειναι τους ευαισθητους ανθρωπους που ταλαιπωρουν... Σου ευχομαι να τα καταφερεις!
Το να σπουδασεις για δευτερη φορα εξαρταται πόσο ποθεις αυτο που θες να σπουδασεις κι εισαι βεβαιη ότι η απασχοληση στην οποια οδηγει ειναι κομματι της προσωπικης σου ευτυχιας. Αυτοι που ποθουν κατι εχουν τις περισσοτερες πιθανοτητες να τα καταφερουν. Υπάρχει και η λύση να το κανεις με αλληλογραφια, αφιερωνοντας μερος του ελευθερου σου χρονου συστηματικα και με στοχο να τα καταφερεις και στο μεταξυ να εργαζεσαι (αν ειναι αυτο εφικτο για τη σχολη που θες). Να ξερεις όμως πως οσο περναει ο καιρος δυσκολα ξεκιναμε κατι και τα περιθωρια επισης στενευουν. Αρα μαλλο θα πρεπει να παρεις καπως συντομα αποφαση.
Το ποιος ειναι αυτος που θα συμπορευτεις μαζι του θα το καταλαβεις απο μια ανεξηγητη μεσα σου απεριοριστη χαρα που θα νιωθεις γι αυτον που θα γνωρισεις στο δεδομενο χρονο, σαν κι αυτο που μου λες διαισθηση. Ίσως και όλα να ξεκινανε απο την πρωτη καλη εντυπωση για τον αλλο και μετα να ερχεται, μεσα απο τη γνωριμια, η χαρα αυτη.

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Diana, προφανώς από ότι φαίνεται από τα λεγόμενα σου είσαι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο και ευάλωτο άτομο. Σίγουρα έχεις κάνει μεγάλο αγώνα να μάθεις να ζει με το διαβήτη, και σίγουρα η μητέρα και η αδερφή σου ελάχιστα βοήθησαν σε αυτό.
Έχεις φίλους? ανθρώπους να μιλάς?

---

Κάποιους φίλους έχω αλλά όταν ένας άνθρωπος δεν νιώθει ασφαλής από μόνος του και να πατάει στα πόδια του,δεν μπορούν οι φίλοι του να κάνουν πολλά.!
Είμαι όντως ευαίσθητη και ίσως και αρκετά ευάλωτη,αλλά μην ξεχνάς το γεγονός ότι πόσο ανάποδα μου έχουν έρθει τα πράγματα στη ζωή μου...αυτό θέλει αρκετό καιρό ψυχοθεραπεία..
και επίσης είναι και στον άνθρωπο,αν και νομίζω το χειρότερο απ'όλα είναι να έχει κάποιος θέματα υγείας,αλλά και πάλι είναι στον άνθρωπο.!
Δεν ένιωσα ποτέ ασφάλεια στο σπίτι μου,σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είμαι υιοθετημένη(αυτό από μόνο του δεν είναι σκληρό);

ενας παλαιότερος φίλος που με στήριζε πραγματικά,μου είχε πει ότι μπορεί να είναι και νευρολογικό...-δεν έχω κανένα ψυχιατρικό ζήτημα,αλλά μπορεί να είναι αδύναμα τα νεύρα μου και γι'αυτό να ''πέφτω''....εσείς τί λέτε;
Μήπως αν πήγαινα σ'έναν νευρολόγο,να μπορούσε να μου γράψει πιο λειτουργικά φάρμακα;;
Περιμένω τις απόψεις σας.

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

ενας παλαιότερος φίλος που με στήριζε πραγματικά,μου είχε πει ότι μπορεί να είναι και νευρολογικό...-δεν έχω κανένα ψυχιατρικό ζήτημα,αλλά μπορεί να είναι αδύναμα τα νεύρα μου και γι'αυτό να ''πέφτω''....εσείς τί λέτε;
Μήπως αν πήγαινα σ'έναν νευρολόγο,να μπορούσε να μου γράψει πιο λειτουργικά φάρμακα;;
Περιμένω τις απόψεις σας.

---

Nευρολογικό ποιό? το ότι δε νιώθεις ασφάλεια? το ότι φοβάσαι?
νιώθεις ότι θέλουν να σου κακό οι δικοί σου?
γενικότερα νιώθεις ότι σε παρενοχλούν σεξουαλικά? δηλαδή εκτός από όσα ένιωσες με την ψυχοθεραπεύτρια που μας είπες, όλο αυτό το έχεις ξανανιώσει?

Ντιάνα μου, γνώμη μου είναι να βρεις έναν άριστο ψυχίατρο, όχι απλά καλό αλλά εξαιρετικό, που να είναι άρτια εκπαιδευμένος σε θέματα παράνοιας και ψυχώσεων.
Είσαι πάρα πολύ νέα, έχεις ζήσει πολύ ασχημες, κακοποιητικές για την ψυχούλα σου εμπειρίες και σού αξίζει ό,τι καλύτερο!

