Η αδελφη σου πρεπει να επισκεφτει οπωσδηποτε ψυχιατρο...
Μια καλη ιδεα θα ηταν να πας εσυ σε καποιον ψυχιατρο και να ρωτησεις με ποιον τροπο θα μπορουσες να την πεισεις για μια επισκεψη.
Printable View
Η αδελφη σου πρεπει να επισκεφτει οπωσδηποτε ψυχιατρο...
Μια καλη ιδεα θα ηταν να πας εσυ σε καποιον ψυχιατρο και να ρωτησεις με ποιον τροπο θα μπορουσες να την πεισεις για μια επισκεψη.
όπως έγραψα και στην αρχη πηγα, σε 4 ψυχιατρους και σε 2 κεντρα ψυχικης υγειας αλλά δυστυχως δεν εχουν κάποιον αποτελεσματικο τροπο να προτεινουν. Και αυτοι παραδεχονται οτι ειναι πολυ δυσκολο να πειστει να παει σε γιατρο με τη θεληση της
Κοπελα μου οντως ειναι ζορικη η κατασταση,εγω αντιμετωπισα τετοιο προβλημα αλλα πολυ ηπιοτερα απο αυτο που περιγραφεις δεν εκανα τετοια πραγματα κ ηταν κατι περαστικο,Πηγαινετε να δειτε ειδικο κ μην της πειτε κατι,απλα εφαρμοστε την συμβουλη τουQuote:
Originally Posted by thalasa
thalasa η αδερφή σου μένει μόνη της αν κατάλαβα καλά? Πώς της δίνατε το φάρμακο όπως ανέφερες στην αρχή? Πάντως, θα πρότεινα να αποφεύγεις ψυχιάτρους που θα σου πουν να χορηγήσετε κρυφά κάτι... εκτός του ότι μπορεί να μην είναι το κατάλληλο (εδώ απλά φάρμακα δεν πρέπει να χορηγούνται με εξ αποστάσεως διαγνώσεις, ποσο μάλλον ένα αντιψυχωτικό), μπορεί η αδερφή σου να έχει παρενέργειες που δεν θα ξέρει από που προέρχονται (με συνέπεια να γίνει χειρότερη η κατάσταση της και μεγαλύτερη η καχυποψία της), μπορεί να προξενηθούν προβλήματα στην υγεία της (δεν είναι δυνατόν να χορηγούνται φάρμακα χωρίς να γίνονται πριν ή κατά τη διάρκεια ιατρικές εξετάσεις) και πολλά άλλα....
Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο αυτό που βιώνετε και το κατανοώ. Αλλά είναι πράγματι δύσκολο σε τέτοιες περιπτώσεις και να πειστεί να επισκεφτεί κάποιον ειδικό. Οπότε ίσως θα μπορούσες να πας (εσύ κι άλλα μέλη της οικογένειας) σε κάποιον όχι ψυχίατρο, αλλά ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή (όχι σκέτα 'ψυχοθεραπευτή', προσοχή), ή κάποιον ψυχίατρο που αποδεδειγμένα γνωρίζετε ότι έχει εκπαίδευση σε ψυχοθεραπεία, και εν γένει ειδικούς που έχουν και την κατάρτιση και την εμπειρία σε σχετικά περιστατικά. Με μία ή λίγο περισσότερες επισκέψεις θα εκθέσετε αναλυτικά την κατάσταση και μπορείτε να συζητήσετε πιο διεξοδικά τρόπους πιο αποτελεσματικής επικοινωνίας και προσέγγισης. Αν κι αυτό δεν λειτουργήσει, μετά συζητάτε το επόμενο βήμα.
Πάντως οι πιο ήπιες (αλλά και πιο επίμονες) διαταραχές τέτοιου τύπου, χαρακτηρίζονται από υπερβολή, όχι όμως από σημαντικές παρερμηνείες - παραλήρημα ή ψευδαισθήσεις (που είναι χαρακτηριστικά των ας πούμε 'ψυχώσεων'). Είναι λοιπόν διαφορετικό να είναι η αδερφή σου υπερβολικά καχύποπτη (πχ την κερνάς κουλουράκια και σε κοιτάει διερευνητικά προσπαθώντας να καταλάβει τα κίνητρα σου, αντί να πει κάτι απλό, πχ 'ευχαριστώ'), από το να θεωρεί δεδομένο ότι πχ πας να την δηλητηριάσεις με τα κουλουράκια και τέλος, είναι διαφορετικό να ακούει φωνές που θα της πουν 'μην τρως τα κουλουράκια' ή να βλέπει κουλουράκια χωρίς να υπάρχουν.
marina συμβουλευτηκαμε πολλους ειδικους, δεν εχουν ομως κι αυτοι καποιον τροπο να σου υποδειξουν,,
κι επειδη δεν μπορεσαμε να την πεισουμε να επισκεφτει καποιον γιατρο, η απογνωση μας οδηγησε στο να της δωσουμε κρυφα για λιγες μερες φαρμακο.