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Nευρολογικό ποιό? το ότι δε νιώθεις ασφάλεια? το ότι φοβάσαι?
νιώθεις ότι θέλουν να σου κακό οι δικοί σου?
γενικότερα νιώθεις ότι σε παρενοχλούν σεξουαλικά? δηλαδή εκτός από όσα ένιωσες με την ψυχοθεραπεύτρια που μας είπες, όλο αυτό το έχεις ξανανιώσει?

Ντιάνα μου, γνώμη μου είναι να βρεις έναν άριστο ψυχίατρο, όχι απλά καλό αλλά εξαιρετικό, που να είναι άρτια εκπαιδευμένος σε θέματα παράνοιας και ψυχώσεων.
Είσαι πάρα πολύ νέα, έχεις ζήσει πολύ ασχημες, κακοποιητικές για την ψυχούλα σου εμπειρίες και σού αξίζει ό,τι καλύτερο!

---

Οχι Λένα μην ξεφεύγεις από το θέμα.
Δεν ανέφερα για ψυχώσεις και παράνοιες-το ΤΟΝΙΣΑ δεν έχω τέτοιες ψυχικές παθήσεις...
όπως επίσης και καμία παθολογία,αλλά όταν δεν έχει γνωρίσει κάποιος τον πατέρα του ποτέ,είναι γεγονός ότι θα πονάει και θα νιώθει ανασφάλεια....άλλο να κουράζεται ένας άνθρωπος εύκολα,άλλο να έχει παράνοιες-εγώ τα έχω 400 δεν μου χρειάζεται ψυχίατρος,αλλά αγάπη-υγεία και στήριγμα...κάτι που μου έλειψε εκ γενετής και ενδεχομένως γι'αυτό έζησα έτσι ανάποδα και άσχημα στην ζωή μου.!

Ευχαριστώ πάντως για την συμμετοχή σου.!

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Καλησπέρα σε όλους σας...
Ο προβληματισμός μου είναι, γιατί δεν μπορώ να συνάψω σχέση με κάποιον που μου αρέσει...
Συνήθως κάνω σχέση με ανθρώπους που δεν μου αρέσουν πολύ και όταν κάποιος μου αρέσει πολύ,αδυνατώ να τον προσεγγίσω...
μήπως φταίει το γεγονός ότι δεν θέλω να δεσμευτώ με κάποιον;
πρόσφατα σε μία ψυχολόγο που πήγα μου είπε ότι ίσως φταίει αυτό....
επίσης να επισημάνω ότι τα τελευταία χρόνια της ζωής μου,έχω βασανιστεί πολύ και έχω μείνει λίγο πίσω σαν άνθρωπος...μήπως φταίει και αυτό;
Νομίζω ότι πρώτα θέλω να τα βρω με τον εαυτό μου,και μετά με τους άλλους....αλλά είμαι κ 31 χρονών,μήπως αργότερα το μετανιώσω; σε 5 χρόνια οι ευκαιρίες θα έχουν λιγοστέψει πολύ,μήπως κάνω κακό στον εαυτό μου;
Θα πρέπει να λάβω τουλάχιστον 3 απαντήσεις ολοκληρωμένες για να νιώσω ότι βοηθήθηκα κάπως....
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

---

θα προσπαθησω να απαντησω με το ενστικτο γιατι δυσκολευομαι ιδιαιτερα να σε προσεγγισω μου δινεις την εντυπωση αλλα οχι με βεβαιοτητα οτι δε εχεις συνηθισει να εχεις κολητιλικια με κανενα ισως δεν νιοθεις ανετα οταν καπιος σε πλησιαζει κ δε τον θες πολυ κοντα σου τωρα πιθανοτερη εξηγιση για αυτο ειναι οτι οσοι βρεθηκαν κοντα σου σε πουλησαν ετσι κ συ αποφασισισες να μη ξαναεμπιστευτεις κανενα ισως για αυτο συναπτεις σχεσεις επιφανιακες για να τελειωσουν γρηγορα μια αλλη πιθανη εξηγιση που θα δινα ειναι οτι δυσκολευεις ιδιαιτερα τους αλλους να σε προσεγγισουν αυτο το εκανες κ σε μενα αφου ακομα κ γω που ειμαι μαθημενος να κοβω τους αλλους καπια στιγμη με μπερδεψες αρκετα σε σημειο να μη μπορω να βγαλω ακρη με σενα μηπως αυτο το κανεις γενικοτερα? γιατι το να καταφερει κανεις να με μπερδεψει αυτο ειναιο αρκετα δυσκολο. για αυτο ομως που ειμαι βεβαιος ειναι οτι αυτο που σου φταιει πανω απο ολα ειναι οτι εισαι προκατιλειμενη για αυτο σκεφτεσε ετσι αυτη την εντυπωση εχω γενικοτερα

Καλησπέρα Αλέξανδρε.....