Το σκεφτηκαμε αρκετα αλλα οσο την βλεπαμε να χειροτερευει, θεωρησαμε οτι επρεπε να το δοκιμασουμε, με πολλεεες τυψεις.
Εμεις να την βοηθησουμε θελουμε, αλλα δεν ξερουμε τι αλλο να κανουμε...
Είναι πολυ ασχημο πραμα να θες να βοηθησεις και σε ότι, μα ότι και να κάνεις, να βρίσκεις εμπόδια
Και την 'ακούσια νοσηλεία' θέλουμε να την αποφύγουμε... Ξέρεις, είναι πολύ δύσκολο να πρέπει να πάρεις μια τέτοια απόφαση για ένα πρόσωπο που αγαπάς πολύ.
Από τη μία δεν θέλεις να περάσει τέτοιον γολγοθά ,και από την άλλη ανησυχείς μήπως όσο το καθυστερείς κάνεις μεγαλύτερο κακό
Συμφωνω με τη μαρινα ισως ειναι καλυτερα να επισκεφτειτε καποιον ψυχολογο εσυ τα αδερφια σου και οι γονεις σου ωστε να βρειτε καποιο κοινο πλαισιο προσεγγισης της αδερφης σου. π.χ στο χτεσινο περιστατικο που θυμωσε η αδερφη σου αν ειχατε μια κοινη αντιμετωπιση σε τετοιες της κρισεις αν δεν θυμωνε ο αδερφος σου (που δεν τον αδικω λογικο ειναι να θυμωσει ) η οποιοδηποτε αλλος απο σας και πηγαινε με τα νερα της ισως να μην γινοταν εριστικη. Απο τη στιγμη που αρνειτε να παει στο γιατρο και αν θελετε να αποφυγετε την εισαγγελικη παραγγελια προσπαθειστε να κανετε αυτο.
εχεις δικιο ftatl , δεν εχουμε πια όλοι μαζί κοινη προσεγγιση.
Στην αρχη πηγαιναμε ολοι με τα νερα της. Στο θεμα του αδερφου μου όμως είναι πολύ καταναγκαστική και είναι λογικό να έχουν σπάσει τα νεύρα του. Όλη τη μέρα τον παίρνει τηλέφωνα, θέλει να είναι μαζί του συνεχώς, πηγαίνει στο δωμάτιό του συνέχεια και του λέει να μην κάνει παρέα με τους φίλους του γιατί είναι κακοί και τσογλάνια, είναι με τους 'αλλους'. Ψάχνει τα τηλέφωνά του . Αν πάει αυτός στο χωριό , θέλει να πάει κι αυτή μαζί.Αν πάει αυτός στην πόλη που σπουδαζει για την εξεταστικη, θέλει να πάει κι αυτή μαζί. Και όταν πηγαίνει μαζί του, δεν τον αφήνει να κάνει τη δουλειά του, γιατί τον έχει πάνω κάτω στους δρόμους για να αποφύγουν τους ασφαλίτες..που την κυνηγάνε.
νομίζω ότι δεν μπορεί κάποιος να αντέξει πολύ καιρό αυτή τη συμπεριφορά. Και προσπάθησε πολλές φορές να της κερδίσει την εμπιστοσύνη και να την πλησιάσει
Με την κουβέντα μας πάντως εντόπισα αυτό το πρόβλημα που έχουμε τώρα, την έλλειψη κοινής αντιμετώπισης, και σε ευχαριστω γι'αυτο.
Απλά ο μικρός αδερφός δεν αντέχει άλλο την καταπίεση που του ασκεί και οι γονείς μου δεν έχουν την δυνατότητα να ενημερώνονται για τις ψυχώσεις όσο εγώ, το internet με εχει βοηθησει πολύ, οπως ας πούμε τώρα που μιλάμε.. Έρχονται μαζί μου όμως όταν πηγαίνω σε γιατρούς και κάθε μέρα συζητάμε και προσπαθώ να τους εξηγώ ότι μαθαίνω κι εγώ.
ότι κάνουν όμως το κάνουν με αγάπη και έτσι πστεύω ότι τελικά θα καταφέρουμε να τη βοηθήσουμε
Θαλασσα , η αδελφη σου εχει κοινωνικη ζωη , δουλεια κλπ???
Δουλευει με συμβασεις και πριν ενα μηνα εληξε η συμβαση της, οπότε τώρα δεν δουλευει.
κάνει αρκετούς περιπάτους που καταλήγουν πάντα σε.. shopping(ρουχα, γλυκα..)και αναλόγως τη διάθεση της πηγαίνει βόλτα για καφέ
κυρίως με εμένα ή περιστασιακά με κάποιους φίλους. Δεν έχει μόνιμη φιλική παρέα και τωρα τελευταια ειναι πιο απομονωμενη.
τις τελευταιες 5-6 μερες όμως(2 μερες ενώ της δίναμε ακόμη κρυφά φάρμακο και 4 μερες χωρις φαρμακο)είναι σε έντονη κρίση και σύγχηση ξανα,
παρ'ολα αυτα μας κανει εντυπωση ότι την συγχηση της την παρουσιαζει μονο σε εμας και αν ειναι εξω ή έχουμε επισκεψεις στο σπιτι φερεται απολυτως φυσιολογικα και ηρεμα
[QUOTE=thalasa;471134]
τις τελευταιες 5-6 μερες όμως(2 μερες ενώ της δίναμε ακόμη κρυφά φάρμακο και 4 μερες χωρις φαρμακο)είναι σε έντονη κρίση και σύγχηση ξανα,
παρ'ολα αυτα μας κανει εντυπωση ότι την συγχηση της την παρουσιαζει μονο σε εμας και αν ειναι εξω ή έχουμε επισκεψεις στο σπιτι φερεται απολυτως φυσιολογικα και ηρεμα[/QUOTE
στην εντονη κριση που βρισκεται παιζει ρολο το φαρμακο δεν δρα αμεσως 2 μερες δεν ειναι τιποτα για να δρασει ενα τετοιο φαρμακο. γτ της το σταματησατε συνεβει κατι?
otan pairnei kapoios antropos farmaka tetoia kryfa κ τακοψει χωρις να ξερει αποτομα γτ αυτα δεν κοβονται αποτομα να ξερεις με τπτ εχει τρομερες παρενεργιες που μπορει να αποδωσει στην αρρωστεια του κ να απογοητευτει τοσο απο την κατασταση του που θα μπορει να κανει κακο στον εαυτο του το υψιστο κακο...χτυπα ξυλο...επισης αν αυτα ειναι φαρμακα εντος εισαγωγικων απαγορευμενα δλδ παλια που δεν θα επρεπε να περνει κανεις οχι ακουσια αλλα κ εκουσια γτ εχουν πολλες παρενεργιες μπορει να συμβει το ιδιο πραμα με αυτο που ανεφερα πριν...
ΥΓ ισως ηταν πιο τιμιο ακομη κ ο εγκλεισμος ακουσιος
τπτ.θελει εναν ΚΑΛΟ ΓΙΑΤΡΟ(οχι χασαπη που δινει παλια φαρμακα κ οχι κρυφα(τσαρλατανια τουλαχιστον)).ειναι τοσο λιγος ο χρονος που η αδερφη σου εχει το προβλημα που αν αντιμετωπηστει με μοντερνα φαρμακα απο την αρχη μπορει κ να μην μεινει σε ψυχωτικο επιπεδο(να γινει εντελως καλα)...αλλα ξερω γω παντε σε καθ.πανεπηστημιου(που θα μπορεσει λογικα να τον εμπιστευτει κ να παει κ μια δευτερη κ μια τριτη φορα...).κατι μου λεει οτι αυτος που πηγατε δεν ηταν κ καθηγητης πανεπηστημιου(αραγε τι μου το λεει αυτο?....κατι κρυφο ισως....).και ακουσια αν την πατε μην περιμενετε μεγαλη βελτιωση γτ δινουν κωλοφαρμακα στις ακουσιες νοσηλιες.ΥΓ μηπως αν ακουσει οτι ο γιατρος που θα την πατε ειναι κ καθηγητης πανεπηστημιου νιωσει παραπανω εμπιστοσυνη και παει?δοκιμασε να της το πεις.
το γεγονος οτι εκδηλωνει αυτη τη συμπεριφορα σε σας και δεν την εκδηλωνει εξω δειχνει οτι ελεγχει τη συμπεριφορα της αυτο μπορει να μην ειναι και καλο κατι που απευχομαι δηλαδη εχει επιγνωση οτι η συμπεριφορα της δεν ειναι φυσιολογικη και μπορει να το ελεγχει μπροστα σε ξενους οταν ειστε κι εσεις παροντες επειδη ξερει τις συνεπειες οτι θα πρεπει αναγκαστικα να παει στο γιατρο. Μια σκεψη κανω.
Δημήτρη, της διναμε risperdal , αλλά και γω φοβαμαι οτι της καναμε περισσοτερο κακο παρά καλό
Και φοβαμαι οτι εχεις δικιο και για τον γιατρο αυτον που μας συμβουλεψε να το κανουμε, ηδη εμεις δεν τον εμπιστευομαστε πια, πόσο μάλλον να τον εμπιστευτεί η αδερφη μου αν τον επισκεφτοταν..
Ευχαριστω πολύ για το ενδιαφερον όλων, με βοηθατε πολύ
κατα την γνωμη μου το ρισπενταλ ειναι σαν φαρμακο η προσωποποιηση της μετριοτητας.εχει κ αλλα ομως που ειναι αθλια.παντως εχει κ αυτο εξωπυρυδιμικα(κραμπες σαν κατι να σου πω σε ολο το σωμα) λιγα κ την σεξουαλικοτητα την κομματιαζει.λογικο ειναι δλδ να πιστευε οτι κατι την βαζαν στο νερο ξερω γω αφου ειδε την λιμπιντο της να αποδεκατιζεται...μην μας ευχαριστεις θαλασσα απλα ξανακερδιστε με τιμιο τροπο την εμπιστοσυνη της ωστε να παει συντομα στο γιατρο.ειναι προταρχικη αναγκη...