λίγο απ'όλα μπορεί να συμβαίνουν.....
ΝΑΙ παίζει να συμβαίνει και αυτό που λες με τους ανθρώπους που με πούλησαν,με κάποια προκατάληψη που ίσως έχω,με τους φυσικούς μου γονείς που με εγκατέλειψαν μαζί με άλλα 2 αδέρφια μου,με τογεγονός ότι δεν γνώρισα πατέρα,με το γεγονός ότι δεν γνώρισα καθόλου συγγενείς,ακόμα και ο νονός μου με έχει ξεχασμένη από χρόνια....και ούτω καθεξής.....

Το καλό όμως είναι ότι πηγαίνω σε μία πολύ καλή ψυχολόγο που μου συμπαραστέκεται και με βοηθάει...!:)

Quote:

---

προκατάληψη

---

αυτο με τη προκαταληψη κατι μου θυμιζει ομως γιατι οσες γνωριζω εχουν αυτο το μεγα ελαττωμα ακριβως

στο δημοσιο προφιλ μου δεν ειμαι ακριβως ο εαυτος μου γιατι διαβαζουν πολοι...

ναι αλλα με ψυχολογο η χωρις για να μπορεσει να ξεπερασει κατι καπιος θα πρεπει να αποφασισει να παει κοντρα στα προβληματα του οτι κ αν συμβει

Quote:

---

έρχεσαι αντιμέτωπος με τους φόβους σου για να τους ξεπερνάς,αλλά εγώ όποτε και αν το έκανα αυτό,μεγάλο αποτέλεσμα δεν είχε...

---

μαλον δεν ειχε αποτελεσμα γιατι εχεις χασει την εμπιστοσυνη σου στον εαυτο σου κ στους αλλους γενικοτερα

Quote:

---

εν λόγω κυρίας της είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν διατίθεμαι για λεσβιακές σχέσεις-γιατί ο λόγος που πήγα εκεί ήταν διαφορετικός.! αλλά εκείνη το βιολί της...

---

:eek::eek::eek::eek:

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Οχι Λένα μην ξεφεύγεις από το θέμα.
Δεν ανέφερα για ψυχώσεις και παράνοιες-το ΤΟΝΙΣΑ δεν έχω τέτοιες ψυχικές παθήσεις...
όπως επίσης και καμία παθολογία,αλλά όταν δεν έχει γνωρίσει κάποιος τον πατέρα του ποτέ,είναι γεγονός ότι θα πονάει και θα νιώθει ανασφάλεια....άλλο να κουράζεται ένας άνθρωπος εύκολα,άλλο να έχει παράνοιες-εγώ τα έχω 400 δεν μου χρειάζεται ψυχίατρος,αλλά αγάπη-υγεία και στήριγμα...κάτι που μου έλειψε εκ γενετής και ενδεχομένως γι'αυτό έζησα έτσι ανάποδα και άσχημα στην ζωή μου.!

Ευχαριστώ πάντως για την συμμετοχή σου.!

---

κοιτα διαβασα ολο το θεμα...εσυ μπορει απλα να μην εχεις βρει τον καταλληλο η να κανεις λαθος επιλογες... να σου πω εγω τι μου ετυχε προσφατα..γνωρισα μια κοπελα,που ημουν παρα πολυ ενθυσιασμενος..φαινονταν εξυπνη,ωραια,σπουδαζει κατι καλο... και μου ελεγε οτι ολοι την εχουν κοροιδεψει κλπ... να μην σου πω ολη την ιστορια...οσο προσπαθουσε μαζι μου μιλουσε και με αλλους.... αυτη την κοπελα τωρα μπορει καποιος να την δει για κατι σοβαρο οταν καταλαβει ποια ειναι? ποιο ειναι το συμπερασμα..εσυ μπορει να εισαι καλη αλλα να μην εχεις πεσει σε καλα ατομα ας το πω ετσι..τοαν κουραζεσαι ευκολα,πιστευω μπορει γιατι δεν νιωθεις ισως κατι δυνατο πρινμπεις σε μια σχεση

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

ναι αλλα με ψυχολογο η χωρις για να μπορεσει να ξεπερασει κατι καπιος θα πρεπει να αποφασισει να παει κοντρα στα προβληματα του οτι κ αν συμβει

μαλον δεν ειχε αποτελεσμα γιατι εχεις χασει την εμπιστοσυνη σου στον εαυτο σου κ στους αλλους γενικοτερα

:eek::eek::eek::eek:

---

Κάποια πράγματα,είναι και θέμα επιλογών,Αλέξανδρε.... είμαι σίγουρη ότι ο καθένας ξέρει ποιο είναι το καλό του,έτσι δεν είναι;
Θέλω να πω ότι πολλές φορές κάνουμε και επιλογές γιατί μας εξαναγκάζουν οι περιστάσεις,χωρίς αυτό να είναι η επιλογή μας.

Ναι δεν έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου,γιατί μου έχουν έρθει ανάποδα τα πράγματα στην ζωή μου και δεν είμαι καλά με μένα....οπότε πώς μπορώ να είμαι καλά με τους άλλους;
Ευχαριστώ πάντως για την υποστήριξη,μου κάνει καλό.!